Αφιέρωμα | Αντουάν ντε Σαιντ Εξυπερύ | Εκδόσεις Σ. Ι. Ζαχαρόπουλος

 

Ο “Μικρός Πρίγκιπας” είναι ένα υπέροχο γέννημα της φαντασίας του Σαιντ Εξυπερύ. Αφελής όμως σωστός στη σκέψη του, ο Μικρός Πρίγκιπας φέρνει σε αμηχανία τον πιλότο που συνάντησε στη Σαχάρα, ο οποίος προσπαθεί να επισκευάσει τη βλάβη του αεροπλάνου του. Ο Μικρός Πρίγκιπας του διηγείται τα ταξίδια του σε διάφορα μικρά άστρα και τις συζητήσεις που είχε με τους κατόχους τους. Στο τέλος, στην ερημιά της Σαχάρας, δένεται με τον πιλότο, όμως ξαφνικά χάνεται, όπως ξαφνικά είχε εμφανιστεί μπροστά του.

Το έργο τελειώνει με την υπόδειξη του συγγραφέα -πιλότου πως ο Μικρός Πρίγκιπας υπάρχει κοντά μας, φτάνει να τον αναγνωρίσουμε στο πρόσωπο ενός παιδιού με χρυσαφένια μαλλιά που θα μας χαμογελάει.

Στο κορυφαίο αυτό έργο του, που είναι κι ένα απ’ τα σημαντικότερα βιβλία του 20ού αιώνα, ο Σεντ Εξιπερί ξεδιπλώνει μπρος στα μάτια του αναγνώστη το πολύχρωμο χαλί της ζωής και μέσα από έναν καταιγισμό λαμπρών εικόνων μας προσφέρει ένα συναρπαστικό πανόραμα των ιδεών του και μας μιλά για το Θεό, τον ανθρώπινο μόχθο και τον καθημερινό αγώνα για τελείωση, δίνοντας καίριες απαντήσεις σε ερωτήματα που βασανίζουν λίγο πολύ όλους μας.

Είναι το βιβλίο που έχει γραφτεί με πάθος και αγάπη για τον άνθρωπο και την περιπέτεια, θαυμάζει κανείς τη δύναμη και τη ζωντάνια της περιγραφής των εικόνων, που ο συγγραφέας μας τις παρουσιάζει σαν πραγματικός ιμπρεσιονιστής, εμπνευσμένος από την αδρότητα του τοπίου που περιγράφει. Μα πάνω απ’ όλα θαυμάζει, στην κορύφωση της, τη δύναμη του ανθρώπου να κατανικήσει το θάνατο, όταν τον αγγίζει στις χαράδρες των Άνδεων ή μέσα στην απεραντοσύνη της Σαχάρας.

Ο Αντουάν ντε Σαιντ Εξυπερύ γεννήθηκε στην πόλη Λυών της Γαλλίας το 1900 στην οδό Peyrat 8, (σήμερα οδός Antoine De Saint Exypery), 3ο παιδί των Antoine Jean Baptiste De Saint Exypery και της Marie Roger Fonscolombe. Αφού μαθήτευσε σε εκκλησιαστικά ιδρύματα, όπου αποδείχτηκε απείθαρχος μαθητής, απέτυχε διαδοχικά στη Ναυτική Σχολή και την Ecole Centrale, προτού εγγραφεί τελικά στη Σχολή Καλών Τεχνών. Το 1921, με την ευκαιρία της στρατιωτικής του θητείας, πήρε δίπλωμα πιλότου κι έγινε πιλότος στη Γαλλική Αεροπορική Εταιρεία και κατόπιν στη Latecoere. Στον αερολιμένα ανεφοδιασμού της γραμμής Καζαμπλάνκας-Ντακάρ στο ακρωτήριο Judy στο Μαρόκο, ανακάλυψε την έρημο. Το πρώτο του μυθιστόρημα, “Ταχυδρομείο του Νότου”, εκδόθηκε το 1928. Την επόμενη χρονιά ο Σαιντ Εξυπερύ έγινε διευθυντής της Aeroposta Argentina στο Μπουένος Άιρες, όπου γνώρισε την Κονσουέλο Σουνσίν, την οποία παντρεύτηκε το 1931. Την ίδια εκείνη χρονιά βραβεύτηκε με το Prix Femina για το μυθιστόρημά του “Νυχτερινή πτήση” και παραιτήθηκε από την Aeroposta. Έγινε κύριος ανταποκριτής της France-Soir στη Ρωσία και κατόπιν στην Ισπανία το 1936. Το 1937, επιστρέφοντας στην αεροπορία, εδραίωσε την από αέρος σύνδεση Καζαμπλάνκας-Τιμπουκτού. Μετά από ένα σοβαρό ατύχημα, αφοσιώθηκε στη συγγραφή. Το μυθιστόρημα “Η γη των ανθρώπων”, το 1939 του χάρισε το Μεγάλο Βραβείο Μυθιστορήματος της Γαλλικής Ακαδημίας. Με το ξέσπασμα του πολέμου επέστρεψε στην ενεργό υπηρεσία, παρά την κατάσταση της υγείας του, αλλά αποστρατεύθηκε στο Αλγέρι το 1940, λόγω ηλικίας. Αναχώρησε για τη Νέα Υόρκη, όπου καταπιάστηκε μ’ ένα μεγάλο έργο, το “Κάστρο”, που συγκέντρωνε τους στοχασμούς μιας ζωής και εκδόθηκε μόλις το 1948. Το 1943 εκδίδει τον “Μικρό Πρίγκιπα” και το “Γράμμα σ’ έναν όμηρο”. Γύρισε στην Ευρώπη για να καταταγεί στις γαλλικές αεροπορικές δυνάμεις με τον βαθμό του ταγματάρχη. Στις 31 Ιουλίου 1944 πραγματοποίησε μια αναγνωριστική αποστολή προς την κοιλάδα του Ρήνου, απ’ όπου δεν επέστρεψε.

Ο Σαιντ Εξυπερύ εξαφανίστηκε με το αεροπλάνο του το 1944, ανοιχτά της Κορσικής, ενώ εκτελούσε την ένατη πολεμική του αποστολή κυνηγώντας γερμανικά καταδιωκτικά.