Για καφέ με τη συγγραφέα Ελένη Γαληνού

 

-       Έρωτες από πηλό είναι ο τίτλος του νέου σας μυθιστορήματος. Μιλήστε μας γι’ αυτό.

Το βιβλίο ξεκινάει με μια αναπάντεχη είδηση που σπέρνει τον πανικό στον Μάρκο Κομνηνό, πρώην υφυπουργό και γνωστό δικηγόρο των Αθηνών, και στη Φαίδρα Μαραγκού, διάσημη  τηλεπαρουσιάστρια μεσημεριανής ζώνης. Με μια ανάσα μπαίνουμε κι εμείς στο πρόβλημά τους με τα γεγονότα να ξεδιπλώνονται ανατρεπτικά λεπτό το λεπτό.

Δεκατρία χρόνια πριν, στην Αμοργό, τρεις νέοι, η Έλσα, ο Μάρκος και Φαίδρα, πάνω σε ένα παιχνίδι κάνουν άθελά τους ένα έγκλημα. Ευθύνονται και οι τρεις, όμως θα το πληρώσει μόνο ο ένας. Χρόνια μετά, οι ισορροπίες έχουν αλλάξει όπως και οι ίδιοι, οι εκκρεμότητες όμως παραμένουν ανοιχτές. Στην περίεργη αυτή ιστορία παραμονεύουν μυστικά, ύπουλες κινήσεις και σκοτεινές ενέργειες που κανένας από τους τρεις δεν γνωρίζει, είναι όμως ικανές να ανατρέψουν όσα ως τώρα πίστευαν.

Πόσο θα τους επηρεάσει μια προσωπικότητα όπως ο Ζαν Κλοντ, ο Γάλλος γλύπτης που αγαπά να φτιάχνει Έρωτες από πηλό; Πόσο θα τους σημαδέψει ο θάνατός του;

Το Έρωτες από πηλό είναι ένα βιβλίο με πινελιές από πολιτική, τηλεόραση, καλλιτεχνικές ευαισθησίες, έρωτες, απάτες, προδοσία, εκδίκηση, ζήλια, φιλίες, και γεγονότα που σκιαγραφούν προβλήματα και συμπεριφορές της δύσκολης εποχής που ζούμε. 

 

 

-       Γιατί διαλέξατε αυτό το υλικό;

Δεν έχω συγκεκριμένη απάντηση. Η έμπνευση κάθε φορά έρχεται από μόνη της, δίχως συνταγή ή κανόνες, και μπορεί να την ξυπνήσει οτιδήποτε. Όταν όμως συμβεί, είναι υπέροχο, είναι σαν να ανοίγει μια μεγαλειώδης πόρτα και να σε καλεί να μπεις. Έτσι ξεκινάει το ταξίδι της συγγραφής. Αν θεωρήσω πως κάτι ήθελα σκόπιμα να υπάρχει σε αυτή την ιστορία, είναι η ύπαρξη ενός αυθεντικού καλλιτέχνη με όλα τα θετικά και τα αρνητικά που κουβαλούν τέτοιες προσωπικότητες. Έτσι δημιουργήθηκε ο Ζαν Κλοντ, ο Γάλλος γλύπτης που ζει για την έμπνευση, τη δημιουργία και τον ερώτα, που είναι γεμάτος καλλιτεχνικές ευαισθησίες, ιδιοτροπίες και αδυναμίες. Δεν είναι τυχαίο ότι έχω αφιερώσει αυτό το βιβλίο στις ψυχές που ζουν για την τέχνη. Και όσοι λατρεύουν την τέχνη, θα καταλάβουν γιατί.       

 

-       Τι σας δένει με την Αμοργό;

Η αγάπη μου για αυτό το νησί. Έχει ομορφιά και μαγεία. Το έχω επισκεφτεί αρκετές φορές και ποτέ δεν το βαρέθηκα, ιδίως τη Χώρα. Νιώθω ότι έχει κάτι ιδιαίτερο, όμορφο και άγριο μαζί, κάτι μυστηριακό που με γεμίζει έμπνευση, εικόνες, συναισθήματα, σκέψεις που με ταξιδεύουν σε άλλες διαστάσεις, όπως συμβαίνει και με τον γλύπτη Ζαν Κλοντ, που αφήνει το Παρίσι για να ζήσει στην Αμοργό. Εξάλλου αυτό το πανέμορφο νησί υπάρχει και στο μυθιστόρημά μου Σε μαύρο φόντο. Μια ζωγράφος το επέλεξε τότε και είχε κι αυτή τους δικούς της ιδιαίτερους λόγους.

 

-       Πόσο καιρό σας πήρε να το γράψετε;

Ο χρόνος γραφής για ένα βιβλίο δεν είναι μόνο οι ώρες που κάθεσαι μπροστά σε έναν υπολογιστή και γράφεις. Στην πραγματικότητα είναι πολύ περισσότερες και δεν έχω τρόπο να τις μετρήσω. Είναι οι ώρες που περνώ είτε αναζητώντας στοιχεία και πληροφορίες σε άλλα βιβλία, είτε ψάχνοντας στο διαδίκτυο, είτε συνομιλώντας με ανθρώπους που έχουν κάτι σχετικό να μου πουν. Μετά ακολουθούν οι ώρες που κοιτώ το τίποτα και απλώς σκέφτομαι, μέχρι να φτιάξω ένα αρχικό πλάνο για να ξεκινήσω. Πρέπει να βρω τους ήρωες, την πλοκή, τα βασικά γεγονότα, πώς θα στηθεί η ιστορία, μια ανατροπή, ένα πιθανό τέλος… Υπάρχουν φορές που περπατώ στον δρόμο και σκέφτομαι, μαγειρεύω και το μυαλό μου τρέχει στην ιστορία, σηκώνομαι νύχτα από το κρεβάτι μου να σημειώσω μια λέξη, μια σκέψη, κάτι που μου ήρθε στο μυαλό και δεν θέλω να το ξεχάσω. Δεν υπολογίζεται ο χρόνος λοιπόν. Όρεξη και φαντασία να έχεις, και κυρίως αγάπη για αυτό που κάνεις. Τότε οι ώρες περνούν μαγικά και δεν σε νοιάζει πόσες θα είναι ούτε πόσο καιρό θα σου πάρει μέχρι να τελειώσει.

 

-       Σε ποιο από τα βιβλία σας έχετε μεγαλύτερη αδυναμία;

Δύσκολη ερώτηση. Νομίζω ότι δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποιο. Το κάθε ένα έχει κάτι δικό του, κάτι ιδιαίτερο που το διαφοροποιεί από τα υπόλοιπα, όλα όμως έχουν κάτι από μένα. Έχω περάσει ώρες και ώρες μαζί τους, και επόμενο είναι να έχω δεθεί. Τι να πω για τα δύο βιβλία της Δούκισσας! Έψαχνα μανιωδώς για μήνες στοιχεία για τη ζωή της και τις στοές της Αθήνας, κι ύστερα έπλασα πλάι σε αυτά έναν μύθο που με συνεπήρε τόσο πολύ που κόντεψα να τον πιστέψω. Πώς να μην αγαπώ το Χρυσάφι και μέλι, που αναφέρει τόσο όμορφα πράγματα για το χωριό μου την Ερεσό; Πώς να διαλέξω ανάμεσα στο Όταν στέρεψε η αντοχή και το Όσα δεν έγιναν λέξεις, που διαδραματίζονται κι αυτά στη Μυτιλήνη; Πώς να αφήσω στην άκρη το Δώδεκα ημέρες θύελλας, που το θεωρώ ευρηματικό και ευαίσθητο μαζί; Θα μπορούσα να μιλώ για ώρες για το καθένα ξεχωριστά, όμως δεν ξέρω αν θα μπορούσα να επιλέξω ποιο μου αρέσει πιο πολύ ή ποιο θεωρώ καλύτερο. Είναι σαν να ζητάς από τη μάνα να πει ποιο παιδί της αγαπά παραπάνω.

 

-       Με ποια ηρωίδα σας έχετε ταυτιστεί απόλυτα;

Με καμία. Δεν με ενδιαφέρει να γράφω με καθρέφτη τον εαυτό μου ούτε να μεταφέρω τις δικές μου εμπειρίες. Ωστόσο, σε ορισμένες ηρωίδες μου έχω δώσει δικά μου χαρακτηριστικά, όμως αυτά είναι συγχρόνως και πολλών άλλων ανθρώπων. Το έχω πει κι άλλες φορές, το πιο συναρπαστικό πράγμα για εμένα στη συγγραφή είναι να βγαίνω από τον εαυτό μου και να μπαίνω σε άλλους ανθρώπους σαν να υποδύομαι ρόλους, όπως οι ηθοποιοί, και συγχρόνως να σκηνοθετώ και να γράφω το σενάριο σαν να πρόκειται για ταινία. Μου αρέσει να πλάθω χαρακτήρες ξεχωριστούς, που να μη μοιάζουν μεταξύ τους, να τους δίνω ιδιότητες και γνωρίσματα πραγματικά, ώστε ο αναγνώστης να τους νιώθει κοντά του, λες και κάποιο σημείο της ιστορίας έχει γραφτεί για εκείνον. Ομολογώ ότι έχω απολαύσει πολύ περισσότερο τις ηρωίδες και τους ήρωες που ήταν κόντρα ρόλοι για εμένα.

 

-       Τι σας λένε πιο συχνά οι αναγνώστες;

Παίρνω αφορμή από την προηγούμενη ερώτηση και συμπληρώνω ότι πολύ συχνά οι αναγνώστες μου μου λένε ότι όσο διάβαζαν το βιβλίο μου το έβλεπαν συγχρόνως σαν ταινία μπροστά τους. Συχνά επίσης μιλούν για τις ανατροπές μου. Δεν υπάρχει βιβλίο μου που να μην έχει έστω και μια ανατροπή. Τις θεωρώ τα σημαντικότερα σημεία ενός βιβλίου ή μιας ταινίας. Είναι το αιφνίδιο γεγονός που σε εκπλήσσει επειδή ανατρέπει όσα πίστευες μέχρι εκείνη τη στιγμή, όμως αυτή η ανατροπή είναι ο λόγος που σε κάνει να θυμάσαι την ιστορία για πολύ καιρό μετά.   

 

-       Ποιο είναι το μότο της ζωής σας;

«Πάτα τα πόδια σου γερά στη γη κι άσε το μυαλό σου να πετάξει στα σύννεφα».

 

-       Στείλτε το δικό σας μήνυμα στους αναγνώστες του blog.

Θα δανειστώ μια φράση από το βιβλίο που θεωρώ όμορφη:

«Μέσα μας βρίσκονται όλα, και τα καλά και τα άσχημα, και τα καλά και τα κακά. Διάλεξε με ποια θες να ζήσεις».

 

 

-       Σας ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας.

Κι εγώ ευχαριστώ από καρδιάς.