ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΜΑΝΟ ΣΑΜΟΘΡΑΚΗ

 

1)«ΛΕΟΝ» είναι ο τίτλος του νέου σας μυθιστορήματος που κυκλοφορεί από την Άνεμος εκδοτική. Μιλήστε μας γι’ αυτό.

 

Ο Λεόν είναι μία ιστορία δράσης, έρωτα ανατροπών και τρελής περιπέτειας. Ο αναγνώστης θα χαρεί, θα νευριάσει, θα κλάψει, θα μισήσει και θα αγαπήσει. Έτσι ακριβώς όπως γίνεται στη ζωή. Είναι βγαλμένο από τη ζωή… 

 

Ο Λεόν δεν είναι ήρωας. Είναι μια φωνή αγανάκτησης. Είναι ένα τοίχος που θέλουν όλοι να στήσουν. Στην αδικία. Στο λάθος. Στον πόνο.., 

 

Δεν είναι μόνο ένα μυθιστόρημα,  αλλά είναι και μία ψυχολογική παρότρυνση. Ο Λεόν είναι το λιοντάρι που έχουμε μέσα μας και θέλουμε να είμαστε, σε όλες τις φορές που μας αδικούν. 

 

Θέλουμε να είμαστε αυτός, όταν μας μιλούν άσχημα στο δρόμο, όταν μας ενοχλούν, όταν μας παίρνουν τη σειρά όλοι αυτοί οι μάγκες που νομίζουν ότι μπορούν. Είναι αυτό το λιοντάρι που θέλει να τους καταπιεί. Είναι αυτό το πνίξιμο που ζούμε καθημερινά στη δουλειά μας, στις δημόσιες υπηρεσίες, στο γάμο μας, στο διαζύγιο, στους έχοντες Εξουσία και σε όλους τους αχάριστους, ακόμα και αν είναι παιδιά μας....γενικά σε όλα αυτά τα άδικα που έχει η ζωή. 

 

2)Ποιες είναι οι επτά ευχές;

 

Οι επτά ευχές, είναι μία διαδρομή εξιλέωσης, που πρέπει να υλοποιήσει ο ήρωας, για να καταφέρει να βρει την γαλήνη και την ισορροπία μέσα του. Ένα δύσκολο εγχείρημα, που θα τον οδηγήσει στην λύτρωση και στην ευτυχία. 

 

3)Πόσα κοινά χαρακτηριστικά έχετε με τον πρωταγωνιστή της ιστορίας;

 

Έχω αρκετά κοινά στοιχεία με τον ήρωα, όπως και μεγάλες διαφορές και όσο και να φαίνεται παράξενο, απόκτησα και στοιχεία από τον ήρωα μου. Άλλαξα πράγματα στη ζωή μου και μέσα μου. Έγινα πιο δυνατός και με οδήγησε σε μία εξέλιξη που δεν είχα φανταστεί ότι θα επέλθει, όταν το ξεκινούσα. Βρήκα μια νέα ταυτότητα, που αγνοούσα ως τώρα και κοινά που μου ήταν άγνωστα. Ήταν μία βαθιά βουτιά στην ψυχή μου. 

 

4)Όποιος είναι στην κορυφή κινδυνεύει; Και αν «ναι» από τι;

 

Η κορυφή εμπεριέχει προβλήματα ισορροπίας και μεγάλο άγχος για να κρατηθείς εκεί. Και εκτός αυτού, αποκτάς και πολλούς εχθρούς - που δεν γνωρίζεις - και ανά πάσα στιγμή μπορούν να σου κάνουν κακό ή ακόμη και να σε καταστρέψουν. Πέραν αυτού, μερικές φορές σε κάνει ανικανοποίητο, αδίστακτο και αχάριστο, με άσχημες συνέπειες για τον εσωτερικό σου κόσμο και σαφέστατα και για τους γύρω σου. 

 

5)Υπήρξε κάτι που σας δυσκόλεψε κατά τη διάρκεια της συγγραφής;

 

Υπήρξαν σκηνές πολύ δυνατές και ιδιαίτερες, που μπορεί να έκανα και ένα μήνα για να γράψω μία σελίδα μόνο. Το δεύτερο πράγμα που με δυσκόλεψε είναι: ότι έπρεπε κάποιες φορές να μπαίνω στο πετσί του ήρωα, σε πολλά πράγματα που είναι εκ διαμέτρου αντίθετα από μένα. Ήταν μια πρόκληση αυτό, όμως μου έπαιρνε μία με δύο μέρες για να συνέλθω. Γινόμουν εριστικός, επιθετικός μερικές φορές και δεν γνώριζα ούτε ο ίδιος - για λίγες ώρες - ποιος ήμουν. Ζούσα το βιβλίο, ήμουν εκεί, γελούσα, πονούσα, τα ζούσα όλα στο τέρμα, όπως ο ήρωας μου. 

 

6)Τι είναι αυτό που σας μαγεύει στον κόσμο της δημιουργικής γραφής;

 

Αυτό που με μαγεύει: είναι η κίνηση, το ταξίδι, η γρήγορη αλληλουχία των σκηνών χωρίς περιττά πλατιάσματα και ο πλουραλισμός των συναισθημάτων που αποδίδονται. Η μεταφορά των εικόνων και η δυνατότητα να γεμίζεις λέξεις και επιλογές, αφού είσαι ο κυρίαρχος της ιστορίας. Την γράφεις εσύ και την διαμορφώνεις με ένα μοναδικό τρόπο, που δεν μοιάζει με καμία άλλη. Είναι ένα παιδί σου, όπως συνηθίζω να λέω. 

 

7)Τι είναι αυτό που σας λένε πιο συχνά οι αναγνώστες σας;

 

Το πιο συχνό - που το λένε σχεδόν όλοι - είναι ότι δεν μπορούν να αφήσουν το βιβλίο από τα χέρια τους, ότι νιώθουν σαν να παίζουν στην ιστορία και ότι ταξιδεύουν εύκολα, νοερά και συναισθηματικά, σε όλες τις σκηνές και τα μέρη που αναγράφονται μέσα σε αυτό.  Ότι φτιάχνω εύκολα εικόνες και η μεταφορά των συναισθημάτων έρχεται αβίαστα και γεμίζει τον αναγνώστη. Οι περισσότεροι τελειώνουν το βιβλίο μέσα σε 2-3 μέρες, διότι έχουν μεγάλη αγωνία για την συνέχεια, διότι η ροή είναι καταιγιστική. Όπως και για τα πολλά εσωτερικά μηνύματα που περνάνε μέσα από τα βιβλία μου. 

 

8)Τελικά η πρώτη αγάπη είναι και η παντοτινή;

 

Θεωρώ ότι κάθε αληθινή αγάπη, είναι παντοτινή. Δεν φεύγει ποτέ από μέσα σου. Εάν είναι κιόλας η πρώτη, που περιέχει τα αγνότερα συναισθήματα, ίσως όντως είναι και η δυνατότερη. Υπάρχει σε μια γωνιά του μυαλού μας, ντυμένη με τα ομορφότερα χρώματα και κανείς δεν μπορεί να την διαβάλει ή να την σβήσει. 

 

9)Στείλτε το δικό σας μήνυμα στους αναγνώστες του blog.

 

Το δικό μου μήνυμα είναι: ότι ο πραγματικός παράδεισος δεν βρίσκεται ούτε στην κορυφή, ούτε στον πλούτο, ούτε στην δόξα, ούτε στην καθολική καταξίωση. Ο πραγματικός παράδεισος είναι στην ψυχή μας και τον κατακτούμε, όταν είμαστε ήρεμοι, ισορροπημένοι,  ολοκληρωμένοι και αυτάρκεις. Δηλαδή τελικά ο παράδεισος είναι μέσα μας και δε χρειάζεται να τον ψάχνουμε αλλού.... γι'αυτό δεν πρέπει να επιτρέπουμε να μας την λερώνουν και να την ποδοπατούν. Μπορούμε να φτάσουμε όπου θέλουμε, διότι η δυναμική που υπάρχει μέσα μας, μπορεί να υπερκεράσει το κάθε εμπόδιο. Είναι σημαντικό στην πορεία μας, να διατηρήσουμε την ακεραιότητα μας και να μην αλλοτριωθούμε. Μόνο τότε έχει αξία η κορυφή και σε συνδυασμό με την ψυχική γαλήνη και ισορροπία, δημιουργούν την απόλυτη ευτυχία. 

 

Σας ευχαριστώ πολύ!