Τρίτη 18 Ιουνίου 2024

Για καφέ με τη συγγραφέα Κική Κωνσταντίνου

 



Κική καλησπέρα! Έχεις χρόνο για έναν καφέ;

Καλησπέρα Κωνσταντίνε μου και σε ευχαριστώ πολύ για την πρόσκλησή σου σε αυτόν τον τόσο ιδιαίτερο καφέ. Φυσικά και έχω χρόνο για αυτή την πνευματική συντροφιά και επικοινωνία. Μεγάλη η τιμή και η χαρά μου.

«Η Σονάτα του θήτα» είναι ο τίτλος του νέου σου βιβλίου. Μίλησέ μας γι’ αυτό.

Πρόκειται για ένα βιβλίο που αποτελείται από τρεις ενότητες.

Στην πρώτη ενότητα, συναντά κανείς, ένα ποιητικό ημερολόγιο μονολόγων. Εδώ οι μονόλογοι δεν έχουν τίτλο, φέρουν μιας μορφής αρίθμηση: 1η μέρα, 2η μέρα, 3η μέρα και ούτω κάθε εξής. Δεν έχει σημασία ο τόπος, ο χρόνος, ο ήρωας. Δεν υπάρχουν ήρωες, υπάρχουν μόνο γεγονότα. Πολλές φορές δεν μιλάει πρόσωπο, μιλάει ένα αντικείμενο, ένα συναίσθημα, ένα φυτό, μιλάει η ενέργεια και η αύρα. Μιλάνε οι μέρες, που γεννιούνται από την ψυχή και χάνονται…

Στην δεύτερη ενότητα, μπορεί ο αναγνώστης να έρθει σε επαφή με μικρά έως πολύ μικρά σε έκταση ποιήματα, όπου στόχος τους είναι να μιλήσουν στη ψυχή των ανθρώπων με έναν ιδιαίτερο τρόπο. Έναν τρόπο σχεδόν ευλαβικό. Τα χαρακτήρισα «θραύσματα ποιημάτων», γιατί ενώ κομματιάζουν τη ψυχή,  παράλληλα την αγκαλιάζουν, την ημερεύουν, τη  γιατρεύουν…

Στην τρίτη και τελευταία ενότητα, συναντάμε τον θεατρικό μονόλογο «Η Σονάτα του Θήτα», από τον οποίο και πήρε τον τίτλο του το εν λόγω βιβλίο, όπου η πρωταγωνίστρια – εκτεθειμένη στους θορύβους και αναζητώντας παράλληλα το φεγγάρι της – αρνείται να παραδοθεί στον θάνατο, στους φόβους, στα μύχια όνειρά της.

Συναντάμε μία μοναχική ηρωίδα, μία δραματική θα έλεγα περσόνα, όπου τον τελευταίο καιρό, πάνω από το κεφάλι της, στο δώμα όπως χαρακτηριστικά αναφέρει, έχει εγκατασταθεί ο θόρυβος και όλη αυτή του η ταλαιπωρία. Γνωρίζει και έχει αποδεχτεί πλήρως την ύπαρξη του θορύβου και κατά συνέπεια του θανάτου, όμως αρνείται πεισματικά να του παραδοθεί, επειδή εκείνο το βράδυ δεν υπάρχει φεγγάρι. Και κάπως έτσι ξεκινά μια διαμάχη, ένα παιχνίδισμα, ένα κυνηγητό για να ’ρθει, αν θα ’ρθει, η συμφιλίωση.

 «Η Σονάτα του Θήτα», λοιπόν, είναι ένα βιβλίο με προσωπικότητα όπου μέσω της ελευθερίας του πνεύματός του, με την ανθρώπινη ευαισθησία του και την ευρύτητα των συλλήψεών του πλάθει τη δική του ιστορία.

Ποια ήταν η πηγή έμπνευσης;

Την πηγή έμπνευσης την αναγράφω και στο οπισθόφυλλο του βιβλίου και αδιαμφησβήτητα είναι ο θάνατος, το φεγγάρι και «η γυναίκα με τα μαύρα» που συναντώ στη ψυχή.

Μια μέρα από εκείνες τις δύσκολες, τις μελαγχολικές,

κράτησα στην παλάμη μου τη λέξη «θάνατος» και θέλησα να «παίξω».

«Θα τη γυρίσω ανάποδα», σκέφτηκα, «θα κάνω και έναν αναγραμματισμό».

Έτσι λοιπόν, δημιουργήθηκε μια πολύ όμορφη λέξη.

Η λέξη «Σονάτα».

Μα πρόσεξε, στο τέλος περίσσευε ένα γράμμα.

Το γράμμα «θήτα».

Η λέξη «Σονάτα» όμως, ήρθε και αγκάλιασε το γράμμα «Θήτα».

Και στη συνέχεια δημιουργήθηκε ο τίτλος:

«Η Σονάτα του Θήτα» ή αλλιώς «Η Σονάτα του Θανάτου».

Και τότε, «Η Γυναίκα με τα Μαύρα»,

που σαν σκιά διωγμένη στο φως με παρακολουθούσε χρόνια τώρα,

με πλησίασε και αγγίζοντας σπλαχνικά τους ώμους μου

ψιθύρισε στοργικά στο «είναι» μου:

 

Τους καταδικάζω…

 

Να βλέπουν το φεγγάρι και να μην υπάρχει φεγγάρι.

Να υπάρχει φεγγάρι και να μην μπορούν να το δουν.

 

Τι σε δυσκόλεψε πιο πολύ;

Η έντονη εσωτερικότητα που τρέφει και αναπτύσσει. Θέλει γερά κότσια να συνδιαλέγεσαι με τον θάνατο.

 

Ποια είναι η κινητήριος δύναμη;

Η δημιουργία και η τέχνη που μπορώ να παράγω μέσα από αυτή τη διαδικασία. Μου δίνει δύναμη για τη ζωή.

 

Τι είναι αυτό που σε εκφράζει ως συγγραφέα;

Η ελευθερία που έχω, ο οραματισμός που βιώνω, ο κόσμος που πλάθω.

 

Πότε ήταν η πρώτη επαφή με τον κόσμο της δημιουργικής γραφής;

Από όταν ξεκίνησα να γράφω εκθέσεις στο σχολείο. Αντιλήφθηκα βέβαια, χρόνια μετά, την μαγεία που έχει και μου δίνει.

 

Πεζό η ποίημα; Τι προτιμάς;

Και τα δύο. Νομίζω φαίνεται αυτό στη γραφή μου. Έχω έναν έμφυτο τρόπο να συνυπάρχω μαζί τους.

 

Να σε περιμένουμε και στην Αθήνα;

Με μεγάλη μου χαρά, το θέλω άλλωστε πολύ και εύχομαι να γίνει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

 

Ποιο είναι το μότο της ζωής σου;

«Εκφράσου», όπως το blog μου: www.ekfrastite.blogspot.com

 

Στείλε το δικό σου μήνυμα στους αναγνώστες του blog.

Nα ονειρεύεστε, να πράττετε, να ελπίζετε και να χαμογελάτε.

 

Εύχομαι ολόψυχα να είναι καλοτάξιδο και να φτάσει ψηλά!!

Σε ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου και σου εύχομαι όλα τα καλά του κόσμου τόσο προσωπικά όσο και δημιουργικά και επαγγελματικά. Το χαμόγελό σου να μη σβήσει ποτέ και να είναι πάντα τόσο φωτεινό και καθαρό όπως το βλέπω ότι είναι.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Για καφέ με τη συγγραφέα Φωτεινή Καϊοπούλου

  Καλημέρα! Να μιλάμε στον ενικό; Γιατί όχι; Δεν θεωρώ ότι ο πληθυντικός αποτελεί από μόνος του στοιχείο που καθορίζει το σεβασμό μεταξύ τ...

Δημοφιλείς αναρτήσεις