99 λέξεις για το «Η φωνή μέσα μου» του Κωνσταντίνου Ιωακειμίδη:
Υπάρχει μία φωνή που βγαίνει από το στόμα και χιλιάδες που ακούγονται στο μυαλό· σε ένα ταραγμένο μυαλό, όπως του πρωταγωνιστή πίσω από το όνομα Φίλιππος. Χάπια, ψυχοθεραπείες, συμβουλευτική για να κερδίσουν μια μάχη ήδη χαμένη με το σκοτάδι. Οι μέρες ησυχίας σπάνιες, οι μέρες που δεν διαχωρίζονται από τους εφιάλτες συνυφασμένες με την καθημερινότητα. Σελίδες από ημερολόγια, σημειώσεις νευρικές, που μαρτυρούν ένα βασανισμό δίχως τέλος. Αυτοκαταστροφικές στιγμές μιας ζωής που διαρκώς του φεύγει από τα χέρια. Επιθυμία του να χαθεί στο πλήθος και να ζήσει φυσιολογικά. Ένας «Φίλιππος» που δυνάμει είμαι εγώ, εσύ, όλοι όσοι πασχίζουν να ακουστούν.
Αγαπημένο απόσπασμα:
Ξέρεις τι θα πει «ζωή» χωρίς να ζεις; Να αναρωτιέσαι διαρκώς αν έχεις λόγο ύπαρξης; Ξέρεις τι είναι να είσαι χαμένος στο διάστημα; Να μην ξέρεις τι σου γίνεται; Ξέρεις πώς είναι να αισθάνεσαι νεκρός ενώ ανασαίνεις; Ξέρεις πώς είναι να μη σε βαστάνε τα πόδια σου; Να μην μπορείς να σηκωθείς από το κρεβάτι; Να μη θέλεις να βγεις από το σπίτι; Να τρέμουν τα χέρια και η φωνή σου; Να μην μπορείς να πιάσεις το τηλέφωνο, να πληκτρολογείς τον αριθμό, να πεις μια καλημέρα; Ξέρεις τι είναι να κάνουν όλοι πως σε λυπούνται και ταυτόχρονα να σε φωνάζουν «ψυχάκια» ή «τρελό» πίσω από την πλάτη σου; Τι θα πει «τρελός»; Και ποιος στην τελική είναι ο λογικός; Ας μου απαντήσει κάποιος παρακαλώ. Καλύτερα να ζεις μια κανονική ζωή. Χωρίς ψυχοφάρμακα. Καλύτερα να έχεις μια φυσιολογική καθημερινότητα χωρίς να σου λέει η χημεία πότε θα κοιμηθείς και πότε θα ξυπνήσεις. Αυτό που ζω πολύ απλά δεν υπάρχει.
Κωνσταντίνος Ιωακειμίδης, Η φωνή μέσα μου, εκδόσεις Πνοή, Αθήνα: 2018, σσ. 22-23.
Βρείτε το εδώ: https://www.ekdoseispnoi.gr/product/η-φωνή-μέσα-μου/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου