ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΗ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΑΣΗ ΚΙΟΥΡΑ

 

Για μία πατρίδα είναι ο τίτλος του νέου σας βιβλίου. Μιλήστε μας γι’ αυτό .

 

Μπορώ να σου μιλάω, ώρες ατελείωτες για την πατρίδα. Είναι η πατρίδα της καρδιάς μου , αυτή που κουβαλάω από κούνια μαζί μου, αυτή Κωνσταντίνε  πού αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν οι γονείς μου, μαζί με χιλιάδες άλλους Έλληνες αναζητώντας τύχη , ριζικό , νέα ταυτότητα σε άλλα εδάφη , σε άλλα χώματα. Είναι η ιστορία των μεταναστών , την εποχή που η μετανάστευση βρισκόταν σε έξαρση . Δυο παραλληλίες ιστορίες , που μπλέκονται στην συνέχεια. Γερμανία , Αμερική, εκεί που χτυπούσε και χτυπάει ακόμα η καρδιά της ομογένειας. Πώς ξεκίνησαν , τι ένιωσαν , πώς τα κατάφεραν , τι στην τελική κέρδισαν όσοι άφησαν την πατρίδα τους , αναζητώντας μια άλλη. Αυτή την ''άλλη '' που την είχαν στον μυαλό τους ως προσωρινή , '' να μαζέψω λίγα χρήματα, και να επιστρέψω ...'' έγινε η μόνιμη κατοικία για δεκαετίες , μη μπορώντας να επιστρέψουν, ποτέ εκεί που όλα είχαν αρχίσει. Εκεί που αντίκρισαν το πρώτο φως, που πήραν την πρώτη ανάσα.

 

Ποιο ήταν το έναυσμα που σάς έκανε να γράψετε μια αληθινή ιστορία;

Εσωτερική ανάγκη. 'Ίσως επειδή ένιωθα , πώς το όφειλα στους γονείς μου , και σε όσους αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν μάνα , πατέρα , χωριό συνήθειες , πατρίδα. Ήθελα να ξεδιπλώσω και όσο μπορώ να περιγράψω  όλα όσα πέρασαν αυτοί οι άνθρωποι στις ξένες πατρίδες. Ξέρεις η Γερμανία δεν έψαχνε για διευθυντάδες , όχι από αυτούς είχε μπόλικους , έψαχνε για γερά εργατικά χέρια, έψαχνε για ανθρώπους που θα ανέλαβαν τις δουλειές που οι Γερμανοί δεν θα έκαναν ποτέ. Die harte Arbeit. Δεν ήταν ρόδινα χρόνια, ήταν πέτρινα. Δεν γνώριζαν την γλώσσα , τις συνήθειες , έπρεπε να προσαρμοστούν σε ένα νέο καθεστώς, να παλέψουν καθημερινά. Αυτό που είναι σήμερα η Γερμανία το οφείλει στον Ανάσταση, στον Χασάν, στον Τζιουσέππε στον Ντιέγκο , στην Ελένη , στην Αισε και στην Αιμιλία. Είναι η αλήθεια μου, μέσα από τα παιδικά στην πορεία εφηβικά και τώρα ενήλικα μάτια μου.

Σε ποια κατηγορία θα το κατατάσσατε;

 

Είναι ένα μυθιστόρημα με πολλά αληθινά βιώματα.

 

Υπήρξε κάτι που σας δυσκόλεψε κατά την συγγραφή του βιβλίου;

Περιγράφοντας τον θάνατο του μπαμπά μου, θρηνώντας για δεύτερη φορά.

 

Ποια είναι η μοίρα των ηρώων; Εκείνοι την ορίζουν;

Εμείς ορίζουμε την μοίρα μας. Έτσι και οι ήρωες μου ορίζουν την μοίρα μόνοι τους . Εκείνοι με καθοδηγούν , και εγώ γράφω. Εκείνοι κλαίνε και εγώ κλαίω μαζί τους . Και όταν είναι χαρούμενοι και ευτυχισμένοι, χαίρομαι και εγώ μαζί τους . Αυτοί και εγώ, είμαστε ένα.

 

 

 

 

 

Από πού ξετυλίγεται το κουβάρι το κουβάρι της ιστορίας. Ποιόν , ποια ηρωίδα ξεχωρίζεις και γιατί;

Το κουβάρι ξετυλίγεται όταν οι ήρωες μου παίρνουν την γενναία απόφαση να φύγουν, μια απόφαση δύσκολη, πολλά υποσχόμενη , μα δυστυχώς πολλές φορές όπως αποδείχτηκε στενάχωρη. 1920 από Χίο στην Αμερική . Δεκαετία του 1960 από Μέτσοβο στην Γερμανία. Ένα κουβάρι ατελείωτο όπως οι χαρές και οι λύπες των ηρώων. Ποιον να ξεχωρίσω , ποιον να βάλω σε πρώτη , δεύτερη θέση ή ακόμα και τρίτη θέση...; Κανέναν . Όλους τους αγαπώ με τον δικό τους ιδιαίτερο τρόπο , όπως είναι και οι προσωπικότητές τους. Δυνατές , γεμάτες φως, και όταν ακόμα η ζωή δεν τους φερόταν όμορφα δεν το έβαζαν κάτω. '' Έχει ο Θεός '' έλεγαν , έκαναν τον σταυρό τους και κινούσαν για την Arbeit . Όλους τούς αγαπώ, αλλά τώρα που το σκέφτομαι τον Ανάσταση και την Ελένη λίγο παραπάνω. Είναι οι γονείς μου.

 

Πατρίδα , οικογένεια, ξεριζωμός , είναι έννοιες αλληλένδετες μεταξύ τους;

 

 

 

Οι έννοιες είναι αλληλένδετες . Η οικογένεια και η πατρίδα είναι οι ρίζες κάθε ανθρώπου . Όταν αναγκάζεσαι από οποιαδήποτε συνθήκη να φύγεις μακριά τους . Αυτό είναι ξεριζωμός.

 

Σε ευχαριστώ πάρα πολύ. Να έχεις καλές γιορτές , με αγάπη , υγεία και φως

 

Με αγάπη

Αση Κιούρα