Βολτάροντας με το Ποδήλατο στο κέντρο της Αθήνας (δεν είναι τόσο ρομαντικό όσο ακούγεται…)

Πολύ επικίνδυνο θα έλεγα ή καλύτερα σκέτο ΚΙΝΔΥΝΟΣ. Κάθε απόγευμα που βγαίνω από το σπίτι και καβαλάω το ποδηλατάκι μου κάνω το σταυρό μου. Δεν ξέρω τι θα μου τύχει, τι θα μου συμβεί. Το δρομολόγιο είναι πάντα το ίδιο. Νίκαια, Κορυδαλλός, Αγία Βαρβάρα, Αιγάλεω, όοοοοοολη την Ιερά Οδό αριστερά στην Πειραιώς και τελικός προορισμός Ομόνοια.

Αν προσέχω; Φυσικά και προσέχω. Δεν τρέχω, δεν πηγαίνω μεσ’ τη μέση σαν αγριοκάτσικο, δεν δεν δεν. Πάντα τηρώ τον Κ.Ο.Κ και προσέχω και στα φανάρια. Όταν ανάβει πράσινο τους αφήνω να φύγουν γιατί βιάζονται. Αλήθεια, γιατί βιάζονται οι οδηγοι; Ειδικά στην Ιερά οδό που έχει άπλα. Δεν κοιτάνε ο ένας τον άλλον. Δεν κοιτάνε καν εμένα που είμαι και δυο μέτρα, λέμε τώρα.

Να μάθουν να οδηγούν. Το απαιτώ. Να μάθουν να σέβονται, κι αυτό το απαιτώ. Δεν μπορώ να καβαλάω τα πεζοδρόμια για να κάνουν αυτοί ανενόχλητοι ότι γουστάρουν. Επίσης δεν μπορώ να πηγαίνω τέρμα δεξιά γιατί υπάρχει κίνδυνος να χάσω την ισορροπία μου και να σαβουριαστώ πουθενά και άντε να με βρούνε.

Πω πωωωωωω… τα σκέφτηκα και φούντωσα πάλι… πάω να φάω καρπούζι. 

dreamy whispers • λαϊκό τσατσά [απόστολος καλδάρας]

ΤΑ ΕΠΤΑ ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΑΜΟΥΛΙΑΝΟΣ. ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΝΟΗ

Στο νέο του βιβλίο ο συγγραφέας ξεδιπλώνει τη φαντασία του και μας ταξιδεύει σε έναν μαγικό κόσμο που θα ζήλευαν και οι σεναριογράφοι στο Hollywood. Η δίψα για εξουσία και ένας πόλεμος του κακού εναντίον του καλού. Ένα βιβλίο για μικρούς και μεγάλους και μια ιστορία στην οποία τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται. Το βιβλίο θα παρουσιαστεί τον Σεπτέμβριο στην Έκθεση βιβλίου στο Ζάππειο.

Η αιώνια μάχη Ελευθερίας και Αλήθειας απέναντι στον Φόβο φτάνει στο αποκορύφωμά της. Με ποια πλευρά θα ταχθεί ο άνθρωπος και ποιος θα είναι τελικά ο νικητής; Ένα αλληγορικό παραμύθι το οποίο απευθύνεται σε όλες τις ηλικίες, με κυρίαρχο το φανταστικό στοιχείο και τους συμβολισμούς.

ΤΗΝΟΣ… δυο μέρες μόνοοοοοοοοο

Χαράματα Παρασκευής σηκωθήκαμε με τη μαμά και αρχίσαμε να τρέχουμε μέσα στο σπίτι. Σε μισή ώρα θα ερχόταν ο αδερφός μου με το αυτοκίνητο για να μας πάει στο λιμάνι. Εγώ ήπια στο πολύ γρήγορο το μικρό καφεδάκι μου και ετοιμάστηκα σε χρόνο ντε τε. Με την τσίμπλα στο μάτι μέχρι και μαλλί έφτιαξα.

Ήρθε ο Βασίλης (Βασίλη τον λένε τον big brother) και αφού μπήκαμε στο αυτοκίνητό του μας πήγε στο λιμάνι του Πειραιά. Σε δέκα λεπτά ήμασταν εκεί. Μπήκαμε στο Blue Star Naxos και ανεβήκαμε στο κατάστρωμα. Μέσα ψυγείο. Που να σταθείς. Με το που ξεκίνησε το βαπόρι έβγαλα από τον σάκο μου ένα βιβλίο και έπεσα με τα μούτρα στο διάβασμα. Στη μαμά έδωσα άλλο βιβλίο. Πάντα κουβαλάω δυο ή και τρία μαζί.

Και να κουνάει το καράβι, και να πηγαίνουμε πέρα δώθε και να φυσάει δυνατά, κούνια μπέλα κι άμα βρέχει πάρε ομπρέλα. Μετά από τρείς ώρες φτάσαμε στη Σύρο την αρχόντισσα, πόσταρα φωτογραφία στο φου μπου κι έγινε χαμός. Μετά από μία ώρα τρελού κουνήματος πατήσαμε στη νήσο Τήνο. Η Παναγία μας ήθελε κοντά της.

Περπατήσαμε μέχρι τον κεντρικό δρόμο και αναζητήσαμε την κυρία Νίκη που έχει δωμάτια. Για καλή μας τύχη είχε ένα. Για μια βραδιά. Τόσο θα καθόμασταν στο νησί. Έβγαλα τη βερμούδα και φόρεσα παντελόνι. Άλλαξα και μπλούζα και πήγαμε στην εκκλησία. Πήρα μια χούφτα κεριά και άναβα και άναβα, φοβόμουν μην ξεχάσω κανέναν.

Στη συνέχεια πήγαμε για παγωτό σε ένα πολύ συμπαθητικό μαγαζάκι που δεν θυμάμαι το όνομά του και μετά στα κτελ. Μπήκαμε στο λεωφορείο που μας πήγε στο Μοναστήρι της Αγίας Πελαγίας. Παλιό, λιτό, με λίγες καλόγριες και πολύ όμορφο. Ο αέρας να λυσομανάει.

Μετά πήγαμε στο δωμάτιο για να ξεκουραστούμε. Το βράδυ βγήκαμε για να περπατήσουμε στο όμορφο νησί και να δειπνήσουμε. Επιστροφή στο δωμάτιο και νάνι νάνι το παιδί να κάνει.

Το επόμενο πρωί πάλι στην εκκλησία για να παρακολουθήσουμε τη λειτουργία. Κόσμος και ντουνιάς. Αμέτρητοι πιστοί. Που ήταν όλοι αυτοί κρυμμένοι; Μετά αφήσαμε το δωμάτιο και το σακ βουαγιάζ στο μαγαζί της κυρίας Νίκης. Τη γριά βαλίτσα δεν την είχα πάρει μαζί μου. Την άφησα να ξεκουραστεί.

Κάναμε μια μεγάαααααλη βόλτα, τσιμπήσαμε, πήγαμε στο λιμάνι στο μνημείο του «ΕΛΛΗ» και μετά πήγαμε να πάρουμε το καράβι. Πρώτη φορά μετά από καιρό αισθανόμουν ήρεμος, γαλήνιος κι ευτυχισμένος. Θα ήθελα δυο τρεις μέρες ακόμα αλλά όπως λέει και το τραγούδι δυο μέρες μόνοοοοοοο

Να είμαστε καλά, υγεία να’ χουμε να ξαναπάμε και του χρόνου!

«ΚΑΤΙ ΜΟΥ ΚΡΥΒΕΙΣ» της ΜΑΝΙΝΑΣ ΖΟΥΜΠΟΥΛΑΚΗ, εκδόσεις Παπαδόπουλος.

Διάβασα το «Κάτι μου κρύβεις» της Μανίνας Ζουμπουλάκη και ειλικρινά μπορώ να πω ότι με μάγεψε. Με την έμπειρη πένα της σε αυτό το βιβλίο καταφέρνει με έξυπνο τρόπο να σερβίρει μια καθόλου συνηθισμένη ιστορία και να ανακατέψει ταυτόχρονα την Ελληνική Μυθολογία. Ένα βιβλίο που διαβάζεται απνευστί, χωρίς να κουράζει με άφθονο σασπένς και όταν φτάνεις στην τελευταία σελίδα εύχεσαι να μην είχε τελειώσει.

Το νέο βιβλίο της Μανίνας Ζουμπουλάκη είναι ένα γρήγορο noir μυθιστόρημα, με μια καθημερινή ηρωίδα που αγωνίζεται να τα βγάλει πέρα στη σύγχρονη Αθήνα: η Δώρα είναι χωρισμένη, με δύο παιδιά στην εφηβεία, γοητευτική με τον τρόπο της, σχεδόν-άνεργη και… ίσως έχει ένα έξτρα χάρισμα, ή ίσως δεν έχει – ίσως απλώς διαθέτει ζωηρή φαντασία. Πάντως «βλέπει» πράγματα μέσα στο κεφάλι των άλλων ανθρώπων, εικόνες από το παρελθόν ή το μέλλον. Είτε την πιστεύουν οι άλλοι είτε όχι.

Έτσι «βλέπει» ότι ο πρώην άντρας της είναι αθώος για τον φόνο του πολιτικού για τον οποίον συλλαμβάνεται. Προσπαθεί να πείσει ότι δεν είναι τρελή, τουλάχιστον όχι εντελώς, κι ότι αλλού κρύβεται ο ένοχος. Ψάχνει μόνη της σε ακραίες οργανώσεις, πάντα με την αίσθηση ότι κάτι της κρύβουν όλοι γύρω της… οι πρώην και νυν έρωτές της, τα παιδιά της, οι πάντες.

Το Κάτι μου κρύβεις είναι ένα γοητευτικό περίπου-αστυνομικό μυθιστόρημα αλλά ταυτόχρονα και μια αληθινή αισθηματική ιστορία, όπως και η ιστορία μιας σύγχρονης εναλλακτικής οικογένειας και… πολλές ιστορίες από την Ελληνική μυθολογία, που είναι η αδυναμία της Δώρας.

Τα βιβλία της Τόνι Μόρισον από τις Εκδόσεις Παπαδόπουλος

Τα βιβλία της Τόνι Μόρισον

από τις Εκδόσεις Παπαδόπουλος

Το νέο της μυθιστόρημα κυκλοφορεί το φθινόπωρο

Με ιδιαίτερη χαρά και υπερηφάνεια οι ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ανακοινώνουν την έκδοση των βιβλίων της βραβευμένης με Νόμπελ Λογοτεχνίας Τόνι Μόρισον, σε μετάφραση της Κατερίνας Σχινά. 

Συγκεκριμένα, το φθινόπωρο του 2017 θα εκδοθεί το μυθιστόρημα Γυρισμός (Home), το οποίο αφηγείται την ιστορία ενός σύγχρονου Οδυσσέα που κατατάσσεται στον στρατό για να ξεφύγει από τον ασφυκτικό κλοιό της πόλης του αμερικανικού Νότου όπου μεγάλωσε, ωστόσο, οι εμπειρίες του στον πόλεμο της Κορέας τον τραυματίζουν ψυχικά και σωματικά. Επιστρέφει στην πατρίδα αλλά διστάζει να γυρίσει στο σπίτι του. Η δίχως νόημα και σκοπό περιπλάνησή του διακόπτεται όταν τον ειδοποιούν πως η αγαπημένη του μικρή αδερφή, η Σι, κινδυνεύει. Ο ήρωας του βιβλίου πρέπει να επιστρέψει σπίτι, ποιες πληγές όμως ανοίγει αυτός ο γυρισμός;

Το 2018 θα κυκλοφορήσει, σε νέα μετάφραση από την Κατερίνα Σχινά, το αριστούργημα της Τόνι Μόρισον Το τραγούδι του Σόλομον, το οποίο την καθιέρωσε ως εμβληματική συγγραφέα της σύγχρονης αμερικανικής λογοτεχνίας. Πρόκειται για μια έξοχη μυθιστορηματική περιήγηση στην αφροαμερικανική εμπειρία τεσσάρων γενεών, μέσα από πανανθρώπινα θέματα όπως η αγάπη, η απώλεια, η φιλία, η αναζήτηση ταυτότητας.

Σε μια εποχή επαναπροσδιορισμού θεσμών και αξιών, συγγραφείς σαν την Τόνι Μόρισον, που πραγματεύεται μέσα από τα έργα της ζητήματα ρατσισμού, ελευθερίας και κοινωνικής δικαιοσύνης, αποδεικνύονται πιο επίκαιροι από ποτέ.

H Τόνι Μόρισον γεννήθηκε το 1931 στο Λορέιν του Οχάιο. Εργάστηκε στον εκδοτικό οίκο Random House, δίδαξε επί πολλά χρόνια αμερικανική λογοτεχνία στα πανεπιστήμια Howard, Yale και Princeton και έγραψε διηγήματα, κριτικά δοκίμια και έντεκα μυθιστορήματα, από το Γαλάζια μάτια (1970) ως το Ο θεός να φυλάει το παιδί (2015). Έχει τιμηθεί με τα βραβεία National Book Critics Circle Award και Pulitzer. Το 1993 βραβεύτηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας. Ζει στη Νέα Υόρκη.

Χίλια Χρόνια Μετά… και άλλα χίλια: Ένα μυθιστόρημα για την απόλυτη δύναμη της αγάπης

Πόσο διαρκεί ένας έρωτας; Κάποιοι θα πουν για μια ζωή. Μήπως όμως αυτό είναι-τελικά- πολύ στενό πλαίσιο, μπροστά σε κάτι τόσο σαρωτικά ισχυρό;  Πόσες δυνάμεις μπορούν να «συνωμοτήσουν» για να μην μείνει ανεκπλήρωτος; Τι εξαρτάται αποκλειστικά από εμάς; Kαι τι μπορεί να μας φέρει η μοίρα, το κάρμα, το τυχαίο- αυτό που τέλος πάντων ξεφεύγει από τη δική μας λογική; Στο πρώτο της μυθιστόρημα «Χίλια Χρόνια Μετά… και άλλα χίλια» η Βάσια Μαυράκη μάς παίρνει τρυφερά από το χέρι και μας ζητά να ακολουθήσουμε τον Άρχη και την Δαμεία. Να παρακολουθήσουμε την πορεία τους όχι σε μια, αλλά σε τρεις ζωές. Στις δύο ο έρωτάς τους παραμένει ανεκπλήρωτος. Στην τρίτη θα καταφέρει να κλείσει ο κύκλος, μπαίνοντας το πολυπόθητο happy end;  Μια καρμική ιστορία αγάπης, ιδανική συντροφιά για τις μέρες του καλοκαιριού.

Τίτλος: Χίλια χρόνια μετά… κι άλλα χίλια Συγγραφέας: Βάσια Μαυράκη Εκδόσεις: Ιβίσκος Σελίδες: 504 Τιμή: 16.80 Πρώτη κυκλοφορία: Ιούλιος 2017

Λίγα λόγια για τους ήρωες Τρεις διαφορετικές ιστορίες. Ή μήπως μία; Ο Άρχης και η Δαμεία, δύο σύγχρονοι άνθρωποι, συναντιούνται τυχαία (;) στην αυλή της Μονής του Ταξιάρχη στην Μυτιλήνη, θέλοντας να ευχαριστήσουν- ο καθένας για τους δικού του λόγους-τον Άγιο για το θαύμα που τους άλλαξε τη ζωή. Κι όμως, αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που διασταυρώνονται οι δρόμοι τους. Το παρελθόν τους είναι κοινό και χάνεται στο βάθος των αιώνων. Οι ήρωες έχουν συναντηθεί και αγαπηθεί άλλες δύο φορές, σε διαφορετικές εποχές. Τον 11ο αιώνα, στο ίδιο πάλι μοναστήρι, κατά την άλωσή του από τον αρχηγό των Σαρακηνών πειρατών Σιχράν, ήταν και οι δύο εκεί. Άρχοντας του Στένακα αυτός, αιχμάλωτη στα χέρια του κουρσάρου αυτή. Αλλά και στο Πήλιο, στο πεδίο της μάχης μεταξύ Κενταύρων και Λαπίθων. Αρχηγός των πρώτων αυτός, πριγκίπισσα της Μεσσηνίας αυτή. Το παρόν τους ζητάει να κλείσουν τους κύκλους που άφηναν διαρκώς ανοιχτούς και να βιώσουν στο έπακρο αυτή τη φορά τη σχέση τους. Θα τα καταφέρουν;

Λίγα λόγια για τη συγγραφέα Η Βάσια Μαυράκη γεννήθηκε στην Αθήνα στις 13 Σεπτεμβρίου του 1967. Είναι παντρεμένη και μητέρα δύο αγοριών. Αφού ταξίδεψε πολύ και έμεινε σε διαφορετικές χώρες αλλά και πόλεις της Ελλάδας, λόγω του επαγγέλματος του συζύγου της (στρατιωτικός πιλότος), πλέον ζει και εργάζεται μόνιμα στην Αθήνα. Τα ταξίδια της, ωστόσο, είναι η σπουδαία παρακαταθήκη της. Αυτά αποτελούν, άλλωστε, πηγή της έμπνευσής της και πολλές φορές συνδέονται άμεσα με τις συγγραφικές αναφορές της. Παρότι σπούδασε ψυχολογία, τα τελευταία χρόνια ασχολείται επαγγελματικά με τη συμβουλευτική αστρολογία (Empathetic Astrological Approach, Human Design). Αρθρογραφεί σε γνωστά περιοδικά και site.

Τρίτη 11/7/17 Παρουσίαση της σειράς ΜΙΚΡΕΣ ΕΙΣΑΓΩΓΕΣ στο Νομισματικό Μουσείο.

Η νέα, φιλόδοξη σειρά Μικρές Εισαγωγές περιλαμβάνει βιβλία αναφοράς, γραμμένα από ειδικούς, τα οποία δίνουν έγκυρη και εις βάθος πληροφόρηση για θέματα άμεσου ενδιαφέροντος. Η παρουσίαση των νέων βιβλίων ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ, ΥΓΕΙΑ & ΙΑΤΡΙΚΗ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ, ΔΗΜΟΣΙΟ ΧΡΕΟΣ, ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ θα πραγματοποιηθεί την Τρίτη 11 Ιουλίου 2017 στις 20:00 στο Cafe στον Κήπο του Νομισματικού Μουσείου (Πανεπιστημίου 12, Αθήνα, τηλ. 2103806305).

Για το βιβλίο θα μιλήσουν: Αντιγόνη Λυμπεράκη (Καθηγήτρια Οικονομικών στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, συγγραφέας του βιβλίου ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ), Γιάννης Κυριόπουλος (Ομότιμος Καθηγητής Οικονομικών της Υγείας της ΕΣΔΥ, συγγραφέας του βιβλίου ΥΓΕΙΑ & ΙΑΤΡΙΚΗ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ), Μιράντα Ξαφά (Senior Scholar, Centre for International Governance Innovation και μέλος της ΔΕ της ΔΡΑΣΗΣ, συγγραφέας του βιβλίου ΔΗΜΟΣΙΟ ΧΡΕΟΣ), Γιούλη Φωκά-Καβαλιεράκη (Μεταδιδακτορική Ερευνήτρια ΕΜΠ, Διδάκτωρ Φιλοσοφίας των Κοινωνικών Επιστημών ΕΚΠΑ, συγγραφέας του βιβλίου ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ). Τους νέους τίτλους θα παρουσιάσει ο διευθυντής της σειράς Μπάμπης Παπαδημητρίου.

Μια παρέμβαση της Μαρίας Τσιάκα με αφορμή την απώλεια της Νανάς Καραγιάννη

Όταν η ανορεξία κερδίζει τον πόλεμο τότε όλοι εμείς έχουμε ηττηθεί…

Πριν ένα χρόνο είχα γράψει ένα άρθρο- παρέμβαση, με αφορμή την νοσηλεία της Νανάς Καραγιάννη στην εντατική. Τότε είχα αναφερθεί στο «λήθαργο», δηλαδή την άγνοια της ελληνικής κοινωνίας γύρω από τις διατροφικές διαταραχές. Σε συνέχεια εκείνου του άρθρου και με αφορμή την τραγική αλλά αναμενόμενη κατάληξη της Νανάς Καραγιάννη αισθάνομαι την ανάγκη να πάρω μια ξεκάθαρη επιστημονική θέση απέναντι σ’ αυτό που συνέβη αλλά και στα διάφορα σχόλια που καταγράφονται στα social media και γενικότερα στα media:

• • Η διατροφική διαταραχή είναι η πιο θανατηφόρα ψυχική νόσος, με τα θύματά της να ξεπερνούν ακόμη και αυτά που «φεύγουν» από τις ναρκωτικές ουσίες και το αλκοόλ • Δεν είναι επιλογή να νοσήσεις από διατροφική διαταραχή. Κανένας ασθενής δεν επιλέγει να ζήσει στην κόλαση. • Στις χρόνιες περιπτώσεις όπως της Νανάς, ο υποσιτισμός επηρεάζει καταλυτικά τις εγκεφαλικές διεργασίες. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα πολλές συμπεριφορές που σχετίζονται με τις σκέψεις και την κοινωνική ζωή να πλήττονται ανεπανόρθωτα. Κατά συνέπεια αποδυναμώνεται συνεχώς η οποιαδήποτε προσπάθεια ανάρρωσης. • Η νευρική ανορεξία είναι μια ψυχική νόσος αλλά με σοβαρό βιολογικό υπόβαθρο, το οποίο εμποδίζει την άμεση ανάρρωση. Οπότε σχόλια όπως: «δεν ήθελε, δεν έβλεπε κλπ.», δεν ευσταθούν. Η απάντηση είναι ότι ο εγκέφαλος δεν επιτρέπει την οποιαδήποτε ομαλή επεξεργασία αλλά και ορμονική ισορροπία. • Βασικό χαρακτηριστικό της νόσου είναι η αποφυγή, οπότε μοιραία οι ασθενείς λένε συνεχώς ψέματα σε ό,τι αφορά στην κατανάλωση τροφής. Ιδιαίτερα στις περιπτώσεις με τόσο χαμηλό βάρος είναι παράλογο να απαιτείς από τον ασθενή να έχει μια ειλικρινή σχέση με τους άλλους. Γιατί απλά η ανορεξία αλλά και η βουλιμία τον απομονώνουν κυριολεκτικά από τον περίγυρό του. • Έρευνες αποδεικνύουν ότι οι ασθενείς με ανορεξία είναι ευάλωτοι στα σχόλια, βιώνουν έντονη απόρριψη και βλέπουν παντού απειλές. Αυτό συμβαίνει επειδή ο εγκέφαλος «πεινάει» αλλά τελικά είναι αυτός ο ίδιος ο συρρικνωμένος εγκέφαλος που αυτό-εμποδίζεται στο να τραφεί. Με απλά λόγια, η Νανά και άλλες ασθενείς όπως η Νανά όσο και να ήθελαν να κάνουν μία προσπάθεια, ο εγκέφαλός τους δυστυχώς δεν βοηθά προς την συγκεκριμένη κατεύθυνση. Υπάρχει έλλειψη εξειδικευμένων μονάδων αλλά και ανεπαρκής εκπαίδευση ειδικών στην θεραπεία που εστιάζει στην επανεκπαίδευση του εγκεφάλου γύρω από την τροφή. Η απλή ψυχοθεραπεία δεν βοηθά την επανεκκίνηση του εγκεφάλου. Αντίθετα, λειτουργεί ως ασπιρίνη σε έναν καρκίνο που χρειάζεται ισχυρή δόση χημειοθεραπείας. Δυστυχώς, στην Ελλάδα θεωρούμε ακόμη ότι η ανορεξία είναι μια ψυχολογικής φύσεως νόσος. • Όταν ασθενείς σαν την Νανά δεν παίρνουν την απαραίτητη δομική θεραπεία είναι αδύνατον να βγουν από την νόσο. Γιατί; Επειδή απλά δεν μπορούν. Οπότε σχόλια όπως: «καλά τα ήθελε και τα έπαθε γιατί την έλεγαν χοντρή» αποτελούν επιεικώς απλουστευτική, επιφανειακή εξήγηση για μία νόσο τόσο πολύπλοκη και πολυπαραγοντική.

Η Νανά ηττήθηκε από την ανορεξία, όπως πολλές ασθενείς στην Ελλάδα. Στην Αυστραλία 5 άνθρωποι πεθαίνουν ημερησίως από την νόσο. Στην Ελλάδα δεν ξέρουμε τίποτα για την νόσο. Η Νανά μέσα από τον θάνατό της μας αφήνει μια παρακαταθήκη την οποία καλούμαστε να αξιοποιήσουμε ως κράτος, ως ειδικοί, ως κοινωνία για να αντιμετωπίσουμε επιτέλους κατάματα την νόσο, προτού αποβεί μοιραία για χιλιάδες ασθενείς στην Ελλάδα. Υ.Γ. Μην υποτιμάτε την νόσο. Μετά τα τρία χρόνια ο εγκέφαλος «κλειδώνει» και η ανάρρωση γίνεται ακόμα πιο δύσκολη.

Μαρία Τσιάκα  Διευθύντρια Ελληνικού Κέντρου Διατροφικών Διαταραχών Υποψήφια Διδάκτορας, Psychological Medicine, Section of Eating Disorders, Κing’s College ,London.  Οικογενειακή Θεραπεύτρια εξειδικευμένη στις διατροφικές διαταραχές

Η ΓΡΙΑ ΒΑΛΙΤΣΑ και ΦΥΣΑΕΙ στη Σαλαμίνα

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΛΙΩΝ

Ο Κωνσταντίνος Ιωακειμίδης και η Κάκια Ξύδη μιλούν για τα βιβλία τους Η ΓΡΙΑ ΒΑΛΙΤΣΑ και ΦΥΣΑΕΙ που κυκλοφορούν από τις εκδόσεις ΠΝΟΗ 

ΚΥΡΙΑΚΗ 9/7 ΩΡΑ 20:00
Cafe Duente στον Άγιο Νικόλαο Σαλαμίνας

ΣΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ!!!

ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΑ ΓΙΑΤΙ…

…βομβαρδίζουν το μυαλό μου. Γιατί να είμαι μόνος ανάμεσα σε χιλιάδες; Οικογένεια, φίλους και γνωστούς; Γιατί να μην μπορώ να τα συνδυάσω όλα μαζί και δεν είναι και πολλά; Γιατί να μην υπάρχει μια αγκαλιά για μένα να τα μοιραστώ; Να χαρούμε και οι δυο; Γιατί σε αυτή τη ζωή αλλιώς να τα περιμένω και αλλιώς η μοίρα μου να τα έχει γραμμένα;

Προσπαθώ να διατηρήσω την ψυχραιμία μου. Προσπαθώ να είμαι αισιόδοξος. Να πατώ στα πόδια μου μόνος μου, να είμαι δυνατός και να μη φοβάμαι. Προσπαθώ να σκέφτομαι τη θετική πλευρά των πραγμάτων. Να μην είμαι αχάριστος. Όχι, αχάριστος δεν είμαι.

Απολαμβάνω όλα τα δώρα που μου δίνει απλόχερα η ζωή χωρίς να γίνομαι μίζερος. Χωρίς να ζητώ το κάτι παραπάνω. Απολαμβάνω τις στιγμές και οι πιο πολλές είναι πολύχρωμες με τους γονείς μου, τα αδέρφια μου, τους φίλους και τις φίλες μου, τους αναγνώστες μου. Απολαμβάνω τη μοναξιά μου. Κάποια στιγμή θα βαρεθεί και θα φύγει.

Στο καλό να πάει και να μην ξανάρθει…