ΖΕΣΤΟΣ ΚΑΦΕΣ ΜΕ ΤΗ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΜΑΡΙΑ ΚΟΥΛΑ

 

-«Πριν από τη στροφή» είναι ο τίτλος του νέου σας μυθιστορήματος. Τι πραγματεύεται;

Το νέο μου μυθιστόρημα, είναι ένα μεταφυσικό, ψυχολογικό θρίλερ. Η ήρωας του βιβλίου, είναι η Μυρτώ, μια γυναίκα που θα αναγκαστεί να αναμετρηθεί με ορατούς και αόρατους εχθρούς. Θα ακροβατήσει ανάμεσα στην πραγματικότητα και το φανταστικό, θα φτάσει στα όρια της τρέλας και τελικά θα βρεθεί στη μέση μιας πλεκτάνης και λίγο πριν τη «στροφή».

Πιστεύω ότι είναι ένα βιβλίο που θα κερδίσει όλα τα γούστα, κυρίως όσων αγαπούν το μυστήριο, καθώς είναι βασικό συστατικό της ιστορίας μου. Πραγματεύεται αμαρτίες του παρελθόντος που θα έρθουν και πάλι στο προσκήνιο, ένοχα μυστικά, μυστήριες εξαφανίσεις , μεταφυσικές παρουσίες και μια πλεκτάνη που θα προκαλέσει ανατροπές. Με λίγα λόγια είναι ένα μυθιστόρημα που περιλαμβάνει όλα εκείνα τα στοιχεία ώστε να κάνει τους αναγνώστες να ταξιδέψουν  σ ένα κόσμο που θα τους γεμίσει μ όλων των λογιών τα συναισθήματα. Θα τους προβληματίσει και ίσως τους ωθήσει να ψάξουν στα άδυτα της ψυχής τους και να έρθουν αντιμέτωποι με τα δικά τους θαμμένα σεντούκια!

-Ποια ήταν η πηγή έμπνευσης;

Συνήθως η έμπνευση των βιβλίων μου προέρχεται από όνειρα και ίσως κάποιες σκόρπιες εικόνες. Κάποια μικρά «φλασάκια» που μου έρχονται κυριολεκτικά από το πουθενά. Έτσι και τώρα. Μια εγκαταλειμμένη κούνια έρμαια στο βοριά, ένα ξύλινο σπίτι στον επαρχιακό δρόμο πριν τη στροφή, ένα παλιό Πικ απ, μια γνώριμη μελωδία… Όλα αυτά συνέθεσαν το πάζλ στο μυαλό μου ώστε να γεννηθεί η Μυρτώ, να κάτσει απέναντι μου, να με κοιτάξει με τα μελαγχολικά της μάτια και να μου πει την ιστορία της.

Δεν σας κρύβω ότι ούτε η ίδια δε γνωρίζω την εξέλιξη πόσο μάλλον το τέλος του κάθε μου βιβλίου. Αυτό το καθορίζουν κάθε φορά οι ήρωες μέσα από τις πράξεις τους. Εκείνοι με καθοδηγούν, εκείνοι ορίζουν τα πάντα.

-Τι κάνει την ηρωίδα σας τόσο ξεχωριστή;

Την Μυρτώ την αγάπησα πολύ γιατί συνδέθηκα μαζί της, από τα παιδικά της κιόλας χρόνια, που ήταν δύσκολα και μοναχικά. Την συμπόνεσα, την δικαιολόγησα και βίωσα μαζί της όλες τις ανασφάλειες και τις φοβίες. Αυτό που ξεχώρισα σ εκείνη, είναι το πώς μπορούσε να είναι απίστευτα εύθραυστη και ευάλωτη και ταυτόχρονα αποφασιστική και δυναμική. Θαύμασα το πάθος και τις αντοχές της. Είναι μια γυναίκα που δεν ανέχεται την αδικία, αναζητά την αγάπη, δεν χαρίζετε σε όσους την προδίδουν, κυνηγά την αλήθεια και θα κάνει τα πάντα έως ότου αυτή λάμψει.

-Σας δυσκόλεψε κάτι κατά τη διάρκεια της συγγραφής;

Δεν θα έλεγα ότι υπήρξε κάτι  που με δυσκόλεψε. Αν εξαιρέσουμε ότι αναγκαστικά υπήρχαν μεγάλα διαστήματα που το εγκατέλειπα- και αυτό λόγω των αιτήσεων της καθημερινότητας, όταν επέστρεφα, οι ήρωες ξετρύπωναν απ τις γωνίες του μυαλού μου και συνέχιζαν ακάθεκτοι την εξιστόρηση τους. Κύλισε όλο πολύ φυσικά χωρίς να χαθεί ο ίστρος και ο ρυθμός, εκπλήσσοντας ακόμα και έμενα την ίδια.

-Είναι δύσκολη η πορεία προς την λύτρωση;

Μεγάλη κουβέντα και πολύ προσωπική η έννοια της λύτρωσης για τον καθένα. Απαντώντας όμως για εμένα, θα πω ότι έχω φτάσει στο σημείο να νιώθω λυτρωμένη απ ότι με βασάνιζε στο παρελθόν. Πλέον αισθάνομαι ευτυχισμένη και αυτό απαίτησε κόπο και αγώνα ψυχής και μυαλού. Δεν ήταν εύκολος ο δρόμος , καθώς στη διαδρομή αναγκάστηκα να αφήσω πολλά πίσω μου, υπήρξε όμως ένας στόχος και αυτός δεν ήταν άλλος απ την ευτυχία.

-Τι μηνύματα θέλετε να περάσετε στους αναγνώστες μέσα από το βιβλίο σας;

Θα απαντήσω με τον επίλογο του βιβλίου, μιας και πιστεύω περιλαμβάνει λίγο πολύ τα μηνύματα που θα ήθελα να περάσω:

«Οι άνθρωποι έρχονται και φεύγουν απ’ τις ζωές μας, σαν ταξιδιάρικα κύματα που γλύφουν για λίγο την ακτή και έπειτα στροβιλίζονται στους άνεμους, μπερδεύονται με τα ρεύματα και τραβούν για νέα μέρη. Ξωπίσω μένουμε μόνοι, όπως ακριβώς ήρθαμε σε τούτη τη ζωή. Μόνοι θα πορευτούμε, μόνοι θα επιβιώσουμε και μόνοι θα καταλήξουμε. Καθετί νέο που θα έρθει και θα φύγει – καθώς το για πάντα δεν ισχύει – θα φέρει και κάτι: ένα μάθημα, ένα πάθημα, μια τιμωρία ή μια επιβράβευση. Ό,τι του χρωστάει του καθενός. Το τέλος όμως, αυτό που θα απομείνει, είμαστε εμείς και το σημάδι της ζωής. Είναι όλα τα κύματα που αφήσαμε και πέρασαν από το κορμί μας. Αυτά που μας βούλιαξαν, αυτά που μας χάιδεψαν και αυτά που μας πήραν μαζί σε όμορφα ταξίδια.

Και αν ποτέ οι απουσίες σας τρομάξουν και τα εμπόδια φανούν βουνό, ένα γύρισμα του μυαλού είναι όλα. Μια στροφή, ώστε το βουνό να γίνει κόκκος άμμου. Και αν ποτέ αναρωτηθεί κανείς «Θα βγει η ζωή;» Τούτο έχω μονάχα ν’ απαντήσω:

Θα βγει και θα είναι υπέροχη!»

 

-Όλα αυτά τα χρόνια τι έχετε κερδίσει και τι έχετε χάσει;

Έχασα και κέρδισα τα πάντα. Αυτό δεν είναι έτσι και αλλιώς η ζωή; Ένα παιχνίδι, μια παρτίδα, ένα σκάκι. Με τα πάνω, τα κάτω, με τις ατυχίες, τις χαρές. Στο τέλος όμως σαν αναλογίζομαι τη ζωή μου, νιώθω κερδισμένη. Όχι για όσα κέρδισα, όσο για την τόλμη μου να παίξω.

-Το βιβλίο αυτό είναι ένα στοίχημα για σας;

 Φυσικά και είναι, όπως είναι άλλωστε κάθε μου έργο και όχι μόνο. Στοίχημα είναι το καθετί με το οποίο θα καταπιαστεί κανείς. Καθετί στο οποίο θα αφιερώσει χρόνο και  θα κάνει με αγάπη. Στοίχημα με τον ίδιο του τον εαυτό και με το πόσο μακριά μπορεί να φτάσει.

-Ποια είναι τα επόμενα σχέδια σας;

Ιδανικά θα ήθελα να συνεχίσω να γράφω. Έχω μέσα μου πολλή μεγάλη την ανάγκη της δημιουργίας. Έπειτα θα ήθελα να κερδίσω εσωτερική γαλήνη, να συνεχίσω να αισθάνομαι χαρούμενη και τυχερή. Να συνεχίσω να βάζω στόχους, να τολμώ, να ακολουθώ τα όνειρα μου, να είμαι αισιόδοξη, να αγαπώ.

-Στείλτε το δικό σας μήνυμα στους αναγνώστες του blog. Σας ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σας.

Θα ήθελα να τους παροτρύνω να κυνηγούν την ευτυχία και τα όνειρά τους. Να ζουν με αγάπη, σεβασμό και ευγένεια προς τους άλλους αλλά και προς τους εαυτούς τους και να είναι σίγουροι πως η θετική ενέργεια θα κατακλίσει τις ζωές τους.

Εγώ ευχαριστώ πολύ για την φιλοξενία και τον ζεστό καφέ που ήπιαμε παρέα!