Θα
σταματούσες ποτέ να ψάχνεις το παιδί σου;
Στο οπισθόφυλλο γράφει…
ΙΡΛΑΝΔΙΑ. 2009. Ένα απόγευμα σαν όλα τα άλλα η Ρόζι
βλέπει την κόρη της, Σίρσα, να φεύγει με το ποδήλατό της για την πόλη του
Δουβλίνου. Όπως πάντα, περιμένει ότι θα ακούσει τον ήχο της πόρτας
επιστρέφοντας σπίτι λίγες ώρες αργότερα. Όμως ο ήχος αυτός δεν ακούγεται ποτέ.
Οκτώ χρόνια μετά, έπειτα από εκτεταμένη έρευνα για την
εξαφάνιση της κόρης της, η Ρόζι είναι η μόνη που επιμένει πεισματικά ότι είναι
ακόμη ζωντανή. Εντελώς απροσδόκητα δέχεται ένα τηλεφώνημα από τον πατέρα της,
που της ζητάει να επιστρέψει στο νησί Ρόρινγκ Μπέι για το καλοκαίρι και εκείνη
αναγκάζεται να βγει από την ανυπαρξία στην οποία έχει βυθιστεί. Παλιές έχθρες
αναδύονται στην επιφάνεια, αλλά και καινούριες φιλίες δημιουργούνται, καθώς και
μια αναπάντεχη παρηγοριά. Όταν εμφανίζεται μια ξαφνική αχτίδα ελπίδας, η Ρόζι
βρίσκεται ενώπιον μιας αβάσταχτης ερώτησης: έχει δίκιο να πιστεύει ότι η Σίρσα
είναι ζωντανή;
Λίγα λόγια από μένα…
Πρόκειται για ένα μοναδικό – ξεχωριστό - δυνατό βιβλίο που
μιλάει για κάτι πάρα πολύ σημαντικό: για τη δύναμη της αγάπης! Της ανιδιοτελής
αγάπης! Σε αυτό το βιβλίο η σχέση μάνας – κόρης έχει τον πρώτο ρόλο. Εκεί που
όλα είναι ήρεμα, καλά και ωραία συμβαίνει κάτι τραγικό και όλα ανατρέπονται. Πόσο
κοστίζει η αναμονή; Αξίζει να περιμένει κανείς ένα αγαπημένο του πρόσωπο; Μια συγκλονιστική
ιστορία που διαβάζεται απνευστί. Ένα καλογραμμένο βιβλίο που δεν θα αφήσει
κανέναν ασυγκίνητο.
«Συγκλονιστικό
και σπαρακτικό, αλλά ταυτόχρονα ελπιδοφόρο και αισιόδοξο. Μια βαθιά ματιά στο
εύθραυστο της ανθρώπινης ύπαρξης και σε αυτό που μας κρατάει ενωμένους όταν
καταρρέουμε»
Irish Times
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου