ΣΤΑΘΗΣ ΒΛΑΧΑΚΟΣ… συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης

 

LUNAR-Ο τελευταίος Καστράτο, είναι ο τίτλος του μυθιστορήματος. Μιλήστε μας γι’αυτό.

 

Είναι μια αναγκαστική συνύπαρξη ενός φεγγαρόφωτου λυρικού τραγουδιστή και του καστρατισμού, μια ιστορία που αφηγείται το πως εξαναγκάστηκε ένα μικρό αγόρι  στην τρυφερή ηλικία των 6-7 ετών να ευνουχιστεί, για να σωθεί οικονομικά  η οικογένεια του και να καταστραφεί ο ίδιος ψυχολογικά για το υπόλοιπο της ζωής του.

 

Ποια ήταν η πηγή της έμπνευσης;

 

Πριν πολλά χρόνια είδα στον κινηματογράφο μια συγκλονιστική ταινία, τον Φαρινέλι, και με ταρακούνησε για τα καλά. Άρχισα να ψάχνω πληροφορίες άρθρα, ιστορικές αναφορές προσπαθώντας να καταλάβω, το πόση κακία, εγκληματικότητα, επιθετικότητα, βγάζει χωρίς ουσιαστικό λόγο, το πιο άγριο ζώο του πλανήτη. Ο άνθρωπος.

 

Πόσα χρόνια σας πήρε να το γράψετε;

 

Συνολικά τέσσερα χρόνια, μέσα στα οποία έκανα μεγάλα διαλείμματα για την έρευνα μου, σχετικά με το θέμα. Ουσιαστικά δυόμιση χρόνια και ο υπόλοιπος χρόνος, ήταν εκτός από την έρευνα και οι διορθώσεις. Επτά φορές ξαναδιάβασα το βιβλίο και δεν το βαρέθηκα. Είπα μέσα μου, ε λοιπόν αυτό το βιβλίο μου αρέσει.

 

Υπήρξε κάτι που σας δυσκόλεψε;

 

Ναι, έπρεπε να δέσω δύο διαφορετικές ιστορίες, δηλαδή έναν τεράστιο πολυσέλιδο ουσιαστικά πρόλογο, με το κυρίως θέμα. Η ιδέα του καστράτου, έπρεπε να μπλεχτεί και να αναδειχτεί, σαν φουσκάλα στο νερό. Να αναδυθεί και να σκάσει προδίδοντας τα μυστικά του.

 

Πιστεύετε ότι χωρίς να κάνετε έρευνα θα είχατε το ίδιο επιθυμητό αποτέλεσμα;

 

Όχι ακριβώς  το ίδιο, αλλά θα ήμουν σίγουρα πολύ κοντά, μιας που είχα πολλά μουσικά ακούσματα και είχα παρακολουθήσει πολλά κονσέρτα και φεστιβάλ αναγεννησιακής μουσικής και μπαρόκ, όταν σπούδαζα Ιατρική στην Ιταλία. Ήταν η εποχή που θα λάμβανα μέρος ως κιθαριστής κλασικής μουσικής σε ένα φεστιβάλ μπαρόκ στην Κρεμόνα, αλλά η Φυσιολογία και η φωνή του πατέρα μου από την Ελλάδα, με ανάγκασαν να το αναβάλλω. Δυστυχώς για πολλά χρόνια. Ίσως για πάντα, φοβούμενος μην αλλάξω ρότα στον επαγγελματικό μου προσανατολισμό.

 

Πως τα καταφέρατε και πετύχατε αυτήν την ατμόσφαιρα στο βιβλίο σας;

 

Δεν ξέρω πως λειτουργεί ένας συγγραφέας, αλλά εγώ ζω κινούμαι πρωταγωνιστώ καθοδηγώ την σκέψη μου, συμπάσχω ή χαίρομαι στις εικόνες που δημιουργώ  και τις κεντάω με προσωπικές εμπειρίες ή εικόνες από το μέλλον. Βέβαια την ώρα που έγραφα, άκουγα μουσική με διάσημους καστράτους, για να είμαι συνεχώς στο κλίμα. Λατρεύω τον Φαρινέλι, νομίζω ήταν ο καλύτερος.

 

Τι σας λέει πιο συχνά το αναγνωστικό κοινό;

 

Πολλοί με ρωτούν ποιο είδος συγγραφής μου αρέσει. Σε πολλούς αρέσουν τα αστυνομικά μου βιβλία. Όταν ετοιμάζομαι να γράψω ένα βιβλίο, είναι γιατί κάποιο ερέθισμα με έκανε να ξεκινήσω. Και η γοητεία και το βάσανο μαζί ξεκινούν. Και λέω βάσανο, γιατί γράφω πυρετωδώς, συνέχεια, μανιακός, δεν ανήκω σε αυτούς που γράφουν ένα κεφάλαιο και περιμένουν.

 

Πότε γράψατε την πρώτη σας ιστορία;

 

Σε ηλικία 14 ετών με θέμα Πέντε σαμποτέρ στην Γερμανία που ήταν και ο τίτλος, του βιβλίου που σταμάτησε στις 23 σελίδες. Όχι ότι μου έλειπε η έμπνευση αλλά τα μαθήματα ήταν πολλά και είχα την ατυχία ευτυχία να έχω έναν αδελφό τρία χρόνια μεγαλύτερο μου, αριστούχο πρώτο μαθητή. Ήταν το πεπρωμένο μου να τον ακολουθώ. Όχι ακριβώς, αλλά να βρίσκομαι σε διαρκή επαγρύπνηση. Το έχω ακόμα, γραμμένο στο χέρι και με σχέδια από τις μυστικές αποστολές. Που και που το διαβάζω και γυρίζω πίσω στον χρόνο.

 

Ποια είναι η σχέση σας με την μουσική;

 

Σπούδασα κιθάρα και έκανα μαθήματα κλασικής κιθάρας στην Μουσική Σχολή της Παβία και εξειδίκευση στο φλαμένκο και στην Bossanova με έναν σπουδαίο κιθαριστή τον Franco Brambati. Yπήρξα και ανταποκριτής του περιοδικού Ταρ που εξέδιδε ο Νότης Μαυρουδής. Έτσι δίκην συνεντεύξεων, γνώρισα βαριά ονόματα στον χώρο της κιθάρας,παίρνοντας τους συνέντευξη. Ενδεικτικά λέω τους Paco de Lucia. Brian Keane, Larry Coryell, Gigi Cifarelli, Al di Meola και άλλους μικρότερου βεληνεκούς. Αλλά η μουσική δεν έχει όρια.

 

Μπορεί να το δούμε στην μεγάλη οθόνη.

 

Όλοι οι αναγνώστες μου,  λένε πως όλα τα βιβλία μου, είναι εν δυνάμει σενάρια.  Μπορεί να είναι έτσι γιατί έχω πάθος με τον κινηματογράφο και τα soundtracks. Περισσότερο μου αρέσει η εικόνα και η μουσική, και έπονται οι ερμηνείες των ηθοποιών, που τις αξιολογώ σε δεύτερο χρόνο. Μακάρι, θα ήταν απίστευτο δώρο.

 

Πότε θα έχουν την τιμή οι αναγνώστες σας να σας δουν από κοντά;

 

Θα γίνει παρουσίαση στο βιβλίο, στα μέσα Σεπτεμβρίου. Σταθήκαμε άτυχοι βλέπεις, με τις εκλογές, ακολουθούν οι  καλοκαιρινές διακοπές, οπότε θα γίνει μια ιδιαίτερη παρουσίαση, όπως ιδιαίτερος είναι και ο Lunar

 

Στείλτε το δικό σας μήνυμα στους αναγνώστες του blog

 

Διαβάστε γιατί χανόμαστε. Καλό καλοκαίρι σε όλους με ένα βιβλίο. Όχι στην παραλία. Η ανάγνωση θέλει σεβασμό. Ευχαριστώ πολύ τον Κωνσταντίνο Ιωακειμίδη για την φιλοξενία. Καλό καλοκαίρι.