Το θρυλικό Cloud Atlas: Άτλας νεφών
του David Mitchellαπό τις 28 Μαρτίου σε όλα τα βιβλιοπωλεία
Ένας αλησμόνητος άθλος που έχει μετατραπεί
από καλτ κλασικό σε παγκόσμιο φαινόμενο,
σε νέα μετάφραση της Μαρίας Ξυλούρη
Εξουσία, χρόνος, βαρύτητα, αγάπη.
Οι δυνάμεις που στ’ αλήθεια σκίζουν είναι όλες τους αόρατες.
Είκοσι χρόνια μετά την πρώτη του κυκλοφορία, το 2004, το εμβληματικό μυθιστόρημα του David Mitchell Cloud Atlas: Άτλας νεφών κυκλοφορεί και πάλι στα ελληνικά, σε νέα μετάφραση της Μαρίας Ξυλούρη και με επίμετρο του συγγραφέα, επιβεβαιώνοντας έτσι τη διαχρονική αξία του. Για χρόνια εξαντλημένο κα μέχρι σήμερα ένα από τα πιο περιζήτητα βιβλία στην αγορά των μεταχειρισμένων, χαρακτηρίστηκε από τους κριτικούς ως αριστούργημα, θεωρείται ένα από τα σύγχρονα κλασικά του 21ου αιώνα, έχει επηρεάσει μια νέα γενιά συγγραφέων, έχει μεταφραστεί σε περισσότερες από 20 γλώσσες, ενώ το 2012 μεταφέρθηκε και στη μεγάλη οθόνη. Μέσα από ένα ιλιγγιώδες ταξίδι στον χωροχρόνο, ο απαράμιλλος David Mitchell αποτυπώνει το βαθύτερο νόημα σύνδεσης των ανθρώπινων ζωών σε ένα παγκόσμιο καλτ κλασικό που φέρει την τρέλα ενός βιντεογκέιμ και το μυστήριο ενός κοάν του Ζεν.Με μια αφήγηση που κάνει τον γύρο της υδρογείου και εκτείνεται από τον 19ο αιώνα ως το μετα-αποκαλυπτικό μέλλον, το πολυσυζητημένο, πολυαγαπημένο και πολυβραβευμένο Cloud Atlas: Άτλας νεφών καταργεί τα όρια του χρόνου, του είδους και της γλώσσας για να προσφέρει ένα συναρπαστικό όραμα της θέλησης της ανθρωπότητας για την εξουσία – και πού θα μας οδηγήσει.
Μεταμοντέρνος οραματιστής και μία από τις κορυφαίες φωνές της λογοτεχνίας του 21ου αιώνα, o David Mitchell συνδυάζει την περιπέτεια, μια ναμποκοφιανή συμπάθεια για τους γρίφους, παρατηρητικότητα για τους χαρακτήρες και μια προτίμηση για περίπλοκες φιλοσοφικές και επιστημονικές εικασίες στην παράδοση του Umberto Eco, του Haruki Murakami και του Philip K. Dick. Το αποτέλεσμα είναι μια περίφημα πρωτότυπη μυθοπλασία, βαθιά αλλά και παιχνιδιάρικη ταυτόχρονα. Σε αυτό το ρηξικέλευθο μυθιστόρημα, ο Mitchell με τόλμη και επιδεξιότητα διερευνά θεμελιώδη ερωτήματα περί πραγματικότητας και ταυτότητας.
Οι ψυχές διασχίζουν τους αιώνες όπως τα σύννεφα διασχίζουν τους ουρανούς…
Οι ψυχές διασχίζουν τους αιώνες όπως τα σύννεφα διασχίζουν τους ουρανούς…
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ
Έξι ζωές – μια περιπέτεια.
1850. Ο Άνταμ Γιούιν, ένας Αμερικανός συμβολαιογράφος, επιστρέφει από τα νησιά Τσάταμ στην Καλιφόρνια. Στο ταξίδι του τον προσεγγίζει ο γιατρός Δρ. Γκους που του κάνει μια θεραπεία για ένα σπάνιο είδος εγκεφαλικού παράσιτου…
1931, Βέλγιο. Ο Ρόμπερτ Φρόμπισερ, ένας αποκληρωμένος αμφισεξουαλικός συνθέτης, κατορθώνει να χωθεί στο σπίτι ενός καταβεβλημένου μαέστρου, της σαγηνευτικής συζύγου του και της νεαρής κόρης τους.
Δεκαετία του ’70, Δυτική Ακτή. Η δημοσιογράφος Λουίζα Ρέι ανακαλύπτει έναν ιστό απληστίας και φόνου που απειλεί την ίδια της τη ζωή.
Και προχωράμε σε μια άδοξη Αγγλία του παρόντος· σε μια κορεάτικη υπερδύναμη του κοντινού μέλλοντος όπου ο νεοκαπιταλισμός είναι εκτός ελέγχου· και, τελικά, σε μια μετα-αποκαλυπτική Χαβάη στις ύστατες μέρες της Ιστορίας.
Η ιστορία όμως δεν σταματάει ούτε εδώ. Η αφήγηση γυρίζει σαν μπούμερανγκ στους αιώνες και τους τόπους, ακολουθώντας τη διαδρομή αντίστροφα, προς την αρχή. Ο συγγραφέας αποκαλύπτει πώς συνδέονται οι χαρακτήρες του και πώς διαπλέκονται οι μοίρες τους. Αλλά και πώς οι ψυχές διαβαίνουνε τους ουρανούς του χρόνου, όπως τα νέφη διαβαίνουνε τους ουρανούς του κόσμου.
ΑΠΟ ΤΟ ΕΠΙΜΕΤΡΟ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ
«Τα μυθιστορήματα είναι συμβολές. Οι χείμαρροι που εκβάλλουν σε αυτά είναι πολυάριθμοι και συχνά αχαρτογράφητοι. Βιβλία, καταστάσεις, ταινίες, τόποι, σκηνές, αποσπάσματα διαλόγων, μνήμες, πού είναι ο νους σου εκείνη τη μέρα, εκείνο τον χρόνο – οτιδήποτε, πραγματικά, συμπεριλαμβανομένου κάτι που βρήκες ένα βροχερό σούρουπο στο Λίμερικ. Έτσι, με την αφορμή της επετειακής έκδοσης για τα είκοσι χρόνια του Άτλαντα νεφών, θα ήθελα να εντοπίσω τις πηγές ορισμένων από τους χειμάρρους του με όση διαύγεια και αντίληψη επιτρέπουν δύο δεκαετίες».
Για τον τίτλο
«Ο τίτλος: κόντεψα να το ξεχάσω. Πριν παντρευτούμε, η γυναίκα μου κι εγώ βρισκόμασταν στο Tower Records στη Χιροσίμα. Προ Spotify, τα δισκάδικα ήταν τόποι μαγείας και ανακάλυψης. Μια μέρα, έψαχνα στο τμήμα της κλασικής. Από το κάτω ράφι τράβηξα ένα σιντί ιαπωνικής μουσικής για πιάνο σε εκτέλεση του Γιούκιε Ναγκάι, της σουηδικής εταιρείας BIS. Το γύρισα από την άλλη, έριξα μια ματιά στον
κατάλογο των συνθέσεων και είδα: Cloud Atlas μέρη Ι-ΙΙΙ του Τόσι Ιτσιγιανάγκι. Cloud Atlas. Ο συνδυασμός μού έκανε μπαμ. «Άτλας νεφών;» Δεν έβγαζε νόημα. Οι άτλαντες είναι μόνιμοι. Τα νέφη είναι εφήμερα. Τα νέφη δεν χωράνε στα βιβλία, όπως το μελάνι δεν πιάνει στον ουρανό. Αυτό το δίλεκτο παράδοξο είχε κάτι, ωστόσο. Μια αίσθηση όμοια με εκείνες τις σπάνιες φορές που γνωρίζω έναν άνθρωπο για πρώτη φορά και παρατηρώ μια παράλογη βεβαιότητα ότι θα τον γνωρίζω για πάντα.
Δεν γνωρίζεις πώς γνωρίζεις. Απλώς γνωρίζεις».
ΤΙ ΕΓΡΑΨΕ Ο ΤΥΠΟΣ
«Το Cloud Atlas αφηγείται μια ιστορία, ένα κυνήγι ανάμεσα σε πολλά λογοτεχνικά είδη, πολλές γλώσσες και πολλούς μάρτυρες, προκειμένου να αναπαραστήσει κόσμους, γνώριμους ή μακρινούς, ιστορικούς ή φανταστικούς. Η αφηγηματική δεινότητά του είναι εκπληκτική».
The Independent
«Είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι μέσα από τόσες φωνές μπορεί να προκύψει μια υπέροχη μελωδία. Κι όμως, η ικανότητα του Mitchell να πλάθει τόσο ξεχωριστές ιστορίες παραθέτοντας τη μία μετά την άλλη κατοχυρώνει την αρμονία τους. Ο τρόπος του να φαντάζεται συμπαγείς κόσμους κερδίζει άμεσα την εμπιστοσύνη του αναγνώστη».
Τhe Observer
«Τρομερά απολαυστικό. Ένα εγκεφαλικό παιχνίδι γεμάτο δράση που ευνοεί τον αναστοχασμό».
People
«Ένα υπέροχο μυθιστόρημα που σου τριβελίζει το μυαλό. Ένα βιβλίο που θες να το συζητάς με όλους, ξανά και ξανά».
Bill Gates
«Το μυθιστόρημα του David Mitchell με τις αλληλένδετες αφηγήσεις του ταξιδεύει τους αναγνώστες σε ένα τρενάκι λούνα παρκ. Και κανένας τους δεν θα θέλει να βγει απ’ αυτό».
Α. S. Byatt, συγγραφέας
«Δικαίως ένα σύγχρονο κλασικό».
Dave Eggers, συγγραφέας
Έξι ζωές – μια περιπέτεια.
1850. Ο Άνταμ Γιούιν, ένας Αμερικανός συμβολαιογράφος, επιστρέφει από τα νησιά Τσάταμ στην Καλιφόρνια. Στο ταξίδι του τον προσεγγίζει ο γιατρός Δρ. Γκους που του κάνει μια θεραπεία για ένα σπάνιο είδος εγκεφαλικού παράσιτου…
1931, Βέλγιο. Ο Ρόμπερτ Φρόμπισερ, ένας αποκληρωμένος αμφισεξουαλικός συνθέτης, κατορθώνει να χωθεί στο σπίτι ενός καταβεβλημένου μαέστρου, της σαγηνευτικής συζύγου του και της νεαρής κόρης τους.
Δεκαετία του ’70, Δυτική Ακτή. Η δημοσιογράφος Λουίζα Ρέι ανακαλύπτει έναν ιστό απληστίας και φόνου που απειλεί την ίδια της τη ζωή.
Και προχωράμε σε μια άδοξη Αγγλία του παρόντος· σε μια κορεάτικη υπερδύναμη του κοντινού μέλλοντος όπου ο νεοκαπιταλισμός είναι εκτός ελέγχου· και, τελικά, σε μια μετα-αποκαλυπτική Χαβάη στις ύστατες μέρες της Ιστορίας.
Η ιστορία όμως δεν σταματάει ούτε εδώ. Η αφήγηση γυρίζει σαν μπούμερανγκ στους αιώνες και τους τόπους, ακολουθώντας τη διαδρομή αντίστροφα, προς την αρχή. Ο συγγραφέας αποκαλύπτει πώς συνδέονται οι χαρακτήρες του και πώς διαπλέκονται οι μοίρες τους. Αλλά και πώς οι ψυχές διαβαίνουνε τους ουρανούς του χρόνου, όπως τα νέφη διαβαίνουνε τους ουρανούς του κόσμου.
ΑΠΟ ΤΟ ΕΠΙΜΕΤΡΟ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ
«Τα μυθιστορήματα είναι συμβολές. Οι χείμαρροι που εκβάλλουν σε αυτά είναι πολυάριθμοι και συχνά αχαρτογράφητοι. Βιβλία, καταστάσεις, ταινίες, τόποι, σκηνές, αποσπάσματα διαλόγων, μνήμες, πού είναι ο νους σου εκείνη τη μέρα, εκείνο τον χρόνο – οτιδήποτε, πραγματικά, συμπεριλαμβανομένου κάτι που βρήκες ένα βροχερό σούρουπο στο Λίμερικ. Έτσι, με την αφορμή της επετειακής έκδοσης για τα είκοσι χρόνια του Άτλαντα νεφών, θα ήθελα να εντοπίσω τις πηγές ορισμένων από τους χειμάρρους του με όση διαύγεια και αντίληψη επιτρέπουν δύο δεκαετίες».
Για τον τίτλο
«Ο τίτλος: κόντεψα να το ξεχάσω. Πριν παντρευτούμε, η γυναίκα μου κι εγώ βρισκόμασταν στο Tower Records στη Χιροσίμα. Προ Spotify, τα δισκάδικα ήταν τόποι μαγείας και ανακάλυψης. Μια μέρα, έψαχνα στο τμήμα της κλασικής. Από το κάτω ράφι τράβηξα ένα σιντί ιαπωνικής μουσικής για πιάνο σε εκτέλεση του Γιούκιε Ναγκάι, της σουηδικής εταιρείας BIS. Το γύρισα από την άλλη, έριξα μια ματιά στον
κατάλογο των συνθέσεων και είδα: Cloud Atlas μέρη Ι-ΙΙΙ του Τόσι Ιτσιγιανάγκι. Cloud Atlas. Ο συνδυασμός μού έκανε μπαμ. «Άτλας νεφών;» Δεν έβγαζε νόημα. Οι άτλαντες είναι μόνιμοι. Τα νέφη είναι εφήμερα. Τα νέφη δεν χωράνε στα βιβλία, όπως το μελάνι δεν πιάνει στον ουρανό. Αυτό το δίλεκτο παράδοξο είχε κάτι, ωστόσο. Μια αίσθηση όμοια με εκείνες τις σπάνιες φορές που γνωρίζω έναν άνθρωπο για πρώτη φορά και παρατηρώ μια παράλογη βεβαιότητα ότι θα τον γνωρίζω για πάντα.
Δεν γνωρίζεις πώς γνωρίζεις. Απλώς γνωρίζεις».
ΤΙ ΕΓΡΑΨΕ Ο ΤΥΠΟΣ
«Το Cloud Atlas αφηγείται μια ιστορία, ένα κυνήγι ανάμεσα σε πολλά λογοτεχνικά είδη, πολλές γλώσσες και πολλούς μάρτυρες, προκειμένου να αναπαραστήσει κόσμους, γνώριμους ή μακρινούς, ιστορικούς ή φανταστικούς. Η αφηγηματική δεινότητά του είναι εκπληκτική».
The Independent
«Είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι μέσα από τόσες φωνές μπορεί να προκύψει μια υπέροχη μελωδία. Κι όμως, η ικανότητα του Mitchell να πλάθει τόσο ξεχωριστές ιστορίες παραθέτοντας τη μία μετά την άλλη κατοχυρώνει την αρμονία τους. Ο τρόπος του να φαντάζεται συμπαγείς κόσμους κερδίζει άμεσα την εμπιστοσύνη του αναγνώστη».
Τhe Observer
«Τρομερά απολαυστικό. Ένα εγκεφαλικό παιχνίδι γεμάτο δράση που ευνοεί τον αναστοχασμό».
People
«Ένα υπέροχο μυθιστόρημα που σου τριβελίζει το μυαλό. Ένα βιβλίο που θες να το συζητάς με όλους, ξανά και ξανά».
Bill Gates
«Το μυθιστόρημα του David Mitchell με τις αλληλένδετες αφηγήσεις του ταξιδεύει τους αναγνώστες σε ένα τρενάκι λούνα παρκ. Και κανένας τους δεν θα θέλει να βγει απ’ αυτό».
Α. S. Byatt, συγγραφέας
«Δικαίως ένα σύγχρονο κλασικό».
Dave Eggers, συγγραφέας
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ DAVID MITCHELL
Ο David Mitchell (Ντέιβιντ Μίτσελ, Μ. Βρετανία, 1969) σπούδασε Αγγλική και Αμερικανική Λογοτεχνία στο Πανεπιστήμιο του Kent, από όπου πήρε και το μεταπτυχιακό του στη Συγκριτική Λογοτεχνία. Έζησε πολλά χρόνια στην Ιαπωνία, όπου δίδασκε αγγλικά και έγραψε το πρώτο του βιβλίο, πριν επιστρέψει στην πατρίδα του. Ως συγγραφέας πρωτοεμφανίστηκε το 1999 με το μυθιστόρημα Το δέντρο της τύχης. Η μεγάλη του επιτυχία όμως είναι το τρίτο του μυθιστόρημα, το Cloud Atlas του 2004, που ήδη με την κυκλοφορία του χαιρετίστηκε ως αριστούργημα και θεωρείται ένα από τα σύγχρονα κλασικά του 21ου αιώνα. Από τις εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ κυκλοφορεί επίσης το σαγηνευτικό μυθιστόρημά του Utopia Avenue. Ζει στην Ιρλανδία με τη σύζυγό του, Κέικο, και τα δύο τους παιδιά.«O Mitchell είναι ιδιοφυΐα. Η φιλοδοξία του είναι χαραγμένη σε κάθε σελίδα».
The New York Times
«O Mitchell είναι ο Pynchon της γενιάς του».
Kirkus
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου