ΖΕΣΤΟΣ ΚΑΦΕΣ ΜΕ ΤΗ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΑΠΟΣΤΟΛΙΑ ΑΛΗΖΙΩΤΗ

 

«Πώς να επικοινωνήσω τόσο πένθος – ένα βιβλίο για το

συντριπτικό πένθος» τι πραγματεύεται το βιβλίο σας;

Καταρχάς, σας ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση και τη φιλοξενία. Το βιβλίο μιλάει για την καταπίεση της επικοινωνίας στο πένθος, για την επιλογή των ανθρώπων να αποφεύγουν την συζήτηση για το πένθος, και το πως μπορεί ένας άνθρωπος με πένθος να αυξήσει την επικοινωνία των συναισθημάτων του. Πραγματεύεται το γιατί είναι σημαντικό είναι για έναν άνθρωπο που πονάει να εκφράζει τον πόνο που αισθάνεται, και το πως. 

 

Όλοι οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν το πένθος με τον ίδιο τρόπο;

Όχι μόνο διαφέρει από άνθρωπο σε άνθρωπο αλλά διαφέρει και εντός ενός ανθρώπου. Δηλαδή, ένας άνθρωπος αντιμετωπίζει διαφορετικό πόνο σε κάθε πένθος - αλλιώς θα πενθήσω τον πατέρα μου, αλλιώς την μητέρα μου, αλλιώς τον σύντροφό μου, το παιδί μου, τον φίλο μου. Το πένθος μας διαφέρει από νεκρό σε νεκρό, και διαφέρει από μία χρονική περίοδο σε άλλη χρονική περίοδο της ζωής μας. Το βιβλίο θέλει να βοηθήσει ως προς την επικοινωνία εν μέσω πένθους, δεν είναι ένας οδηγός «γρήγορης αντιμετώπισης» του πένθους.

 

Αλήθεια; Τι είναι αυτό που πονάει πιο πολύ;

Αυτό που πονάει στα αλήθεια είναι η παύση της ζωής του πολύ-αγαπημένου μας ανθρώπου – το ότι ο άνθρωπός μας δεν ζει τη ζωή του, δεν αναπνέει πια, και εμείς δεν ζούμε την δική μας ζωή μαζί του.  Οι άνθρωποι πενθούμε επίσης για τις σημαντικές σχέσεις μας που συχνά στο πένθος τραυματίζονται. Άρα στο πένθος οι άνθρωποι πονάμε ακόμη και για το δεσμό που χάνεται, πενθούμε για τη θέση μας σε ένα σημαντικό δεσμό μας.   

 

Τι ρόλο παίζει στη ζωή σας η ψυχολογία;

Έχει πρωταγωνιστικό ρόλο. Όλα τα συναισθήματα και οι σκέψεις μας είναι αυτό που λέμε ψυχή μας… είμαστε η ψυχολογία μας. Θα ήθελα η ψυχολογία να διδάσκεται στο σχολείο – είναι πολύ σημαντική για την εσωτερική ισορροπία και τη γενικότερη υγεία ενός ανθρώπου, και ξεκινώντας από το κάθε άτομο γίνεται πολύ σημαντική για την υγεία της κοινωνίας.

 

Με ποια θέματα σας αρέσει να καταπιάνεστε;

Να σας πω την αλήθεια συνήθως καταπιάνομαι με θέματα που είναι αμφιλεγόμενα. Μου αρέσει να μελετώ και βασισμένη στις έρευνες να προσπαθώ να ρίξω λίγο περισσότερο φως πάνω στο πως δημιουργούνται οι ασθένειες, πως κατά τη διάρκεια της ζωής μας δημιουργείται λίγο-λίγο η προδιάθεση στο ορμονικό σύστημα του οργανισμού μας, πως ο κάθε άνθρωπος μπορεί να προφυλαχθεί από την ορμονική ανισορροπία πριν ασθενήσει, και πως ένας άνθρωπος θεραπεύεται, τι πραγματικά βοηθάει στη θεραπεία. Ή σε αμφιλεγόμενα ζητήματα όπως είναι το πένθος – η επικοινωνία βοηθάει ή δυσχεραίνει έναν άνθρωπο, και πότε;  Ή γενικότερα, η επικοινωνία των συναισθημάτων στις σχέσεις μας, πότε είναι δύναμη και πότε αδυναμία.

 

Πως είναι η καθημερινότητά σας;

Συνήθως σηκώνομαι πολύ νωρίς όταν όλα είναι πολύ ήσυχα ακόμα, καλημερίζω την σκυλίτσα μου, εκείνη στρώνεται στο φαγητό και στο παιχνίδι, και εγώ στο διάβασμα με καφέ. Διαβάζω πολλές ώρες κάθε ημέρα, εργάζομαι, συναντώ φίλους, βλέπω ταινίες και σειρές. Επίσης περπατώ αρκετά και ακούω ραδιόφωνο, με μουσική ή κάποια ενημερωτική εκπομπή. Και προσέχω αρκετά τα συναισθήματά μου.  Τα εντοπίζω και τα σκέφτομαι κάθε μέρα ή σχεδόν κάθε μέρα –  από ποιες σκέψεις μου προήλθαν, σκέφτομαι τις αιτίες και τις αφορμές, είτε είναι δυσάρεστα ή ευχάριστα συναισθήματα. Είναι σημαντικό…  

 

Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σας συγγραφείς;

Μου αρέσει πάρα πάρα πολύ ο Τσέχωφ και ο Όσκαρ Ουάιλντ. Έχουν πολύ χιούμορ – με κάνουν να γελάω πολύ.

 

Ποιο είναι το μότο της ζωής σας;

Πιστεύω ότι το νόημα είναι η αγάπη μέσα μας.

 

Στείλτε το δικό σας μήνυμα στους αναγνώστες του blog.

Το διάβασμα μας συνδέει, διευκολύνει την επαφή με τον εαυτό μας και τους άλλους - να μην παραιτηθούμε ποτέ από το διάβασμα ενός καλού βιβλίου. Το λέω σαν ευχή γιατί η ζωή μερικές φορές μας απομακρύνει από τις ανάγκες μας. Θέλω επίσης να σας προσκαλέσω να διαβάσετε το βιβλίο μου (είναι πολύ μικρό και διαβάζεται εύκολα) και να το προτείνετε σε ανθρώπους που πενθούν.