Τετάρτη 12 Ιουνίου 2024

Νέα κυκλοφορία | Κική Κωνσταντίνου | H Σονάτα του θήτα | Εκδόσεις Ανατολικός

 




 «Η Σονάτα του θήτα», είναι ένα ιδιαίτερο και σκοτεινό βιβλίο ως προς την εσωτερικότητα που τρέφει και αναπτύσσει.

Ξεκίνησε να δημιουργείται την περίοδο της καραντίνας και ολοκληρώθηκε, αρχές του έτους 2024.

Στόχο έχει να ταξιδέψει τους αναγνώστες στην κοινωνία και στον έσω εαυτό, με απώτερο σκοπό να συναντήσουν και να αφουγκραστούν, με ειλικρίνεια και συμπόνια, την ψυχή τους.

Πρόκειται για ένα βιβλίο που αποτελείται από τρεις ενότητες.

Στην πρώτη ενότητα, συναντά κανείς, ένα ποιητικό ημερολόγιο μονολόγων. Εδώ οι μονόλογοι δεν έχουν τίτλο, φέρουν μιας μορφής αρίθμηση: 1η μέρα, 2η μέρα, 3η μέρα και ούτω κάθε εξής. Δεν έχει σημασία ο τόπος, ο χρόνος, ο ήρωας. Δεν υπάρχουν ήρωες, υπάρχουν μόνο γεγονότα. Πολλές φορές δεν μιλάει πρόσωπο, μιλάει ένα αντικείμενο, ένα συναίσθημα, ένα φυτό, μιλάει η ενέργεια και η αύρα. Μιλάνε οι μέρες, που γεννιούνται από την ψυχή και χάνονται…

Στην δεύτερη ενότητα, μπορεί ο αναγνώστης να έρθει σε επαφή με μικρά έως πολύ μικρά σε έκταση ποιήματα, όπου στόχος τους είναι να μιλήσουν στη ψυχή των ανθρώπων με έναν ιδιαίτερο τρόπο. Έναν τρόπο σχεδόν ευλαβικό. Τα χαρακτήρισα «θραύσματα ποιημάτων», γιατί ενώ κομματιάζουν τη ψυχή,  παράλληλα την αγκαλιάζουν, την ημερεύουν, τη  γιατρεύουν…

Στην τρίτη και τελευταία ενότητα, συναντάμε τον θεατρικό μονόλογο «Η Σονάτα του Θήτα», από τον οποίο και πήρε τον τίτλο του το εν λόγω βιβλίο, όπου η πρωταγωνίστρια – εκτεθειμένη στους θορύβους και αναζητώντας παράλληλα το φεγγάρι της – αρνείται να παραδοθεί στον θάνατο, στους φόβους, στα μύχια όνειρά της.

Συναντάμε μία μοναχική ηρωίδα, μία δραματική θα έλεγα περσόνα, όπου τον τελευταίο καιρό, πάνω από το κεφάλι της, στο δώμα όπως χαρακτηριστικά αναφέρει, έχει εγκατασταθεί ο θόρυβος και όλη αυτή του η ταλαιπωρία. Γνωρίζει και έχει αποδεχτεί πλήρως την ύπαρξη του θορύβου και κατά συνέπεια του θανάτου, όμως αρνείται πεισματικά να του παραδοθεί, επειδή εκείνο το βράδυ δεν υπάρχει φεγγάρι. Και κάπως έτσι ξεκινά μια διαμάχη, ένα παιχνίδισμα, ένα κυνηγητό για να ’ρθει, αν θα ’ρθει, η συμφιλίωση.

Θέλω να σας πω πως ο θεατρικός αυτός μονόλογος, είναι εμπνευσμένος και επηρεασμένος, από την αγαπημένη μου « Σονάτα του Σεληνόφωτος» του σπουδαίου και αείμνηστου, Γιάννη Ρίτσου, η οποία με μάγεψε και με μαγεύει…

«Η Σονάτα του Θήτα» λοιπόν, είναι ένα βιβλίο με προσωπικότητα όπου μέσω της ελευθερίας του πνεύματός του, με την ανθρώπινη ευαισθησία του και την ευρύτητα των συλλήψεών του πλάθει τη δική του ιστορία.

 





1 σχόλιο:

  1. Καλημέρα Κωνσταντίνε μου, ευχαριστώ από καρδιάς για τη θερμή φιλοξενία.
    Καλώς βρεθήκαμε στον χώρο των blogs.
    Μπορείς να με συναντήσεις εδώ: www.ekfrastite.blogspot.com

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Για καφέ με τη συγγραφέα Φωτεινή Καϊοπούλου

  Καλημέρα! Να μιλάμε στον ενικό; Γιατί όχι; Δεν θεωρώ ότι ο πληθυντικός αποτελεί από μόνος του στοιχείο που καθορίζει το σεβασμό μεταξύ τ...

Δημοφιλείς αναρτήσεις