ΓΙΑ ΚΑΦΕ ΜΕ ΤΗ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ ΜΑΛΙΣΟΒΑ

 

 Έχετε λίγο χρόνο για καφεδάκι;

Πολύ ευχαρίστως να πιούμε ένα καφέ παρέα. Όπως λέω και στο βιβλίο: "Ένας καφές ολάκερη η ζωή μας. Αν βιάζεσαι  και τον πιείς καυτό θα σε ζεματίσει. Αν πάλι τον αφήσεις στην άκρη  και σου κρυώσει, δεν θα τον χαρείς". Γι' αυτό καθετί θέλει τον χρόνο του.

 

Να μιλάμε στον ενικό καλύτερα;

Ναι, βεβαίως!

 

Ποια είναι της μοίρας τα μαντέματα;

Από την αρχαιότητα μέχρι και τις μέρες μας υπάρχει το αιώνιο αναπάντητο ερώτημα: εμείς ορίζουμε τη μοίρα μας ή η μοίρα την ζωή μας;   Μήπως το "συν Αθηνά και χείρα κίνει" είναι η πιο σωστή εκδοχή; Το βιβλίο μου "Της μοίρας τα μαντέματα" επιχειρεί να δώσει κάποιες απαντήσεις  στο αναγνωστικό κοινό, μέσα από την πλοκή και τις ζωές των ηρώων.

 

Πρώτο ολοκληρωμένο  μυθιστόρημα. Πως αισθάνθηκες όταν το πήρες στα χέρια σου;

Το κοίταξα ξανά και ξανά, ξεφύλλισα τις σελίδες του,  νιώθοντας συγκίνηση και απέραντη χαρά που αυτό το όνειρό μου έγινε πραγματικότητα.

 

Πως σου φάνηκε όλη η διαδικασία;

Μοναδική! Έζησα αλησμόνητες δημιουργικές στιγμές και διαδρομές, μέχρι να κρατήσω το βιβλίο στα χέρια μου.

 

Ποια είναι η Μαριώ;

Η ηρωίδα του βιβλίου είναι πραγματικό πρόσωπο. Μου αφηγήθηκε την ιστορία της, μια κοντινή συγγενής της, όταν τυχαία γνωριστήκαμε πριν από χρόνια σε ένα νησί, κάνοντας παρέα τις μέρες των καλοκαιρινών διακοπών. Με εντυπωσίασε τόσο πολύ η ζωή αυτής της γυναίκας, που υποσχέθηκα να γράψω εκείνη όταν θα ήμουν έτοιμη. Έτσι κρατούσα συνεχώς σημειώσεις, καταγράφοντας κάθε λεπτομέρεια.                                                                                  

Η Μαριώ, λοιπόν, γεννήθηκε το 1878 στον Κουκλουτζά της Σμύρνης και από την παιδική της ηλικία θα αναμετρηθεί με σκληρές απώλειες, ενώ ταυτόχρονα αντιλαμβάνεται ότι έχει το χάρισμα της ενόρασης. Όταν η μητέρα της αυτοκτόνησε, μεγάλωσε με τη θεία της, τη Δοκιώ, μια από τις καλύτερες μοδίστρες του Μπασμανέ, που από τη μια μαθαίνει την τέχνη της στη Μαριώ κι από την άλλη προσπαθεί να τη "θεραπεύσει" από το χάρισμά της. Την παντρεύει με τον Μιχαήλο, ένα κακοποιητικό σύζυγο, και μετά από ανυπέρβλητες δυσκολίες θα γνωρίσει τη Ζεϊνέπ. Μια Αιγυπτιώτισσα, που την μύησε στη μαντική του καφέ, με έναν όρο:  να βοηθάει τους ανθρώπους και όχι να τους εκμεταλλεύεται. Και πράγματι, βοηθούσε πάντα τους ανθρώπους με κάθε τρόπο, αν και η ζωή της δε σταμάτησε να την καταδιώκει. Το 1914 εγκαταλείπει τη Σμύρνη για χάρη του έρωτα και έρχεται να ζήσει στην Αθήνα, όπου παρέμεινε μέχρι το τέλος της, αντιμετωπίζοντας με σθένος νέες προκλήσεις και ανατροπές.  Ήταν μια γυναίκα  με πολύ τσαγανό και πείσμα όπως θα διαπιστώσουν οι αναγνώστες.

 

Ποια είναι τα παιχνίδια της μοίρας;

Συμπτώσεις και γεγονότα που ενώ φαίνονται αδύνατο να συμβούν, μας εκπλήσσουν πότε δυσάρεστα και πότε ευχάριστα.

 

Ο έρωτας έρχεται από το πουθενά;

Έρχεται απροσκάλεστος από το πουθενά. Άνεμος φουριόζος που μας  παίρνει την καρδιά και μας κουμαντάρει. Πόσες φορές κατορθώσαμε να του βάλουμε χαλινάρι; Πόσες φορές επικράτησε η λογική; Πόσες φορές δεν του ανοίξαμε την πόρτα όταν μας την χτύπησε;

 

Η ζωή δίνει μια δεύτερη ευκαιρία;

Φυσικά. Δίνει και δεύτερη και τρίτη και αρκετές ευκαιρίες, αρκεί να έχουμε  υπομονή και τα μάτια μας ανοιχτά . Η ζωή χτίζει και γκρεμίζει. Μας ρίχνει και μας σηκώνει, αφήνοντας πάντα σε μας το δικαίωμα της επιλογής.

 

Τι σημαίνει για σένα δημιουργική γραφή;

Το  τρίπτυχο «ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ -ΓΡΑΦΩ -ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΝΟΜΑΙ»,  η εκπληκτική μέθοδος της δασκάλας μου στη Δημιουργική Γραφή, και συνάμα ποιήτριας και συγγραφέως, Χριστίνας Κόλλια. Είχα την τύχη να είμαι μαθήτρια της, να με εμπνεύσει και να με "ξεκλειδώσει".  Αν και γράφω από έφηβη δεν μου δόθηκε η δυνατότητα να φτιάξω ένα ολοκληρωμένο μυθιστόρημα στο παρελθόν, λόγω έλλειψης χρόνου και κυρίως σωστής υποστήριξης στη γραφή. Η δασκάλα μου, με βοήθησε καθοριστικά στο να πιστέψω στον εαυτό μου και στα όσα μπορώ να καταφέρω με επιμονή και πολλή δουλειά. Μια διαδικασία αλησμόνητη που λειτούργησε σε πολλά επίπεδα, με κατάληξη να δημιουργήσω και να ολοκληρώσω το πρώτο μου μυθιστόρημα, που ήταν η μεγάλη μου πρόκληση. Ίδιο ήταν το αποτέλεσμα και στα άτομα με τα οποία  παρακολουθήσαμε από κοινού Εργαστήριά της, είτε καλλιέργησαν τον πεζό λόγο όπως εγώ, είτε τον ποιητικό.  Την ευγνωμονώ για μια ακόμα φορά από καρδιάς.

 

Ποιο ρόλο παίζει το θέατρο στην ζωή σου;

Μια μεγάλη μου αδυναμία μετά την γραφή είναι το θέατρο. Έχω παίξει σε αρκετές ερασιτεχνικές παραστάσεις. Το θέατρο είναι  για μένα ζωή,  κίνηση, ροή, φως. Ενσαρκώνοντας κάποιον ήρωα, μπαίνοντας στο πετσί του κάθε ρόλου, διευρύνομαι σαν άνθρωπος κι αυτό το θεωρώ σπουδαίο.

 

Στείλε το δικό σου μήνυμα στους αναγνώστες.

Το μήνυμα προς τους αναγνώστες έρχεται μέσα από ένα απόσπασμα του βιβλίου μου:

"Η Μαριώ ευχαρίστησε για όλα τα καλά και τα δύσκολα που της ήρθανε, καθότι μέσα από αυτά κατάφερε να μάθει όσα μπόρεσε. Όταν ήταν νέα βαρυγκωμούσε σαν της χτύπαγαν την πόρτα οι αναποδιές. Ήρθε αρκετές φορές αντιμέτωπη με τα πάθη της.  Κάποια τα ημέρεψε, κάποια τα πέταξε, μα κάποια τα κράτησε μην μπορώντας να κάμει αλλιώτικα. Η ζωή της είχε από όλα τα καλούδια: γλέντια, χορούς, πανηγύρια, γάμους, έρωτες μα και κηδείες, μνημόσυνα, λύπες και πίκρες. «Όλα καλώς καμωμένα και  καλοδεχούμενα» μνημόνευε αρκετές φορές".

 

 Εσείς, ευχαριστείτε τη ζωή;

 

Σε ευχαριστώ  πολύ για τον χρόνο σου. Κερνάω εγώ τον καφέ.

Εγώ ευχαριστώ για τη ζεστή φιλοξενία.