ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Και χωρίς να χάνω χρόνο – τα μεσάνυχτα μπήκα σπίτι – καταγράφω, όπως πάντα, όλα ή σχεδόν όλα όσα έζησα στο τριήμερο ταξίδι μου στην όμορφη Θεσσαλονίκη η οποία πόλη μου πήρε το μυαλό και την καρδιά. Παρασκευή πρωί ξεκίνησα από το σπιτάκι μου για να πάρω το μετρό. Έφτασα στο Ελευθέριος Βενιζέλος και αφού παρέδωσα την κίτρινη βαλίτσα μου είπα να πιω ένα καφεδάκι και να φάω μια ζαμπονοτυρόπιτα. Θα μπορούσα να κρατηθώ και να φάω μπουγάτσα γλυκιά αλλά πεινούσα. Μπήκα στο αεροπλανάκι. Άφησα πίσω την Αθήνα και τη φασαρία της και προσγειώθηκα στη Θεσσαλονίκη. Στο στολίδι του Βορρά. Στην πόλη των ερωτευμένων. Μπήκα στο λεωφορείο και κατέβηκα στην Αριστοτέλους. Μου έλειψε αυτή η πόλη. Περπάτησα μέχρι να βρω το ξενοδοχείο μου. Πεινούσα. Ήπια κι άλλον καφέ και έφαγα δυο κομμάτια πίτσα. Ο καιρός υπέροχος. Ανέβασα μια φωτογραφία στο Facebook. Εδώ είμαι! Ξανά. Μετά από δυο χρόνια (που είχα παρουσιάσει τη γριά βαλίτσα πάλι από τις Εκδόσεις Πνοή). Ανέβηκα στο δωμάτιο. Έκανα μπάνιο. Άλλαξα ρούχα. Μπήκα σε ένα ταξί και πήγα στη Διεθνή Έκθεση Βιβλίου. Στο περίπτερο 15 στο stand 4 ήταν η ζεστή και φιλόξενη αγκαλιά της Πνοής. Με πολλά και ωραία βιβλία για όλα τα γούστα. Μετά από δυο ώρες με πήρε τηλέφωνο ο Πάνος Αντωνόπουλος. Με το ίδιο βλέμμα. Εκδόσεις Πνοή. Πήγαμε για φαγητό. Ήπιαμε παγωμένες μπύρες. Γελάσαμε. Περάσαμε πολύ ωραία. Στη συνέχεια πήγαμε στην Ποιητική βραδιά και στο καπάκι στην παρουσίαση του βιβλίου του Αλέξανδρου Δαμουλιάνου «Όσα αστέρια δεν φοβήθηκαν το ξημέρωμα». Μετά επιστρέψαμε στα δωμάτιά μας για να χαλαρώσουμε λίγο και να ετοιμαστούμε για τη νυχτερινή μας έξοδο. Βγήκαμε το βράδυ για φαγητό. Μεγάλη παρέα. Και μετά τα Λαδάδικα. Δεν θα μπω σε λεπτομέρειες. Σας ευχαριστώ. Την επόμενη μέρα ο Πάνος παρουσίασε το βιβλίο του με μεγάλη επιτυχία στο καφέ του Βασιλικού Θεάτρου. Μετά πήγαμε για φαγητό και μετά πάλι στην Έκθεση με πολύ κόσμο να έρχεται να μας δει από κοντά. Να αγοράσει το βιβλίο μου «Η ΦΩΝΗ ΜΕΣΑ ΜΟΥ» και να βγάλουμε φωτογραφίες. Το απόγευμα ήταν η παρουσίαση του βιβλίου στην αίθουσα της Δημοτικής Βιβλιοθήκης μαζί με τον Χάρη Βασιλάκο που ήρθε από τη Σπάρτη και την Ελευθερία Χαλόφτη. Το βράδυ βγήκαμε πάλι αλλά εγώ σαν καλό παιδί πήγα για ύπνο. Αλήθεια σας λέω. Την Κυριακή μάζεψα τα πράγματά μου. Ξαναπήγα στην έκθεση. Ήπια καφέ με έναν γίγαντα. Έφαγα μπουγάτσα. Έκανα μια μεγάλη αγκαλιά την εκδότριά μου κυρία Κάκια Ξύδη. Πήγα στο αεροδρόμιο. Και αν η πτήση δεν είχε μία ώρα καθυστέρηση όλα θα τελείωναν πολύ πολύ ωραία. Αυτά θυμάμαι. Ζητώ συγγνώμη. Γερνάω. Σας φιλώ!