ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΓΙΩΡΓΟ Σ. ΠΟΛΙΤΗ

 

«Το προξενιό της Ιουλίας» είναι ο τίτλος του

πετυχημένου μυθιστορήματός σας το οποίο έχει

μιλήσει στις καρδιές χιλιάδων αναγνωστών.

Μιλήστε μας γι’ αυτό.

 

Σας ευχαριστώ για τη ευκαιρία που μου δίνετε να απευθυνθώ στους αναγνώστες. Αν μιλήσουμε για την τεχνική του θα πω ότι είναι ένα έργο στο οποίο προσπάθησα να ακολουθήσω έναν ιδιαίτερο τρόπο γραφής. Κάθε ήρωας έχει το δικό του κεφάλαιο. Οι σκέψεις, οι περιγραφές ακόμα και η ξεχωριστή φιλοσοφία του καθενός γράφτηκε με τον ιδιαίτερο τρόπο που εκφραζόταν και ο ίδιος. Αν θελήσουμε να πούμε για το είδος του έργου, θα έλεγα ότι είναι ένα ψυχογράφημα όλων των πρωταγωνιστών και όχι μόνο ενός. Πέραν των νοημάτων τα οποία θα ανακαλύψει ο αναγνώστης θα δει να δικαιολογούνται όλες οι σημαντικές πράξεις του κάθε ήρωα πράγμα που από μόνο του εξηγεί πως: ΚΑΛΟ θεωρούμε ό,τι μας ωφελεί και πως το καλό για τον έναν δεν είναι απαραίτητα το ίδιο καλό και για τον επόμενο… Άρα το καλό και το κακό είναι δυο απόλυτα σχετικές έννοιες!

 

 

Ποια είναι η Ιουλία;

 

Η Ιουλία είναι μια κοπέλα που ακόμα και τις μέρες του γάμου της -ας μου επιτραπεί η έκφραση- ζούσε αναπαυμένη στο ροζ συννεφάκι της. Ήταν το άβουλο εκείνο κορίτσι που ακολουθούσε τις οδηγίες της μάνας της. Αργότερα, μετά τον γάμο της, όταν βρέθηκε στη δύσκολη θέση της πραγματικότητας άλλαξε. Αναθεώρησε κάθε αξία της εποχής. Επαναστάτησε. Αποκαθήλωσε τις αξίες των γύρω της και λευτερώθηκε από τα δεσμά των προκαταλήψεων, των ηθικών επιταγών και των δεδομένων της τότε εποχής. Απαξίωσε ολόκληρο τον τρόπο της τη ζωής που την περιέβαλε στον κάμπο και απομονώθηκε.

 

 

Ποια λάθη πληρώνει;

 

Καλώς ή κακώς μέχρι μια ηλικία η εικόνα που έχουμε για τον κόσμο προέρχεται από τις ερμηνείες των γονιών μας. Κάποιοι από εμάς μεγαλώνοντας, ξεφεύγουν από αυτές, άλλοι μένουν προσκολλημένοι στις θεωρίες των άλλων. Η Ιουλία έμεινε στις θεωρήσεις της μάνας της. Δυστυχώς δεν είχε το σθένος να ξεφύγει πριν τον γάμο της και αυτό γιατί βολεμένη περνούσε όμορφα. Αν θα μπορούσε να κατηγορηθεί για κάτι, θα ήταν η δυσκολία της να απαρνηθεί τη βολή και τη σιγουριά που της έδινε ο κύκλος της οικογένειάς της.

 

 

 

Ποια ήταν η πηγή έμπνευσης; Η αφορμή για το έργο στάθηκε ένα πραγματικό προξενιό που συνέβη τόσο χρονολογικά όσο και χωρικά στον τόπο που αναφέρεται στο βιβλίο· σε επόμενο χρόνο βέβαια η μυθοπλασία γέμισε την ιστορία αλλά δεν το έκανε με τρόπο αυθαίρετο. Θέλω να πω, πως όσα διαβάσουν οι αναγνώστες θα τους μεταφέρουν στην πραγματικότητα εκείνη που υπήρχε στην μεταπολεμική περίοδο στην ύπαιθρο.

Οι πολιτικές πρακτικές, οι κοινωνικές θεσμίσεις, οι ανησυχίες και οι προβληματισμοί των ηρώων είναι όλα αποτελέσματα ενδελεχούς μελέτης, ακόμα και ο τρόπος που ο καθένας στο έργο εκφράζεται. Μπορεί ορισμένοι αναγνώστες να δυσκολεύονται με τη ορολογία όμως αυτή η μέθοδος ήταν ο μόνος τρόπος ώστε να φτάσει αυτούσια στα χέρια τους μια εποχή που οι νεότεροι δεν γνώρισαν ποτέ.

 

Κάθε σας βιβλίο είναι και μια πρόκληση;

 

Πραγματικά είναι. Δεν θα μπορούσε να είναι αλλιώς. Οι καταστάσεις, ο τρόπος περιγραφής τους, οι χαρακτήρες… Όλα τους αποτελούν πρόκληση. Πλέον αφήνω σχεδόν ολοκληρωμένα μυθιστορήματα στην άκρη επειδή κάτι δεν κύλησε όπως το θα το ήθελα…

 

 

Ποιο μήνυμα θέλετε να περάσετε στους

αναγνώστες;

 

Να αμφιβάλλουν. Να μην είναι σίγουροι για όσα τους έχουν διδάξει -καλοπροαίρετα θα πω- γονείς, δάσκαλοι και περίγυρος καθόσον κι εκείνοι διδάχτηκαν από άλλους και μεταφέρουν απλά τις διδαγμένες τους θεωρήσεις ως να είναι η μόνη αλήθεια. Η αλήθεια όμως δεν είναι μία… έχει πολλές όψεις. Η ερμηνεία των εμπειριών μας επίσης.  Θα τολμούσα να πω πως ένα δράμι γνώσης αξίζει όσο τόνος πίστης. Πίστης σε δόγματα, σε ομάδες, σε πολιτικές, σε ιδεολογίες…

 

 

Το βιβλίο σας πολύ σύντομα στη μικρή οθόνη

στον Alpha. Πως αισθάνεστε γι’ αυτό;

 

 

Απόλυτα ικανοποιημένος. Είναι θα έλεγα η αποδοχή μιας πορείας που βάστηξε χρόνια. Μπορεί κάποιος να ακολουθεί το ρεύμα και να εκδώσει στη ζωή του δεκάδες βιβλία. Προσωπικά δεν προσπάθησα ποτέ κάτι ανάλογο και αυτός είναι ο λόγος που έχω στο συρτάρι περί τα δέκα έτοιμα μυθιστορήματα που δεν τα έχω δώσει για έκδοση λόγω των απόψεων που υπηρετούν. Ανέκαθεν με ήλκε το διαφορετικό, το αιρετικό ίσως. Η άλλη όψη των πραγμάτων. Αυτός είναι και ο λόγος που προτιμήθηκε το συγκεκριμένο έργο από την παραγωγή ανάμεσα σε πολλά άλλα.

 

 

Η μεγάλη επιτυχία μπορεί να επηρεάσει είτε θετικά

είτε αρνητικά έναν συγγραφέα;

 

Εξαρτάται από τον συγγραφέα. Αν πέσει στη πλάνη πως είναι κάτι σπουδαίο, ασφαλώς αρνητικά. Θεωρώ ότι δεν μπορεί να πάθει κανείς κάτι χειρότερο από το να περιφέρεται νομίζοντας ότι είναι κάτι ξεχωριστό. Κακά τα ψέματα, όλοι διακινούμε γνώσεις που διδαχτήκαμε. Βρήκαμε κάποια μικρά κομμάτια της και τα εκτιμήσαμε, δεν τα δημιουργήσαμε. Αν ο οποιοσδήποτε συγγραφέας καταλάβει πως δεν είναι τίποτα άλλο από κάποιον που μπορεί να πλέκει ιστορίες με ωραία λόγια, θα σωθεί… Από την άλλη, η θετική πλευρά, η αναγνώριση, δίνει νέα ώθηση για νέα έργα.

 

Τι θα συμβουλεύατε έναν νέο συγγραφέα;

 

Μία συμβουλή υπάρχει. Να μη σταματάει να γράφει. Τίποτα δεν πάει χαμένο. Ακόμα και το χαρτί που πέταξε, ακόμα και αυτό τον έχει διδάξει κάτι. Να γράφει για τον εαυτό του. Μονάχα κάποιος με δικό του στυλ μπορεί να ξεχωρίσει. Κανείς δεν διαβάζει κάποιον επειδή μοιάζει με κάποιον άλλο… Κάποιος συγγραφέας μπορεί μονάχα μέσα από τη διαφορετικότητά του να ξεχωρίσει.

 

Στείλτε το δικό σας μήνυμα στους αναγνώστες του

blog.

 

Θα πω μονάχα να μην είναι έτοιμοι να συμφωνήσουν με τις ιδέες που τους βρίσκουν σύμφωνους. Οι καλύτερες απόψεις, οι συγκλονιστικότερες θεωρίες, είναι εκείνες που ίσως απορρίψαμε δίχως δεύτερη σκέψη…

 

Κύριε Πολίτη σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τον

πολύτιμο χρόνο σας. Πάντα επιτυχίες σας εύχομαι.