ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΕΚΕΙΝΟ…

Ήταν ανάποδο. Ήτανε ζόρικο από πολλές απόψεις. Δεν ξέρω τι πήγε στραβά. Το σύμπαν θα μου είχε σίγουρα γυρισμένη την πλάτη. Ο Ερμής θα ήταν ανάδρομος, η Αφροδίτη θα έκανε άγριο σεξ και ο Ποσειδώνας θα κολυμπούσε στα βαθιά νερά του Αιγαίου. Δεν πρόλαβα να κάνω πολλά μπάνια. Δεν απόλαυσα τον καυτό ήλιο που τόσο πολύ τον αγαπώ. Έκανα βέβαια κάποια κοντινά ταξιδάκια αλλά δεν κατάφερα να ξεκουραστώ. Τώρα θα μου πεις γιατί τόση μιζέρια; Δεν είναι μιζέρια. Μια μελαγχολία με έπιασε που δεν πρόλαβα να κάνω όλα αυτά που ήθελα. Λίγα πράγματα μην φανταστείς. Ποτέ δεν κάνω σχέδια μεγάλα. Τώρα που τα είπα αισθάνομαι κάπως καλύτερα. Πάω να φτιάξω ένα καφεδάκι. Να καπνίσω καμιά δεκαριά τσιγάρα ακόμα. Να βγω στο μπαλκόνι και να περιμένω να φυσήξει λίγο. Μπας και ξεχαστώ. Μήπως και ξεχάσω. Ή μήπως τα ξέχασα όλα ήδη;  

ΑΧΙΛΛΙΑ-ΓΙΑΣΜΙΝ ΜΑΧΦΟΥΝΤ-ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΥ/ ΚΕΡΙΑ/ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΑΚΤΟΣ

ΑΧΙΛΛΙΑ-ΓΙΑΣΜΙΝ ΜΑΧΦΟΥΝΤ-ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

 ΚΕΡΙΑ

CANDLES * BOUGIES * KERZEN* CANDELLE * VELAS

 Mουσική σύνθεση για εκκλησιαστικό όργανο/

 Συνοδεύεται από USB-stick

«Τι γρήγορα που η σκοτεινή γραμμή μακραίνει, τι γρήγορα που τα σβηστά κεριά πληθαίνουν».

Από το ποίημα «Κεριά» του Καβάφη.

Οι στίχοι, οι φράσεις και η συγκινησιακή χρήση της γλώσσας

αποτέλεσαν την έμπνευση της σύνθεσης μου

και με μετέφεραν πνευματικά στους τόπους

του κοινού αγώνα γιατρών και ασθενών

ενάντια στον αόρατο βιολογικό εχθρό της εποχής μας.

Από τα αισθήματα βγήκαν νότες,

από τις σκέψεις μουσικές φράσεις

και από την Ιστορία που γράφεται κάθε μέρα

από τον Δεκέμβριο του 2019

η σύνθεση μου.

H σύνθεση «Κεριά» γράφτηκε τη Μεγάλη Εβδομάδα του 2020.

           

https://www.youtube.com/watch?v=zbl4Vnh9gLE&feature=youtu.be,

ΚΕΡΙΑ. Σύνθεση και Εκτέλεση Αχιλλία Γιασμίν - CANDLES. Composition and Performance Achillia Giasmin

Βιογραφικό:

H Αχιλλία γεννήθηκε στην Αθήνα στις 15 Μαρτίου 2005. Έχει σημαντικές διακρίσεις στους τομείς των θετικών επιστημών και της μουσικής, που αφορούν διαγωνισμούς μαθηματικών, φυσικής και πιάνου, διαλέξεις σε συνέδρια φυσικής και αστρονομίας, επιστημονικές δημοσιεύσεις, συμμετοχή σε διαστημικό πείραμα, συναυλίες και ρεσιτάλ. Έχει λάβει Απολυτήριο Αστρονομίας με «Άριστα» από την Εταιρεία Αστρονομίας και Διαστήματος.

Οι γνώσεις της στη μουσική περιλαμβάνουν εκκλησιαστικό όργανο, πιάνο, ακορντεόν και θεωρητικά. Στο εκκλησιαστικό όργανο έχει δώσει 2 ατομικά ρεσιτάλ στον Ιερό Καθολικό Ναό του Αγίου Λουκά και συνοδεύει τη χορωδία της εκκλησίας στις Λειτουργίες. Την άνοιξη του 2019 έλαβε Δίπλωμα Εκκλησιαστικού Οργάνου από το Πανεπιστήμιο του West London “Diploma of the London College of Music - Pipe Organ – DipLCM in Performance (Concert)”.

978-960-352-785-5

ΑΘΗΝΑ 2020

ΤΙΜΗ 10,07

ΚΕΛΛΥ ΝΙΚΟΛΑΙΔΟΥ.ΤΟ ΧΡΩΜΑ ΤΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ. ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΝΟΗ

Συγγραφέας: Κέλλυ Νικολαϊδου

Τίτλος: Το χρώμα της ελπίδας

Σελ. 350 Διαστάσεις 14Χ21

Τιμή: 14 €

ΙSBN 978 618 5520 01 4

Ημερ. κυκλοφορίας 9/2020

Κωδικός: 20132

Οπισθόφυλλο

Δύο νέες γυναίκες… η Κορίνα και η Κικίτσα. Τόσο δεμένες αλλά τόσο διαφορετικές. Η πρώτη, παγιδευμένη στις επιλογές της· έχει μάθει να υπομένει τον πατέρα της, τη μονότονη εργασία της, τα πεθερικά της, ακόμα και τον άντρα της. Η δεύτερη, ερωτευμένη με τη ζωή· έχει μάθει να πετά με τα φτερά της επιτυχίας και να απολαμβάνει την κάθε στιγμή.

Όταν η Κορίνα θα νοσήσει με καρκίνο, η Κικίτσα θα παραμείνει στο πλάι της και θα της γνωρίσει τον άνθρωπο που με έναν παράδοξο τρόπο θα τη βοηθήσει να βρει τα χαμένα της όνειρα. Και ξαφνικά οι ισορροπίες αλλάζουν.

Μπορεί η νόσος να γίνει το σημείο επανεκκίνησης;

Η Κλεψύδρα παρουσιάζεται στην Αθήνα

Στη γη της αιώνιας θλίψης στην Κόρινθο

Η ΦΑΝΟΥΡΟΠΙΤΑ ΤΗΣ ΜΑΜΑΣ ΦΡΟΣΩΣ

Η μητέρα μου κρατάει τις παραδόσεις. Κάθε Αύγουστο ένα ταξιδάκι μέχρι την Τήνο για προσκύνημα και λίγες μέρες αργότερα φτιάχνει Φανουρόπιτα και την πηγαίνει στην εκκλησία να τη διαβάσει ο παπάς. Δεν ξέρω τι ακριβώς προσεύχεται. Πάντως είναι για καλό. Φέτος ο μπαμπάς Μωυσής μας τρόμαξε. Πήγαμε στην εκκλησία του Αγίου Δημητρίου και η λειτουργία ξεκίνησε. Λίγα λεπτά αργότερα – λες και το ‘ξερα – πήρα τηλέφωνο στο σπίτι να μάθω αν όλα είναι καλά. Η αδερφή μου με ενημέρωσε ότι η πίεση του μπαμπά έχει πέσει πολύ. Κλείνω το τηλέφωνο και μπαίνω στην εκκλησία. Ενημερώνω γρήγορα τη μαμά. Εκείνη έφυγε για το σπίτι και άφησε εμένα στην εκκλησία με την πίτα της. Εγώ προσευχόμουν στην Παναγία. Πρώτα για τον πατέρα μου και μετά για όλους τους άλλους. Όταν τελείωσε η λειτουργία με πήρε τηλέφωνο και μου είπε πως όλα είναι εντάξει και να μην ανησυχώ. Πήρα την πίτα. Κάτι κυρίες μου προσφέρανε από τις δικές τους. Η φίλη μας η Αγγελική που έχει αυτοκίνητο προσφέρθηκε να με πάει σπίτι. Η καρδιά μου χτυπούσε δυνατά μέχρι τη στιγμή που είδα τον πατέρα μου να πίνει τον Ελληνικό του μπροστά στην τηλεόραση. «Μπαμπά! Σου έφερα Φανουρόπιτα!» εκείνος μου χαμογέλασε. Και κάπως έτσι η μικρή περιπέτεια έλαβε τέλος. Και του χρόνου με ΥΓΕΙΑ!

ΧΡΥΣΟΥΛΑ ΔΙΠΛΑΡΗ_ΕΥΤΥΧΩΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΑΘΑΜΕ ΤΙΠΟΤΑ_ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΝΟΗ

Συγγραφέας: Χρυσούλα Διπλάρη

Τίτλος: Ευτυχώς που δεν πάθαμε τίποτα

Σελ. 172 Διαστάσεις 14Χ21

Τιμή: 13 €

ΙSBN 978 618 5520 04 5

Ημερ. κυκλοφορίας 9/2020

Κωδικός: 20131

Οπισθόφυλλο΄

Ευτυχώς που δεν πάθαμε τίποτα! Ευτυχώς, γιατί έχουμε τραβήξει πολλά. Έρωτες και προδοσίες, που μας οδηγούν σ’ ένα αέναο ταξίδι, χωρίς Ιθάκη. Βία σε σώμα, νου, ψυχή. Βία, που σε βία οδηγεί.

Ευτυχώς, γιατί υπάρχουν Βαλεντίνοι που δωρίζουν και δωρίζονται, και Δωροθέες που κρύβουν τους πολλούς εαυτούς τους τον έναν μέσα στον άλλον για να αποτρέψουν την άλωση.

Ευτυχώς, γιατί δεν μπόρεσαν να μας καταπιούν οι ανεχόρταγοι που κατάπιαν τον κόσμο ολόκληρο. Ούτε καν ο «EROS», που μπορεί να είναι έρως, αλλά μπορεί να είναι και μολυσματική νόσος.

Ευτυχώς, γιατί μέσα στην τρέλα αυτού του καιρού, υπάρχουν ακόμα κάποιοι που αφηγούνται παραμύθια – και «παραμυθία» σημαίνει παρηγοριά.

Ευτυχώς, γιατί εκτός από τις ιστορίες, υπάρχουν και τα ταξίδια που ξεκινάνε από την ΠΥΛΗ Ε1, αλλά καμιά φορά ξεκινάνε κι από μέσα μας. Κι όσο οι ιστορίες μάς ταξιδεύουν, θα μπορούμε να φτιάχνουμε συνεχώς καινούριες, και το ταξίδι να συνεχίζεται.

Ευτυχώς!

Ο συγγραφέας Τόλης Αναγνωστόπουλος μας μιλάει για το νέο του βιβλίο ΔΡΟΜΟΣ Η ΖΩΗ ΤΑΡΑΤΣΕΣ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΑΣ που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Πνοή

Πηγή έμπνευσης και για αυτό το βιβλίο αποτελεί μια αξία που έχω πάντα πολύ ψηλά: Η φιλία. Απαιτεί πολλή και συνεχή δουλειά, θυσίες, στεναχώριες αλλά αν επενδύσεις σωστά και ποιοτικά σε αποζημιώνει στο έπακρο. Προσπαθούσα καιρό να χωρέσω άλλη μια ιστορία με αυτό το θέμα μέσα σε ένα roadtrip επηρεασμένος ίσως από τον μοναδικό Κέρουακ και το «On the road». Μόλις έδεσα την ανάγκη ενός εκ των ηρώων του Πάρη, ενός ξεπεσμένου και με θέματα υγείας μπάρμαν, να «κυλήσει», να ξεφύγει από τη στασιμότητα και τη ζωή που δεν τον γέμιζε, σχεδίασα αυτό το μυθιστόρημα. Εννοείται πως και οι άλλοι δύο ήρωες ο Βασίλης- ο κολλητός του Πάρη- ανώτερο στέλεχος σε επιχειρήσεις και εσχάτως άνεργος και η Βάλια μια γυναίκα κακοποιημένη από το σύντροφο της, είχαν τους δικούς τους λόγους να ακολουθήσουν τον Πάρη, να ξεφύγουν και αυτοί από τους δικούς τους δαίμονες.

Διαφορετικοί χαρακτήρες και οι τρεις θα στηρίξει ο ένας τον άλλον να σταθεί στα πόδια του.

Η βαθιά φιλιά των δύο ανδρών και ο καταλυτικός ρόλος της Βάλιας σε όλο αυτό το οδοιπορικό σε δρόμους, πόλεις και χωριά της Ελλάδας θα βοηθήσουν  να βρουν τελικά όλοι μαζί μια καλύτερη εκδοχή του εαυτού τους.

Και για τους τρεις «Ζωή θα γίνει ο δρόμος και ταράτσες τα Όνειρά τους»

ΑΝΥΠΟΜΟΝΩ!!!

Και δεν είμαι ο μόνος συγγραφέας που μετράει τις μέρες για να πάρει στα χέρια του το νέο του πνευματικό παιδί. Είναι το έκτο. Είναι ότι καλύτερο έχω γράψει μέχρι σήμερα – εγώ αυτό πιστεύω αλλά οι αναγνώστες έχουν τον τελευταίο λόγο – το ξεκίνησα πριν πολλά χρόνια (το 2006) και φέτος αποφάσισα να βγει από το συρτάρι. Θα τα ξαναπούμε όταν θα έχω νεότερα. Μέχρι τότε να είμαστε όλοι και όλες καλά και να στηρίζουμε Έλληνες λογοτέχνες. Αυτό μας κάνει πιο δυνατούς!

ΝΙΚΟΛΑΣ Α. ΧΡΗΣΤΑΚΗΣ ΤΟ ΤΟΞΟ ΤΟΥ ΑΠΟΛΛΩΝΑ Η βαθιά και διαρκής επίπτωση του κορωνοϊού στον τρόπο ζωής μας κυκλοφορεί σύντομα απο τις Εκδόσεις Κάκτος

ΝΙΚΟΛΑΣ Α. ΧΡΗΣΤΑΚΗΣ

ΤΟ ΤΟΞΟ ΤΟΥ ΑΠΟΛΛΩΝΑ

Η βαθιά και διαρκής επίπτωση του κορωνοϊού

στον τρόπο ζωής μας

Μια ενδελεχής, επιστημονική ανάλυση για το πώς η πανδημία του νέου κορωνοϊού

θα αλλάξει τον τρόπο ζωής μας για πάντα.

Στην ελληνική μυθολογία, ο θεός Απόλλωνας ο Εκηβόλος (δηλαδή αυτός που εξαπολύει αθέατος τα βέλη του από απόσταση), όπως ήταν ένα από τα αναρίθμητα προσωνύμια του θεού, έσωζε τους ανθρώπους από τις επιδημίες, συνάμα όμως μπορούσε να φέρει κακή υγεία και να εξαπολύει θανατηφόρους λοιμούς με τα βέλη του. Πώς, λοιπόν, μπορούμε να αντιμετωπίσουμε την κατάσταση –ατομικά και συλλογικά– σήμερα που το τόξο του Απόλλωνα είναι εδώ, στο παρόν μας;

Με αφορμή την επικείμενη έκδοση του βιβλίου με τίτλο: Το τόξο του Απόλλωνα - Η βαθιά και διαρκής επίπτωση του κορωνοϊού στον τρόπο ζωής μας, που θα κυκλοφορήσει από τις Εκδόσεις Κάκτος, ο γνωστός Ελληνοαμερικανός καθηγητής του Πανεπιστημίου Yale Νίκολας Χρηστάκης απαντά σε διάφορα ερωτήματα, όπως:

·     Πώς η πανδημία Covid-19 συγκρίνεται με άλλες πανδημίες του παρελθόντος, συμπεριλαμβανομένων των πανδημιών της γρίπης του 1957 και του 1918;

·     Πώς η αντίδρασή μας στην πανδημία Covid-19 συγκρίνεται με τις αντιδράσεις μας σε παρελθούσες επιδημίες;

·     Οι πανδημίες ευνοούν την καχυποψία και τα ψέματα;

·     Μας ενώνει η ασθένεια και ο θάνατος; Έχουν ενωθεί οι άνθρωποι μπροστά σε πανδημίες κατά το παρελθόν; Με ποιους τρόπους μπορούμε να το κάνουμε τώρα;

·     Οι άνθρωποι χρησιμοποιούσαν πάντα την ικανότητά τους να διδάσκουν ο ένας τον άλλον πράγματα για να αντιμετωπίσουν επιδημίες;

·     Ποια μαθήματα μπορούμε να διδαχθούμε από άλλες κοινότητες ή από το παρελθόν, ώστε να μας βοηθήσουν να επιβιώσουμε;

Ο καθηγητής, σε άρθρο του στον Economist, αναφέρει τις ιδιαιτερότητες και τους κινδύνους του κορωνοϊού - Covid-19. Αναλυτικότερα:

Εκτιμά πως τουλάχιστον το 40% του παγκόσμιου πληθυσμού των 7,6 δισεκατομμυρίων ανθρώπων θα αρρωστήσουν από τον κορωνοϊό και εκατομμύρια ασθενείς θα πεθάνουν. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει: «Έχουμε μπροστά μας έναν μακρύ και θλιβερό δρόμο. Γι' αυτό, καλά θα κάνουμε να αντιδράσουμε σοφά», ιδίως από τη στιγμή που «ο ίδιος ο ιός είναι τόσο ασυνεπής, όσον αφορά ποιον θα μολύνει, ποιον θα αρρωστήσει και ποιον θα σκοτώσει».

Ο καθηγητής υποστηρίζει: «Μολονότι μερικοί άνθρωποι αντιστέκονται στη χρήση μάσκας, ίσως τελικά συνειδητοποιήσουν ότι αυτό είναι προτιμότερο από το να κλείσει η οικονομία ή να μετριούνται πτώματα». Μέχρι να βρεθεί και να καταστεί ευρέως διαθέσιμο ένα αποτελεσματικό εμβόλιο, δεν υπάρχει άλλη λύση από το «να ελαχιστοποιηθούν οι κοινωνικές επαφές, να κρατηθούν οι φυσικές αποστάσεις, να γίνονται πολλά τεστ και, ναι, να φοράμε μάσκες».

 Κριτικές:

«Η καταγραφή της πανδημίας COVID-19 απαιτεί ευρεία, βαθιά γνώση και ικανότητα ενσωμάτωσης πολλών και διαφορετικών τομέων της επιστήμης όπως της ιατρικής, της επιδημιολογίας, της κοινωνιολογίας, της ψυχολογίας, της πολιτικής και της ιστορίας. Στο Τόξο του Απόλλωνα, ο Νίκολας Χρηστάκης επιτελεί αυτό το δύσκολο έργο όπως πολύ λίγοι θα μπορούσαν, με ασυνήθιστη σαφήνεια και μια ατελείωτη σειρά εκπληκτικών πληροφοριών. Αυτό το βιβλίο, αναμφίβολα, θα διαβαστεί και θα αγαπηθεί από το ευρύ κοινό».

 Jeffrey Flier - MD, πρώην Κοσμήτορας της Ιατρικής Σχολής του Χάρβαρντ

«Σε αυτό το λαμπρό και επίκαιρο βιβλίο, ο επιστήμονας, ο μελετητής, ο γιατρός και ο συγγραφέας Νίκολας Χρηστάκης φωτίζει το φως της ιστορίας σε μια σκοτεινή της στιγμή, και το φωτίζει όπως κανείς άλλος! Φωτεινό, ενημερωτικό και επειγόντως απαραίτητο, το Τόξο του Απόλλωνα είναι το βιβλίο που πρέπει να διαβάσετε».

Daniel Gilbert, συγγραφέας του Stumbling on Happiness

Βιογραφία:

Ο Νίκολας Α. Χρηστάκης, Ελληνοαμερικανός κοινωνιολόγος και γιατρός, γνωστός για την έρευνά του στα κοινωνικά δίκτυα και στους κοινωνικοοικονομικούς, βιολογικούς και εξελικτικούς παράγοντες της συμπεριφοράς, της υγείας και της μακροζωίας. Είναι καθηγητής κοινωνικών και φυσικών επιστημών στο Πανεπιστήμιο Yale, όπου διευθύνει το Εργαστήριο Ανθρώπινης Φύσης. Είναι επίσης συν-διευθυντής του Ινστιτούτου Επιστήμης Δικτύων του Yale. Είναι μέλος του Ινστιτούτου Ιατρικής της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών από το 2006· της Αμερικανικής Ένωσης για την Προώθηση της Επιστήμης από το 2010· και της Αμερικανικής Ακαδημίας Τεχνών και Επιστημών από το 2017. 

Το 2009, συμπεριελήφθη στον κατάλογο των 100 πιο σημαντικών ανθρώπων στον κόσμο του περιοδικού Time. Το 2009 και το 2010, συμπεριελήφθη από το περιοδικό Foreign Policy στον κατάλογο των κορυφαίων στοχαστών παγκοσμίως.

 Σήμερα περνά τον περισσότερο χρόνο του στο Εργαστήριο Ανθρώπινης Φύσης, όπου η ομάδα του διερευνά ένα ευρύ σύνολο ιδεών, μεταξύ των οποίων: την κατανόηση των εξελικτικών, γενετικών και φυσιολογικών βάσεων της φιλίας· την ενθάρρυνση χωριών στον αναπτυσσόμενο κόσμο να υιοθετήσουν νέες πρακτικές δημόσιας υγείας (εργάζεται σε περιοχές της Ονδούρας, της Ινδίας και της Ουγκάντας)· τη χαρτογράφηση κοινωνικών δικτύων σε διάφορα περιβάλλοντα σε ολόκληρο τον κόσμο· την ταξινόμηση ατόμων σε διαδικτυακές ομάδες, έτσι ώστε να συμπεριφέρονται καλύτερα (όπως να είναι πιο συνεργάσιμοι και περισσότερο ειλικρινείς) κ.ά.

Είναι συγγραφέας ήδη δύο γνωστών βιβλίων μεταφρασμένων και στα ελληνικά: Συνδεδεμένοι - Η εκπληκτική δύναμη των κοινωνικών δικτύων και πώς αυτά διαμορφώνουν τη ζωή μας (Εκδόσεις Κάτοπτρο, 2010) και Προσχέδιο: Οι εξελικτικές ρίζες της καλής κοινωνίας (Εκδόσεις Κάτοπτρο, 2019).

Γιάννης Πουλόπουλος - Ποια νύχτα σ' έκλεψε - Official Audio Release

ΔΕΚΑΠΕΝΤΑΥΓΟΥΣΤΟΣ

Κάθομαι στην παραλία και κοιτάζω τον ήλιο που φεύγει. Ο ουρανός γεμίζει με χρώματα μαγικά. Το τοπίο σε χρόνο μηδέν αλλάζει. Ο νους μου ταξιδεύει στο όμορφο νησί της Τήνου που επισκέφθηκα πριν λίγες μέρες. Εκεί πηγαίνω κάθε χρόνο για να προσευχηθώ. Πρώτα για τους άλλους και μετά για μένα. Όταν γυρίζω αισθάνομαι άλλος άνθρωπος. Το καλοκαίρι σιγά σιγά πλησιάζει στο τέλος του. Αλλά δεν θα ξεχάσω τη στιγμή. Αυτή τη στιγμή που βγάζω το κινητό από την τσέπη και τραβάω αυτή τη φωτογραφία.

Konstantina Megamix - Greek 80's/90's/00's - Κωνσταντίνα Αφιέρωμα

ΠΑΜΕ ΜΙΑ ΒΟΛΤΑ ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΑΛΣΟΣ

Ο εξαιρετικός σόουμαν Τάκης Ζαχαράτος κάθε Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή στο Θέατρο Άλσος. Ένα τρίωρο υπερθέαμα. Μια υπερπαραγωγή. Χορευτές, ακροβάτες, τραγουδιστές δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό. Είναι σίγουρα η επιτυχία του καλοκαιριού και μια παράσταση που μιλάνε όλοι γι’ αυτήν. Εισιτήρια από 15 ευρώ.   

ΤΡΙΑΝΤΑΤΡΙΑ ΑΝΤΙ – ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΗΣ ΑΝΝΑΣ ΒΑΣΙΑΔΗ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΣΥΡΤΑΡΙ

Λέξεις και ιστορίες που τρέχουν. Ταξίδι στο μαγικό κόσμο της ποίησης. Λόγια του σήμερα με λόγο απλό και κατανοητό. Κομμάτια ενός ξεχωριστού παζλ. Εικόνες που εναλλάσσονται διαρκώς. Κάθε σελίδα και μια ευχάριστη έκπληξη. Διαβάστε το νέο βιβλίο της Άννας Βασιάδη και θα καταλάβετε γιατί δεν πρέπει να λείπει από καμιά βιβλιοθήκη. 

Λίγο πριν τα 39 διαπίστωσα τα εξής:

ΠΡΩΤΟΝ: μπατάρω από την αριστερή μεριά. Όποιος με βλέπει με ρωτάει – Γιατί κουτσαίνεις; Κι εγώ αμήχανα απαντάω ότι βαριέμαι να περπατήσω ή είμαι κουρασμένος. Πράγμα το οποίο δεν ισχύει γιατί μπορώ να περπατάω χιλιόμετρα για ώρες ολόκληρες και το γουστάρω πολύ!!!

ΔΕΥΤΕΡΟΝ: δεν ήταν και ακατόρθωτο να χάσω είκοσι κιλά. Αλλά είναι αδύνατον να χάσω την κοιλιά. Πότε θα πάρει τον πούλο επιτέλους;

ΤΡΙΤΟΝ: όσα χρόνια και να περάσουν, όσα τραγούδια κι αν με διασκεδάζουν εγώ θα ακούω φανατικά Κωνσταντίνα. Δεν την αλλάζω σας λέω!!!

ΤΕΤΑΡΤΟΝ: στο Facebook έχω σχεδόν 5.000 φίλους αλλά μιλάω μόνο με τους 100. Όλοι οι άλλοι γιατί δεν μου δίνουν σημασία; Δεν έχω ψυχή εγώ;

ΠΕΜΠΤΟΝ: Γράφω non stop. Έχω οίστρο. Έχω έμπνευση. Γουστάρω με τρέλα το φετινό καλοκαίρι γιατί μόλις φύγει το νέο μου βιβλίο θα κυκλοφορήσει!!!

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΜΑΡΙΑ ΓΕΩΡΓΑΝΤΑ

ΔΙΑΒΑΣΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ «ΟΙ ΑΠΕΙΘΑΡΧΟΙ» ΤΗΣ ΣΕΜΙΝΑΣ ΔΙΓΕΝΗ ΤΩΝ ΕΚΔΟΣΕΩΝ ΚΑΚΤΟΣ ΚΑΙ ΣΑΣ ΤΟ ΠΡΟΤΕΙΝΩ

Σήμερα θα σας πω μια μικρή και γλυκιά ιστορία. Όταν ήμουν παιδί, δέκα – δώδεκα χρονών, θαύμαζα σε απίστευτο βαθμό την κυρία Σεμίνα Διγενή. Έβλεπα όλες μα όλες τις εκπομπές της στην τηλεόραση. Της έστελνα συχνά ζωγραφιές και γράμματα που της έγραφα μέσα πόσο πολύ τη θαυμάζω. Ήθελα να γίνω κι εγώ δημοσιογράφος. Μια μέρα μας πήρανε τηλέφωνο από το κανάλι και μας είπανε να πάμε στο στούντιο για να τη γνωρίσω από κοντά. Από την χαρά μου πέταξα στα σύννεφα! Της αγόρασα έναν τεράστιο λούτρινο αρκούδο για να της τον κάνω δώρο. Ήρθε η ευλογημένη μέρα. Φόρεσα τα καλά μου και πήγα με τους γονείς μου. Η χαρά μου απερίγραπτη μόλις την είδα.

Σήμερα, μπορεί να μην έγινα δημοσιογράφος, αλλά ένας απλός και ταπεινός συγγραφέας. Αλλά και αναγνώστης. Διάβασα το βιβλίο της «Οι Απείθαρχοι» που κυκλοφορεί στα βιβλιοπωλεία από τις Εκδόσεις Κάκτος και ειλικρινά μαγεύτηκα. Πως τα κατάφερε και συγκέντρωσε όλα αυτά τα μεγάλα ονόματα που γράψανε ιστορία στις τέχνες και στα γράμματα σε ένα και μόνο βιβλίο; Πως καταφέρνουν να συνυπάρχουν τόσοι καλλιτέχνες χωρίς να αδικεί κανέναν; Είναι ένα εξαιρετικό βιβλίο που δεν πρέπει να απουσιάζει από καμιά βιβλιοθήκη. Διαβάστε το!

Ο SEBASTIAN FITZEK ΞΑΝΑΧΤΥΠΑ ΜΕ ΤΟΝ «ΤΡΟΦΙΜΟ» ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΔΙΟΠΤΡΑ

Ο Sebastian Fitzek ξαναχτυπά με ένα ψυχολογικό θρίλερ που σου κόβει την ανάσα. Που ξεκινάει η αλήθεια και που τελειώνει το ψέμα; Ως που φτάνει η παράνοια ενός ανθρώπου; Τι κάνει ένα βιβλίο πετυχημένο; Η πλοκή; Ή ότι δεν επαναλαμβάνεται; Απορώ πως σκέφτηκε όλη αυτήν την πλεκτάνη. Έχω διαβάσει στο παρελθόν βιβλία του συγγραφέα και μπορώ να πω ότι για ακόμη μια φορά με εξέπληξε ευχάριστα. Σας το προτείνω!

THE SUBTLE ART OF NOT GIVING A F*CK. MARK MANSON. ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΣΟΠΤΡΟΝ

Η ευγενής τέχνη του να τα γράφεις όλα στα…! Ένα καταπληκτικό βιβλίο που σου εξηγεί πόσο απλά είναι τα πράγματα στη ζωή μας. Ένα βιβλίο που σου δίνει λύσεις ακόμα και στα πιο δύσκολα προβλήματα. Ο συγγραφέας αφού έπιασε πάτο και ξαναπάτησε στα πόδια του, μοιράζεται με τον αναγνώστη, πολλούς τρόπους για μια καλύτερη ζωή. Πώς να μη σκέφτεσαι τόσο πολύ. Πώς να μην παίρνεις όλα τα πράγματα τόσο σοβαρά. Πώς να βγαίνεις από το αδιέξοδο. Δεν είναι ένα βιβλίο αυτοβελτίωσης. Είναι πολλά μαζί που σε οδηγούν στο δρόμο της ελευθερίας. Διαβάστε το και θα με θυμηθείτε!

ΘΥΜΑΜΑΙ ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ…

Στην όμορφη Ικαρία είχα πάει διακοπές. Ξαπλωμένος στην παραλία με συντροφιά ένα ξεχωριστό βιβλίο. Δεν ήταν για την ηλικία μου αλλά δεν με νοιάζει. Από πότε τα βιβλία έχουν ηλικία; Η «ΜΟΜΟ» μιλάει κατευθείαν στην καρδιά του αναγνώστη. Σου μαθαίνει πολλά. Με το δικό της ξεχωριστό τρόπο. Μηνύματα για την αγάπη, την ελευθερία και την ειρήνη. Έχω διαβάσει αμέτρητα βιβλία στη ζωή μου. Το βιβλίο αυτό είναι μέσα στο top ten των προτιμήσεών μου. Θα το διάβαζα ξανά και ξανά. Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Ψυχογιός.

ΤΟ ΕΛΕΦΑΝΤΑΚΙ της ΝΙΚΗΣ ΜΟΥΣΟΥΛΗ

Πάντα το θυμάμαι εκεί, στο ίδιο σημείο. Δίπλα από την τηλεόραση. Εκείνο το γυαλιστερό πήλινο γκρίζο (ποντικί βασικά) ελεφαντάκι. Ένα διακοσμητικό αγορασμένο ποιος ξέρει από ποια γωνιά του πλανήτη και απιθωμένο μια ζωή στο ίδιο σημείο. Μια ζωή δικιά μου, όχι δικιά του –δεν ξέρω πόσα χρόνια υπήρχε εκεί, εγώ πάντως το θυμάμαι πάντα.
Ντάξει άσχημο δεν το έλεγες ή για την ακρίβεια ήταν όσο άσχημο είναι κάθε τι που είσαι αναγκασμένος να συνυπάρχεις μαζί του ενώ στην πραγματικότητα θες να δώσεις μια να τα καταστρέψεις όλα.
Αυτή την σκέψη είχα πάντα, πως θα το ξεφορτωθώ. Μα κάθε φορά που το πλησίαζα κάτι με σταμάταγε, πάντα στη ζωή κάτι με σταματάει. Μια φωνή κυρίως, μια έξω μου, γυναικεία, σε (λίγο) υστερική κατάσταση να φωνάζει: «Μηηηη! Θα το σπάσεις! Πρόσεχε μην χτυπήσεις» και μια μέσα μου πιο ήρεμη ομολογουμένως που λέει άστο και σήμερα. Η μια παρελθοντική και λίγο εξασθενημένη ή άλλη παρούσα σε κάθε κατάσταση και στιγμή. Η πρώτη ήταν η φωνή της λογικής. Η δεύτερη η φωνή της δειλίας και όσων δεν τολμάς να αλλάξεις.  
Μα μια ημέρα, σαν από λάθος, το χτύπησα. Το ελεφαντάκι έπεσε και το μπροστινό του πόδι – το αριστερό – βρέθηκε… στην πόρτα. Ναι, παραλίγο να πάθω πανικό, αλλά η «λογική» επικράτησε. Το τοποθέτησα στην θέση του, με το πόδι και μια ρογμούλα ίσα που να διακρίνεται. Όλα φάνταζαν καλά όπως όταν εθελοτυφλούμε για ένα ζήτημα. Και πέρασε καιρός και μόνο εγώ ήξερα τι είχε συμβεί. Ένα μεσημεράκι, κάποιο ρήγμα ξύπνησε και τάραξε για λίγο την ησυχία και τάραξε και το φαινομενικά γερό πόδι του αγάλματος και πάρτον κάτω τον ελέφαντα. Μα πάλι δεν έσπασε.  Και η θέση που του έδωσαν ήταν πάλι η ίδια. Με την πατέντα που του είχα κάνει χρόνια πριν τώρα να ναι αποδεκτή από τους υπόλοιπους. Όλοι ήξεραν πια το πρόβλημα μα κανείς δεν έκανε κάτι για να το αλλάξει. Μέχρι που μια ημέρα, απαλλαγμένη πλέον από τις τύψεις πως εγώ έφταιγα για την κατάσταση του μιας και είχα πετάξει το μπαλάκι των ευθυνών – μέσα μου κυρίως – σε εκείνο τον σεισμό, αποφάσισα πως δεν πάει άλλο. Το ελεφαντάκι θα έφευγε! Ξέρεις κάτι είμαι αρκετά μεγάλη για να φοβάμαι το τι θα ακολουθήσει και αρκετά ικανή στο να υπερασπιστώ τα θέλω και τις επιλογές μου, αρχής γενομένης από αυτό το βραχνά των παιδικών μου χρόνων. Αποφασιστικά πήρα στα χέρια μου το μικρό αγαλματάκι και μια και δυο το πέταξα στο καλάθι των αχρήστων. Αργότερα κατάλαβα πως κανείς δεν το ήθελε μα κανείς δεν δοκίμαζε να πράξει το τόλμημα. Αυτή ήταν και η αρχή μιας σειράς από πολλές αλλαγές /βραχνάδες αλλά και το ξεκίνημα μιας ευτυχισμένης μα και ήρεμης μακρόχρονης περιόδου στη ζωή μου γιατί δεν χρειάζεται πολλά η ευτυχία μόνο μικρές μοναδικές στιγμές.    

Ο ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ποίημα της Ελεωνόρας Χατζηαβράκογλου

Πέρα από τα βουνά

κατεβαίνουν τα σήματα.

Σημαίνουν τα σήμαντρα

μέσα στ’ αυτιά μου.

Δύσκολο είναι

να βρω το νόημα.

Μπερδεύεται ο ήχος της φωνής Σου

με το γνώριμο θόρυβο

της ζωής.

Κατοικώ μέσα

στο υλικό μου σώμα,

που άφοβα ξαγρυπνά

και αποζητά απεγνωσμένα ακόμα

την απόλαυση.

ΝΕΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑ. ΜΗ ΦΟΒΑΣΑΙ. ΜΑΝΙΝΑ ΖΟΥΜΠΟΥΛΑΚΗ. ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ

Στο βιβλίο που ολοκληρώνει την «Τριλογία της Αθήνας» η Μανίνα Ζουμπουλάκη «κλείνει» τους λογαριασμούς της με τη Δώρα, την κανονική ξεναγό με τις σχεδόν-μαντικές ικανότητες, που αυτή τη φορά ετοιμάζεται να περάσει ένα ποτάμι, έχοντας στην πλάτη της έναν σκορπιό που της λέει: «Μη φοβάσαι…».

Καυτό αθηναϊκό καλοκαίρι, με αχνιστό αέρα να κρέμεται πάνω από την πόλη σαν απειλή. Η ζέστη τυλίγει, εξουθενώνει, ακυρώνει, «σκοτώνει». Τη Δώρα, τα παιδιά της, τέως συζύγους, πρώην και νυν εραστές, ιδρωμένους τουρίστες και όποιον πετάγεται απ’ το κρεβάτι του μούσκεμα στον ιδρώτα μέσα στη νύχτα. Όμως, κάποιος σκοτώνει, χωρίς εισαγωγικά. Σκοτώνει ηλικιωμένους στα Βόρεια Προάστια – και η Δώρα είναι σίγουρη ότι πίσω από τους φόνους κρύβεται ο Συλλέκτης.

Η Δώρα ξέρει πως ο Συλλέκτης μαζεύει αρχαία ελληνικά νομίσματα, «βλέπει» τον πυρετό στα μάτια του, έστω κι αν δεν έχει ιδέα ποιος είναι. Στο μεταξύ τριγυρίζει στην Αττική, στο Λαύριο και στα αρχαία μεταλλεία ξεναγώντας ένα γκρουπ ηλικιωμένων Αμερικανών, σίγουρη πως ο σέξι Πολωνός σοφέρ είναι υπεύθυνος για την κατά τόπους αύξηση της θερμοκρασίας αλλά αρνούμενη να πιστέψει ότι όσο ανεβαίνει το θερμόμετρο αυξάνονται οι νεκροί. Και ας συν-αισθάνεται ότι ο θάνατος πλησιάζει ψάχνοντας για «πονηρά χαλκία», τα αρχαία νομίσματα που αξίζουν το ψέμα τους σε χρυσάφι…

Η συγγραφέας Η Μανίνα Ζουμπουλάκη γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Καβάλα και γράφει από τα 10. Σπούδασε στην Αμερική Ιστορία της Τέχνης και Σωματική Αγωγή. Στα περιοδικά γράφει από την αρχή της δεκαετίας του ’80 μέχρι σήμερα χωρίς διακοπή. Έχει μεταφράσει αρκετά βιβλία και έχει δουλέψει στο ραδιόφωνο ως παραγωγός. Έχει γράψει επίσης σενάρια για τον κινηματογράφο και την τηλεόραση. Από τις Εκδόσεις Παπαδόπουλος κυκλοφορούν τα βιβλία της Πώς να γράψεις, Ευτυχία, Φερμουάρ, Αόρατα Κορίτσια, Κάτι μου κρύβεις, Το [σχεδόν] ημερολόγιο μιας 82χρονης και Άκουσέ με. Είναι παντρεμένη και έχει τρία παιδιά.

Από τις Εκδόσεις Παπαδόπουλος κυκλοφορούν

τα δύο πρώτα βιβλία της «Τριλογίας της Αθήνας»: