Στο
οπισθόφυλλο γράφει:
Ο
Ζάκαρι Κλάουντσλι έχει ένα θαυμαστό χάρισμα. Όμως δεν είναι όλα τα χαρίσματα
ευλογία…
Λίντενχολ
Στριτ, Λονδίνο, 1754.
Ο
Ζάκαρι Κλάουντσλι μεγάλωσε ανάμεσα σε γρανάζια κι ελατήρια στο εργαστήριο του
πατέρα του, περιτριγυρισμένος από παράξενα και μαγευτικά αυτόματα με ωρολογιακό
μηχανισμό. Είναι ένα ευτυχισμένο παιδί, λατρεμένο από τον πατέρα του τον Έιμπελ
κι από τους τεχνίτες που τον βοηθούν στο ζωντάνεμα των δημιουργημάτων του.
Κι
έχει επίσης ένα εκπληκτικό χάρισμα, μπορεί να βλέπει μες στην καρδιά και στο
μυαλό των ανθρώπων. Ύστερα, όμως, ένα μοιραίο ατύχημα θα πάρει τον Ζάκαρι
μακριά από το εργαστήριο και την οικογένειά του. Ο πατέρας του θα αναγκαστεί να
κάνει ένα ταξίδι απ’ όπου δε θα γυρίσει ποτέ. Και, χρόνια αργότερα, μονάχα ο
Ζάκαρι μπορεί να ανακαλύψει τι συνέβη.
Ένα
όμορφα γραμμένο ιστορικό μυθιστόρημα μυστηρίου, για την αγάπη, την ελπίδα και
την περιπέτεια που ζει κάποιος καθώς αναζητά τη θέση του στον κόσμο.
Λίγα
λόγια από μένα…
Λάτρεψα
το συγκεκριμένο βιβλίο για πολλούς και διάφορους λόγους αλλά κυρίως για την
πρωτοτυπία του. Από τις πρώτες κιόλας σελίδες σε πλημυρίζει έντονα συναισθήματα.
Θα μπορούσε κανείς να πει ότι είναι ένα όμορφο παραμύθι για μεγάλα «παιδιά». Με
μάγεψε η έξυπνη γραφή του συγγραφέα και ο ιδιαίτερος τρόπος που ξετυλίγει το
κουβάρι της ιστορίας του. Με πήρε από το χέρι και με έβαλε μέσα στην ιστορία. Με
παρέσυρε σε ένα άλλο σύμπαν. Ταξιδεύει με εύστοχα τεχνάσματα τον αναγνώστη σε κάθε σελίδα και αυτό είναι
που κάνει το βιβλίο αξιαγάπητο. Το ίδιο αξιαγάπητος είναι και ο πρωταγωνιστής της
ιστορίας. Καλόκαρδος, ευαίσθητος, με ένα σπάνιο χάρισμα. Ευχή η κατάρα; Ποιος ξέρει;
Ένα βιβλίο για κάθε εποχή, για κάθε ώρα και για κάθε τύπο αναγνώστη. Διαβάστε το
και θα με θυμηθείτε! Σας το προτείνω ανεπιφύλακτα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου