Σε ένα νησάκι. Όχι πολύ μακριά αλλά ούτε και κοντά. Πάμε
– επιτέλους – διακοπές. Να ξαπλώνω κάτω από τον γαλάζιο ουρανό και το νερό της θάλασσας
να μου γαργαλάει τις πατούσες. Να μυρίζει το σώμα αλμύρα και caroten. Να καθόμαστε στο
γραφικό ταβερνάκι να τρώμε μεζεδάκια και να πίνουμε ούζο. Τις νύχτες να
περπατάμε κάτω από τ’ αστέρια τρώγοντας παγωτό χωνάκι. Να αδειάσει το μυαλό μου
από προβλήματα και έγνοιες. Να μη σηκώνω το κινητό. Να μη με νοιάζει τι ώρα θα
ξυπνήσω και τι ώρα θα κοιμηθώ. Να μη με νοιάζει – ποτέ δεν με νοιάζει – πως με
κοιτούν οι άλλοι. Τι φοράω και πως περπατάω. Να κοιτάζω τον ήλιο και να
χαμογελώ. Αυτό θέλω πιο πολύ. Να βλέπω τις ηλιαχτίδες να στήνουνε χορό. Τρεις μέρες
μείνανε. Υπομονή. Πες ότι έφυγα. Πες ότι είμαι ήδη εκεί. Σε ένα μικρό νησί.
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου