ΈΜΠΝΕΥΣΗ
Στο εργαστήρι
Ανοιχτής Τέχνης, μας ζητήθηκε να κάνουμε μια λίστα με δέκα λέξεις που μας
έρχονται στο μυαλό.
Τότε θυμήθηκα ένα
περιστατικό που είχε συμβεί όταν ήμουν παιδί.
Δίπλα στο
σχολείο που φοιτούσα υπήρχε ένας βάλτος γεμάτος καλαμιές. Τις βροχερές ημέρες
στο σχολείο με συνόδευε πάντα η μητέρα μου, άνοιγε μια μεγάλη ομπρέλα για να μη
βραχούμε κι εγώ και η τσάντα μου και με πήγαινε μέχρι την καγκελόπορτα του
σχολείου.
Ένα πρωί,
διασχίζοντας τον δρόμο, ακούγαμε τα βατραχάκια να κοάζουν κρυμμένα στα
νερά του βάλτου και κάποια άλλα είχαν βγει και χοροπηδούσαν στον δρόμο.
Εγώ από
απροσεξία πάτησα ένα βατραχάκι και με πήρε το παράπονο, έκλαιγα με αναφιλητά γιατί
ένιωθα ότι έκανα κάτι πολύ κακό και ήμουν για πολλές μέρες στεναχωρημένη. Μέχρι
που ξεχάσω αυτό το περιστατικό, στο σχολείο πήγαινα από άλλο δρόμο.
Αυτή η παιδική
ανάμνηση έγινε πηγή έμπνευσης για μένα, έτσι έβαλα στη σειρά τις λέξεις, τη
φαντασία και το χιούμορ και γεννήθηκε μια όμορφη και τρυφερή ιστορία που
αποτύπωσα πάνω στο χαρτί, δίνοντας στους ήρωές μου φωνή και ζωντάνια.
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Η ιστορία διαδραματίζεται κοντά σε
ένα βάλτο στον οποίο ζει ο Μαξ μαζί με τα αδέλφια του. Κάθε βατραχάκι έχει και
ένα ξεχωριστό ταλέντο με αποτέλεσμα το ένα να συμπληρώνει το άλλο.
Έπειτα από ένα δύσκολο χειμώνα αποφασίζουν
όλα μαζί να φτιάξουν ένα σπιτάκι για να ζήσουν μέσα στη ζεστασιά και την
ασφάλεια.
Όλοι εργάζονται εκτός από τον Μαξ,
ο οποίος παρόλο που είναι πανέξυπνος και βρίσκει λύσεις σε κάθε πρόβλημα με τις
ιδέες του, είναι απίστευτα τεμπέλης κι έτσι οι καυγάδες στο βάλτο δεν σταματούν
ποτέ.
Εκμεταλλεύεται τα αδέλφια του και
περιμένει από αυτά να τον εξυπηρετούν, δεν συμμετέχει πουθενά και πάντα τον
βρίσκεις να κάθεται αραχτός χωρίς άγχος και έννοιες. Ώσπου μια μέρα ο δυνατός
άνεμος και η καταιγίδα παρασέρνει τα αδέλφια του μακριά και μένει ολομόναχος.
Τότε καταλαβαίνει την αξία της
οικογένειας, της ομαδικότητας, της φροντίδας και του μοιράσματος και αναθεωρεί
τις λανθασμένες του απόψεις αλλάζοντας ριζικά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου