Τρίτη 30 Δεκεμβρίου 2014

Μα πόσο γρήγορα πέρασε αυτό το 14…



ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ
Ο πρώτος μήνας. Ο αισιόδοξος. Ο μήνας που καταστρώνω σχέδια και βγάζω τα όνειρα από το συρτάρι. Ένα την κάθε φορά. Και αν δω και με παίρνει μπορεί και δυο. Πάντως με τα χέρια σταυρωμένα δεν κάθομαι. Μου το απαγορεύω…

ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ
Ένα ταξίδι μακρινό. Κάπου στον Βορρά. Στη μακρινή Νορβηγία. Το χιονισμένο Όσλο έχει μείνει για πάντα χαραγμένο στην καρδούλα μου σαν ασπρόμαυρη φωτογραφία. Ωραία πέρασα, γέμισα τις μπαταρίες και μετά επιστροφή στην Αθήνα.

ΜΑΡΤΙΟΣ
Το μεγάλο τέλος. Σαν τίτλος μυθιστορήματος μου ακούστηκε αυτό. Μπήκα ξανά στο club των ελεύθερων κι ωραίων. Διότι ναι, είμαι και ελεύθερος και ωραίος. Και μέσα μου και έξω. Καλύτερα έτσι. Καλύτερα μόνος. Κατάλαβα ότι μου πηγαίνει πιο πολύ. Ευτυχία.

ΑΠΡΙΛΙΟΣ
Κυκλοφορεί το δεύτερο βιβλίο μου: Ερμή… Μη! και μια λαμπρή παρουσίαση στη Σόλωνος με τη Μανίνα Ζουμπουλάκη και τον Κώστα Ζέκο πάντα στο πλευρό μου. Φυσικά και όλους τους φίλους μου που με τίμησαν με την παρουσία τους. Και το τρέξιμο ξεκινά.

ΜΑΙΟΣ
Η ονομαστική μου εορτή. Μάζεψα στο Γκάζι μόνο τα αγαπημένα μου πρόσωπα και φάγαμε και ήπιαμε και περάσαμε πάρα πολύ ωραία. Και το τρέξιμο συνεχίζεται.

ΙΟΥΝΙΟΣ
Μετά τη συνέντευξη με τον Βαγγέλη Δουκουτσέλη του αφηγούμαι έναν μονόλογο που έγραψα την DIVA και μου λέει ότι έχει στο μυαλό του μια ηθοποιό που θα της ταιριάζει γάντι. Ντόρα Αυλωνίτου. Βρεθήκαμε, της τω έδωσα να το διαβάσει και περίμενα την απάντησή της. Ενθουσιάστηκε. Σκηνοθέτης της παράστασης ο φίλος μου Κώστας Ζέκος. Θα συνεργαζόμασταν για πρώτη φορά.

ΙΟΥΛΙΟΣ
Λίγα μπάνια στη Σαλαμίνα και συναυλίες στο Κατράκειο Θέατρο. Χάρις Αλεξίου, Τάνια Τσανακλίδου, Άλκηστις Πρωτοψάλτη, Ελευθερία Αρβανιτάκη και αργότερα ο μοναδικός Γιάννης Χαρούλης.

ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ
Οι πρόβες ξεκινούν. Ευτυχία. Μαζευόμασταν στο σπίτι της Ντόρας στη βεράντα της με τα πολλά λουλούδια. Όλο φαγητά, καφέδες και αστεία. Η αγωνία μου γλυκιά κι εκτός ελέγχου.

ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ
Ξεκινάω εκπομπή στο ραδιόφωνο. Botox Web Radio και αρχισυντάκτης της εκπομπής Prive club μαζί με τον Θοδωρή Τσιρικάκη. 2 Πέμπτες το μήνα. Αυτό κι αν είναι μαγεία. Και παρέα με τον Μενέλα φυσικά το Freddo cappuccino μέτριο. Περάσανε 4 ολόκληρα χρόνια.

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ
Τα γενέθλια μου στο σπίτι με πολλά φαγητά από τα χέρια της Μανούλας μου και με εκλεκτούς καλεσμένους. Τους έδειξα το δωμάτιό μου με τις «λίγες» φωτογραφίες που κοσμούν το δωμάτιό μου. Η Ματίνα μου έφερε δυο βιβλία και ο Μύρων τη ποιητική του συλλογή. Η αδερφή μου μας διάβασε μερικά ενθουσιασμένη.

ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ
Μπήκαμε στη τελική ευθεία. Πρόβες, τρέξιμο, αφίσες στο κέντρο της Αθήνας με τη βοήθεια του Μπάμπη. Ήμουν σίγουρος για το αποτέλεσμα. Κάναμε καλή δουλειά. Όλοι μαζί. Cabaret Voltaire στο Μεταξουγείο. Τις Δευτέρες ο Βαγγελάκης και τις Τρίτες εγώ και η πρεμιέρα μια ανάσα.

ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ
Ξεκινήσαμε με επιτυχία. Συνεχίζουμε με επιτυχία. Η Ντόρα στα καλύτερά της να δίνει τον καλύτερό της εαυτό. Ο Κώστας να καμαρώνει. Εγώ συγκινημένος. Ο κόσμος να φεύγει ενθουσιασμένος. 

Και όλα γίνανε τόσο γρήγορα. Σχεδόν από μόνα τους. Στάθηκα τυχερός. Αισθάνομαι ευλογημένος. Είχα δίπλα μου αληθινούς φίλους που πίστεψαν σ’ εμένα κι εξακολουθούν να πιστεύουν. Ανθρώπους που μου λένε «προχώρα και μη φοβάσαι τίποτα». Εύχομαι ο Θεός να τους έχει πάντα καλά.

Εύχομαι σε όλους καλή χρονιά με περισσότερη αγάπη και λιγότερη κακία.   
  

Δευτέρα 29 Δεκεμβρίου 2014

ΕΡΜΗ...ΜΗ!

ΑΥΡΙΟ...ΗΜΕΡΑ ΤΡΙΤΗ...ΑΠΟ ΤΙΣ 17:00 ΜΕΧΡΙ ΤΙΣ 19:00 ΘΑ ΒΡΙΣΚΟΜΑΙ ΣΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΟΣΤΡΙΑ ΤΖΩΡΤΖ 20 ΠΛ. ΚΑΝΙΓΓΟΣ ΚΑΙ ΘΑ ΥΠΟΓΡΑΦΩ ΑΝΤΙΤΥΠΑ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΜΟΥ ΕΡΜΗ...ΜΗ!

 

Κυριακή 28 Δεκεμβρίου 2014

Μεθυσμένες Ιστορίες...: ΒΙΒΛΙΟιστορία….

Μεθυσμένες Ιστορίες...: ΒΙΒΛΙΟιστορία….: Μικρό παιδί δεν διάβαζα. Ούτε του σχολείου τα μαθήματα αλλά ούτε και εξωσχολικά βιβλία. Δεν το είχα. Το θέατρο όμως το αγαπούσα πολύ. ...

ΒΙΒΛΙΟιστορία….



Μικρό παιδί δεν διάβαζα. Ούτε του σχολείου τα μαθήματα αλλά ούτε και εξωσχολικά βιβλία. Δεν το είχα. Το θέατρο όμως το αγαπούσα πολύ. Η μητέρα μου με έκανε να το αγαπήσω. Γυρίζω πίσω στα παιδικά μου χρόνια και θυμάμαι το «Παιδικό Στέκι» στο «Ρέξ», το θέατρο «Έρευνας» του Δημήτρη Ποταμίτη (οι Ιστορίες του Παππού Αριστοφάνη έχουν χαραχτεί στη καρδιά μου) και άλλα πολλά… σκέτη μαγεία…

Το πρώτο βιβλίο που διάβασα από την αρχή μέχρι το τέλος ήταν «Το καπλάνι της βιτρίνας» της Άλκης Ζέη. Και ποιο παιδί δεν το έχει διαβάσει. Ποιος να μου το έλεγε πως χρόνια μετά η αγαπημένη μου Ματίνα θα μου έκανε δώρο για τα Χριστούγεννα το «Με μολύβι φάμπερ νούμερο δύο» από τις εκδόσεις Μεταίχμιο που είναι η βιογραφία της Άλκης Ζέη και χάρηκα πάρα πολύ και ταξίδεψα ανάμεσα σε χιλιάδες εικόνες από μια ασπρόμαυρη – τότε – Αθήνα.
Στο στρατό έπεσε πολύ διάβασμα γιατί δεν είχα κάτι καλύτερο να κάνω. Έπεσα με τα μούτρα που λένε σε έναν σπουδαίο συγγραφέα και δημοσιογράφο ο οποίος δυστυχώς έφυγε απ’ τη ζωή αλλά τα βιβλία που έγραψε είναι πιο ζωντανά από ποτέ. Φυσικά μιλάω για τον Φρέντυ Γερμανό. Οι «Υγρές Νύχτες» μου άρεσαν πολύ. Έτσι σκέφτηκα να διαβάσω και τα υπόλοιπα: «Ακριβή μου Σοφία», «Γυναίκα από βελούδο», «Καλά νέα από την Αφροδίτη» και τέλος την «Τερέζα» την οποία την είδα στο θέατρο ένα καλοκαίρι στο Λυκαβηττό. Τότε ξεκίνησα να γράφω. Για την ακρίβεια κρατούσα ημερολόγιο και έγραφα πολύ μελό γράμματα τα οποία ταχυδρομούσα στη μητέρα μου και στα πέντε μου αδέρφια. Το πρώτο μου κινητό το αγόρασα λίγο πριν απολυθώ.

Μετά πήρα την υποτροφία στη Δραματική Σχολή «Ίασμος» και εκτός από αμέτρητες παραστάσεις  έπεσε και πολύ μα πάρα πολύ διάβασμα αλλά μου άρεσε δεν το έκανα από αγγαρεία. Ιάκωβος Καμπαννέλης (τον οποίο είχα την τιμή να συνεργαστώ στο θέατρο), Άντον Τσέχωφ (με το «Θείο Βάνια» πήρα πτυχίο), Πίντερ, Σαίξπηρ, Ουίλλιαμς, Ίψεν (κατάφερα και επισκέφθηκα τον τόπο που έζησε), Γκολντόνι, Λόρκα και άλλοι πολλοί. Τότε δεν έγραφα. Δεν είχα χρόνο.

Μετά ανέβηκα στη Θεσσαλονίκη στο Κ.Θ.Β.Ε. Τότε γνώρισα τη Δασκάλα μου. Τη γυναίκα που μου έμαθε τι είναι η δημιουργική γραφή. Μου έμαθε το πώς να γράφω και άλλα πολλά χρήσιμα «εργαλεία». Την ξέρετε όλοι: Μανίνα Ζουμπουλάκη. Όσοι με ξέρετε προσωπικά θα γνωρίζετε την αδυναμία που της έχω. Σε χρόνο dt αγόρασα και διάβασα όλα της τα βιβλία (τα πιο πολλά δυο φορές). Όλα όμως από το πρώτο μέχρι το τελευταίο. Γρήγορος ρυθμός, όμορφοι ήρωες βιβλία που διάβασα μονορούφι ξανά και ξανά: «Φεύγα», «Κενά Μνήμης», « Μυροβόλος Άνοιξις», «η Ζωή (δεν) είναι Ταινία», «Η σκόνη της Ημέρας», «το Μεγάλο Καλοκαίρι», «Ριζότο», «Αληθινή σταρ», «Ευτυχία». Άφησα ένα στην απ’ έξω γιατί μου το έκανε δώρο η ίδια εκείνο το μεσημέρι στο Νέο Ηράκλειο όταν με κάλεσε να μιλήσουμε για ένα χειρόγραφο που είχα στείλει και μόνο στη φαντασία μου νόμιζα ότι ήταν βιβλίο.

Μου έκανε δώρο, λοιπόν, το «Πώς να γράψεις» ένα εγχειρίδιο δημιουργικής γραφής το οποίο με βοήθησε να γίνω καλύτερος και όταν βρίσκω τα σκούρα το ανοίγω και χάνομαι στις σελίδες του. Το χιούμορ της Μανίνας Ζουμπουλάκη δεν το έχει καμιά. Διαβάστε το «Φερμουάρ» το νέο της αστυνομικό που είναι σκέτη απόλαυση και διαβάζεται μονορούφι. Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Παπαδόπουλος.

Στην Αθήνα έβγαλα «μετά κόπων και βασάνων» δυο βιβλία «Το Τελευταίο Botox και άλλες ιστορίες» (ευθυμογραφήματα) το οποίο ήταν το πρώτο μου θεατρικό την Άνοιξη του 2009 στου Ψυρρή και το «Ερμή…Μη!» (μυθιστόρημα) που τυπώθηκε τον Απρίλιο. Ο Ερμής είναι ένα griffon terrier από τη Χαλκιδική που κατεβαίνει στην Αθήνα γεμάτος όνειρα κι ελπίδες.

Και φτάνω στο σήμερα όπου έχω χρόνο και να γράψω (το τρίτο είναι έτοιμο) και να διαβάσω. Συγκεκριμένα τα βιβλία που διαβάζω το ένα είναι καλύτερο από το άλλο. Κάποια μου τα κάνανε δώρο και κάποια άλλα τα αγόρασα μόνος μου.

Γι’ αυτό κι εγώ σας τα προτείνω:

ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
«Γυναίκα με ποδήλατο» εκδόσεις Πόλις

ΜΑΡΚ ΤΟΥΕΗΝ
«Τα ημερολόγια του Αδάμ & της Εύας» γράμματα

ΕΡΙΚ ΕΜΑΝΟΥΕΛ ΣΜΙΤ
«Αγαπητέ Θεέ» εκδόσεις opera

ΣΤΙΒ ΓΟΥΑΤΣΟΝ
«Αμνησία» εκδόσεις Ψυχογιός

ΑΛΚΗ ΖΕΗ
«Με μολύβι φάμπερ νούμερο δύο» Μεταίχμιο

ΜΑΝΙΝΑ ΖΟΥΜΠΟΥΛΑΚΗ
«Φερμουάρ» εκδόσεις Παπαδόπουλος     
  
Εύχομαι από καρδιάς ο νέος χρόνος να φέρει περισσότερη αισιοδοξία και να σβήσει μια για πάντα τις γκρίζες πινελιές που άφησε ο προηγούμενος…

Υ.Γ Την Τρίτη 30 του μήνα θα βρίσκομαι στις Εκδόσεις Όστρια , Τζώρτζ 20 Πλ. Κάνιγγος από τις 17:00 μέχρι τις 19:00 και θα υπογράφω αντίτυπα του μικρού Ερμή. Σας περιμένω.

Σάββατο 27 Δεκεμβρίου 2014

DIVA




η DIVA μας και οι συντελεστές της παράστασης σας ευχόμαστε χρόνια πολλά και καλή χρονιά με υγεία, δύναμη και αμέτρητα όνειρα...

οι τελευταίες παραστάσεις είναι:

ΔΕΥΤΕΡΑ 29/12

και

ΔΕΥΤΕΡΑ 5 & ΤΡΙΤΗ 6/1

ΔΕΥΤΕΡΑ 12 & ΤΡΙΤΗ 13/1

σας περιμένουμε!!! 

Παρασκευή 26 Δεκεμβρίου 2014

Κωνσταντίνος Ιωακειμίδης : Ενα γράμμα!

Κωνσταντίνος Ιωακειμίδης : Ενα γράμμα!

Άγιε μου Βασίλη…



Χρόνια σου Πολλά! Γιορτάζεις σε λίγες μέρες. Και τ’ αδέρφια μου γιορτάζουν. Έχουμε και Βασιλεία και Βασίλη στην οικογένεια. Ζόρικος ο παππούς, όλο απαιτήσεις είχε, έτσι μου λέει η μαμά, εγώ δεν τον γνώρισα. Εγώ ευτυχώς πήρα το όνομα του άλλου παππού και ευτυχώς τον γνώρισα. Η μαμά λέει ότι εκτός από το όνομα πήρα και όλα τα άλλα χαρακτηριστικά του. Καλό αυτό.

Σ’ ευχαριστώ πάρα πολύ για τα βιβλία που μου έστειλες (τώρα διαβάζω τα ημερολόγια του Αδάμ και της Εύας και γελάω πολύ). Οι φίλοι μου δηλαδή μου τα πήραν αλλά μου είπαν ότι τα έστειλες εσύ επειδή ήμουνα καλό παιδί τη χρονιά που πέρασε κι εγώ τους πίστεψα. Τους φίλους μου τους πιστεύω ότι κι αν μου λένε, ξέρω ότι με αγαπάνε και μου λένε πάντα την αλήθεια. Ας είναι όλοι τους καλά.

Να εξηγηθώ απ’ την αρχή. Για μένα δεν θέλω τίποτα. Δεν θα σου ζητήσω κάτι για μένα γιατί έχω τα πάντα. Και υγεία και δύναμη αλλά κυρίως ευτυχία. Τα πράγματα ήρθαν από μόνα τους – καλά, έβαλα κι εγώ το χεράκι μου -  όπως τα είχα ονειρευτεί οπότε είμαι ευτυχισμένος με αυτά που έχω και δεν θέλω κάτι παραπάνω γιατί αχάριστος δεν ήμουνα ποτέ.

Τώρα, θέλω μια μεγάλη χάρη. Υπάρχει κόσμος που έχει φάει χοντρό πακέτο. Οικογένειες που ζούνε μες στην δυστυχία. Δεν έχουν ούτε τα απαραίτητα για να ζούνε με αξιοπρέπεια. Δεν έχουν ούτε για να φάνε. Επίσης υπάρχουν χιλιάδες άστεγοι που πεθαίνουν απ’ το κρύο αλλά η τηλεόραση δεν τα δείχνει αυτά γιατί δεν πουλάνε. Άνθρωποι που η ζωή τους δείχνει τη σκληρή πλευρά της και πιστεύω ότι δεν ευθύνονται εκείνοι γι’ αυτό. Ή ακόμα και αν φταίνε τους αξίζει μια δεύτερη ευκαιρία…

Δεν μου αρέσει αυτό που γίνεται. Βοηθάω με τον τρόπο που μπορώ. Και άλλοι βοηθάνε. Πρέπει να βοηθήσεις κι εσύ όμως. Να πάς να πιάσεις αυτούς που η ζωή τους τα έδωσε όλα απλόχερα, να τους πιάσεις απ’ το χέρι και να τους δείξεις τη δυστυχία που υπάρχει ανάμεσά μας. Πίσω από τη στολισμένη Αθήνα. 

Θα το έκανα εγώ αλλά τους σιχαίνομαι. Είδα σε μια βιτρίνα ένα παλτό. Η τιμή του; 750 ευρώ! Με τόσα χρήματα ζει μια οικογένεια για έναν ολόκληρο μήνα! Σταματάω εδώ γιατί δεν θέλω να συγχύζομαι μέρες που είναι. Δεν κάνει. Είναι μέρες χαράς.

Εύχομαι το γράμμα μου να φτάσει γρήγορα στα χέρια σου πριν είναι αργά. Σ’ ευχαριστώ. Πολύ σ’ ευχαριστώ.

Καλή χρονιά! 

Υ.Γ Ζητώ συγγνώμη αν ήμουν λίγο απότομος, έτσι έμαθα να τα λέω και έτσι είναι το σωστό.



Τρίτη 23 Δεκεμβρίου 2014

koukidaki: DIVA

koukidaki: DIVA: Τι είναι η DIVA; Ένας μονόλογος ψυχής με δύο ηθοποιούς και πάμπολους θεατές σε σκηνοθεσία Κώστα Ζέκου που κάνει πρεμιέρα την 1η Δεκέμβρη...

Δευτέρα 22 Δεκεμβρίου 2014

Σάββατο 20 Δεκεμβρίου 2014

Λίγο πριν τα Χριστούγεννα…



Η διάθεσή μου άγγιξε το Everest (τα Δευτερότριτα της παράστασης πάνε σφαίρα) και όλα είναι γιορτινά. Χαμογελάω σαν χαζό – αχ και δεν με νοιάζει τι λένε οι άλλοι – και βγαίνω έξω ή κάθομαι μέσα… με αγαπημένα πρόσωπα πάντα… με αυτούς που γουστάρω και με γουστάρουν και περνάμε καλά: ΜΑΖΙ

Love actually:  βράδυ Τετάρτης με τόνους πατατάκια, ποπ κορν, πιτσίνια, φουντούνια στο σπίτι του Μπάμπη. Μια ταινία που μου είχε ξεφύγει. Μου άρεσε πολύ και τα δάκρια πέφτανε καυτά…



Prive club το τελευταίο της χρονιάς. Σε απευθείας σύνδεση η DIVA μας Ντόρα Αυλωνίτου και ο σκηνοθέτης της παράστασης Κώστας Ζέκος. Μέσα στο στούντιο καλεσμένοι οι Gogo Logo και ο DjDemetriosPapadelis μια θεότρελη παρέα με άφθονο γέλιο και πειράγματα στον Botox web radio φυσικά (που αλλού)

Jamming Funkers LIVE!!! Στο Γκαζάκι. Αυτό δεν θα το έχανα με τίποτα. Και 40 πυρετό να είχα πάλι εκεί θα ήμουν. Έγινα πάλι 18 ετών. Τα παιδιά είναι ένα κι ένα. Μια μπάντα που δημιουργήθηκε για να σε ξεσηκώνει. Το κατάφεραν με μεγάλη επιτυχία. Μουσικάρες και κομματάρες που όλοι ξέρουμε. Τραγουδήσαμε, ήπιαμε ποτά και άφθονο νερό, χορέψαμε τους απολαύσαμε. Κόσμος από όλες τις ηλικίες, κυρίως από 45 και κάτω, να έχουμε πωρωθεί και φυσικά μούσκεμα στον ιδρώτα. Μπράβο τους! Εύγε! Τους αγαπώ βαθύτατα…




Erotica art μια έκθεση για αυτούς που αγαπούν το sex. Για αυτούς που κάνουν ή δεν κάνουν sex. Σε ποια κατηγορία ανήκω νομίζω δεν σας αφορά… 

  
Παρατήρησα ότι στη πλατεία Συντάγματος στη θέση που ήταν κάποτε το δέντρο ύψους 30 μέτρων που το θαυμάζαμε όλοι μπήκε ένα φωτεινό καραβάκι. Από το τίποτα να μου πεις…