Ο Εθελοντισμός είναι μακροζωία!!!

Και αυτό δεν είναι δικό μου, οι έρευνες το λένε εδώ και δεν ξέρω κι εγώ πόσα χρόνια. Η κατάσταση δυστυχώς δεν αλλάζει. Παραμένουμε άνεργοι (όλοι), παραμένουμε άφραγκοι (επίσης όλοι), και ήμαστε ένα σκαλοπάτι πριν την απογοήτευση. Λίγο πριν τα βάψουμε όλα μαύρα, πριν την πέσουμε για τα καλά στο κρεβάτι και δεν κάνουμε απολύτως τίποτα, κοιτάζοντας με τις ώρες το ταβάνι με την ηλίθια απορία « θα πέσει δεν θα πέσει». Όχι, το ταβάνι δεν πέφτει, στο υπογράφω. -- Όχι, σε ικετεύω μη κάτσεις με τα χέρια σταυρωμένα. Μη κλαίς τη μοίρα που σε χτυπάει αλύπητα σαν το χταπόδι.

Γίνε κι εσύ εθελοντής. Μπορείς! Είναι εύκολο. Δεν χρειάζονται σπέσιαλ γνώσεις ή πτυχία ή μάστερ από το τάδε επώνυμο κολέγιο. Δεν είναι ανάγκη να μιλάς πέντε γλώσσες ή να έχεις μαντικές ικανότητες. Το μόνο που  χρειάζεται είναι θετική ενέργεια και όρεξη. Το να ξέρεις ότι κάπου μπορείς να προσφέρεις βοήθεια είναι υπέροχο. Να μην αισθάνεσαι άχρηστος/άχρηστη, να μη λες κάθε πρωί «που να τρέχω τώρα» ή «δεν βαριέσαι, κοίτα τι ωραία μέρα, θα πιώ ακόμα ένα φραπέ» ή «δεν γαμιέται, δεν θα κάνω τίποτα».

Θα σου πω εγώ προσωπικά για το κεφάλαιο «δεν θα κάνω τίποτα» που το έζησα κυριολεκτικά από το Α μέχρι το Ω.

Όλα  άρχισαν από βαρεμάρα. Που να πάω σήμερα, τι να κάνω, από αύριο θα ψάξω για δουλειά, από αύριο θα αρχίσω τρέξιμο, από αύριο θα χτυπάω πόρτες. Τα άφηνα όλα για το αύριο, και φυσικά το αύριο για το μεθαύριο και ούτε καθ’ εξής. Φυσικά όλα αυτά και άλλα πολλά μαζεύονταν στοίβα σαν τα ασιδέρωτα με αποτέλεσμα να μην έκανα τίποτα από όλα αυτά που ήθελα να κάνω.

Τελικά κατάφερα να γίνω από μόνος μου μανιοκαταθλιπτικός, να μη σηκώνομαι από το κρεβάτι, να μη μπορώ να φάω και να φοβάμαι ακόμα και να πλησιάσω το μπαλκόνι. Τελικά έχασα χρόνο από τη ζωή μου αλλά τώρα οκ. Ξέρω ότι δεν γίνεται να τα έχουμε όλα. Ξέρω ότι να κάθομαι και να μη κάνω τίποτα δεν κερδίζω κάτι. 

Κατάλαβα, έστω και αργά, ότι ο εθελοντισμός είναι κάτι που με γεμίζει χαρά. Βοηθάω χωρίς να περιμένω αντάλλαγμα. Κοιτάζω ανθρώπους που έχουν μεγαλύτερες ανάγκες και όχι τον εαυτό μου.

Με λίγα λόγια: Έμαθα να κοιτάζω μπροστά!   

   

Εσύ;

Κάνω Come Back!!!

Η Άντζελα είναι θρησκεία. Έχει φανατικούς οπαδούς που τη προσκυνάνε και αμέτρητους θαυμαστές που ακούνε τα τραγούδια της. Η Άντζελα γίνεται θυσία το λέει και το τραγούδι της. Ένα διαχρονικό κομμάτι που έχει μεγαλώσει γενιές και γενιές. Θυσιάζεται για όλη την ανθρωπότητα. Γι’ αυτούς που αγαπούν, για τους καψούρηδες, για τους χωρισμένους που δεν γιορτάζουνε ποτέ. Η Άντζελα είναι αγία. Ότι της ζητήσεις το κάνει. Βλέπει και ακούει τα πάντα. Επίσης εκεί που οι άλλες σταματούν η Άντζελα συνεχίζει. Σταματά για πολύ λίγο και επιστρέφει. Πάντα επιστρέφει. Αυτές τις μέρες με μια καινούργια μεγάλη επιτυχία. Ένα τραγούδι που σε ξεσηκώνει σε κάνει να ανεβείς στο τραπέζι να τα κάνεις όλα λίμπα! Είναι τυχαίο που την αγαπάμε; Δεν νομίζω. Που η κορυφή της ανήκει;

Όπως και να το κάνουμε μία είναι η κυρία:

Lady Angie

Τελεία και παύλα!

Τα βιβλία της συγγραφέως ΜΑΙΡΗΣ ΒΟΥΛΓΑΡΗ

Απόσπασμα από το βιβλίο «ΛΕΗΛΑΣΙΑ»

Η Ρηγίλλης

H υπουργός κοινωνικών υπηρεσιών της έστειλε πρόσκληση.
Υπέθεσε ότι ήθελε να την δει από κοντά για να μιλήσουν.
«Παναγιώτα πάμε μαζί;»
«Φιλενάδα αν πάω εγώ στη Ρηγίλλης, θα τρίξουν τα κόκαλα του πατέρα μου, αλλά και του Μαρξ!» είπε σαρκάζοντας.
«Τι είναι εκεί εσύ που ξέρεις;»
«Τα γραφεία του κόμματός της.»
«Εμείς δεν θα πάμε για αυτό, θα πάμε να μιλήσουμε, να πούμε τις απόψεις μας, νά τήν γνωρίσουμε. Εἶναι σπουδαία γυναίκα!»
«Πήγαινε μόνη σου.»
«Σε θέλω για παρέα. Δέν έχω ξαναπάει σέ κόμμα. Μόνο στῆς Ελένης.»
«Γιατί δεν ξαναπήγες;»
«Δεν μου αρέσουν οι “συναλλαγές.“»
«Ούτε εκεί θα βρεις κάτι αλλιώτικο.»
«Μία βόλτα θα πάμε, επειδή είναι προσωπική η πρόσκληση. Άμα κάτι μας βρομίσει θα φύγουμε όπως πάντα!»
«Άντε για χατίρι σου. Ελπίζω μην με δει κανένας και γίνω ρεζίλι! Πρέπει να προσέχουμε τις συναναστροφές μας για ένα κούτελο ζούμε!» είπε γελώντας.
Έδειξε την πρόσκληση και πέρασε σε μία τεράστια αίθουσα στο ισόγειο.
Μία τεράστια τάξη. Ήταν γεμάτη, άντρες οι πιο πολλοί, πάνω από σαράντα ετών όλοι. Μερικοί ήταν γνωστοί. Είχε και ηθοποιούς. Στην έδρα η υπουργός μιλούσε. Πρέπει να ήταν οι μόνες άγνωστες εκεί μέσα, ξεχώριζαν σαν τις μύγες μες το γάλα, ακόμα κι από το πρόχειρο ντύσιμο.
Από την δουλειά κατ’ ευθείαν είχαν έρθει, είχαν και τον μικρό μαζί.
Η υπουργός σαν κατάλαβε, χαμογέλασε από το βήμα και τους υπέδειξε να κάτσουν μπροστά με ένα νόημα του χεριού της.
Συνέχισε να μιλά για όσα έκανε και όσα σχεδίαζε να κάνει.
Αν και η θητεία της ήταν πολύ μικρή, εν τούτοις έκανε απολογισμό για αρκετή ώρα, για τις παραλήψεις και τις αντικειμενικές αδυναμίες της κυβέρνησης… Σημασία είχε πως ήθελαν, η καλή διάθεση υπήρχε, αλλά….
Η Παναγιώτα, εμφανώς εκνευρισμένη με όσα άκουγε, σηκώθηκε, με μεγάλη άνεση.
«Πάω με τον Άγγελο στο πολεμικό μουσείο να πάρουμε καθαρό αέρα! Εκεί θα σε περιμένουμε.»
Με βήμα αγέρωχο και απελπιστικά αργό, διέσχισε την αίθουσα από τον κεντρικό διάδρομο συνοδεία ψιθύρων καθωσπρεπισμού, που για την περηφάνια και την νοημοσύνη της ήταν άγνωστα σαν έννοια!
Στα αυτιά της έφταναν σαν χειροκροτήματα ζήλιας, για αυτό που εκείνη είχε το κουράγιο να κάνει ενώ κανείς απ’ όλους αυτούς δεν θα το τολμούσαν ποτέ!
Με μία κίνηση, με κάθε της βήμα, μέχρι την έξοδο, τα είχε πει όλα!
«Εμένα δεν μπορείτε να με δουλέψετε. Δεν θα με πείσετε με θεωρίες. Θέλω έργα και δεν τα είδα ποτέ. Σιγά μην πιστέψω πως όλοι εσείς εδώ μέσα, οι βολεμένοι, νοιάζεστε για το καλό και για το μέλλον του λαουτζίκου! Είστε τα ‘’καλά παιδιά’’ της εξουσίας! Όλοι λίγο πολύ αρπάζετε από ένα κόκαλο, είναι το τίμημα της υποταγής σας άνευ όρων! Συνειδητά ασυνείδητοι!»
Η Λήδα γυρισμένη την καμάρωνε μέχρι που βγήκε έξω.
Χρειάζεται λεβεντιά και θάρρος να φτύσει την εξουσία κατάμουτρα ένα πιόνι, αδιαφορώντας για τις συνέπειες!
Ήταν πολύ συγκινημένη και περήφανη για την φίλη της.
Με το ζόρι κρατήθηκε να μην χειροκροτήσει, να μη φωνάξει μπράβο!
Δεν συναντάς κάθε μέρα ανθρώπους που να αγωνίζονται για το σύνολο αδιαφορώντας για προσωπικά οφέλη και μάλιστα με ρίσκο!
Επειδή η πρόσκληση ήταν προσωπική, θεώρησε ότι θα υπήρχε λόγος που την κάλεσε και άκουγε με προσοχή να τον εντοπίσει.
Πράγματι μίλησε για τα επιδόματα της πρόνοιας, που τελικά η χούντα τα έδωσε κι αυτά! Είπε ότι έχουν” σκοπό να το αυξήσουν… μπλα, μπλα, μπλα…

«Γύρισε και με κοίταξε, λες και με αφορούσε προσωπικά! Λες και δεν ήταν κοινωνικό πρόβλημα που αφορούσε χιλιάδες άπορα παιδιά. ΘΑ;
Με κοιτούσε και το βλέμμα της μου ζητούσε επιείκεια.
Μου ζητούσε να καταλάβω, ότι ακόμα κι αν είσαι υπουργός, δεν μπορείς να κάνεις, ότι λέει η καρδιά σου.
«Είμαι όμηρος. Είμαι και εγώ ένα γρανάζι στο σύστημα της εξουσίας. Μόνο που εγώ δεν έχω την πολυτέλεια της επιλογής. Είμαι εκτελεστικό όργανο.»
Αυτό διάβασα στα μάτια της, και από όσα έλεγε.
Την κοίταγα δεν είχα όμως επιείκεια. Γιατί να έχω; Γιατί άραγε είσαι εκεί, αφού δεν μπορείς να κάνεις τίποτα; Την ρώτησα με τα μάτια. Είσαι επιτυχημένη.
Αν είσαι έντιμη δεν θα αντέξεις, θα φύγεις όρθια και περήφανη, σαν την Παναγιώτα! Αυτό ήθελε να σου πει, σας έφτυσε!
Και σεις… οι σπουδαίοι νομίσατε πως ψιχαλίζει!
Την κοίταξα λυπημένη και βγήκα με τον ίδιο τρόπο που βγήκε η Παναγιώτα. Γύρισα και την κοίταξα για τελευταία φορά πριν περάσω την πόρτα. Ήθελα να δω αν κατάλαβε…. Με κοίταζε και κείνη...»
Τους βρήκε να παίζουν στο μουσείο.
«Ούτε συ ρε φιλενάδα δεν άντεξες την υποκρισία! Για αυτό ρε σε αγαπάω! Μα το θεό ούτε για μία στιγμή δεν πίστεψα ότι θα άντεχες!»
«Τι πουλάνε και σε ποιούς όλοι αυτοί;»
«Φούμαρα και μεταξωτές κορδέλες!»
«Υπάρχουν άνθρωποι που τα τρώνε;»
«Και ψηφίζουνε! Εσύ ψηφίζεις;»
«Δεν είχα κανένα λόγο μέχρι τώρα. Γλίτωσα όλα τα δημοψηφίσματα και τις γελοιότητες. Εκείνο που με έχει θυμώσει είναι το «Διαίρει και βασίλευε.»
Τον ρώτησαν λίγο πριν γυρίσει σαν σωτήρας εκ Παρισίων.
Γνωστός κομουνιστοφάγος!
«Τι θα κάνετε με τους κομμουνιστές; Πῶς θα τους ‘’αντιμετωπίσετε’’ αφού πρέπει να τους βγάλετε από τις φυλακές;»
Τότε το είπε, σαν να ανακάλυψε την βαρύτητα γελώντας!
«Διαίρει και βασίλευε!»
Έτσι εφτίαξε τον νόμο, να μπορεί οποιοσδήποτε να κάνει κόμμα!»
«Είναι ο καινούργιος ‘’καθώς πρέπει’’ έξυπνος κατά τα άλλα τρόπος που βρήκε να εξαφανίζει τους κομουνιστές ‘’ο εθνάρχης’’. Έτσι για να διαφέρει λίγο από τo παρελθόν του και από την χούντα. Χωρίς ρουφιάνο σπίτι δεν κλείνει. Βρήκε και τους ρουφιάνους! Δεν ήταν δύσκολο!»
«Είναι ένα είδος που ευδοκιμεί πολύ στην Ελλάδα. Μην ξεχνάς πως η μαύρη κουκούλα, πάντα ήταν και θα είναι στη μόδα!»
«Φτηνά, μίζερα, μικρόψυχα, σκατόψυχα ανθρωπάκια παντού.»
«Τούτος ο τόπος ξέχασε να βγάζει ήρωες, ανδρείους και σωστές μάνες.»
«Γιατί μάνες;»
«Μα οι μάνες ευθύνονται για τα σκατόψυχα ανθρωπάκια. Αυτές τα εφτίαξαν τα διαπαιδαγώγησαν έτσι. Τις αξίες στα πρώτα σου χρόνια, στο σπίτι, από την μάνα σου τις παίρνεις. Αν η μάνα είναι καριόλα, καριόλης θα γίνει κι ο γιος και η κόρη…»
«Αυτοί οι καριόλιδες κυβερνούν τον κόσμο. Χρειάζεται θράσος βλέπεις, και χυδαιότητα που μόνο αὐτοί το έχουν.»
«Αλλά καί στο ‘’μαγαζί’’ της Ελένης, Άσχετα αν με βοήθησε με τον Αλέξη. Έχει πέσει και πέφτει πολύ χρήμα. Από που; Από ποιούς; Από τότε που άνοιξε το «μαγαζί» πηγαίνει Ελβετία όπως Πατήσια- Αμπελόκηποι!»
«Άσε ρε τον κόσμο να ζει στη σαπίλα του. Είμαστε Ελεύθερες ρε! Είμαστε Άνθρωποι ρε!»
Φώναζε δυνατά, με τα χέρια τεντωμένα, διαδηλώνοντας την ελευθερία και την καθαρότητα της ψυχής της.
«Δεν θα γλείψουμε ποτέ κανέναν, για όλο το χρυσάφι! Σαμάρι και λουρί στο σβέρκο, κανείς δεν θα μου βάλει!»
Φώναζε η Λήδα, φώναζε ενθουσιασμένος κι ο μικρός!
Γύρισαν στο σπίτι με τα πόδια, τραγουδώντας αντάρτικα τραγούδια δυνατά στο δρόμο. Προκαλούσαν βίαια την νεοσύστατη και πολλά υποσχόμενη δημοκρατία, που όμως είχε ακόμα τους ίδιους πολιτικούς, μπάτσους, νόμους και κανόνες. Λες και γύρευαν αποδείξεις να πείσουν τους αφελείς, πως κάτι άλλαξε τάχα.

Μαθήματα Αγάπης της Μαίρης Βούλγαρη

Matura Ένα στολίδι στην καρδιά του Κορυδαλλού

Δεν είναι ακόμα ένα βιβλιοπωλείο. Δεν είναι ένα μαγαζί που όταν μπαίνεις πνίγεσαι. Είναι ένα πανέμορφο βιβλιοχαρτοπωλείο όπου βρίσκεις τα πάντα αλλά κυρίως κολλάς και δεν θέλεις να φύγεις.

Βρίσκεται λίγα μέτρα από την πλατεία Ελευθερίας. Μια ανακαινισμένη μονοκατοικία με αυλή. Στο ισόγειο βρίσκεται το matura. Ο Παναγιώτης Μαριόλης είναι ζεστός άνθρωπος. Πάντα με χαμόγελο να σε εξυπηρετήσει και να βοηθήσει σε ότι χρειαστείς.

Έχει αμέτρητα βιβλία, για όλες τις ηλικίες, όλων των εκδόσεων. Γραφική ύλη, φωτοτυπίες ακόμα και εκδόσεις.

Το περιβάλλον σε ηρεμεί. Θέλεις να καθίσεις κι άλλο. Να περιπλανηθείς. Μια επίσκεψη θα σε πείσει.

Αγοράζεις το βιβλίο σου και κάθεσαι στην αυλή και απολαμβάνεις τον καφέ σου.

ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ Matura.

Γραφικές Τέχνες – Εκδόσεις

Δ. Διαμαντίδη 12, 18120 Κορυδαλλός

Τηλ: 210 49. 74. 198   matura@otenet.gr    

ΔΩΡΕΑΝ ΕΚΜΑΘΗΣΗ ΑΓΓΛΙΚΩΝ ΑΠΟ ΤΟ ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΟ «ΝΙΚΟΛΑΟΥ» ΚΑΙ ΤΟΝ ΟΜΙΛΟ ΓΙΑ ΤΗΝ UNESCO ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΚΑΙ ΝΗΣΩΝ

Το Φροντιστήριο Ξένων Γλωσσών «Νικολάου» σε συνεργασία με τον Όμιλο για την UNESCO Πειραιώς και Νήσων προσφέρουν στα παιδιά των απόρων οικογενειών την δυνατότητα να παρακολουθήσουν εντελώς δωρεάν μαθήματα Αγγλικής Γλώσσας.

Τα παιδιά των συμπολιτών μας που ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας μπορούν πλέον να παρακολουθήσουν χωρίς κανένα κόστος Μαθήματα Αγγλικής Γλώσσας και να ενταχθούν στα τμήματα από Α Junior έως και Profficiency. Μία πρωτοβουλία των Ιδιοκτητών του Φροντιστηρίου «Νικολάου» για ανιδιοτελή προσφορά σε ένα από τα πολυτιμότερα αγαθά – την εκπαίδευση.

Τα μαθήματα απευθύνονται κυρίως σε οικογένειες ανέργων ή εργαζόμενων που έχουν χαμηλό εισόδημα, απόρων και γενικότερα στις οικονομικά ασθενέστερες ομάδες.

Όσοι ενδιαφέρονται να παρακολουθήσουν τα δωρεάν μαθήματα θα χρειασθεί να προσκομίσουν τα απαραίτητα δικαιολογητικά στα Γραφεία μας σε φωτοαντίγραφα: Ταυτότητα ή Διαβατήριο, Κάρτα ανεργίας, Εκκαθαριστικό του 2012 ή του 2011 (ή Υπεύθυνη Δήλωση ότι δεν υποχρεούστε σε Φορολογική Δήλωση από την ΔΟΥ που ανήκετε), Φοιτητική Ταυτότητα, Πιστοποιητικό Οικογενειακής Κατάστασης, Κάρτα Μέλους ΚΑΠΗ, ΒεβαίωσηΑΜΕΑ).

Για περισσότερες πληροφορίες καλέστε τα τηλέφωνα του Ομίλου μας (Π. Ράλλη 210 & Θησέως 1, 184 54, Περιβολάκι Νίκαιας - Αττική) στα τηλέφωνα:
210 4967757, 210 4179797
Fax: 210 4944564 και στο κινητό: 6944450809
ή στείλτε μας e-mail:  unescop@otenet.gr,  imaronitis@yahoo.gr
www.unescopireas.gr

Φροντιστήριο «Νικολάου» - Ερεχθείου και Πελοποννήσου 63, Ταξιάρχης Κορυδαλλού – τηλ. 2105696800