ΣΩΖΙΑ ΜΑΡΑΚΗ… συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης

 

Πότε ανακαλύψατε το πάθος σας για το θέατρο;

Το θέατρο μπήκε από νωρίς στη ζωή μου ως θεατής, από όταν θυμάμαι τον εαυτό μου. Παρακολουθούσα θεατρικές παραστάσεις από μικρή, καθώς η μητέρα μου μας πήγαινε με την αδελφή μου σχεδόν κάθε σαββατοκύριακο στο θέατρο. Βλέποντας κόσμους να ξετυλίγονται μπροστά στα μάτια μου, άρχισα να νιώθω πως θέλω να γίνω κι εγώ μέρος της μαγείας του θεάτρου. Η επαφή με τη σκηνή βέβαια υπήρχε από την ηλικία των τεσσάρων ετών, καθώς τότε άρχισα το κλασσικό μπαλέτο, έτσι λάμβανα μέρος στις παραστάσεις της σχολής, κάνοντας στη συνέχεια και άλλους χορούς όπως το σύγχρονο αλλά και το flamenco. Έπειτα, στο λύκειο με επέλεξε ο Μπάμπης Σαρηγιαννίδης στη θεατρική ομάδα και έλαβα μέρος στην παράσταση «Τρόμος και αθλιότητα στο Γ’ Ράιχ» του Μπρέχτ. Με το που άρχισαν οι πρόβες συνειδητοποίησα πως αυτό ήταν που ήθελα να κάνω στη ζωή μου.

 

Ποια παράσταση σας έχει μείνει χαραγμένη στην καρδιά;

Το πρώτο θεατρικό έργο που έγραψα, «Η γωνιά του γαλάζιου», το οποίο ανέβηκε στο θέατρο για δύο χρόνια και έπαιζα με αγαπημένους συναδέλφους. Το γεγονός πως αρχίζεις κάτι από το μηδέν, από μια κόλλα λευκή χαρτί, το μοιράζεσαι με ανθρώπους του χώρου, χτίζεται μέρα με τη μέρα, μεγαλώνει και βάζεις τον εαυτό σου μέσα σε αυτό, παίρνει ζωή όπου στο τέλος το παρουσιάζεις στο κοινό είναι η μεγαλύτερη εμπειρία που έχω ζήσει και θα μένει πάντα χαραγμένη μέσα στην καρδιά μου.

Ένας ρόλος που θα θέλατε πολύ να υποδυθείτε.

Θα ήθελα να υποδύομαι ρόλους απαιτητικούς, ώστε να δοκιμάζω τα όρια και τον εαυτό μου. Σε κάθε ρόλο το παν είναι να μπαίνεις βαθιά μέσα σου, να σκάβεις να βγάζεις πράγματα που ίσως ούτε εσύ ο ίδιος ήξερες πως υπάρχουν.

 

Το θέατρο περνάει κρίση;

Σαφώς υπήρξε μεγάλη κρίση την περίοδο του κορονοιου στον χώρο του θεάτρου, καθώς για πολλούς ανθρώπους του χώρου δεν υπήρξε η κατάλληλη μέριμνα, όπως επίσης τα θέατρα έμειναν για αρκετό διάστημα κλειστά. Την φετινή χρονιά στις περισσότερες παραστάσεις τις οποίες παρακολούθησα τα θέατρα ήταν γεμάτα. Φυσικά πρέπει να αναφερθώ και στην υποβάθμιση των πτυχίων των καλλιτεχνών από το κράτος. Για αρκετό χρονικό διάστημα τα θέατρα, και όχι μόνο, παρέμειναν κλειστά, οι άνθρωποι της τέχνης βγήκαμε στους δρόμους ώστε να διεκδικήσουμε τα αυτονόητα για το επάγγελμά μας. Δυστυχώς το κράτος κάνει ότι μπορεί να υποβαθμίσει την τέχνη και τον πολιτισμό αντι να προωθεί κάτι για το οποίο θα έπρεπε να ήμασταν γνωστοί παγκοσμίως.

Κωμωδία ή δράμα; Η και τα δυο; Τι προτιμάτε;

Δεν μπορώ να διαχωρίσω τα δύο είδη. Στο θέατρο έχω παίξει κυρίως δραματικούς ρόλους , όπως επίσης επιλέγω το δραματικό στοιχείο στα έργα που γράφω Παρ’όλα αυτά υπάρχουν κωμωδίες που θα ήθελα να παίξω, όπως και αρκετοί κωμικοί ρόλοι που αγαπώ.

Τι θα γίνει στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών στις 17 Μαΐου;

Στις 17 Μαΐου στο Μέγαρο μουσικής θα βρεθώ μαζί με αξιόλογους καλλιτέχνες στο πλευρό του αγαπημένου φίλου και συγγραφέα Κωνσταντίνου Ιωακειμίδη, να παρουσιάσουμε το όγδοο πόνημα του, «4 ιστορίες μυστηρίου;», το οποίο ανυπομονούσα να διαβάσω για τα λίγα που είχα ακούσει. Λοιπόν, όταν το διάβασα το λάτρεψα και είναι μεγάλη μου χαρά και τιμή για την ανάθεση αυτή! Οι ιστορίες του βιβλίου αυτού είναι γεμάτες μυστήριο αλλά και νοσταλγία.

 

·     Στείλτε το δικό σας μήνυμα στους αναγνώστες του blog.

·     Να προχωράμε όλοι οι άνθρωποι με όπλο την αλληλεγγύη. Να στηρίζουμε όσο μπορούμε τον πολιτισμό στη χώρα μας. Να βλέπουμε θέατρο, κινηματογράφο, να διαβάζουμε βιβλία. Να έχουμε αγάπη για ότι κάνουμε, ώστε να είμαστε ευτυχισμένοι.

Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;

Ευελπιστώ να κάνω θέατρο τη νέα σεζόν. Επίσης, γράφω ένα νέο θεατρικό έργο και θα ήθελα να ανέβει κάποια στιγμή. Γενικά είναι αρκετά δημιουργική η τωρινή περίοδος για μένα, οπότε ελπίζω να βγουν οι καρποί της προσπάθειας αυτής στο μέλλον.