Οι ωραιότερες αναμνήσεις
είναι αυτές των παιδικών κι εφηβικών χρόνων. Αναμνήσεις που σε συγκινούν κι ως
έναν βαθμό σε διαμορφώνουν. Οι αναμνήσεις των φίλων, της οικογένειας, των
πρώτων ερώτων, των σκανταλιών, των περιπάτων, των παιχνιδιών, κ.α. Συνεπώς μια
βαλίτσα γεμάτη ποικίλες όμορφες και κυρίως δυνατές αναμνήσεις, με έφερε πρώτα
στο Ρέθυμνο, όπου σπούδασα στην Φιλοσοφική Σχολή και μετά από 4 έτη, στην
μεγάλη πρωτεύουσα, την Αθήνα.
· Ποια
ήταν η πρώτη εντύπωση από την πρωτεύουσα;
Στην Αθήνα ερχόμουν από
μικρός για βόλτα, να δω θέατρο, σινεμά ή να επισκεφτούμε με την οικογένειά μου
συγγενείς και φίλους. Πάντα ενθουσιαζόμουν με τους μεγάλους της δρόμους, τα
πολλά φώτα και τα επιβλητικά της κτίρια. Ερχόμενος μόνιμα το 2015 στην Αθήνα,
άρχισα να ανακαλύπτω κάθε της γωνιά και να εξερευνώ ακόμη κι άγνωστες πτυχές
της. Από ένα λιλιπούτειο καφέ στο Κουκάκι και το Νέο Κόσμο, μέχρι ένα ζεστό
βιβλιοκαφέ στο Παγκράτι ή ένα μπαράκι με ωραία μουσική στην Πανόρμου. Γενικά
αγαπάω πολύ το κέντρο της Αθήνας, γιατί μου υπενθυμίζει ότι αυτή η πόλη είναι
γεμάτη αντιθέσεις κι εκπλήξεις. Αυτή λοιπόν ήταν και η πρώτη μου εντύπωση, η
οποία παραμένει μέχρι και σήμερα η ίδια. Αυτές οι αντιθέσεις με έκαναν να
ασχοληθώ και με το ρεπορτάζ πόλης στην αρχή. Να ανακαλύπτω νέα μαγαζιά σε
περιοχές γνωστές αλλά και άγνωστες στο ευρύ κοινό. Ρεπορτάζ ζωής.
·
Θυμάστε την πρώτη σας συνέντευξη;
Ναι φυσικά και θα τη θυμάμαι για πάντα. Γιατί αυτή η συνέντευξη ήταν η αρχή μίας εξελικτικής πορείας, γεμάτη αγάπη, δυσκολίες, ενδιαφέροντα πρόσωπα και πολλές ανθρώπινες ιστορίες. Η πρώτη μου συνέντευξη λοιπόν, έγινε τον Ιούλιο του 2014, στην Πλατεία Εξαρχείων, με τον συγγραφέα Αύγουστο Κορτώ, για το Frapress τότε. Είχα πάει μαζί με την τότε αρχισυντάκτριά μου Εβίτα και την πολύ καλή μου φίλη Κατερίνα, από την σχολή. Η Κατερίνα μου είχε κάνει δώρο ένα βιβλίο του Κορτώ και μου γέννησε την ανάγκη να τον γνωρίσω καλύτερα. Έτσι έγινε αυτή η συνέντευξη. Με πάρα πολύ άγχος στην αρχή, αλλά με πολύ γέλιο στο τέλος. Αυτή τη συνέντευξη μάλιστα, τη θεωρώ και γούρι μου για την μετέπειτα πορεία μου, οπότε θα ευγνωμώ πάντα τον Αύγουστο Κορτώ!
· Πότε
αισθανθήκατε άβολα κατά τη διάρκεια μιας συνέντευξης;
Θα σας ακουστεί περίεργο
αλλά δεν έχω αισθανθεί (σχεδόν) ποτέ άβολα κατά την διάρκεια μίας συνέντευξης.
Αυτό που μπορώ να σας πω είναι ότι ακόμη και σήμερα, τα 5 πρώτα λεπτά, οι
παλμοί μου είναι δυνατοί, αισθάνομαι ότι η καρδιά μου θα «σπάσει» και νιώθω
αγχωμένος. Μετά τα 5 λεπτά όμως, ξεκινάει η μαγεία του να γνωρίσεις και να
συνομιλήσεις με τον συνεντευξιαζόμενό σου. Αυτή η στιγμή είναι και η ωραιότερη
γιατί σου υπενθυμίζει τι σημαίνει να αγαπάς αυτό που κάνεις!
· Πως
είναι να κάνεις επιμέλεια σε ένα βιβλίο;
Αυτή είναι μία νέα
συνθήκη για μένα, πολύ ενδιαφέρουσα! Επιμελήθηκα ένα πολύ ωραίο και
καλογραμμένο βιβλίο, ενός πολύ καλού φίλου που θα κυκλοφορήσει σύντομα κι
εύχομαι να το αγαπήσετε και να το στηρίξετε! Δεν μου επιτρέπεται να πω
περισσότερα. Θα σας πω όμως ότι η επιμέλεια είναι μία μαγική διαδικασία για
όλους εμάς που αγαπάμε την ελληνική γλώσσα, τις λέξεις και τις φράσεις της.
Απαιτεί συγκέντρωση, υπομονή κι επιμονή! Σίγουρα θα το έκανα ξανά κι εύχομαι
αυτό να γίνει πολύ σύντομα.
· Φιλόλογος
και δημοσιογράφος. Τι σας αρέσει πιο πολύ;
Αυτή είναι μία ερώτηση που μου την κάνουν πολύ συχνά. Οι γονείς μου, οι φίλοι μου, οι συνεργάτες μου, άνθρωποι του χώρου. Δεν έχω σαφή απάντηση. Η φιλολογία είναι η επιστήμη που αγαπούσα από παιδί και ήθελα πάντα να την σπουδάσω, λατρεύω την επικοινωνία που έχω με τους μαθητές μου, γιατί μαζί ανακαλύπτουμε τη μαγεία του λόγου, της έκφρασης και της σκέψης. Η δημοσιογραφία πάλι, είναι πάθος. Είναι πηγή ζωής κι έμπνευσης. Είναι δημιούργημα που με κρατάει ζωντανό και μου δίνει ωραία κίνητρα. Δεν μπορώ να επιλέξω ή το ένα ή το άλλο. Θα σας πω μόνο ότι το ένα συμπληρώνει το άλλο (προς το παρόν). Αν κάτι από τα δύο αποφασίσω να κάνω περισσότερο, θα το μάθετε ΜΟΝΟ από εμένα!
· Ποιοι
είναι οι αγαπημένοι σας καλλιτέχνες;
Ωραία
και πολύτιμη λέξη ο καλλιτέχνης. Δύσκολη βέβαια η ερώτησή σας γιατί περικλείει
πολλά είδη τέχνης μέσα. Η αγάπη μου για το θέατρο και τη μουσική είναι
μεγαλύτερη, οπότε θα σας αναφέρω ηθοποιό και ερμηνευτή. Με μία πρώτη σκέψη,
παρ’ ότι είναι πολλά τα ονόματα που τριγυρνούν στο μυαλό μου, από την θεατρική
σκηνή, ξεχωρίζω την Ελένη Ράντου γιατί πέρα από μία σπουδαία ηθοποιός, είναι
εξαιρετική συγγραφέας θεατρικών κειμένων, αλλά και πολύ άξια σκηνοθέτης. Την
γνωρίζω και αγαπώ πολύ την ευφυία της, την καλοσύνη της και την οξυδερκή της
ματιά στα τεκταινόμενα. Φυσικά είναι κι άλλοι πολλοί ηθοποιοί που μου
αναπτύσσουν το αίσθημα του θαυμασμού, όπως η Μαρία Καβογιάννη, ο Πυγμαλίων
Δαδακαρίδης, η Ράνια Σχίζα, κ.α. Από την μουσική σκηνή, ξεχωρίζω τη Δήμητρα
Γαλάνη για την ερωτική και ονειρεμένη της χροιά, την Χάρις Αλεξίου γιατί είναι
η επιτομή της χώρας μας και του πολιτισμού μας, και την Νατάσα Μποφίλιου για
την κρυστάλλινη φωνή της και τα ταξίδια που μου έχει χαρίσει μέσα από τα
τραγούδια της. Αλλά και άλλοι πολλοί καλλιτέχνες, κάθε είδους έχουν ισχυρή θέση
στην καρδιά μου, αλλά αν αρχίσω δεν θα τελειώσω ποτέ!
· Ποια
είναι τα εφόδια που πρέπει να έχει ένας καλός δημοσιογράφος;
Δεν ξέρω αν είμαι ο
κατάλληλος άνθρωπος για να απαντήσω σε αυτή την ερώτηση. Αυτό που θα σας πω
όμως είναι ότι κάθε καλός επαγγελματίας, με ό,τι καταπιάνεται αξίζει να το
αγαπάει πολύ, να έχει διάθεση να κοπιάσει, να ακούει, να παρατηρεί και κυρίως
να έχει πάθος για την δουλειά του, χωρίς όμως να χάνει τον έλεγχο. Ειδικά ο
δημοσιογράφος οφείλει να έχει άρτιο λόγο κι έκφραση, να δίνεται ολοκληρωτικά σε
αυτό που κάνει και να είναι μελετηρός πάνω σε αυτά που έχει να πράξει. Και πάνω
απ’ όλα να έχει ήθος, ποιότητα, σεβασμό και να είναι ταπεινός.
·
Τι θα κάνετε στις 17 Μαΐου στο Μέγαρο
Μουσικής Αθηνών;
Θα είμαι ένας από τους
ομιλητές της παρουσίασης του νέου βιβλίου του φίλου μου Κωνσταντίνου Ιωακειμίδη
με τίτλο «4 Ιστορίες Μυστηρίου;» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Βήτα. Νιώθω
μεγάλη χαρά και τιμή γι’ αυτή την πρόσκληση γιατί σέβομαι κι εκτιμώ την γραφή
και το ήθος του Κωνσταντίνου. Σας περιμένουμε όλους!
· Στείλτε
το δικό σας μήνυμα στους αναγνώστες του blog.
Να αγαπάμε αληθινά, να
συνεχίσουμε να ονειρευόμαστε με πάθος, να λέμε «ευχαριστώ», «σ’ αγαπώ» και
«συγγνώμη», όταν και όπου εμείς το θέλουμε. Να καταδικάζουμε τη βία, να μιλάμε
για όσα μας «βαραίνουν» την ψυχή και να μην χάσουμε το χαμόγελό μας. Να μη χάσουμε
την αξιοπρέπεια μας και να στηρίζουμε κάθε πτυχή του πολιτισμού μας. Το θέατρο,
το βιβλίο, την μουσική, κ.α. Και τέλος, «να αναζητήσουμε τον άνθρωπο όπου κι αν
βρίσκεται», όπως είπε και ο μέγιστος Γιώργος Σεφέρης προς την Σουηδική
ακαδημία, λίγο μετά την βράβευσή του με το Νόμπελ Λογοτεχνίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου