ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ Σ. Ι. ΖΑΧΑΡΟΠΟΥΛΟΣ

 

«Τα αδιάκριτα κοσμήματα» Συγγραφέας: Ντιντερό

 

Τα αδιάκριτα κοσμήματα, οι ασυνήθιστοι μάρτυρες της μυστικής ζωής των ανδρών και των γυναικών της Μπάντζα μιλάνε μόνο όταν το χρυσό δακτυλίδι του Σουλτάνου στραφεί προς το μέρος τους. Και τι αποκαλύπτουν; Ιστορίες γνωστές και άγνωστες, αστείες και σοβαρές, καθημερινές ή ιδιαίτερες.

 

Μ' αυτό το γοητευτικό μυθιστόρημα και μέσα από τις γεμάτες χιούμορ και οξυδέρκεια εικόνες του ο Ντιντερό ασκεί κριτική στις ανθρώπινες σχέσεις στις δομές της κοινωνίας στη λειτουργία και στη διοίκηση του κράτους.

 

Με την πέννα του που δε χαρίζεται σε κανένα έφτιαξε ένα από τα απολαυστικότερα μυθιστορήματα του.

 

 

«Η καλόγρια»

 

Ο Ντιντερό με τον απλό και κοφτερό του λόγο σκιαγραφεί την ψευτιά και την ανηθικότητα της “καλής” κοινωνίας καθώς και την υποκρισία και τη διαφθορά που κρύβεται στα “ράσα” της εποχής του. Μέσα από τις σελίδες της “Καλόγριας” αποκαλύπτεται πως ο φανατισμός και η θρησκοληψία χειραγωγούν το άτομο και επιβάλλουν τη μονοδιάστατη άποψη τους.

 

 

Σύντομο βιογραφικό

 

Ο Ντιντερό (1713-1784). Γιος ενός σιδερά από την πόλη Langres, διδάχθηκε από Ιησουίτες κληρικούς και σπούδασε στη Σορβόνη, από όπου αποφοίτησε το 1732 ως νομικός. Ο Ντιντερό έχασε όμως το ενδιαφέρον του για το νομικό επάγγελμα και προτίμησε να ασχοληθεί με γλώσσες, λογοτεχνία, φιλοσοφία και μαθηματικά. Αναδείχθηκε σε επιφανή φιλόλογο, φιλόσοφο και συγγραφέα, ήταν εμπνευστής και ηγέτης της προσπάθειας για συγγραφή της “Εγκυκλοπαίδειας” από το 1746 μέχρι το 1780. Σε όλα τα έργα του διέδιδε το πνεύμα του διαφωτισμού, άθεος και υλιστής ο ίδιος, ενάντια στη δεισιδαιμονία και τη θρησκοληψία. Μαζί με τον Βολταίρο και τον Ρουσώ θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους Γάλλους συγγραφείς του 18ου αιώνα. Τα μυθιστορήματά του διαβάζονται ακόμα και τον 21ο αιώνα. Έγραψε ακόμα θεατρικά έργα και κριτικές εργασίες.

 

Η τσαρίνα Αικατερίνη της Ρωσίας τον κάλεσε να υποβάλει προτάσεις για το εκπαιδευτικό σύστημα της Ρωσίας και γι’ αυτό ο Ντιντερό έμεινε στα χρόνια 1773-74 στην Πετρούπολη. Στα ύστερα δημοσιεύματά του ασχολήθηκε επίσης με πολιτικά ζητήματα και θεωρείται από τους πνευματικούς πατέρες της επερχόμενης (γαλλικής) επαναστάσεως.