Κυριακή 28 Δεκεμβρίου 2014

ΒΙΒΛΙΟιστορία….



Μικρό παιδί δεν διάβαζα. Ούτε του σχολείου τα μαθήματα αλλά ούτε και εξωσχολικά βιβλία. Δεν το είχα. Το θέατρο όμως το αγαπούσα πολύ. Η μητέρα μου με έκανε να το αγαπήσω. Γυρίζω πίσω στα παιδικά μου χρόνια και θυμάμαι το «Παιδικό Στέκι» στο «Ρέξ», το θέατρο «Έρευνας» του Δημήτρη Ποταμίτη (οι Ιστορίες του Παππού Αριστοφάνη έχουν χαραχτεί στη καρδιά μου) και άλλα πολλά… σκέτη μαγεία…

Το πρώτο βιβλίο που διάβασα από την αρχή μέχρι το τέλος ήταν «Το καπλάνι της βιτρίνας» της Άλκης Ζέη. Και ποιο παιδί δεν το έχει διαβάσει. Ποιος να μου το έλεγε πως χρόνια μετά η αγαπημένη μου Ματίνα θα μου έκανε δώρο για τα Χριστούγεννα το «Με μολύβι φάμπερ νούμερο δύο» από τις εκδόσεις Μεταίχμιο που είναι η βιογραφία της Άλκης Ζέη και χάρηκα πάρα πολύ και ταξίδεψα ανάμεσα σε χιλιάδες εικόνες από μια ασπρόμαυρη – τότε – Αθήνα.
Στο στρατό έπεσε πολύ διάβασμα γιατί δεν είχα κάτι καλύτερο να κάνω. Έπεσα με τα μούτρα που λένε σε έναν σπουδαίο συγγραφέα και δημοσιογράφο ο οποίος δυστυχώς έφυγε απ’ τη ζωή αλλά τα βιβλία που έγραψε είναι πιο ζωντανά από ποτέ. Φυσικά μιλάω για τον Φρέντυ Γερμανό. Οι «Υγρές Νύχτες» μου άρεσαν πολύ. Έτσι σκέφτηκα να διαβάσω και τα υπόλοιπα: «Ακριβή μου Σοφία», «Γυναίκα από βελούδο», «Καλά νέα από την Αφροδίτη» και τέλος την «Τερέζα» την οποία την είδα στο θέατρο ένα καλοκαίρι στο Λυκαβηττό. Τότε ξεκίνησα να γράφω. Για την ακρίβεια κρατούσα ημερολόγιο και έγραφα πολύ μελό γράμματα τα οποία ταχυδρομούσα στη μητέρα μου και στα πέντε μου αδέρφια. Το πρώτο μου κινητό το αγόρασα λίγο πριν απολυθώ.

Μετά πήρα την υποτροφία στη Δραματική Σχολή «Ίασμος» και εκτός από αμέτρητες παραστάσεις  έπεσε και πολύ μα πάρα πολύ διάβασμα αλλά μου άρεσε δεν το έκανα από αγγαρεία. Ιάκωβος Καμπαννέλης (τον οποίο είχα την τιμή να συνεργαστώ στο θέατρο), Άντον Τσέχωφ (με το «Θείο Βάνια» πήρα πτυχίο), Πίντερ, Σαίξπηρ, Ουίλλιαμς, Ίψεν (κατάφερα και επισκέφθηκα τον τόπο που έζησε), Γκολντόνι, Λόρκα και άλλοι πολλοί. Τότε δεν έγραφα. Δεν είχα χρόνο.

Μετά ανέβηκα στη Θεσσαλονίκη στο Κ.Θ.Β.Ε. Τότε γνώρισα τη Δασκάλα μου. Τη γυναίκα που μου έμαθε τι είναι η δημιουργική γραφή. Μου έμαθε το πώς να γράφω και άλλα πολλά χρήσιμα «εργαλεία». Την ξέρετε όλοι: Μανίνα Ζουμπουλάκη. Όσοι με ξέρετε προσωπικά θα γνωρίζετε την αδυναμία που της έχω. Σε χρόνο dt αγόρασα και διάβασα όλα της τα βιβλία (τα πιο πολλά δυο φορές). Όλα όμως από το πρώτο μέχρι το τελευταίο. Γρήγορος ρυθμός, όμορφοι ήρωες βιβλία που διάβασα μονορούφι ξανά και ξανά: «Φεύγα», «Κενά Μνήμης», « Μυροβόλος Άνοιξις», «η Ζωή (δεν) είναι Ταινία», «Η σκόνη της Ημέρας», «το Μεγάλο Καλοκαίρι», «Ριζότο», «Αληθινή σταρ», «Ευτυχία». Άφησα ένα στην απ’ έξω γιατί μου το έκανε δώρο η ίδια εκείνο το μεσημέρι στο Νέο Ηράκλειο όταν με κάλεσε να μιλήσουμε για ένα χειρόγραφο που είχα στείλει και μόνο στη φαντασία μου νόμιζα ότι ήταν βιβλίο.

Μου έκανε δώρο, λοιπόν, το «Πώς να γράψεις» ένα εγχειρίδιο δημιουργικής γραφής το οποίο με βοήθησε να γίνω καλύτερος και όταν βρίσκω τα σκούρα το ανοίγω και χάνομαι στις σελίδες του. Το χιούμορ της Μανίνας Ζουμπουλάκη δεν το έχει καμιά. Διαβάστε το «Φερμουάρ» το νέο της αστυνομικό που είναι σκέτη απόλαυση και διαβάζεται μονορούφι. Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Παπαδόπουλος.

Στην Αθήνα έβγαλα «μετά κόπων και βασάνων» δυο βιβλία «Το Τελευταίο Botox και άλλες ιστορίες» (ευθυμογραφήματα) το οποίο ήταν το πρώτο μου θεατρικό την Άνοιξη του 2009 στου Ψυρρή και το «Ερμή…Μη!» (μυθιστόρημα) που τυπώθηκε τον Απρίλιο. Ο Ερμής είναι ένα griffon terrier από τη Χαλκιδική που κατεβαίνει στην Αθήνα γεμάτος όνειρα κι ελπίδες.

Και φτάνω στο σήμερα όπου έχω χρόνο και να γράψω (το τρίτο είναι έτοιμο) και να διαβάσω. Συγκεκριμένα τα βιβλία που διαβάζω το ένα είναι καλύτερο από το άλλο. Κάποια μου τα κάνανε δώρο και κάποια άλλα τα αγόρασα μόνος μου.

Γι’ αυτό κι εγώ σας τα προτείνω:

ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
«Γυναίκα με ποδήλατο» εκδόσεις Πόλις

ΜΑΡΚ ΤΟΥΕΗΝ
«Τα ημερολόγια του Αδάμ & της Εύας» γράμματα

ΕΡΙΚ ΕΜΑΝΟΥΕΛ ΣΜΙΤ
«Αγαπητέ Θεέ» εκδόσεις opera

ΣΤΙΒ ΓΟΥΑΤΣΟΝ
«Αμνησία» εκδόσεις Ψυχογιός

ΑΛΚΗ ΖΕΗ
«Με μολύβι φάμπερ νούμερο δύο» Μεταίχμιο

ΜΑΝΙΝΑ ΖΟΥΜΠΟΥΛΑΚΗ
«Φερμουάρ» εκδόσεις Παπαδόπουλος     
  
Εύχομαι από καρδιάς ο νέος χρόνος να φέρει περισσότερη αισιοδοξία και να σβήσει μια για πάντα τις γκρίζες πινελιές που άφησε ο προηγούμενος…

Υ.Γ Την Τρίτη 30 του μήνα θα βρίσκομαι στις Εκδόσεις Όστρια , Τζώρτζ 20 Πλ. Κάνιγγος από τις 17:00 μέχρι τις 19:00 και θα υπογράφω αντίτυπα του μικρού Ερμή. Σας περιμένω.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου