Παρασκευή 20 Δεκεμβρίου 2024

Γιορτινό δείπνο με τους πρωταγωνιστές της παράστασης «Υψηλή Μαγειρική των Σχέσεων» Βίλη Σωτηροπούλου και Δημήτρη Παπανικολάου

 




Βίλη καλησπέρα! Πριν πόσα χρόνια έγραψες το συγκεκριμένο έργο; Τι είναι αυτό που το κάνει τόσο διαχρονικό;

Το έγραψα το 2004. Ήθελα να γράψω μια κωμωδία για τις σχέσεις. Βλέποντας συχνά τον εαυτό μου αλλά και φίλες και φίλους μου να περνάνε στις σχέσεις τους από σαράντα κύματα και να το καταφέρνουν αυτό μέσα σε λίγες μόνο ώρες, δεν σταματούσα να …εμπνέομαι.. Υστερα άρχισα να ζωγραφίζω τους ήρωες. Μέσα μου ο συγγραφέας μοιάζει με τον ζωγράφο. Σκιτσάρει, βάζει σκιές, προσθέτει κι αφαιρεί γραμμούλες και χρώματα.. Τελικά νομίζω ότι ζωγράφισα τον πίνακα ενός ζευγαριού που μας είναι αρκετά οικείος και στον οποίο οι περισσότεροι καθρεφτιζόμαστε .. Αυτό ίσως είναι που το κάνει διαχρονικό.. Βέβαια φέτος πρόσθεσα στο κείμενο πράγματα που αφορούν στο σήμερα αλλά έτσι κι αλλιώς απ το 2004 ως σήμερα ένα τσιγάρο δρόμος είναι..

 

Δημήτρη καλησπέρα και σε σένα. Πως είναι να έχεις «σύζυγο» τη Βίλη;

Καλησπέρα και ευχαριστούμε για την..πρόσκληση! 

Ως Μιχάλης στην "Υψηλή Μαγειρική των σχέσεων" θα απαντήσω ότι έχει μεγάλο ενδιαφέρον το πώς είναι να συμβιώνεις με την Κική δηλαδή την Βίλη που είναι και η συγγραφέας του έργου.Αυτό που θα ήθελα να τονίσω ως ερμηνευτής του συγκεκριμένου ρόλου είναι πως ο Μιχάλης αγαπάει - ίσως με λάθος τρόπο και απρόσφορη διαχείριση - αλλά...αγαπάει την Κική. Φυσικά,αυτό το συμπέρασμα εξαρτάται από τον τρόπο "ανάγνωσης" του έργου απο τον κάθε θεατή και φυσικά ο καθείς έχει το δικαίωμα της άποψής του και την απόλυτη ελευθερία της κρίσης που σχηματίζει για τους χαρακτήρες,για το έργο,για τις αλήθειες... Το μεγαλείο του υποκειμενισμού ΚΑΙ στην Τέχνη.Περισσότερα επί σκηνής! 

Πάντως αξίζει να σημειωθεί πως και τα θετικά στοιχεία του χαρακτήρα της Βίλης συλλειτούργησαν στην λειτουργική χημεία που κατά γενική -μέχρι στιγμής- ομολογία έχουμε στην παράσταση.    

 





Βίλη πες μου σε παρακαλώ πως είναι η συνεργασία με την Κέλλυ Σταμουλάκη;

Με την Κέλλυ γνωριζόμαστε από πολύ παλιά, είμαστε φίλες και γειτόνισσες. Πρώτη φορά όμως συνεργαστήκαμε στη σκηνή σαν σκηνοθετης με ηθοποιό - συγγραφέα. Μου άρεσε πολύ η σκηνοθετική προσέγγισή της. Ήταν λεπτομερής, και to the point, με πολλές και ωραίες ιδέες για την ανάδειξη του κειμένου και των ηθοποιών. Υπήρξαν σε ένα δυο σημεία διαφορετικές οπτικές μεταξύ σκηνοθέτη και συγγραφέα, που όμως σύντομα βρισκόταν η κοινή ματιά. Γενικά η Κέλλυ υπήρξε πολύ αφοσιωμένη, θετική και ενισχυτική, με μεγάλη φροντίδα και για το έργο και για τους ηθοποιούς, κάτι που στο θέατρο δεν είναι αυτονόητο αλλά δίνει μεγάλη χαρά όταν συμβαίνει. Αυτή η στάση της είναι σημαντικός παράγοντας για να απολαμβάνουμε εμείς την πρόβα και την παράσταση και το κοινό εμάς και το έργο.

 

Δημήτρη πως είναι η συνεργασία με την Κέλλυ Σταμουλάκη;

Ουσιαστική,γόνιμη και παραγωγική. Η Κέλλυ,εν προκειμένω,χρίζοντας τον ηθοποιό συνδημιουργό δουλεύει σε βάθος και με ουσία κατά την πρόβα και με γνώμονες την εμπειρία, την γνώση και την αισθητική της δημιουργεί μια παράσταση καθαρή και όχι μασκαρεμένη με σκηνοθετισμούς. Στην Κέλλυ και στο έργο της Βίλης πιστώνω και την επιστροφή μου στο σανίδι μετα απο τέσσερα χρόνια δηλαδή μετά τον καιρό της πανδημίας. Χρόνια κατά τα οποία έκανα τηλεόραση.

Δημήτρη πρόκειται για κωμωδία οπότε ποιες ήταν οι δυσκολίες του ρόλου;

Πιστεύω πως κάθε είδος και κάθε ρόλος έχουν τις δυσκολίες τους. Όλα άπτονται της διαχείρισης που κάνεις ως ηθοποιός.Στην κωμωδία κρατάω αυτό που έχει πει ο Τσάρλι Τσάπλιν "Αν αυτό που κάνεις είναι αστείο,δεν χρειάζεται να παριστάνεις τον αστείο όταν το παίζεις." 

 





Βίλη και Δημήτρη ποια είναι η πιο αμήχανη στιγμή σας κατά τη διάρκεια της παράστασης;

Β. Σ. Αν μου έρθει να γελάσω από μια έκφραση του συμπαίκτη που μου φάνηκε αστεία ( συμβαίνει αυτό και στους ηθοποιούς ) αν κάνουμε κάποιο λάθος, που ευτυχώς το καλύπτουμε αμέσως.. Στη σκηνή πάντως δεν έχεις πολλές ευκαιρίες για να είσαι αμήχανος..

 

Δ. Π.  Με τον τρόπο που δουλέψαμε νομίζω πως δεν υπάρχει στιγμή κατά την οποία νιώθω αμηχανία.Περισσότερη αμηχανία νιώθω τώρα που δεν μπορώ να βρω στιγμή αμηχανίας κατά την διάρκεια της παράστασης.

 

Βίλη οι σχέσεις σήμερα περνάνε κρίση;

Και πότε δεν περνούσαν? « Είναι η εποχή!» λένε οι ήρωες στο έργο μα πάντα ήταν η εποχή και για κρίση όπως και για έρωτα.. Διαφορετικού τύπου κρίσεις και προβλήματα μεν, υπήρχαν πάντα, δε.. Πάντως στα χρόνια που ζούμε , «κλειδιά» για να αντιμετωπίσουμε αυτά τα προβλήματα υπάρχουν αρκετά. Ας τα χρησιμοποιούμε.. Κι όσο αντέξουμε…

 

 

 

Δημήτρη τι μπορεί να μπει ανάμεσα σε ένα ζευγάρι;

Ο Πανδαμάτωρ Χρόνος, που μπορεί να δαμάσει το πάθος και να οδηγήσει σε αδιαφορία, απλή συνήθεια,δυσάρεστες και δύσκολες συνειδητοποιήσεις.... 

Αν καταφέρνουν δυο άνθρωποι να διαχειρίζονται εποικοδομητικά την σχέση τους ή τον γάμο τους παραμένοντας παράλληλα  ο εαυτός τους, άνευ προσωπείων, αλλά και να εξελίσσονται μέσα από την σχέση και ως μονάδες,...τότε...κανένας και τίποτα δεν μπορεί να μπει ανάμεσά τους. 

 






Βίλη και Δημήτρη γιατί οι θεατές να έρθουν να δουν την παράσταση;

Β.Σ. Για να δουν μέσα από τον κάπως παραμορφωτικό φακό του θεάτρου που κάνει το δράμα κωμωδία και την κωμωδία δράμα, αυτά που ήδη γνωρίζουν.. Για να γελάσουν αρκετά και για να ξανασκεφτούν.. Και κυρίως για να φεύγουν απ την παράσταση πιο ανάλαφροι, όπως μου είπε μία θεατής..

 

Δ. Π. Γιατί πρόκειται για ένα νεοελληνικό έργο στο οποίο η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων θα ταυτιστεί με κάποιον από τους χαρακτήρες και θα βρει αλήθειες ή-και  μύθους που κυριαρχούν στην ζωή μας. Είναι διαχρονικά η ουσία και το μεδούλι του έργου. Η παράσταση και το κείμενο είναι επικαιροποιημένα  μόνο σε κάποια σημεία κι αυτό εφόσον γράφτηκε και ανέβηκε επιτυχώς άλλες δύο φορές στο κοντινό παρελθόν. Τόσο η συγγραφέας όσο και  η σκηνοθέτρια δίνουν νέα πνοή και οπτική αντίστοιχα σε αυτό το κατά βάση διαχρονικό έργο. Ένα έργο,όπως λέμε,..βγαλμένο απ' την ζωή. 

 

 








Στείλτε τις δικές σας ευχές για τους αναγνώστες του blog.

Β. Σ. Εύχομαι να είναι το ΄25 μια χρονιά ανατρεπτική, με χαρά, ειρήνη μέσα μας και στον πλανήτη, μ’ αληθινή δικαιοσύνη.. Να βάλει κι ο καθένας μας το λιθαράκι του.. Τον νου μας στους λαούς που βάλλονται από άγρια πολεμικά παιχνίδια. Να παραμένουμε ψυχή τε και σώματι υγιείς, να διατηρούμε την ωριμότητα και την διαύγεια μας.. Να μην ξεχάσουμε να διεκδικούμε.. Να σκάσει μύτη μια μέρα, ένας κόσμος καλύτερος, αυτός που ονειρεύτηκαν οι ρομαντικοί κι οι ήρωες..

 

Δ. Π. Καλές γιορτές και μια καλύτερη νέα χρονιά για όλο τον κόσμο. Υγεία,τύχη,πολύτιμες στιγμές τις οποίες και να κρατάμε ως "Αποσκευές" από την ζωή μας. Άλλωστε είμαι υπέρμαχος της σολωμικής ρήσης "...να 'ν' η ζωή μέγα καλό και πρώτο!" (Διονύσιος Σολωμός " ο Πόρφυρας")

 

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για το χρόνο σας. Το δείπνο ήταν υπέροχο. Πάντα επιτυχίες. Καλά Χριστούγεννα και καλή χρονιά!

Δ. Π. Ευχαριστώ πολύ για το πικάντικο γιορτινό τραπέζι και τις ενδιαφέρουσες ερωτήσεις σας! 

 

 

 

 

 

 


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΝΕΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑ | ΕΥΗ ΔΟΥΡΓΟΥΤΗ | Η ΟΡΓΗ ΠΟΥ ΜΑΤΩΝΕΙ ΤΗ ΜΕΡΑ | ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΞΗ

  Ορεινή Αρκαδία, Δεκέμβριος 1980 «Σταματήστε! Σταματήστε σας λέω!» ακούστηκε μία φωνή γεμάτη πανικό. «Νομίζω πως είναι νεκρή…» Για λίγα...

Δημοφιλείς αναρτήσεις