ΝΕΕΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΕΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΜΙΝΩΑΣ (από 16/10 σε όλα τα βιβλιοπωλεία)

 

ΦΡΑΝΤΖΕΣΚΑ ΜΑΝΓΓΕΛ | ΤΟ ΕΚΜΑΓΕΙΟ

Στην Αθεάτη τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται. Πέτρινες σκάλες οδηγούν στα βάθη των βουνών, ο άνεμος ψιθυρίζει μυστικά, οι άνθρωποι ζουν πίσω από μάσκες. Η Αλθαία θεραπεύει στο μαγαζί με τα βότανα, η Ακριβή καταδυναστεύει μια ολόκληρη οικογένεια και δύο κορίτσια, σαν αντίθετοι πόλοι, έλκουν μίση κι απωθημένα. Ο ερχομός της ξένης γυναίκας στο μικρό ορεινό χωριό, ανώδυνος κι αδιάφορος στην αρχή, εκκινεί μία αλυσίδα γεγονότων που θα ανατρέψουν τα πάντα στις ζωές τους. Η μουσική και η λήθη θα ξεκινήσουν έναν σιωπηλό χορό και θα φέρουν στην επιφάνεια όλες τις κρυφές πληγές τους.

Ένα βουβό πιάνο, ένα μοιραίο λάθος, μια γυναίκα, μια οικογένεια στο χείλος του γκρεμού. Κι ένας άγνωστος άντρας, κρυμμένος σε ένα ερειπωμένο σπίτι, να φτιάχνει νυχθημερόν κέρινα αποτυπώματα, παλεύοντας να ανακτήσει το παρελθόν και να απαλλαγεί από τους εφιάλτες του.

 

Όλοι μαζί πλάθουν το Εκμαγείο.

ΕΛΕΝΑ ΚΟΡΔΕΛΛΑ | ΟΙ ΜΥΣΤΕΣ

 

«Πόσες φορές ισχυριστήκατε ότι κάποιος δράστης ήθελε κρέμασμα; Πόσες φορές εκφράσατε την άποψη ότι η θανατική ποινή θα έπρεπε να υπάρχει ακόμη στην Ελλάδα για ορισμένα εγκλήματα; Και πόσες φορές φωνάξατε ότι τα ισόβια πρέπει να είναι πραγματικά ισόβια;»

Μέσα από τη μάσκα που κάλυπτε όλο του το πρόσωπο, χαμογέλασε στραβά. «Για να δούμε, ποια θα είναι η αντίδρασή σας τώρα που θα κληθείτε να αποφασίσετε;»

 

Οι Μύστες, μια οργάνωση που υπηρετεί τον μαθηματικά ορισμένο κανόνα της Χρυσής Τομής, έχει αναδυθεί από την αφάνεια για να αποδώσει τιμωρία ανάλογη του εγκλήματος. Όρια δεν υπάρχουν γι’ αυτή. Ούτε νόμοι και κανόνες. Τα μέλη της οργάνωσης υπακούν μόνο σε όσους επιλέγουν να θέσουν οι ίδιοι στον εαυτό τους.

 

Ο Δημήτρης Χατζηλαδάς, σε συνεργασία με την ΕΥΠ, θα κληθεί να διεισδύσει στην οργάνωση με σκοπό να την εξαρθρώσει.

 

Κόντρα σε όλες τις προβλέψεις, τα στοιχεία αλλά και την ίδια την κοινωνία που, ως επί το πλείστον, υποστηρίζει τη δράση των Μυστών, οι συνεργαζόμενες αρχές, Ελλάδας και εξωτερικού, πρέπει να κάνουν το καθήκον τους.

 

Υπάρχουν, όμως, και κάποια παιχνίδια που δεν έχουν νικητές…

ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΞΕΝΟΠΟΥΛΟΣ | Ο ΚΑΤΗΦΟΡΟΣ

Η εμπλοκή σε ένα γαϊτανάκι εκβιασμών φέρνει στα όρια της απελπισίας την ευαίσθητη και ευκολόπιστη Ρόζα. Ο αδίστακτος αλλά γοητευτικός Ζοζός, με αφορμή μια φωτογραφία που τραβήχτηκε εξαιτίας της αφέλειας της ερωτευμένης ηρωίδας, ωθεί τη Ρόζα στον κατήφορο. Έναν κατήφορο που ξεκινά με μια ελαφριά κλίση, και προχωρά με εμπόδια και ανωμαλίες, μα που ξαφνικά, ίσιος, γυμνός, γλιστερός, παίρνει σχεδόν την κάθετο.

 

Πόσα πράγματα άραγε συντρέχουν για να παγιδευτεί ένα δυστυχισμένο κορίτσι… Στο σύθαμπο του δειλινού η Ρόζα γνώρισε για πρώτη φορά την αγάπη, αλλά και αφέθηκε στο ξεχαρβάλωμα εκείνο της ψυχής της που κατανίκησε ντροπή και αηδία και την οδήγησε στην αιώνια κόλαση…

 

Με μεγάλη μαεστρία αλλά και βαθιά αντίληψη της αθηναϊ­κής κοινωνίας των αρχών του 20ού αιώνα, ο Ξενόπουλος καταγράφει την αποτυχία, την ήττα και την έκπτωση της ηθικής σε όλη τη διαδρομή της τραγικής ηρωίδας του.

 

 

ΕΛ ΚΟΣΙΜΑΝΟ | Η Φίνλεϊ Ντόνοβαν ξαναχτυπά

 

Η Φίνλεϊ επιστρέφει! Και παρότι η ζωή της δεν έχει αλλάξει και πολύ, το καλό είναι πως έχει πάντα στο πλευρό της την νταντά και φίλη της, Βέρο, και ότι το μόνο πτώμα με το οποίο αναγκάστηκε να ασχοληθεί τελευταία είναι το νεκρό χρυσόψαρο της κόρης της. Όταν όμως ανακαλύπτει πως κάποιος θέλει να εξαφανίσει τον πρώην άντρα της —διά παντός—, θα κάνει ό,τι περνάει από το χέρι της για να τον σώσει.

 

Εντωμεταξύ ο ντετέκτιβ Νικ Άντονι δείχνει αποφασισμένος να ξαναμπεί στη ζωή της. Ναι, μπορεί να είναι ένας πολύ γοητευτικός άντρας, αλλά προτεραιότητα της Φίνλεϊ είναι να προστατεύσει την οικογένειά της. Κι αυτό σημαίνει ότι πρέπει να παραβιά­σει μερικούς κανόνες…

 

ΜΕΓΚ ΜΕΪΣΟΝ  | Όλα θα πάνε καλά… ή και όχι

 

Όλα πονούσαν. Οι πατούσες μου, το στήθος μου, η καρδιά μου, τα πνευμόνια μου, το κρανίο μου, τα δάχτυλά μου, τα ζυγωματικά μου. Με πονούσε το να μιλάω, ν’ αναπνέω, να κλαίω, να τρώω, να διαβάζω, ν’ ακούω μουσική, να είμαι στο ίδιο δωμάτιο με άλλους ανθρώπους και να είμαι ο εαυτός μου.

 

Κάτι δεν πάει καλά με τη Μάρθα και αυτό κρατάει καιρό. Μια μικρή βόμβα έσκασε μέσα της στην εφηβεία και από τότε δεν ήταν ποτέ πια η ίδια. Έπειτα από αμέτρητους γιατρούς, ατελείω­τες θεραπείες και κάθε λογής φάρμακα, ακόμη δεν ξέρει γιατί περνάει τις μέρες της μην μπορώντας να σηκωθεί από το κρεβάτι και γιατί επιμένει να απομακρύνει από τη ζωή της τους αγαπημένους της.

 

Τώρα έχει κλείσει τα σαράντα, εργάζεται και ξεκινά για ακόμα μία φορά από την αρχή. Ίσως τελικά αυτή η προσπάθεια οδηγήσει τη Μάρθα να γράψει ένα καλύτερο τέλος στην ιστορία της…