ΚΟΥΡΑΣΗ ΓΛΥΚΙΑ ΣΑΝ ΕΝΑ ΒΑΖΟ ΜΕΛΙ…

 

ΌΧΙ, δεν παραπονιέμαι, θα πέσει φωτιά να με κάψει. ΌΛΑ πάνε από το καλό στο καλύτερο. ΈΡΧΟΝΤΑΙ νέα πράγματα (που δεν είναι πράγματα). ΑΠΛΑ μισώ το φθινόπωρο, απεχθάνομαι της βροχής τις στάλες και όσο ρομαντικό κι αν ακούγεται αυτό για μερικούς, εμένα μου φέρνει δύσπνοια και ανεβάζω πυρετό 40. ΣΤΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΒΙΒΛΙΟΥ ΟΙ ΒΗΤΑ ΙΑΤΡΙΚΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΗΤΑΝ ΕΚΕΙ και το βιβλίο μου ταξίδεψε και αγκαλιάστηκε από πολλά πολλά χέρια. ΠΟΛΛΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑ τα οποία όσοι με ξέρετε καλά δεν ήταν ψεύτικα. ΤΩΡΑ συνεχίζουμε δυναμικά με όρεξη και μεράκι. ΟΙ ΜΕΘΥΣΜΕΝΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ κι αυτές πάνε ανέλπιστα καλά και αυτό είναι κάτι που με κάνει πραγματικά ευτυχισμένο. ΈΝΑ μικρό παράπονο έχω μόνο. Να μπορούσα να κοιμηθώ λίγες ώρες παραπάνω!