Ο Τόμας Γιουτζίν Ρόμπινς είναι Αμερικανός
συγγραφέας. Γεννήθηκε στις 22 Ιουλίου του 1936 στο Μπλόουινγκ Ροκ της Βόρειας
Καρολίνα. Τα μυθιστορήματά του αποτελούνται από πολύπλοκες, συχνά φανταστικές,
ιστορίες με σατιρικό υπόβαθρο και πολλές, παράξενες, και καλά τεκμηριωμένες
λεπτομέρειες. Το βιβλίο του Ακόμα και οι Καουμπόισσες Μελαγχολούν μεταφέρθηκε
στον κινηματογράφο από τον Γκας Βαν Σαντ το 1993, με πρωταγωνίστρια την Ούμα
Θέρμαν. Το 1954 ο Ρόμπινς γράφτηκε στο Πανεπιστήμιο Washington and Lee του
Λέξινγκτον, στη Βιρτζίνια, αλλά το παράτησε λόγω πειθαρχικών προβλημάτων.
Μετακόμισε στη Νέα Υόρκη με σκοπό να γίνει ποιητής, αλλά αργότερα, υπό την
απειλή επιστράτευσης, γράφτηκε στην αεροπορία. Υπηρέτησε για τρία χρόνια στην
Κορέα. Εκεί διδάχτηκε μετεωρολογία και έκανε σε μεγάλη έκταση μαύρη αγορά με
σαπούνια και οδοντόπαστες.
Όπως έχει πει ο ίδιος, «βοήθησε τον Μάο να έχει
την οδοντόπαστά του». Επέστρεψε ως πολίτης στο Ρίτσμοντ της Βιρτζίνια το 1960. Εκεί
εισήχθη στη σχολή Καλών Τεχνών του Richmond Professional Institute, το οποίο
αργότερα μετονομάστηκε σε Virginia Commonwealth University. Εκεί διετέλεσε και
αρχισυντάκτης της πανεπιστημιακής εφημερίδας και συντάκτης στην Richmond
Times-Dispatch. Μετά την αποφοίτησή του, μετακόμισε στο Σιάτλ για μεταπτυχιακά
στη σχολή Ανατολικών Σπουδών του πανεπιστημίου της Ουάσινγκτον. Εκείνη την
εποχή εργάστηκε στις εφημερίδες The Seattle Times και Seattle
Post-Intelligencer.
Το 1970 μετακόμισε στο Λα Κόννερ της πολιτείας
Ουάσινγκτον, όπου και ζει μέχρι σήμερα. Έχει κερδίσει το βραβείο Golden
Umbrella στο Bumbershoot φεστιβάλ του Σιάτλ το 1997.
ΘΙΒΕΤΙΑΝΗ ΡΟΔΑΚΙΝΟΠΙΤΑ
Το καλύτερο μυθιστόρημα του Τομ Ρόμπινς είναι εδώ
και είναι η ίδια του η ζωή.
Ο Τομ Ρόμπινς, μας υποδέχεται στα ιδιαίτερά του,
φιλεύοντάς μας μ’ ένα κομμάτι θιβετιανής ροδακινόπιτας. Μόνο αφού τη φάμε,
καταλαβαίνουμε ότι δεν είναι μια κοινή ροδακινόπιτα.
Το ευφάνταστο χιούμορ του, η αστείρευτη λογοθήκη
του, η ασταμάτητη «τρελή σοφία» του ξεχύνονται μέσ’ απ’ την αφήγησή του και μας
κατακλύζουν, μας εντυπωσιάζουν, μας διασκεδάζουν και μας κάνουν να πιστέψουμε,
εν τέλει, πως ε, ναι! πίσω από τα μυθιστορήματα που λατρέψαμε δεν θα μπορούσε
να βρίσκεται παρά μόνος κάποιος με μια τέτοια ζωή, τη ζωή του Τομ Ρόμπινς.
Ιδού, λοιπόν, ο συγγραφέας.
Αν τον πιστέψουμε, η ζωή θα μας φανεί ένα
ατέλειωτο αστείο.
ΜΙΣΟΚΟΙΜΙΣΜΕΝΟΙ ΜΕΣ ΣΤΙΣ ΒΑΤΡΑΧΟΠΙΤΖΑΜΕΣ ΜΑΣ
Όταν, Μεγάλη Πέμπτη, γίνεται το κραχ στο
χρηματιστήριο, μια νεαρή χρηματίστρια είναι σίγουρη πως το τριήμερο που θα
ακολουθούσε θα ήταν βγαλμένο κατευθείαν μέσα από την Κόλαση. Πού να ’ξερε!!!
Όλα ανατρέπονται κι αυτή βρίσκεται αντιμέτωπη με καταστάσεις όπως μυστηριώδεις
αφρικάνικες τελετουργίες και μυθικά αμφίβια, πρωτόγνωρα χαρτιά ταρό, βία των
δρόμων και τόσα άλλα…
Σύμφωνα με την εφημερίδα Λος Άντζελες Τάιμς,
οποιαδήποτε προσπάθεια να αποδώσει κανείς συνοπτικά την υπόθεση ενός
μυθιστορήματος του Τομ Ρόμπινς είναι σαν να δείχνει σε κάποιον μια χιονοστιβάδα
και να του ζητά να καταλάβει τι σημαίνει χιονοδρομία.
ΜΠΙ ΟΠΩΣ ΜΠΙΡΑ
Ένα παιδικό βιβλίο για την Μπίρα; Ναι, είτε το
πιστεύετε είτε όχι· αλλά το «Μπι όπως Μπίρα» είναι επίσης και ένα βιβλίο για
μεγάλους· και, βέβαια, έχετε υπόψη σας ότι είναι ένα έργο του αντικομφορμιστή
συγγραφέα Τομ Ρόμπινς, που φημίζεται διεθνώς για την ικανότητά του να
διαφωτίζει σοβαρά αλλά και να ψυχαγωγεί κωμικά. MΙΑ ΦΟΡΑ ΚΙ ΕΝΑΝ ΚΑΙΡΟ (πάνω
κάτω τώρα) υπήρχε ένας πλανήτης (τι θα λέγατε γι’ αυτόν εδώ;) που οι κάτοικοί
του κατανάλωναν τριάντα έξι δισεκατομμύρια γαλόνια μπίρα τον χρόνο (είναι
γεγονός, μπορείτε να το δείτε και στο Google). Ανάμεσα σ’ αυτούς που
επηρεάζονται, ο καθένας ή η καθεμιά με τον δικό του ή τον δικό της τρόπο, απ’
όλες αυτές τις μπουρμπουλήθρες και τα ρεψίματα και τους αφρούς, ήταν και μια
έξυπνη, περίεργη, παράτολμη μαθήτρια του νηπιαγωγείου, η Γκρέισι, η
ταλαιπωρημένη μαμά της, ο αναίσθητος μπαμπάς της, ο αντικομφορμιστής θείος της
και ένας μαγικός δυναμικός εισβολέας από έναν κόσμο κρυμμένο μέσα στον κόσμο
μας. Με πρωταγωνιστές τους προαναφερθέντες χαρακτήρες το Μπι όπως Μπίρα ―
γοητευτικό αλλά και ανατρεπτικό μαζί ― οδηγεί τους αναγνώστες του, μικρούς και
μεγάλους, σε μια απρόσμενη και εις βάθος διερεύνηση των ορίων της
πραγματικότητας, τις μαγικές ικανότητες των παιδιών και, φυσικά, στο υπέρτατο
νόημα μιας ωραίας παγωμένης μπιρίτσας.
Ο ΧΟΡΟΣ ΤΩΝ ΕΦΤΑ ΠΕΠΛΩΝ
Ένας Άραβας κι ένας Εβραίος ανοίγουν μαζί
εστιατόριο απέναντι από το κτίριο του ΟΗΕ…
Mοιάζει με ανέκδοτο, στην πραγματικότητα όμως
είναι ο άξονας γύρω από τον οποίο περιστρέφεται το μυθιστόρημα του Τομ Ρόμπινς,
ένα τολμηρό, αστείο και ανησυχητικά προκλητικό βιβλίο, στο οποίο μια κονσέρβα
φασόλια φιλοσοφεί, ένα κουταλάκι του γλυκού τα χάνει, μια νεαρή σερβιτόρα
κυριαρχεί στο καλλιτεχνικό στερέωμα της Νέας Υόρκης κι ένας βίαιος
οξυγονοκολλητής, που δε σηκώνει πολλά, ανακαλύπτει τον χαμένο Θεό της
Παλαιστίνης – και παράλληλα όλες οι παραισθήσεις που εμποδίσαν την ανθρωπότητα
ν’ αντικρίσει την αλήθεια σωριάζονται καταγής η μια μετά την άλλη, όπως τα
πέπλα της Σαλώμης.
Ο Χορός των Εφτά Πέπλων είναι το πιο πολιτικό μυθιστόρημα
του Τομ Ρόμπινς, και ταυτόχρονα το πιο χιουμοριστικό.
ΤΟ ΑΡΩΜΑ ΤΟΥ ΟΝΕΙΡΟΥ
Το Άρωμα του Ονείρου είναι ένα έπος που αρχίζει
στα δάση της αρχαίας Βοημίας και τελειώνει απόψε στις εννιά η ώρα το βράδυ (ώρα
Παρισιού). Είναι, ακόμη ένα περιπετειώδες μυθιστόρημα με ήρωα έναν επιστάτη που
έχει χάσει ένα μπλε μπουκάλι, ένα μπουκάλι πολύ παλιό, που έχει χαραγμένηπάνω
του την εικόνα ενός θεού με κέρατα
τράγου. Αν το υγρό μέσα σ’ αυτό το μπουκάλι είναι πραγματικά η μυστική ουσία
του σύμπαντος, όπως πιστεύουν μερικοί, θα πρέπει να βρεθεί γρήγορα, γιατί
εξατμίζεται και έχουν απομείνει μόνο δύο σταγόνες.
ΤΡΥΠΟΚΑΡΥΔΟΣ
Ο Τρυποκάρυδος είναι μια ερωτικής ιστορίας που
εκτυλίσσεται μέσα σε ένα πακέτο τσιγάρα Κάμελ. Αποκαλύπτει τον σκοπό της
σελήνης, εξηγεί τη διαφορά κακοποιών και παρανόμων, εξετάζει τη διαμάχη ανάμεσα
στο δεσμευμένο σοσιαλιστή και το ρομαντικό ατομικιστή, ζωγραφίζει το πορτραίτο
μιας σύγχρονης κοινωνίας με ζάμπλουτους Άραβες, εξόριστους βασιλιάδες και
εγκυμονούσες μαζορέτες. Τέλος ασχολείται με τα μυστήρια των πυραμίδων.
«Ο Τρυποκάρυδος βγάζει περισσότερο γέλιο ανά
σελίδα απ’ όσα χιλιόμετρα βγάζει ανά γαλόνι ένα Ντάτσουν».
Chicago Sun-Times
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου