Ο Τόμας Λάνιερ -όπως ήταν το πραγματικό του όνομα- γεννήθηκε το 1911 στο Κολόμπους του Μισισιπή. Σπούδασε στο Μισούρι, στο Σαιν Λιούις και στην Αϊόβα. Την περίοδο της φοιτητικής του ζωής γράφει και το πρώτο του θεατρικό έργο, “Κάιρο! Σαγκάη! Βομβάη!” Ακολούθησαν: “Τα αμερικάνικα μπλου”, “Το μεγάλο αντίο”, “Η Μάχη αγγέλων” και το έργο - σταθμός, “Ο επισκέπτης”, που παίχτηκε στο Σικάγο και στη Νέα Υόρκη με μεγάλη επιτυχία και το οποίο απέσπασε το Βραβείο Κριτικών της Νέας Υόρκης. Αναγνωρισμένος συγγραφέας πια, ο Ουίλλιαμς συνεχίζει με αμείωτο ρυθμό να γράφει και οι επιτυχίες έρχονται η μία μετά την άλλη. Από το 1947 έως το 1961 γράφει έργα που έμελλε να γίνουν μεγάλες επιτυχίες και να παίζονται μέχρι σήμερα, με την ίδια απήχηση στο κοινό: “Καλοκαίρι και καταχνιά”, “Λεωφορείον ο Πόθος”, “Τριαντάφυλλο στο στήθος”, “Λυσσασμένη γάτα”, “Ο Ορφέας στον Άδη”, “Ξαφνικά πέρσι το καλοκαίρι”, “Γλυκό πουλί της νιότης”, “Η νύχτα της Ιγκουάνα”. Τα έργα του Αμερικανού συγγραφέα χαρακτηρίζονται από απαισιοδοξία και όλα έχουν ως θέμα τους την αποτυχία και στο τέλος την καταστροφή των πρωταγωνιστών. Από το 1962 όμως και μετά τα πράγματα γίνονται δύσκολα για τον διάσημο συγγραφέα. Τα έργα που γράφει σημειώνουν αποτυχία και καταφεύγει στο αλκοόλ και στα ναρκωτικά. Πέθανε το 1983 μόνος, μέσα σ’ ένα δωμάτιο ξενοδοχείου στη Νέα Υόρκη. Άλλα έργα του είναι: “Γυάλινος κόσμος”, “Περίοδος προσαρμογής”, “Προς κατεδάφισην”, καθώς και τα μυθιστορήματα: “Η ρωμαϊκή άνοιξη της κυρίας Στόουν”, “Ανδρόγυνε, αγάπη μου”, “Αναμνήσεις”, κ.ά. Πολλά από τα έργα του έχουν μεταφερθεί στον κινηματογράφο ενώ έχει τιμηθεί τέσσερις φορές με το Βραβείο Κριτικών της Νέας Υόρκης και δύο φορές με το Βραβείο Πούλιτζερ. Στην Ελλάδα το έργο του Τέννεση Ουίλλιαμς είναι ιδιαίτερα αγαπητό και πολλά από τα έργα του έχουν ανεβεί στην ελληνική σκηνή.
Το μοναδικό μυθιστόρημα του Τέννεση Ουίλλιαμς αποτελεί το πορτραίτο μιας σαγηνευτικής γυναίκας, της κυρίας Στόουν, που υπήρξε κάποτε όμορφη, πρώτη φίρμα του Μπροντγουαίη, για μια δεκαετία χωρίς αυτογνωσία.
Γερασμένη πια γυναίκα η κυρία Στόουν υποφέρει από άγχος μοναξιάς και ανθρωποφοβία. Ο πληρωμένος έρωτας, που εξασφαλίζουν τα χρήματα της, δεν εξασφαλίζει και την ψυχική ισορροπία της, με αποτέλεσμα να φθαρεί μεθοδικά ως την τέλεια εξουθένωση.
Οι τρεις νουβέλες που ακολουθούν ανήκουν στην περίοδο όπου ο συγγραφέας αναζητά και βρίσκει τα πρώτα στοιχεία ανθρωπιάς, που θα χρησιμοποιήσει με τόση ευστοχία στα θεατρικά του έργα.
Αλκοόλ, ναρκωτικά, ομοφυλοφιλία. Μέσα στην απάνθρωπη μοναξιά της τερατούπολης που λέγεται Νέα Υόρκη ο ήρωας του βιβλίου, εύθραυστος, υπερευαίσθητος, και ευφάνταστος προσπαθεί να δημιουργήσει το δικό του χώρο και να περισώσει όσα μπορεί απ’ τα όνειρά του.
Σ’ ένα κόσμο όμως στοιχειωμένο από μνήμες του παρελθόντος, διαβατικούς εραστές, βάρβαρους αστυνομικούς και αποτυχημένους καλλιτέχνες τα περιθώρια του όλο και στενεύουν ως τη στιγμή που η ζωγράφος Μωυσή και η ρήξη της με τη λογική του προσφέρουν την έσχατη λύση της απελπισίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου