ΖΕΣΤΟΣ ΚΑΦΕΣ ΜΕ ΤΗ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΣΤΑΜΑΤΕΛΑΤΟΥ

 

Πως είναι το φθινόπωρο στην όμορφη Κρήτη;

Το φθινόπωρο στη Σητεία έχει μια προσμονή, αυτή μοιάζει να είναι η σωστή λέξη.

«Κλειστόν λόγω πένθους» ο τίτλος του νέου σου βιβλίου. Μίλησέ μας γι’ αυτό.

Το «Κλειστόν λόγω πένθους» βουτάει σε αχαρτογράφητες θάλασσες, προσπαθεί να δαμάσει την αντάρα της απώλειας και να βρει χαραμάδες φωτός. Με άλλα λόγια, έμεινα γυμνή και άφησα τον πόνο να με ντύσει. Τον αγκάλιασα, τον έζησα και κατάφερα να τον αποδεχτώ ως το σημείο που βαστάω και να τον αποτυπώσω στο χαρτί.

Ποια ήταν η πηγή έμπνευσης;

Ο γιος μου Κωνσταντίνος Εφραίμ και ο αγώνας του ενάντια στον καρκίνο, οι μικροί μαχητές που συνάντησα στη διαδρομή και κάθε άνθρωπος που έχασε ό,τι αγαπούσε περισσότερο.

Σε προβλημάτισε κάτι κατά τη διάρκεια της συγγραφής;

Να αντέξω.

Τι θέλεις να περάσεις στους αναγνώστες μέσα από το βιβλίο σου;

Να μιλάμε για τις απώλειες μας ανοιχτά. Να μην μένει ατομικός ο πόνος, να γίνει έκφραση, να γίνει δίαυλος μέσα από τον οποίο θα συστηθούμε ξανά στη ζωή εφευρίσκοντας τη δική μας στρατηγική επιβίωσης.

Περίμενες ότι το βιβλίο σου θα αγαπηθεί τόσο πολύ;

Αν το αγαπήσει έστω και ένας άνθρωπος και αισθανθεί πως δεν είναι μόνος, έχει σαρκωθεί.

Πότε ήταν η πρώτη σου επαφή με το χώρο της δημιουργικής γραφής;

Μετά την κοίμηση του μικρότερου γιου μου το 2018 βουτηγμένη στο πένθος έψαχνα ένα τρόπο να με συναρμολογήσω από την αρχή. Μια φίλη μου πρότεινε το σεμινάριο δημιουργικής γραφής, της Κρυσταλίας Πατούλη «Αφήγηση Ζωής» και έτσι η γραφή λειτούργησε για μένα ως γέφυρα, να περάσω απέναντι.

Ποιος είναι ο αγαπημένος σου συγγραφέας;

Στη σκέψη πρώτοι πάντα έρχονται αυτοί που διάβασα στην εφηβεία μου, όταν ακόμα το μυαλό ήταν χωράφι με φρέσκο χώμα,  Κωστής Γκιμοσούλης, Μάρω Βαμβουνάκη, Μαργαρίτα Καραπάνου και αργότερα Αργύρης Χιόνης, Χρόνης Μίσσιος, Μιχάλης Μακρόπουλος, Irvin Yalom, Raymond Carver, Alice Miller.

Ποιος είναι ο άσσος στο μανίκι σου;

Που λυγάω, φτάνω στο χώμα αλλά δεν σπάω.

Ποιος είναι ο χειρότερός σου εφιάλτης;

Να χάσω τους ανθρώπους που αγαπώ.

Η αξόδευτη αγάπη.

Να ξεχάσω.

Υπάρχει κάποιο όνειρο που δεν έχει πραγματοποιηθεί ακόμα;

Δεν έχει βρεθεί το φάρμακο ή αν θέλεις η γιατρειά για όλα τα είδη καρκίνου.

Αν γύριζες το χρόνο πίσω τι θα άλλαζες;

Θα ζούσε το παιδί μου.

Αν είχες μόνο μια ευχή ποια θα ήταν αυτή;

Πανταχού ειρήνη.

Αν σου δινόταν η ευκαιρία να αλλάξεις κάποια πράγματα στην σημερινή κοινωνία ποια θα ήταν αυτά;

Το εγώ να γίνει άμεσα εμείς!

Ποιο είναι το Α και το Ω της ζωής σου;

Ο γιος μου Γιάννης, που φωτίζει τα σκοτάδια μου και ο άντρας μου Μάνος, η απαντοχή μου.

Τι σε κάνει πιο δυνατή;

Η προσευχή.

Στείλε το δικό σου μήνυμα στους αναγνώστες του blog.

Δεν υπάρχουν νικητές και ηττημένοι, υπάρχουν μόνο μαχητές.

Κωνσταντίνε, σε ευχαριστώ ολόψυχα για τη φιλοξενία!