ΖΕΣΤΟΣ ΚΑΦΕΣ ΜΕ ΤΗ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΑΝΝΗ ΠΑΠΑΘΕΟΔΩΡΟΥ

 

Καλημέρα φίλη μου και καλές γιορτές. Ένα ολοκαίνουργιο βιβλίο ξεκινάει το μεγάλο του ταξίδι! Αλήθεια, πώς αισθάνεσαι;

Καλημέρα Κωνσταντίνε μου. Όταν βλέπεις τις σκέψεις σου και τη φαντασία σου να παίρνουν χειροπιαστή μορφή και να γίνονται βιβλίο, που μπορείς να το δεις, να το αγγίξεις, να το μυρίσεις, να το φυλλομετρήσεις και να ακούσεις τον ήχο των σελίδων, μέχρι και να το γευτείς, τότε μόνο συγκίνηση και ενθουσιασμό μπορείς να νοιώσεις. Αυτό νοιώθω κι εγώ.

 

Ποια είναι η «Τέταρτη πλευρά»;

Ο Ζαν Ζακ Ρουσσώ είχε πει πως «υπάρχουν πάντα  τέσσερις πλευρές σε κάθε ιστορία: Η δική σου εκδοχή, η δική τους εκδοχή, η αλήθεια και αυτό που πραγματικά συνέβη». Η τέταρτη πλευρά που είναι ο τίτλος του τελευταίου μου βιβλίου είναι αυτό που πραγματικά συνέβη στην ιστορία που διηγούμαι και που περιλαμβάνει και τις υπόλοιπες εκδοχές και την αλήθεια.

 

Ποια ήταν η πηγή έμπνευσης;

Ήταν ακριβώς η παραπάνω ρήση.

 

Τι είναι αυτό που κάνει όλους τους ήρωες του βιβλίου σου τόσο ξεχωριστούς;

Το αν είναι ξεχωριστοί θα κριθεί στην πορεία και μόνο ο κάθε ένας ξεχωριστός αναγνώστης μπορεί να αποφανθεί γι’ αυτό. Για μένα είναι σίγουρα ξεχωριστοί, όπως άλλωστε κάθε ήρωας που κάποιος δημιουργεί. Οι συγκεκριμένοι ήρωες είναι ξεχωριστοί γιατί ο καθένας έχει τα δικά του τραύματα, τις δικές του πληγές, τα δικά του μυστικά και τις δικές του απώλειες. Όλοι είναι πονεμένοι και όλοι κρύβουν μυστικά που δεν θέλησαν, ωστόσο υποχρεώθηκαν σ΄ αυτά.

 

Υπήρξε κάτι που σε δυσκόλεψε κατά τη διάρκεια της συγγραφής του συγκεκριμένου βιβλίου;

Πάντα, σε κάθε μου βιβλίο, αυτό που με δυσκολεύει είναι όταν οι ήρωες λοξοδρομούν. Όταν δεν θέλουν να κάνουν αυτό για το οποίο εγώ τους έχω προορίσει. Προικίζω τους ήρωες με έναν χαρακτήρα και κάποιες φορές, αυτός δεν ταιριάζει με αυτό που έχω σκεφτεί ότι θα πράξουν. Τότε πρέπει να το δω διαφορετικά, να μπω στο πετσί του ήρωα και να βρω άλλους δρόμους για την ιστορία συμβατούς με τους χαρακτήρες που έχω δημιουργήσει.

 

Κάθε νέο βιβλίο είναι και ένα στοίχημα για σένα;

Ξεκινάει σαν ταξίδι, σαν περιπλάνηση, σαν αναζήτηση και διερεύνηση κάποιου θέματος και τελικά καταλήγει πραγματικά σε στοίχημα. Και το στοίχημα είναι αν θα μπορέσω να τερματίσω την διαδρομή, να βρω την λύση, να απαντήσω στις ερωτήσεις που έθεσα στην αρχή της πορείας.

Τι ακούς πιο συχνά από τους αναγνώστες σου;

Όταν κυκλοφόρησε η τριλογία «Ευτοπία» αυτό που άκουγα συνέχεια ήταν πως ήταν προφητική. Τώρα συνήθως με ρωτούν πότε θα βγάλω το επόμενο.

 

Πως εισπράττεις την αγάπη του κόσμου;

Με τα λόγια που μου λένε όταν συναντιόμαστε, όταν με παίρνουν τηλέφωνο για να μου πουν τις εντυπώσεις τους, με τα μηνύματα που μου στέλνουν.

 

Σε ενδιαφέρουν οι κριτικές;

Θα έλεγα ψέματα αν έλεγα όχι. Δεν μ΄ ενδιαφέρουν όμως με την έννοια της προβολής αλλά με την έννοια της ανταπόκρισης. Μ΄ ενδιαφέρει πολύ αν το βιβλίο μου άρεσε, αν συγκίνησε, αν προβλημάτισε, αν ο αναγνώστης κατάλαβε αυτό που ήθελα να πω, αν είδε κάτι άλλο από αυτά που εγώ είχα σκεφτεί, αν κέρδισε κάτι διαβάζοντάς το. Όταν γράφεις μια ιστορία και την μοιράζεσαι με τους άλλους, στην πραγματικότητα εκθέτεις τον εαυτό σου στην κρίση τους και στην κριτική τους. Έτσι, πρέπει να είσαι έτοιμος να δεχτείς και τις καλές και τις κακές κριτικές.

 

Αν γύριζες το χρόνο πίσω τι θα άλλαζες;

Ίσως φανεί εγωιστικό, μα δεν θα άλλαζα τίποτα. Θα ήθελα πολλά να αλλάξω, κυρίως λάθη που έκανα και που τα πλήρωσα, όμως αν άλλαζα κάτι τότε δεν θα ήμουν σήμερα αυτή που είμαι και μάλλον δεν θέλω να αποχωριστώ κανένα κομμάτι του εαυτού μου καλό ή κακό.

 

Η νέα γενιά διαβάζει σήμερα;

Φοβάμαι πως ούτε η παλιά γενιά διαβάζει. Γι’ αυτό και δεν καταφέραμε να διδάξουμε την νέα γενιά. Επιπλέον, η τεχνολογία μας έχει απορροφήσει όλους, ο χρόνος τρέχει και μας κυνηγάει και το διάβασμα, για τους εργαζόμενους ιδιαίτερα, έχει γίνει μία πολυτέλεια. Η πραγματικότητα είναι σκληρή, ο αγώνας για επιβίωση σκληρότερος και το διάβασμα, παρότι θα ήταν ένα καταφύγιο, δυστυχώς δεν αξιοποιείται όσο θα έπρεπε.

 

Αν σου δινόταν η ευκαιρία να αλλάξεις κάποια πράγματα στην σημερινή κοινωνία ποια θα ήταν αυτά;

Όλα θα ήθελα να τα αλλάξω. Νοιώθω πως η κοινωνία έχει ξεφύγει από τον πραγματικό της προορισμό που δεν είναι άλλος από το να ενώνει τους ανθρώπους, να τους βοηθά να συμβιώνουν. Η κοινωνία έχει έμβλημα το «εμείς» και αυτό σήμερα πια δεν υπάρχει. Έχει μετατραπεί σε «εγώ» και μάλιστα υπέρμετρο. Αυτό λέγεται ατομισμός και δεν μπορεί να συνυπάρχει με τον άνθρωπο ως κοινωνικό ον.

Το πρώτο και κύριο όμως που θα άλλαζα, θα ήταν η παιδεία και αυτό δεν το λέω τυχαία. Από εκεί ξεκινάνε όλα αφού τα παιδιά και οι νέοι είναι το μέλλον.

 

Ποιο είναι το Α και το Ω της ζωής σου;

Ο γιος μου.

 

Τι σε κάνει πιο δυνατή;

Οι άνθρωποι που μ΄ αγαπάνε και τους αγαπώ. Αυτό είναι το παν στην ζωή. Οι αγαπημένοι μας, η οικογένεια και οι φίλοι μας είναι η περιουσία μας, ο θησαυρός μας. Όταν ξέρεις πως έχεις ανθρώπους να προστρέξεις σ΄ αυτούς να μοιραστείς την λύπη σου, μα κυρίως την χαρά σου, τότε τα έχεις όλα.

 

Στείλτε το δικό σου μήνυμα στους αναγνώστες του blog.

Η ζωή είναι μία και μικρή για να την γεμίζουμε με μαυρίλα. Ζούμε σε δύσκολους καιρούς, μα όλοι μαζί, χέρι-χέρι μπορούμε πάντα να αλλάξουμε το μέλλον. Όραμα χρειαζόμαστε, ελπίδα και αγάπη, για ό,τι ζούμε, για ό,τι κάνουμε, για ό,τι πιστεύουμε, για ό,τι ελπίζουμε, για ό,τι αγωνιζόμαστε. Είμαστε οι σκέψεις μας και κυρίως τα συναισθήματά μας. Ας φροντίσουμε αυτά να είναι καλά!

 

 

Σε ευχαριστώ πάρα πολύ για το χρόνο σου. Καλοτάξιδο να είναι και να φτάσει ψηλά!

 

Κι εγώ σ΄ ευχαριστώ για τον δικό σου χρόνο, για την φιλοξενία στο blog σου που είναι πάντα δίπλα μας και για την ευκαιρία για επικοινωνία που μου έδωσες και που πάντα προσφέρεις απλόχερα σε όλους.