Δεν ήμουν πάντα μόνος
είχα φίλους και εχθρούς για συντροφιά
καμιά φορά φοβόμουν – αλλά δεν το έδειχνα.
Με θέλανε πάντα χαρούμενο και ευτυχισμένο.
Στους δρόμους που περπάτησα
νύχτες ατέλειωτες – αχ αυτές οι νύχτες
κάτω από τα φώτα της πόλης.
Ξενύχτια, ποτά, έρωτες, κλεμμένα φιλιά.
Στους δρόμους που περπάτησα
φορούσα πάντα τα καλά μου
έκλεινα πονηρά το μάτι στη ζωή
και όλα όσα μου έφερε (ξέρει αυτή).
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου