Το βράδυ της Πέμπτης, το Show what? στο Παγκράτι, γέμισε με θετική
ενέργεια, ζεστασιά και πολλά χαμόγελα!! Τρείς εξαιρετικοί καλλιτέχνες οι: Νικολέττα
Δημοπούλου, Βασίλης Κλησιάρης και ο Άρης Πλιός, για περίπου δυο ώρες μας κάνανε
και πάλι εφήβους!! Μια καλοστημένη και καλοδουλεμένη θεατρική παράσταση η οποία
παίζεται με μεγάλη επιτυχία σε Αθήνα αλλά και στην επαρχία. Δεν υπάρχει καμία
περίπτωση οι έφηβοι αλλά και οι γονείς τους να τη βαρεθούν. Γιατί; Γιατί πολύ απλά
μόνο βαρετή δεν τη λες!! Σχολείο, μαθήματα, κοπάνες, αλλά και όνειρα και
ελπίδες για ένα καλύτερο μέλλον. Μας γύρισαν πολλά χρόνια πίσω… στην εφηβεία μας
δηλαδή… ναι… αυτή την περίοδο της ζωής μας που όλοι θέλουμε να ξαναζήσουμε!! Μην
τη χάσετε!! Για λίγες μόνο Πέμπτες στο Show What? !! Τα θερμά μου συγχαρητήρια σε
όλους τους συντελεστές της παράστασης!!
Ήταν το 2017, στα πρώτα βήματα λειτουργίας του “Show
what?”, με τη λαχτάρα για event να με καίει, όταν μια ομαδα φίλων
-θέατροπαιδαγωγοί, ηθοποιοί, με σπουδές σε σκηνοθεσία, θέατρο… και με θητεία
στις πλάτες τους ως δάσκαλοι- μου ζήτησαν να έρχονται στο κάτω χώρο για να
στήσουν αυτοσχεδιαστικά μια παράσταση για εφήβους.
Εκεινο το χειμώνα οι χρωματιστοί τοίχοι στο υπογειάκι
μου κρυφάκουγαν εφηβικές αναμνήσεις, επώδυνες ή χαριτωμένες, αφομοίωναν τα
δράματα των ηρώων αρχαίων τραγωδιών, μάθαιναν για πρώτη φορά πώς στήνεται και
παράσταση κι ένα εργαστήρι για εφήβους. Δυστυχώς, τότε δεν κατάφερα να δω ούτε
μία πρόβα, ούτε να παρακολουθήσω το αποτέλεσμα της πολύμηνης “υπόγειας” ζύμωσης
μετέπειτα στο θέατρο.
Τα χρόνια πέρασαν, η “Τσάντα” ολοκλήρωσε τον τότε
κύκλο της, οι φίλοι διασκορπίστηκαν, κάποιοι έφυγαν και ζουν σε άλλες πόλεις.
Ώσπου αιφνίδια το φθινόπωρο του 2023 η φλόγα αναζωπυρώθηκε, η παράσταση
απέκτησε νέους συνεργάτες, ξαναστήθηκε, παρουσιάζεται σε σχολεία της επαρχίας
και αυτή τη φορά φιλοξενείται σε αυτο το μικρό υπογειάκι όπου γεννήθηκε. Στη
διάρκεια των γιορτών, που έγινε η πρεμιέρα του, κατέβηκα επιτέλους τα
σκαλοπάτια ως θεατής. Τι χαρά! Κι όχι μόνο…
Σαν να άνοιξε για μένα το χρονοντούλαπο κι είδα
κομμάτια της εφηβείας μου κατάματα. Έσκασαν εκεί που δεν το περίμενα μνήμες και
συναισθήματα, γέλια, δάκρυα, ντροπές, μοναξιά, φοβίες, έρωτες κι απορρίψεις,
όνειρα απατηλά… Κι επειτα στο βιωματικό εργαστήριο επικοινώνησα με τους
υπόλοιπους θεατές, μοιραστήκαμε αναμνήσεις, ξαλάφρωσε η ψυχούλα μας!
Σας καλώ, λοιπόν, να δείτε αυτή την όμορφη δουλειά των
φίλων μου, στο χώρο όπου γεννήθηκε, και είμαι σίγουρη πως θα την
ευχαριστηθείτε.
Αααα κι εσείς που ζείτε με εφήβους, σπρώξετε τους να
τη δουν, να ταυτιστούν και να μοιραστούν όσα τους βαραίνουν!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου