ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΠΡΟΒΙΑΣ…συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης

 

«Το να βγαίνεις μπροστά και να μιλάς στις γειτονιές μας είναι ανυπολόγιστα πιο ουσιαστικό από το να κρύβεσαι στον καναπέ στο σαλόνι σου και να παρατηρείς έναν κόσμο που υπάρχει μόνο σε μια οθόνη» Είπε ο Χάρβει Μίλκ. Πόσο σε αντιπροσωπεύουν αυτές οι λέξεις;

Ο Χάρβει Μιλκ ήταν ο πρώτος ανοιχτά ομοφυλόφιλος εκλεγμένος άνθρωπος της αυτοδιοίκησης, την δεκαετία που γεννήθηκα, το 1970. Το θάρρος και η επιμονή του είναι έμπνευση… και αν μη τι άλλο, είναι εντυπωσιακό ότι ένα απόφθεγμα του από πενήντα χρόνια πριν είναι σήμερα τόσο επίκαιρο (και κάνει ακόμη πιο μεγάλη την θλίψη μας για την δολοφονία του Μιλκ, το 1979, σε τόσο μικρή ηλικία).

Σήμερα, λοιπόν, οι άνθρωποι συχνά οχυρωνόμαστε πίσω από οθόνες και πληκτρολόγια και ξεχνάμε ότι η κοινωνική αλλαγή, η βελτίωση, η αλληλεγγύη, η συμπόνοια, η ομαδικότητα, η επιρροή, η επίτευξη μεγάλων στόχων, αλλά και μικρών, καθημερινών, επιτελούνται, περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, στην πραγματική ζωή. Με έναυσμα πραγματικές συναντήσεις, όχι διαδικτυακές, και με συνεργασίες και ανταλλαγές επιχειρημάτων. Και ιδεών.

Πως και αποφάσισες να ασχοληθείς με τα κοινά;

Δεν μπορούσα να αρνηθώ την πρόσκληση από τον δήμαρχο της Αθήνας διότι οι προκλήσεις τροφοδοτούν το μυαλό και την καρδιά μου, διότι τίποτε δεν θεωρώ πιο σημαντικό και όμορφο από το να μαθαίνω καινούργια πράγματα, καινούργιους κόσμους, και νέες διαδικασίες και επειδή, βέβαια, είναι τιμητικό! Μετά, άρχισαν τα δύσκολα. Έπρεπε να διαμορφώσω θέσεις, ταυτότητα, αυτοδιοικητική ύπαρξη. Τι στόχους έχω; Με τι μπορώ, θέλω, έχω την ικανότητα να ασχοληθώ, και που έχω την δυνατότητα να συνεισφέρω;

Πριν το αποφασίσω, ρώτησα τον εαυτό μου: Τι μπορώ να κάνω για την αγαπημένη μου πόλη, αλλά και την γειτονιά μου, το Παγκράτι; Πώς θα μπορούσα να βοηθήσω να γίνει ακόμη πιο πολύ το βιβλίο κομμάτι της ζωής και κάθε ανθρώπου αλλά και της πόλης; Πώς μπορούμε να κάνουμε την Αθήνα ακόμη πιο συμπεριληπτική και ανοιχτή και ασφαλής, σε κάθε εκδοχή της ζωής; Πώς η γειτονιά μας μπορεί να συνεισφέρει στο να έχουμε καλύτερη ψυχική υγεία;

Κάπως έτσι ξεκινά μια διαδρομή, που ευελπιστώ πως θα μου επιτρέψει να γράψω ακόμη ένα ωραίο κεφάλαιο στην ζωή μου, μετά την διαφήμιση, την συγγραφή, την μετάφραση και την δημιουργική γραφή.

Τι σημαίνει για σένα πολιτική;

Με κίνδυνο να φανώ ρομαντικός… με εμπνέει αυτή η λίστα, από τον Μάρτιο του 1886 όπου ο Άντων Τσέχωφ, σε ένα αυστηρό γράμμα στον αδελφό του, περιγράφει τα χαρακτηριστικά του πολιτισμένου ανθρώπου:
1 - Σέβεται τους άλλους ανθρώπους και για αυτό είναι ανεκτικός, ευγενικός, γενναιόδωρος, διαλλακτικός.
2 - Έχει συμπόνια για κάθε συνάνθρωπο, για όλους, όχι μόνο για τα γατιά και τους ζητιάνους. Η καρδιά του αισθάνεται τις οδύνες και τους πόνους των άλλων που ίσως δεν είναι ορατοί με γυμνό μάτι.
3 - Σέβεται την ξένη ιδιοκτησία και για αυτό πάντα εξοφλεί τα χρέη του.
4 - Δεν είναι υποκριτής και φοβάται τα ψέματα όσο και την φωτιά. Δεν ψεύδεται ακόμη και για τα πιο ασήμαντα, καθημερινά θέματα. Αγαπά τη σιωπή. Φέρεται στο δρόμο όπως φέρεται και στο σπίτι του.

5 - Δεν μειώνει τον εαυτό του για να προκαλέσει την συμπάθεια.
6 - Δεν είναι ματαιόδοξος κ φιλάρεσκος.
7 - Αν έχει κάποιο ταλέντο, το εκτιμά. Θυσιάζει τη ζωή του για αυτό, υπηρετώντας το. Το φέρει με περηφάνεια.
8 - Εργάζεται για να αναπτύξει την αισθητική του ικανότητα και ευαισθησία. Δεν υποκύπτει αμαχητί στα βασικά του ένστικτα. Ξέρει ότι το υγιες μυαλό υπάρχει σε υγιές σώμα.
9 - Διαβάζει συνεχώς.

Η πολιτική συνδέεται με την τέχνη;

Τα πάντα είναι τέχνη, θα έπρεπε να είναι, και όταν δεν είναι, θα έπρεπε να προσπαθούμε να τα συνδέσουμε! Πάντως, η αυτοδιοίκηση σίγουρα μπορεί να είναι τέχνη, αφού έχει στόχο μια καλύτερη πόλη, μια καθημερινότητα όμορφη, και ανθρώπους που απολαμβάνουν τον τόπο και έτσι συνολικότερα την ζωή τους.

Βαγγέλη, δεν σε προβληματίζει ότι το γεγονός πως μιλάς ανοιχτά για τον σεξουαλικό σου προσανατολισμό μπορεί να ξενίσει κάποιους πιθανούς ψηφοφόρους;

Καταρχήν θέλω να πιστεύω ότι στην εποχή μας οι πολίτες δεν αποκλείουν άξιους υποψήφιους λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού, θρησκείας, φύλου, καταγωγής κ.ο.κ. Επιλέγουν με βάση τις θέσεις και τις ικανότητες κάθε ενός και κάθε μίας. Επιπλέον είμαι υπέρ της ορατότητας, ειδικά των ομάδων που αντιμετωπίζουν προκλήσεις, υπέρ της συμπερίληψης, και ενός δημοτικού συμβουλίου της Αθήνας όπου θα εκπροσωπείται κάθε κοινωνική ομάδα. Αυτό είναι κάτι που το πιστεύει και ο δήμαρχος Κώστας Μπακογιάννης. Άρα, προχωράμε δυνατά και με πολύ καλή προαίρεση.

Τι μας ετοιμάζεις στο 51^ο Φεστιβάλ Βιβλίου;

Ωραία πράγματα! Το Σάββατο 9 Σεπτεμβρίου, στις 20:30, παρουσιάζω ένα βιβλίο για το οποίο καμαρώνω. Είχα την τύχη να «συνδεθώ» με τον Έντγκαρ Άλλαν Πόε, τον Μεγάλο Μάγο των Αμερικανικών γραμμάτων και της παγκόσμιας λογοτεχνίας, μεταφράζοντας μερικές ιστορίες του, και κάνοντας την επιμέλεια σε κάποιες άλλες... το βιβλίο Οι Καλύτερες Ιστορίες του Πόε, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ιωλκός, θα παρουσιαστεί στις 20:30 στην σκηνή Μαρία Πολυδούρη. Ελπίζω να βρεθούμε!

Πότε ήταν η πρώτη σου επαφή με τη δημιουργική γραφή;

Μικρός που διάβαζα πολύ, άρχισα να αναρωτιέμαι πώς και γιατί κάποιες ιστορίες, μικρές ή μεγαλύτερες, με συγκινούσαν, με ανατρίχιαζαν, με ενεργοποιούσαν νοητικά και ψυχικά… «μα πώς το κάνει αυτό», έλεγα, έκπληκτος και περίεργος. Ψάχνοντας, ανακάλυψα πως υπάρχει η «δημιουργική γραφή», δηλαδή ότι είναι δυνατόν να μάθεις τεχνικές και μυστικά της αφήγησης δίπλα σε έμπειρους συγγραφείς. Τόσο απλά. Είχα εξαιρετικούς δασκάλους, την αξέχαστη Νένη Ευθυμιάδη, τον σπουδαίο Ανδρέα Μήτσου, τον διεθνώς πια αναγνωρισμένο Χρήστο Οικονόμου, και άλλους πολλούς στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Αυτό ήταν το πρώτο στάδιο – αργότερα, λίγο από τύχη, λίγο από τις περιστάσεις άρχισα και εγώ να κάνω σεμινάρια, ως εισηγητής. Νομίζω πως ήμουν αποδοτικός επειδή έλεγα στους «μαθητές» μου, αυτό που θα έκανε και εμένα να γράφω καλύτερα!

Ο κόσμος σε αγαπάει πολύ και το δείχνει με κάθε τρόπο. Πώς αισθάνεσαι γι’ αυτό;

Ευγνώμων, έκπληκτος, και χαρούμενος σαν παιδί που παίζει! Και πολύ ευτυχής που οι άνθρωποι με τους οποίους έχω σχέση, οι αναγνώστες βιβλίων και μεταφράσεων, οι «μαθητές» και ακροατές σεμιναρίων, ανταποκρίνονται σε ό,τι κάνουμε μαζί. Και συμμετέχουν σε μια αλληλεπίδραση που με τροφοδοτεί και με ξεδιψά. Για να πω την αλήθεια, ελπίζω την ίδια ευγνωμοσύνη και χαρά, αλλά και αλληλεπίδραση, να την έχω και στην διαδρομή μου στην αυτοδιοίκηση και στον δήμο Αθηναίων.

Στείλε το δικό σου μήνυμα στους αναγνώστες του blog.

Να μην ξεχνάμε να χαιρόμαστε. Ζούμε σε παράξενες εποχές. Να μην καίμε το μυαλό και την καρδιά μας με την διάχυτη σφοδρότητα εντυπώσεων και συναισθημάτων. Για να μπορέσουμε να νικήσουμε την απόγνωση πρέπει να μην ξεχνάμε να βιώνουμε την χαρά και την καλοσύνη που υπάρχει στο στενό μας περιβάλλον, όσο και αν ακούμε συνεχώς βαριά, δυσάρεστα πράγματα. Η φύση, το βιβλίο, η μουσική, οι άνθρωποί μας, αλλά και η αλληλεγγύη, η στήριξη του ευάλωτου είναι… ό,τι κάνει την ζωή, ζωή.

Βαγγέλη σε ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σου και καλή επιτυχία στις Δημοτικές εκλογές.

Εγώ ευχαριστώ!