ΚΑΠΩΣ ΕΤΣΙ ΞΕΚΙΝΗΣΑΝ ΟΛΑ…

Πριν μια δεκαετία, στην όμορφη Θεσσαλονίκη, όταν έπαιζα σε παραστάσεις στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος. Τότε μου δόθηκε η ευκαιρία να γράφω σε μια εφημερίδα. «Εγνατία» τη λέγανε. Δεν ξέρω αν κυκλοφορεί ακόμη. Έγραφα τρείς φορές την εβδομάδα. Χίλιες λέξεις τη φορά. Έγραφα ιστορίες. Χρονογραφήματα αλλά και ευθυμογραφήματα. Το να γίνω μια μέρα συγγραφέας δεν υπήρχε ούτε καν στο πίσω μέρος του μυαλού μου. Τότε απέκτησα και το πρώτο μου laptop. Τότε έμαθα να γράφω. Μόνος μου. Αργότερα έκανα μαθήματα δημιουργικής γραφής με την Μανίνα Ζουμπουλάκη. Η οποία με στήριξε πάρα πολύ στα πρώτα μου βήματα. Πίστεψε σε μένα. Και με έπεισε με τον δικό της τρόπο ότι έχω «πένα». Κάποια στιγμή, σε ένα άρθρο μου, έβαλα τον τίτλο «Έπαθα Ντουβρουτζά». Αυτήν την ιστορία την παίδεψα και με παίδεψε για καιρό. Την έκανα θεατρικό έργο. Μετά από ένα χρόνο το ανέβασα στην Αθήνα όπου και παίχτηκε με μεγάλη επιτυχία. Όλοι, μα όλοι, μου λέγανε: σταμάτα να παίζεις, ξεκίνα να γράφεις. Το θεατρικό το διασκεύασα σε διήγημα και μαζί με άλλα ευθυμογραφήματα κυκλοφόρησαν σε βιβλίο το 2013 με τον τίτλο «Το Τελευταίο Botox και άλλες ιστορίες». Ένα χρόνο μετά κυκλοφόρησε το «Ερμή…μη!» και ένα χρόνο μετά το αστυνομικό μυθιστόρημα «Φόνοι στην Κρυστάλλη» το οποίο αγαπήθηκε πολύ! Εκείνη την περίοδο ανεβάσαμε και την Diva με την αγαπημένη μου Ντόρα Αυλωνίτου. Δυο χρόνια αργότερα υπέγραψα το πρώτο μου συμβόλαιο με τις ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΝΟΗ. Μια ζεστή αγκαλιά όχι μόνο για μένα αλλά και για όλους τους αναγνώστες. Κυκλοφόρησε το βιβλίο «Η Γριά Βαλίτσα» και φτάνουμε στο σήμερα με το βιβλίο «Η Φωνή Μέσα μου» τα οποία έχω την τιμή και την χαρά να τα παρουσιάσω στην 16^η Διεθνή Έκθεση Βιβλίου στη Θεσσαλονίκη. Ανυπομονώ!!!

ΟΙ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΝΟΗ ΣΤΗ 16η ΔΙΕΘΝΗ ΕΚΘΕΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ. ΜΕ ΤΟ ΙΔΙΟ ΒΛΕΜΜΑ. ΔΕΥΤΕΡΑ 6/5 ΣΤΟ MOLLINI CAFE - BISTRO

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ. ΔΩΡΟΘΕΑ. ΣΑΒΒΑΤΟ 4/5 ΣΤΟ POLIS ART CAFE

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!!!

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!!!
ΥΓΕΙΑ!!!
ΑΓΑΠΗ!!! 
ΚΑΙ ΧΑΡΑ!!!

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΙΩΑΚΕΙΜΙΔΗΣ
ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ

ΣΤΗ ΣΑΛΑΜΙΝΑ ΑΔΕΡΦΕΣ ΜΟΥ! ΣΤΗ ΣΑΛΑΜΙΝΑ!

Εγώ τις έχω και μπόλικες. Τέσσερις στον αριθμό. Την Γεωργία, την Μαρία, την Ευαγγελία και την Βασιλεία. Α! παραλίγο να τον ξεχάσω. Έχω κι έναν αδερφό. Τον λένε Βασίλη. Αυτός είναι το νούμερο πέντε. Εγώ είμαι το νούμερο έξι. Μετά από μένα το καλούπι έσπασε. Τέτοιο παιδί που αλλού να βρεθεί; Η αδερφή μου η τρίτη, λοιπόν, η Λία (από το Ευαγγελία βγαίνει αλλά το σιχαίνεται οπότε τη φωνάζουμε όλοι Λία) μένει στα Βασιλικά της Σαλαμίνας. Δίπλα στη θάλασσα. Ωραίο σπίτι. Εξοχικό. Αφού βρίσκεται στην εξοχή. Έχει και μεγάλο κήπο. Και δέντρα και λουλούδια που τώρα την άνοιξη ανθίζουν όλα μαζί και σε πιάνει ζάλη. Εδώ είμαι. Στον παράδεισο. Με τον άντρα της Λίας τον Κώστα και τα ανιψάκια μου τον Γιάννη και τον Μωυσή. Το βράδυ θα κάνουμε Ανάσταση στον Άγιο Αλέξανδρο που είναι ένα γραφικό εκκλησάκι κι αυτό δίπλα στη θάλασσα. Αύριο το πρωί θα έρθουν και οι γονείς μου η μαμά Φρόσω με τον μπαμπά Μωυσή και την αδερφή νούμερο ένα την Γεωργία που γιορτάζει την Δευτέρα και θα φάμε γλυκό. Η Σαλαμίνα είναι μια κούκλα γιατί είναι κοντά. Ένα τέταρτο με το λεωφορείο κι άλλο ένα τέταρτο με το φέρι μπότ. Να σας ευχηθώ καλή Ανάσταση. Να είστε γεροί, δυνατοί κι ευτυχισμένοι για να μπορείτε να διαβάζετε αυτά που γράφω. Πλάκα έχουν.   

ΒΡΕΧΕΙ ΔΩΡΑ…

Φέτος για πρώτη φορά μου ήρθανε όλα μαζί. Αγαπημένα δώρα που μου φτιάξανε τη διάθεση από αγαπημένα πρόσωπα που έχουν ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου. Τα στόλισα κι εγώ σαν μικρό παιδί στο δωμάτιό μου και τα καμαρώνω. Τη λαμπάδα μου φέτος τη δημιούργησε η δασκάλα μου Ρένα Δασκαλάκη. 

Το κερί είναι αρωματικό. Πάνω στο κερί έχει δέσει ένα πουγκί αλλά μου είπε να το ανοίξω μετά την Ανάσταση. Με έχει φάει η περιέργεια. Την ευχαριστώ από καρδιάς. Ένα σοκολατένιο αυγό πραγματικό κομψοτέχνημα δια χειρός Σέβης Παλόγλου μου έκανε δώρο η φίλη μου η Νόρα. Τις ευχαριστώ!!! Φυσικά και θα το φάω. Και η δίαιτα πάει περίπατο.

Οι Εκδόσεις Παπαδόπουλος μου στείλανε το νέο βιβλίο της δασκάλας μου Μανίνας Ζουμπουλάκη το οποίο έχει τίτλο: ΤΟ (ΣΧΕΔΟΝ) ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΜΙΑΣ 82ΧΡΟΝΗΣ. Πρέπει να είναι πάρα πολύ καλό όπως και τα προηγούμενα βιβλία της δασκάλας μου. Όταν το διαβάσω θα γράψω και γι’ αυτό. Σίγουρα μέσα στις επόμενες μέρες που θα είμαι πιο χαλαρός αφού η σχολή είναι κλειστή. Τα ξαναλέμε.

ΜΕΘΥΣΜΕΝΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ…ΑΝΑΝΕΩΘΗΚΑΜΕ!!!

Ανανεωθήκαμε αγαπημένοι μου αναγνώστες. Βάλαμε χρώματα πιο φωτεινά. Κάναμε το blog μου ακόμα πιο καλλιτεχνικό. Δεν τα έκανα εγώ αυτά. Εγώ δεν ξέρω που μου παν τα τέσσερα. Ας είναι καλά αυτό το χρυσό κορίτσι, για την Τζένη Κουκίδου μιλάω φυσικά που της χρωστώ χίλια ευχαριστώ. Το γνωστό σε όλους μας koukidaki. Όπως πολύ καλά βλέπετε κάτω δεξιά έχει τη δική του θέση για απευθείας σύνδεση. Επίσης τα παιδιά μου, και τα πέντε, το ένα κάτω από το άλλο, συνδεδεμένα με τις σελίδες τους στο Facebook. Πολλά κείμενα. Πολλές εκπλήξεις. Έρχονται και διαγωνισμοί. Και φυσικά οι μεθυσμένες ιστορίες του συγγραφέα. Μια ματιά θα σας πείσει. Άντε. Καλή Ανάσταση!!!

ΘΑ ΦΥΓΩ ΜΕ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΜΟΥ ΓΙΑ ΚΑΙΡΟ

Τραγουδούσε η Κωνσταντίνα στα νάιντις και η πίστα του Διογένη στη Συγγρού έπαιρνε φωτιά. Ταξίδι στο Κάιρο, λοιπόν. Καμία σχέση όμως. Σιγά μην τρέχω πασχαλιάτικα στα δάση, στα λιβάδια και στα βουνά. Δεν έχω καμία όρεξη να πάω στο Κάιρο. Έχω όμως μεγάλη όρεξη να δω τους φίλους μου από κοντά. Να τα πούμε. Να τα πιούμε. Να γελάσουμε. Την Κυριακή των Βαΐων πρωί και απόγευμα ήμουνα στην εκκλησία. Άναψα τρία κεριά όπως κάνω πάντα. Ένα για την μητέρα μου, ένα για τον πατέρα μου και ένα για τα αδέρφια μου. Μεγάλη Δευτέρα δεν θυμάμαι τι έκανα. Μεγάλη Τρίτη πρωί ήμουν στο Βιβλιοπωλείο Χαρτόπολις και υπέγραφα τα βιβλία μου. Εκεί ήτανε και η Λιάνα με την οποία μετά πήγαμε και φάγαμε στο Ζυμάρι στην Πανόρμου. Ωραίο μαγαζί. Το απόγευμα μας βρήκε όλους μαζί στο γνωστό μας στέκι στο Κασετόφωνο στην Αγίου Δημητρίου στον αριθμό 166 στον Πειραιά. Εκεί περάσαμε πάρα πολύ ωραία. Ξεκινήσαμε με ωραίους μυρωδάτους καφέδες και στη συνέχεια ήρθανε και οι παγωμένες μπύρες με τους εκλεκτούς μεζέδες. Καθίσαμε μέχρι αργά το βράδυ. Ε, και τι να κάνω. Μικρό παιδί είμαι. Μεγάλη Τετάρτη είπα να ξεκουράσω το κορμάκι μου. Καλό Πάσχα και Καλή Ανάσταση!

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ. ΔΩΡΟΘΕΑ. ΣΑΒΒΑΤΟ 4/5

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΕΩΡΓΑΣ. ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ.

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ. ΜΕ ΤΟ ΙΔΙΟ ΒΛΕΜΜΑ. ΔΕΥΤΕΡΑ 6/5

Η Χριστίνα μεγαλώνει σε ένα χωριό της Μαγνησίας, με έναν αδιάφορο, άβουλο πατέρα και τη χειριστική γυναίκα του. Η ανάγκη να ονειρευτεί και να ορίσει τη μοίρα της, την ωθεί να εγκαταλείψει τον τόπο της. Ο Βόλος και η Αθήνα θα αποτελέσουν σύντομες στάσεις στη διαδρομή της. Ύστερα από τη δικτατορία των συνταγματαρχών, η φυγή στο εξωτερικό μοιάζει μονόδρομος. Άγνωστη μεταξύ αγνώστων, συναντά προκλήσεις, αλλά δουλεύει σκληρά και προετοιμάζεται για τα επόμενα δύσκολα βήματα. Μια δεύτερη φωνή την ακολουθεί πάντα, σαν μικρή περιπλάνηση σε μια διαδρομή προς το φως και το σκοτάδι. Μεταξύ παρελθόντος και παρόντος, η πάλη είναι συχνά εξαντλητική, μα η θέληση αποκτά φωνή και πρόσωπο και μάχεται σθεναρά. Ο πόθος για την πραγμάτωση των ονείρων παραμένει ασίγαστος. Θα έρθει τελικά το πολυπόθητο ευεργετικό φως στο δύσκολο αυτό μονοπάτι;

Μια ιστορία βασισμένη σε αληθινά γεγονότα.

ΔΕΙΠΝΟ ΘΑΝΑΤΟΥ ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΛΥΧΝΟΣ

Το θέατρο Λύχνος παρουσιάζει σε πρώτη πανελλήνια μετάδοση, το θεατρικό έργο του Μιχάλη Μιχαλιού «Δείπνο Θανάτου» σε σκηνοθεσία Δημήτρη Παραδείση.

Απο 4 Μαΐου έως 28 Μαΐου κάθε Σάββατο 21:00 και Τρίτη 20:30 στο θέατρο ΛΥΧΝΟΣ – Χαλκιδικής 83-Γκάζι

               ΠΕΡΙΛΗΨΗ   ΕΡΓΟΥ

      Ο οικοδεσπότης ενός σπιτιού σε κάποιο προάστιο του Λονδίνου προσκαλεί τους φίλους του σε ένα «Δείπνο Θανάτου». Πολύ γρήγορα όλοι εμπλέκονται σε ένα παιχνίδι «ρώσικης ρουλέτας» όπου κάτω από την πίεση βγαίνουν στην επιφάνεια μυστικά που βάζουν σε δοκιμασία σχέσεις και χαρακτήρες. Καλούνται να πάρουν ίσως και τις πιο κρίσιμες αποφάσεις τις ζωής τους.

     Ξαφνικά, παρελθόν, παρόν και μέλλον πρέπει να κριθούν σε μία στιγμή σε ένα σαλόνι , με ένα πιστόλι.

Τελικά... τα μεγαλύτερα και πιο οδυνηρά μυστικά βρίσκονται θαμμένα στο μικρόκοσμό μας. Μέσα σ’ αυτόν που θεωρείς ό,τι πιο δικό σου, που νομίζεις πως τα ξέρεις καλύτερα απ’ οτιδήποτε άλλο. Τον εαυτό σου, την οικογένειά σου, τους φίλους σου. Άλλος θέλει να πληρώσει και άλλος να ξεπληρώσει. Ποιος θα επικρατήσει; Ο πιο ισχυρός ή ο πιο αδύναμος;

      Απαντήσεις επί σκηνής...

Συντελεστές :

Φωτισμοί -  Παραδείσης Δημήτρης

Σκηνικά – Κοστούμια – Μιχελή ελένη

Μουσική Επιμέλεια – Καραγιάννης Γιώργος

Μουσικές επιλογές – Μιχελή Ελένη

Επιμέλεια γραφικών μακέτας – 123net.gr

Παίζουν με αλφαβητική σειρά :

Κακαβελάκης Σταμάτης

Καπρέλης Θάνος

Κλήμη Κατερίνα

Μπένος Πέτρος

Τσώμου Αναστασία

Φωτακοπούλου Μεχάνι Νάντια

                  Τηλέφωνα Κρατήσεων:  211 0121686

                   Και στο ταμείο του θεάτρου

Τιμές Εισιτηρίων:

Γενική είσοδος 12 €  Φοιτητικό 9 €  Ανέργων  5 €  Ομαδικό – (κατόπιν συννενοήσεως).

   

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΟΔΗΓΩΝ ΤΑΞΙ

Τελειώνει και αυτή η εβδομάδα. Πράγμα που σημαίνει ότι φτάνουμε στο τέλος της σιγά σιγά. Ήτανε δυνατή η εβδομάδα από όλες τις απόψεις. Δραστηριότητες στο φουλ. Εδώ κι εκεί από πολύ νωρίς το πρωί μέχρι αργά το βράδυ. Και επειδή η κούραση με είχε καταβάλει αναγκάστηκα και πήρα ταξί. Τρείς φορές ήταν αρκετές για να μου υπενθυμίσουν τους λόγους που αποφεύγω να χρησιμοποιώ τα κίτρινα οχήματα με τη φωτεινή ένδειξη από πάνω. Αφήνω τον πρόλογο και μπαίνω κατευθείαν στο ψητό.

Οδηγός νούμερο ένα. Διαδρομή Αττικό Νοσοκομείο – Αιγάλεω. Χρόνος 10 λεπτά.

Όμορφος, δεν λέω, και καθαρός. Το αμάξι στην πένα. Στο ραδιόφωνο ο δημοσιογράφος ήτανε από την Θεσσαλονίκη και έβγαζε όλο του το κόμπλεξ με το γνωστό θέμα: Σουβλάκι – Καλαμάκι. Ποιο είναι το σωστό και ότι όλη η υπόλοιπη Ελλάδα το λέει λάθος. Και χωρίς να ρωτήσω τον οδηγό. Και χωρίς να με ρωτήσει ούτε εκείνος άρχισε το παραλήρημα. – Κατάλαβες ρε φίλε; Οι άνθρωποι είναι κομπλεξικοί! Με ακούς που σου μιλάω; (αλλού εγώ εν τω μεταξύ). Έχουνε μεγάλο πρόβλημα με το σουβλάκι. Δεν θέλουν να το λέμε καλαμάκι. Γιατί καλαμάκι λέμε μόνο εκείνο που ρουφάμε τον φραπέ. Κατάλαβες φίλε μου; - Κατάλαβα. Το μαρτύριό μου ευτυχώς δεν κράτησε πολύ. Πλήρωσα και κατέβηκα από το ταξί. Την αγαπάω την Θεσσαλονίκη. Είναι κομμάτι της καρδιάς μου. Θα την επισκεφθώ τον Μάιο χωρίς κανένα ίχνος κόμπλεξ.  

Οδηγός νούμερο δυο. Διαδρομή Αιγάλεω – Νίκαια. Χρόνος 20 λεπτά. 200 κιλά στο κάθισμα του οδηγού. Η κοιλιά να τρίβεται στο τιμόνι. Το μαρτύριο ξεκίνησε με το που μπήκα. – Βαρέθηκα ρε φίλε! 28 ολόκληρα χρόνια στο τιμόνι. Όταν ήμουνα νέος δεν με ένοιαζε. Να! Τον βλέπεις τον μαλάκα; Θα αρχίσω τις Παναγίες και τα καντήλια μου φαίνεται. (Για καλό δικό του δεν τις άρχισε). Δεν μπορώ άλλο. Κουράστηκα. Με τη γυναίκα μου κοιμόμαστε χώρια. Ο γιός μου έχει μπλέξει με μία πολύ μεγαλύτερή του. Γραμμένους μας έχει. Η κόρη μου μάλλον έχει πέσει στα ναρκωτικά. Αλλά γι’ αυτό δεν είμαι απολύτως σίγουρος. Και μπλα μπλα μπλα μέχρι που με λυπήθηκε ο καλός Θεούλης και φτάσαμε έξω από το σπίτι μου.

Οδηγός νούμερο τρία. Διαδρομή Αττικό Νοσοκομείο – Κατάστημα Jumbo στη Θηβών στο Αιγάλεω. Χρόνος 10 λεπτά. Στο ένα χέρι το τσιγάρο. Στο άλλο χέρι το κινητό. Με το που μπήκα άρχισε:- Μη μου πεις ότι είσαι δημόσιος υπάλληλος; Ε; μήπως είσαι γιατρός; Ιατρικός επισκέπτης; Έχεις ασθενή στο νοσοκομείο και πήγες να τον δεις; Ευτυχώς όχι του απάντησα. – Δεν μου είπες, με τι ασχολείσαι; (τα θέλει ο κώλος του). – Συγγραφέας είμαι! – και τι γράφεις; Με ρωτάει. – βιβλία του απαντάω. Ναι, το κατάλαβα. Τι βιβλία; Να επιμένει αυτός. – Άρλεκιν, τσόντες, πως τα λένε στα Ελληνικά. – Αααααα… έκανε αυτός, το βούλωσε ευτυχώς για μένα και με άφησε εκεί που του είπα.

Κατάλαβες φίλε αναγνώστη; Κατάλαβα να λες!

   

ΠΑΝΟΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ. ΜΕ ΤΟ ΙΔΙΟ ΒΛΕΜΜΑ. ΝΕΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΝΟΗ

Η Χριστίνα μεγαλώνει σε ένα χωριό της Μαγνησίας, με έναν αδιάφορο, άβουλο πατέρα και τη χειριστική γυναίκα του. Η ανάγκη να ονειρευτεί και να ορίσει τη μοίρα της, την ωθεί να εγκαταλείψει τον τόπο της. Ο Βόλος και η Αθήνα θα αποτελέσουν σύντομες στάσεις στη διαδρομή της. Ύστερα από τη δικτατορία των συνταγματαρχών, η φυγή στο εξωτερικό μοιάζει μονόδρομος. Άγνωστη μεταξύ αγνώστων, συναντά προκλήσεις, αλλά δουλεύει σκληρά και προετοιμάζεται για τα επόμενα δύσκολα βήματα. Μια δεύτερη φωνή την ακολουθεί πάντα, σαν μικρή περιπλάνηση σε μια διαδρομή προς το φως και το σκοτάδι. Μεταξύ παρελθόντος και παρόντος, η πάλη είναι συχνά εξαντλητική, μα η θέληση αποκτά φωνή και πρόσωπο και μάχεται σθεναρά. Ο πόθος για την πραγμάτωση των ονείρων παραμένει ασίγαστος. Θα έρθει τελικά το πολυπόθητο ευεργετικό φως στο δύσκολο αυτό μονοπάτι;

Μια ιστορία βασισμένη σε αληθινά γεγονότα.

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΝΟΗ

ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΠΑΝΟΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΤΙΤΛΟΣ: ΜΕ ΤΟ ΙΔΙΟ ΒΛΕΜΜΑ

ΣΕΛΙΔΕΣ: 244

ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ: 14/21

ΤΙΜΗ: 13,00e

HMEΡ. ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 5/2019

ΚΩΔΙΚΟΣ: 1997

Celine Dion - I Surrender ( Live in Las Vegas, May 22nd 2018 )

Ο ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΙΩΑΚΕΙΜΙΔΗΣ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΤΡΙΤΗ ΤΟ ΠΡΩΙ ΣΤΟ ΧΑΡΤΟΠΟΛΙΣ

Εγώ θα είμαι εκεί! Εσύ;

ΜΑΥΡΙΖΕΙ ΠΑΛΙ Ο ΟΥΡΑΝΟΣ…

… μαυρίζει και η καρδιά μου

γιατί πήγαν περίπατο όλα τα όνειρά μου

αλλάξανε οι εποχές περάσανε τα χρόνια

και στο παράθυρο μπροστά δυο στάλες κλαίνε αιώνια

μαυρίζει πάλι ο ουρανός τα κλάματα θα βάλω

θα σκέφτομαι τους κόπους μου και πάλι θα υπερβάλω

θα αναρωτιέμαι τα γιατί και όλα μου τα πρέπει

που μπήκανε εμπόδιο στης ψυχής τη σκέπη.-

Ο ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΙΩΑΚΕΙΜΙΔΗΣ ΣΤΟ ΧΑΡΤΟΠΟΛΙΣ

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΥΠΟΓΡΑΦΕΣ

ΤΡΙΤΗ 23 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2019
ΩΡΑ 12:00 ΜΕ 14:00

Κωνσταντίνος Ιωακειμίδης

ΧΑΡΤΟΠΟΛΙΣ Ε. ΝΙΚΟΛΕΛΗ

(Δημ. Βασιλείου 1, Φάρος Ψυχικού)

Η ΦΩΝΗ ΜΕΣΑ ΜΟΥ
&
Η ΓΡΙΑ ΒΑΛΙΤΣΑ

ΤΡΙΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΩΝ ΕΚΔΟΣΕΩΝ ΠΝΟΗ ΓΙΑ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ ΜΕ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ

ΌΣΑ ΟΙ ΨΥΧΕΣ ΔΕΝ ΛΥΣΜΟΝΟΥΝ της ΔΗΜΗΤΡΑΣ ΠΑΝΑΡΙΤΗ

Η συγγραφέας, στο πρώτο λογοτεχνικό της εγχείρημα, μας αφήνει όλους άφωνους με την καλή έννοια. Ξετυλίγει το κουβάρι της ιστορίας από το παρελθόν στο σήμερα μέσα από μια σειρά συμπτώσεων και ανατροπών. Είναι ένα βιβλίο το οποίο δεν μπορείς να αφήσεις από τα χέρια σου. Η πλοκή σε καθηλώνει. Θέλεις να μάθεις το παρακάτω και βιάζεσαι να φτάσεις στο τέλος. Όχι, δεν θα σας το αποκαλύψω. Σας το προτείνω όμως ανεπιφύλακτα.

ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ της ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΧΑΛΟΦΤΗ

Μια ιστορία γροθιά στο στομάχι. Το πρότυπο της καταπιεστικής ελληνικής οικογένειας. Ένας πατέρας που θέλεις να τον πετάξεις από τον πέμπτο. Μια μάνα που παρακαλάς να το βουλώσει. Μια κόρη που θες να της χαϊδέψεις τα μαλλιά. Και μια μικρότερη κόρη η οποία κυνηγάει την ελευθερία. Ένα βιβλίο το οποίο διαβάζοντάς το αισθάνεσαι να σε πνίγει. Νιώθεις ότι σου λείπει οξυγόνο. Σου ξυπνάει μνήμες από το παρελθόν. Σε παίρνει από το χέρι. Και σε ταρακουνάει. Να το διαβάσετε οπωσδήποτε.

ΚΑΚΗ ΣΠΟΡΑ του ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΣΣΑ

Μία σειρά από έξυπνα, σκληρά διηγήματα. Ιστορίες που γραφτήκανε για να διαβαστούν από εσένα προσωπικά. Στυλ μοντέρνο και απόλυτα κατανοητό. Ένα βιβλίο για την αγάπη, το μίσος, το φως και το σκοτάδι. Ένας τρόπος γραφής που πολλοί συγγραφείς θα ζήλευαν. Σας το προτείνω ανεπιφύλακτα.  

Η ΤΑΛΑΙΠΩΡΙΑ ΤΟΥ ΑΙΩΝΑ

Βασικά μου φάνηκε ότι κράτησε έναν αιώνα. Κάθε μέρα, όταν σχολάω, για να πάω στο ζεστό και φιλόξενο σπιτάκι μου, περνάει μια ώρα σίγουρα για να μην πω και δυο. Η εβδομάδα μια χαρά ξεκίνησε. Με θετική ενέργεια και θετική σκέψη. Όλα πλας. Με πήγε η θεία μου η αγαπημένη στο σταθμό της Αγίας Μαρίνας, μπήκα στο μετρό, έφτασα Ευαγγελισμό, όχι ευτυχώς δεν μπήκα μέσα, πήρα το λεωφορείο και πήγα στη σχολή. Σήμερα ετοιμάσαμε το Πασχαλινό Μπαζάρ με εικόνες και λαμπάδες και φανταστικά είδη δώρων σε πολύ ουάου τιμές. Μετά τη μία το μεσημέρι μπήκα πάλι στο λεωφορείο και πήγα στην Ομόνοια στου Βενέτη. Έφαγα μια σαλάτα και παρήγγειλα ένα καφεδάκι. Και πιάνει μια βροχή. Φθινοπωρινή. Μια βροχή που στα μέσα του Απρίλη δεν κολλάει με το όλο σκηνικό. Μια βροχή. Το είπα αυτό. Ανοίξανε οι ουρανοί και άρχισε να ρίχνει καρέκλες και τραπέζια και όλη την ΙΚΕΑ μη σας πω. Μετά από λίγα λεπτά ήρθε και ο φίλος μου ο Πάνος και μιλούσαμε για το νέο του βιβλίο το οποίο πρόκειται να κυκλοφορήσει από τις Εκδόσεις Πνοή. Οι Εκδόσεις Πνοή ξέρουν από καλά βιβλία και το σημαντικότερο: έχουν βιβλία για όλα τα γούστα. Και μετά. Μαύρη μαυρίλα πλάκωσε. Κατεβήκαμε να πάρουμε το τρένο. Φουλ το τρένο. Περιμέναμε το επόμενο. Ήρθε το επόμενο. Επιβιβαστήκαμε. Εκείνος κατέβηκε Πετράλωνα. Εγώ στο τέρμα. Με παίρνει η μανούλα μου στο κινητό. Βράχηκες; Με ρωτάει. Καθόλου! Της απαντάω. Και περίμενα μαζί με τους 300 του Λεωνίδα στη στάση του λεωφορείου. Και να βλέπω τον χάρο να έρχεται να με πάρει. Παπί έγινα. Πάπια πλουμιστή. Και σε ρωτάω αγαπητέ αναγνώστη. Γιατί να μην πάρω μαζί μου μια ομπρέλα; Η Μαίρη Πόππινς είναι πιο έξυπνη από μένα; Ας πρόσεχα! Καλά να πάθω! Το ίδιο κάνει.-

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ. ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΕ ΤΗ ΜΟΙΡΑ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ

Την Τετάρτη, 17 Απριλίου 2019, ώρα 19:00, στο Gallery Club (πρώην Cotton club – Zωοδόχου Πηγής 3 & Κιάφας – Αθήνα) θα γίνει μια μοναδική παρουσίαση του  νεανικού μυθιστορήματος της κύπριας συγγραφέα Άντρης Ευριπίδου  «Συνάντηση με τη μοίρα» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πνοή.

Για το βιβλίο και τη συγγραφέα θα μιλήσουν οι συγγραφείς Μαρία Ιατρίδη και Άγγελος Καλαμούτσος. Στον συντονισμό η Κάκια Ξύδη, συγγραφέας-εκδότρια.

Οπισθόφυλλο

Η Άννα Πέιτον έχει ιδιαίτερη αγάπη στον ξάδελφό της, τον Τζον. Μοναχοπαίδια και οι δύο, αναπτύσσουν μια πολύ θερμή σχέση. Όταν εκείνος τρακάρει με το αυτοκίνητό του και βρίσκεται σε κρίσιμη κατάσταση στην εντατική, η Άννα χάνει τη γη κάτω από τα πόδια της. Οι γιατροί του δίνουν μηδαμινές ελπίδες να τα καταφέρει. Μέσα στην απελπισία της επισκέπτεται ένα εκκλησάκι εκλιπαρώντας τον Θεό για ένα θαύμα. Προκειμένου να σωθεί ο αγαπημένος της ξάδελφος, κάνει τάμα να ζήσει χωρίς έρωτα, δίχως να φαντάζεται τις επιπτώσεις που μπορεί να έχει αυτό για κείνη.

Βιογραφικό

Η Άντρη Ευριπίδου γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Λεμεσό της Κύπρου. Σπούδασε στο Ηνωμένο Βασίλειο, στο Πανεπιστήμιο του Σάρεϊ, απ’ όπου απέκτησε πτυχίο στη Διοίκηση Τουριστικών Επιχειρήσεων και μεταπτυχιακό στην Επικοινωνία και Διεθνές Μάρκετινγκ. Η αγάπη της για τα ταξίδια σε συνδυασμό με τη φαντασία της την οδήγησαν στη συγγραφή του πρώτου της μυθιστορήματος. Αρθρογραφεί στο προσωπικό της blog, wordsfulloffeeling.com. Το πρώτο της μυθιστόρημα «Συνάντηση με τη μοίρα» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πνοή.

Τίτλος: Συνάντηση με τη μοίρα
Συγγραφέας: Άντρη Ευριπίδου
Σελ. 456 Διαστάσεις 14Χ21
Τιμή: 16,00 €
ΙSBN 978-618-5307-49-3
Ημερ. κυκλοφορίας 11/2018
Κωδικός: 1883

ΜΝΗΜΗ ΧΡΥΣΟΨΑΡΟΥ & Η ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΖΩΗ ΜΙΑΣ ΚΟΚΚΙΝΗΣ ΚΟΤΑΣ

Σήμερα είναι Παρασκευή. Αλλά μπορεί να είναι και Σάββατο. Κυριακή δεν είναι σίγουρα. Θα κοιμόμουν όλη μέρα. Δεν θυμάμαι. Τα τρία δευτερόλεπτα πέρασαν. Τόσο κρατάει η μνήμη ενός χρυσόψαρου. Ας πούμε ότι είναι Πέμπτη βράδυ. Και σε μισή ώρα οι δείχτες του ρολογιού θα δείχνουν μεσάνυχτα. Έκανα μπάνιο. Με χλιαρό νερό. Το ζεστό με χαλαρώνει. Το κρύο με πειράζει στα νεύρα. Δεν θυμάμαι. Το αφρόλουτρο είναι Dove. Ωραίο άρωμα. Μένει και στα ρούχα. Το πρωί θα πάω στη σχολή. Η θεία μου η Δήμητρα θα με πάει στο μετρό. Θα μπω στο μετρό; Ή θα πάρω λεωφορείο. Θα φτάσω στη σχολή. Θα φάω ένα πράσινο μήλο. Κάνω δίαιτα. Αύριο είναι Σάββατο. Κάτι σημαντικό έχω για αύριο το βράδυ. Δεν θυμάμαι. Θα θυμηθώ; Το ξέχασα μήπως; Φυσικά και δεν το ξέχασα. Ο φίλος μου Βασίλης Καραναστάσης παρουσιάζει στις 20:30 στο Polis Art Café το καινούριο του βιβλίο με τίτλο Η ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΖΩΗ ΜΙΑΣ ΚΟΚΚΙΝΗΣ ΚΟΤΑΣ. Εγώ το θυμάμαι. Και δεν το ξεχνάω. Εγώ θα είμαι εκεί. Εσείς; Τι ώρα είπαμε; 20:30.

ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ…

Και όλα όσα δεν έκανα μέσα στην εβδομάδα τα στριμώχνω μέσα σε δυο μέρες. Το βασικότερο. Ο ύπνος. Χθες έφυγα από τη σχολή νωρίτερα γιατί ζαλιζόμουν. Η δίαιτα θα φταίει μάλλον. Πέρασα από τις Εκδόσεις Πνοή και πήρα βιβλία. Πήρα το τρένο. Κατέβηκα Πειραιά και μιλούσα στο κινητό με τον φίλο μου τον Πάνο. Κάθε μέρα μιλάμε. Είναι πολύ έξυπνο παιδί και πολύ ταλαντούχο. Και εμένα μου αρέσουνε οι έξυπνοι άνθρωποι. Πήγα σπίτι. Δεν έφαγα. Ήπια ένα φυσικό χυμό πορτοκάλι με φράουλες. Μετά κοιμήθηκα. Το απόγευμα ξύπνησα και μετά κοιμήθηκα πάλι. Το βράδυ ξύπνησα για να πιω νερό και μετά ξανακοιμήθηκα μέχρι σήμερα το μεσημέρι. Με έπαιρνε στο κινητό η φίλη μου η Σοφία για να βρεθούμε αλλά που να το ακούσω. Και μετά βροχή. Και αέρας. Και κρύο. Ένας άλλος καιρός από αυτόν που άφησα πριν πάω για ύπνο. Δεν μου αρέσει η βροχή. Με ενοχλεί στο κεφάλι. Πήγα με τη μαμά μου για καφέ. Τώρα γράφω. Μετά θα μπω για μπάνιο. Μετά θα πάω στο σπίτι του αδερφού μου. Μετά ίσως πεινάσω πάλι αλλά πρέπει να κρατηθώ. Να δείξω χαρακτήρα. Πρέπει να συνεχίσω τον αγώνα μου. Να μη το βάζω κάτω με την πρώτη δυσκολία. Αύριο θα κοιμάμαι όλη μέρα. Αν είναι έτσι ο καιρός σίγουρα θα κοιμάμαι. Και θα ζω τα πιο τρελά μου όνειρα. Εσύ τι θα κάνεις αγαπητέ αναγνώστη;

Η ΦΩΝΗ ΜΕΣΑ ΜΟΥ. ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ ΣΤΟ ΓΑΛΑΤΣΙ.

ΜΙΑ ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΣΚΕΤΗ ΓΛΥΚΑ…

Γλυκιά σαν ένα βάζο μέλι. Γλυκιά σαν αμαρτία. Αμαρτία. Μια χούφτα φράουλες λουσμένες με κατάλευκη σαντιγί. Ένα καλοκαίρι έρωτας. Παράνομα φιλιά στην αυλή του παραδείσου. Μόνος στο κρεβάτι μου. Αγκαλιά με σένα αγαπητέ αναγνώστη. Που αντί να κοιμάσαι και να ζεις τα πιο τρελά σου όνειρα διαβάζεις τώρα αυτές τις γραμμές. Μια σειρά από λέξεις. Η μία δίπλα στην άλλη. Μια σειρά από εικόνες, ταξίδια, αναμνήσεις που δεν τις ξεχνάς. Κι εγώ. Με το πιο όμορφο χαμόγελό μου ένα μόνο θέλω να σου πω. Καληνύχτα… 

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ ΑΠΕΘΑΝΤΟΣ ΕΡΩΤΑΣ

Dimitris Nezis - Gia sena akomi zo | Δημήτρης Νέζης - Για σένα ακόμη ζώ ...

ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΟΥΡΔΗΣ ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ

Αγαπητοί μου συνδημότες,

Με μεγάλη μου χαρά και τιμή, σας ανακοινώνω πως θα είμαι υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος με τον συνδυασμό «ΠΟΛΙΤΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟ-ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΣΙΜΑΤΗΣ»

Ονομάζομαι Σούρδης Ιωάννης και έχω γεννηθεί το 1981. Έχω τελειώσει στον Κορυδαλλό, το 8ο δημοτικό σχολείο, το 4ο γυμνάσιο και το Ε.Π.Λ (Ενιαίο Πολυκλαδικό Λύκειο). Έχω σπουδάσει Economics and Finances στο U.I.A καθώς και Χορό-Χοροθέατρο στο Ball State University.

Έχοντας μεγαλώσει σε αυτή την πόλη  και καθώς δραστηριοποιούμαι  επαγγελματικά στον Κορυδαλλό από το 2005, θεωρώ πρόκληση για εμένα την ενασχόληση μου με τον πολιτικό στίβο και αυτό ξεκίνησε μέσα από την πολιτιστική μου δράση και την επαφή μου με τα παιδιά στο κομμάτι της εκπαίδευσης.

Με τις γνώσεις μου και την εμπειρία μου στις τέχνες, τον πολιτισμό και τον αθλητισμό (δραστηριοποιούμαι ως χορογράφος, σκηνοθέτης και δάσκαλος χορού, αλλά έχω υπάρξει και αθλητής στίβου και πολεμικών τεχνών) θέλω να προσφέρω στον τομέα αυτόν, που γνωρίζω καλά και διαθέτω την ανάλογη εμπειρία.

Ο πολιτισμός προσφέρει στον άνθρωπο Ήθος-Έθος. Το ήθος του, του επιτρέπει να γνωρίσει μέσα από τη σύγκριση , ότι είναι ένα ζωντανό κύτταρο μέσα σε ένα μεγαλύτερο οργανισμό που είναι η κοινωνική του ομάδα ή η πόλη του.

Πολιτισμός είναι το μέλλον που χτίζουμε για τα παιδιά μας. Αυτά είναι οι αυριανοί ακαδημαϊκοί πολίτες που θα δώσουν την ώθηση στην κοινωνία μας να εξελιχθεί και να προχωρήσει.

Επιθυμώ και εγώ λοιπόν να βάλω ένα λιθαράκι, ώστε να προσφέρω στο δήμο μου μια νότα αισιοδοξίας και χαράς και να μπορέσω να βοηθήσω, προωθώντας τον πολιτισμό και τις τέχνες του τόπου μας.

Με εκτίμηση

Σούρδης Χ. Ιωάννης

‘’Εκτός από τις μηχανές, δεν υπάρχει σχεδόν τίποτε άλλο διαχρονικό που να μην προέρχεται από την αρχαία Ελλάδα: Σχολεία, Γυμναστήρια, Αριθμητική, Γεωμετρία, Ιστορία, Ρητορική, Φυσική, Βιολογία, Ανατομία, Υγιεινή, Διακοσμητική, Ποίηση, Μουσική, Τραγωδία, Κωμωδία ‘’.

Γουίλ Ντυρόν (1885-1981)