Σάββατο 30 Νοεμβρίου 2024

ΖΕΣΤΟΣ ΚΑΦΕΣ ΜΕ ΤΟΝ ΖΩΓΡΑΦΟ ΘΕΟΦΑΝΗ ΓΟΥΛΗ

 



Καλησπέρα σας και καλές γιορτές με υγεία.

Καλησπέρα και σας ευχαριστώ πολύ.

Τι σημαίνει για σας ζωγραφική;

Ζωγραφική για εμένα είναι μια μορφή επικοινωνίας μέσα από την εικόνα με τον κόσμο... Ίσως θα έλεγα κάποιες στιγμές μια μορφή διαμαρτυρίας, με κινηματογραφική αφήγηση και στήσιμο.

Τα χρώματα αλλάζουν ανάλογα με τη διάθεσή σας;

Τα χρώματα και ο τρόπος αλλάζει ανάλογα με το θέμα και με το τι ζητάει η σύνθεση... Προφανώς και η διάθεση είναι μέρος της υπόθεσης.

 

Ποιον ζωγράφο έχετε ως πρότυπο;

Ο Rembrandt, o Γύζης, και Zao Wou Ki (Κινέζος αφηρημένος εξπρεσιονιστης), έχουν μεγάλη επιρροή χρόνια στα έργα μου... Δεν ξεχνώ τον Γιώργο Ρόρρη επίσης.

 

Από ποιο ρεύμα είστε επηρεασμένος;

Οι επιρροές μου είναι πολλές από την ιστορία της τέχνης... Λειτουργώ κάτω από ένα μιξαρισμα επιρροών και όχι από κάποιο κίνημα μεμονωμένα.

 





Για ποιο έργο τέχνης σας είστε περήφανος;

Είμαι περήφανος για όλη την καινούργια μου σειρά "Tech Flesh" που θα παρουσιάσω στην γκαλερί Contemporary, στις 23. 1. 2025

 

 

Τι σας δυσκολεύει πιο πολύ;

Με δυσκολεύει πάρα πολύ η ηλιθιότητα των ημερών μας καθώς επίσης η αγένεια... Σε καμία περίπτωση δεν με δυσκολεύει η ζωγραφική, αισθάνομαι ασφαλής όταν ζωγραφίζω. Αισθάνομαι ανασφαλής και δυσκολεύομαι όμως με τα ποιο πάνω που ανέφερα.

 

 

 

 

Ποιος είναι ο άσσος στο μανίκι σας;

Ο άσσος στο μανίκι μου είναι οι άνθρωποι που αγαπώ και με αγαπάνε.








Πως νιώθετε κάθε φορά που πιάνετε πινέλα στα χέρια σας;

Νιώθω ελεύθερος με τα πινέλα μου, ξανά δημιουργώ τον κόσμο με αφορμή αυτά που βλέπω κάθε μέρα γύρω μου.

 

 

 

Όλα αυτά τα χρόνια τι έχετε χάσει και τι έχετε κερδίσει;

Έχω χάσει πάρα πολλές ώρες από την ζωή μου που θα μπορούσα να διασκεδάζω ή να ξεκουράζομαι αλλά έχω κερδίσει την ηδονή της δημιουργίας, ειδικά όταν έχεις πετύχει την ιδέα και την εικόνα που είχες στο μυαλό σου αρχικά.

 

 

 

 

Η ζωγραφική περνάει κρίση;

Η ζωγραφική πιστεύω ότι δεν περνάει κρίση... Αντίθετα νομίζω ότι και στην Ελλάδα και στο εξωτερικό υπάρχουν καλλιτέχνες που ποντάρουν ακόμα στην εικόνα που δημιουργεί το χέρι.

 

 

 








Ποια είναι τα άμεσα σχέδιά σας;

Ετοιμάζομαι για την ατομική μου έκθεση όπως προανέφερα, στις 23.1.2025 στην γκαλερί Contemporary στο Κολωνάκι.

 

Σας ευχαριστώ πολύ για τον πολύτιμο χρόνο σας. Πάντα επιτυχίες σας εύχομαι!!

Σας ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση


Παρασκευή 29 Νοεμβρίου 2024

ΕΥΧΕΣ ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ/ΣΤΙΧΟΥΡΓΟ ΧΡΥΣΟΥΛΑ ΔΙΠΛΑΡΗ

 




Υγεία και Μαγεία!

Αυτό θα ευχηθώ για τώρα και πάντα!

Να βρει ο καθένας το μαγικό ραβδί, που θα πραγματοποιεί τις επιθυμίες και τα όνειρά του!

Τι, δεν υπάρχει Μαγεία; Ναι, βέβαια κι ο Αη Βασίλης δεν υπάρχει, αλλά τον εφευρίσκουμε!

Κάθε χρόνο τον εφευρίσκουμε από την αρχή κι έρχεται καβάλα σε έλκυθρο, μοτοσυκλέτα, λιμουζίνα ή ποδήλατο...

Κατεβαίνει από καμινάδες, φωταγωγούς και ταράτσες, αφήνει μικρά και μεγάλα δώρα, τρώει κουραμπιέδες, μπισκότα ή πίτσα...

Κατεβάζει γάλα, ουίσκι ή μπύρα...

Λέγεται μπαμπάς, νονά, παππούς, μαμά, θεία, ή απλά άνθρωπος...

Τον εφευρίσκουμε για να ζήσουμε λίγη από τη μαγεία ενός παραμυθιού, για να έχουμε μια μικρή γεύση από παράδεισο...

Σας εύχομαι λοιπόν...Μαγεία! Τώρα και πάντα!

 

 


ΕΥΧΕΣ ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΜΑΡΙΑ ΚΑΒΟΥΡΗ ΓΛΑΡΟΣ

 



Χρόνια καλά και ελπιδοφόρα! Ας στείλει δύναμη το αστέρι της Βηθλεέμ και μαγική σκόνη το πνεύμα των Άγιων ημερών, σε όλες τις καρδιές των ανθρώπων, για να γεμίσει επιτέλους ο κόσμος περισσότερη ανθρωπιά, καλοσύνη, ενσυναίσθηση και αγάπη! Να γεμίσουν χρώματα οι ψυχές και όνειρα η καρδιά μας! Το έχουμε ανάγκη!


ΔΙΑΒΑΣΑ ΚΑΙ ΣΑΣ ΠΡΟΤΕΙΝΩ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΕΛΕΝΗΣ ΨΑΡΡΑ ΜΕ ΤΙΤΛΟ «ΥΠΟΘΑΛΑΜΟΣ»

 




ΕΙΝΑΙ ο έρωτας επιλογή μας ή είναι μια ψευδαίσθηση η οποία υποκινείται από τον εγκέφαλό μας για να μας ωθήσει στην αναπαραγωγική διαδικασία; Μια πλάνη του σώματος και των ορμονών η πραγματικότητα;

Μικρές ιστορίες με ήρωες που αναζητούν την αλήθεια, βιώνοντας το βάσανο του συναισθήματος.

 

 

Απόσπασμα από το διήγημα Ανθρώπινη Φύση…

 

«Βγήκα από το σκιερό στενό δρομάκι και σταμάτησα ένα ταξί. Εξήγησα στον οδηγό ότι η αδελφή μου λιποθύμησε και τον κατεύθυνα στο σπίτι μου. Σε λίγα λεπτά βρισκόμουν στο υπόγειο του σπιτιού μου. Την άφησα να κείτεται σε μια υγρή και σκοτεινή γωνιά μαζί με τη σκιά μου. Την παρατηρούσα κοιμισμένη και νοτισμένη από τη μούχλα του υπογείου μου. Τη φίλησα με θέρμη μα δεν αντέδρασε. Πόση ηδονή κρυβόταν κάτω από το κόκκινο φουστάνι της… Τα πόδια της μαρτυρούσαν τη φλόγα της νιότης της και του ανεξάντλητου έρωτα που προσφέρει η θηλυκή ύπαρξη. Μύρισα τη γονιμότητα που αναδυόταν από τα κύτταρα του δέρματός της. Θα μείνουμε μαζί στο υπόγειο αυτό για μια αιωνιότητα, να ζήσουμε τη μυσταγωγία των σωμάτων μας, υμνώντας τον θεό έρωτα. Κάτω από τη γη, εκεί όπου τα μυστήρια λαμβάνουν χώρα, μέσα στο ζόφο του πόθου και της λαγνείας θα τη θυσιάσω σαν σφαχτάρι στη έξαψη των ορμονών μου. Δεν χρειάζεται να συμμετέχει, δεν έχει σημασία αν με αγαπάει, δεν με νοιάζει αν συμφωνεί κι αν με αισθάνεται μέσα της. Είναι δική μου!

  Της μιλώ μα δεν απαντά… Τη φωνάζω μα δεν σηκώνεται… Τα χείλη της σφραγίστηκαν με ένα παράπονο, από το επιθανάτιο φιλί ενός παρανοϊκού φιλήδονου θαυμαστή. Δεν ήταν έγκλημα, ήμουν ερωτευμένος μα φυλακίστηκα στον υποθάλαμο και τη σκότωσα…

  Οι χυμοί των αισθήσεων στράγγισαν, η ψευδαίσθηση της αγάπης πέθανε μαζί της όταν έσβησε ο στιγμιαίος πυρετός μου πάνω στο κορμί της. Εκείνη θα υπάρχει για πάντα αμόλυντη στο λιβάδι της αθωότητας κι εγώ θα σαπίσω στο πυκνό σκοτάδι του κελιού που έχτισα μέσα στο μυαλό μου. Είμαι ακόμη ερωτευμένος. Η οπτασία της με καταδίκασε σε αιώνια αγωνία… Χωρίς σωτηρία, δίχως κανένα τέλος για τους αμαρτωλούς της σάρκας.»

 

Λίγα λόγια από μένα…

 

Υπάρχουν πάρα πολλά βιβλία στα βιβλιοπωλεία με διηγήματα. Κάποια, διαβάζοντάς τα, τα ξεχνάς μετά από λίγες ώρες και κάποια διηγήματα σου μιλάνε κατ’ ευθείαν στην καρδιά. Ένα τέτοιο βιβλίο με διηγήματα – που έχουν να πουν πολλά – είναι και της Ελένης Ψαρρά. Για αυτή τη συλλογή διηγημάτων θα σας μιλήσω σήμερα. Ο έρωτας έχει τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Οι ιστορίες της συγγραφέως βγαίνουν από το βαθύ σκοτάδι στο φως! Στο φως το αληθινό. Το βιβλίο είναι μικρό σε έκταση αλλά με μεγάλη λογοτεχνική αξία. Είναι ένα στολίδι αυτόφωτο σαν αυτά που βλέπουμε στις βιτρίνες των μεγάλων καταστημάτων. Το διαβάζεις ευχάριστα όλες τις ώρες. Δεν έχει χρόνο ούτε τόπο. Οι ιστορίες «μιλούν» από μόνες τους και κερδίζουν τον αναγνώστη από τις πρώτες κιόλας λέξεις. Εδώ θέλω να συμπληρώσω ότι είναι το πρώτο βιβλίο της συγγραφέως που πέφτει στα χέρια μου. Όταν το διάβασα ενθουσιάστηκα. Ήταν τέτοιος ο τρόπος που χειρίζεται τις λέξεις, χρησιμοποιεί τόσο ωραίες εκφράσεις που παραλίγο να ερωτευτώ! Όλοι οι ήρωες του βιβλίου ανυπομονούν να βγουν από τα αδιέξοδά τους. Και όλα τα διηγήματα «φωνάζουν» μηνύματα για τη ζωή και το θάνατο για το σκοτάδι και το φως για την αρχή και το τέλος. Που αρχίζει η αλήθεια και που σταματά το ψέμα; Ποιος βγαίνει νικητής και ποιος ηττημένος; Θέλω να δώσω τα θερμά μου συγχαρητήρια στη συγγραφέα για το άρτιο αποτέλεσμα και να της ευχηθώ ολόψυχα οι ιστορίες της να μιλήσουν στις καρδιές χιλιάδων αναγνωστών όπως μίλησε και στην δικιά μου.    

 

 

 

 

 

Link : https://www.lulu.com/shop/%CE%B5%CE%BB%CE%AD%CE%BD%CE%B7-%CF%88%CE%B1%CF%81%CF%81%CE%AC/%CF%85%CF%80%CE%BF%CE%B8%CE%AC%CE%BB%CE%B1%CE%BC%CE%BF%CF%82/paperback/product-p6y66zr.html?page=1&pageSize=4


ΕΥΧΕΣ ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΠΙΤΟΥΛΗ

 






Και να που έρχονται και πάλι τα Χριστούγεννα, συνεπή στο ετήσιο ραντεβού τους. Θα ευχηθώ τα εξής: για τα φετινά Χριστούγεννα λιγότερος υλισμός και περισσότερη πνευματικότητα, λιγότερα λαμπιόνια και περισσότερη ενδοσκόπηση, αγάπη για τον εαυτό μας και τους άλλους. Να θυμηθούμε το παιδί που υπάρχει μέσα μας και να υποδεχτούμε τη Γέννηση Χριστού με αλήθεια και Φως. Το αστέρι των Χριστουγέννων ας λάμψει πάνω στην ανθρωπότητα. Και του χρόνου!

 

 


ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ "4 ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΜΥΣΤΗΡΙΟΥ;" & "ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΗΤΑΝ Ο ΚΑΙΡΟΣ" ΤΕΤΑΡΤΗ 18/12 ΩΡΑ 19:00 MYRTILLO CAFE ΒΗΤΑ ΙΑΤΡΙΚΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ

 


Κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ερατώ το νέο βιβλίο του Παντελή Βουτουρή "Κάπου στην Κύπρο, στον νομό Πρεβέζης… Εισαγωγή στην ποιητική του Κώστα Μόντη"

 




Παντελής Βουτουρής
Κάπου στην Κύπρο, στον νομό Πρεβέζης…
Εισαγωγή στην ποιητική του Κώστα Μόντη

Σελίδες: 256, Τιμή: 19.07 ευρώ
ISBN: 978-960-229-381-2
Εκδόσεις Ερατώ

 

Κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ερατώ το νέο βιβλίο του Παντελή Βουτουρή «Κάπου στην Κύπρο, στον νομό Πρεβέζης… Εισαγωγή στην ποιητική του Κώστα Μόντη».
Μέχρι το 1954, το τεσσαρακοστό έτος της ηλικίας του, ο Κώστας Μόντης, ο μεγαλύτερος Κύπριος ποιητής, εκδίδει τρεις ποιητικές συλλογές. Τούτη η περίοδος των πρώτων είκοσι δημιουργικών του χρόνων, χαρακτηρίζεται από τη συστροφή, την ανασφάλεια και την καταβύθιση στα επαγγελματικά, βιοτικά και οικογενειακά προβλήματα. Κανένα του ποίημα αυτής της περιόδου η οποία κυοφορεί τον ένοπλο αγώνα του 1955–1959 δεν υποδηλώνει το κοινωνικό και πολιτικό ζήτημα της αποικιοκρατούμενης Κύπρου και γενικότερα δεν διακρίνεται πουθενά καμιά διάθεση για ρήξη. Θα πρέπει να φτάσουμε στα 1958, για να εκδηλωθεί αυτή η διάθεση. Στις «Στιγμές», την πρώτη συλλογή που εκδίδεται στα χρόνια του Αγώνα, την ώρα που στα διπλωματικά παρασκήνια προετοιμάζεται η συνθηκολόγηση, τα ιδιωτικά αδιέξοδα εγγράφονται στα συλλογικά και η ποίηση του Μόντη αποκτά το πολιτικό έρμα που της έλειπε. Μερικά χρόνια αργότερα, στα τελη της δεκαετίας του 1960, καθώς δοκιμάζεται ο ανθρωπισμός του μπροστά στα μεγάλα παγκόσμια προβλήματα (τον εμφύλιο, την πείνα και τον θάνατο χιλιάδων παιδιών στην Μπιάφρα, τον πόλεμο του Βιετνάμ, την εισβολή των Ρώσων στην Τσεχοσλοβακία) ο πολιτικός ορίζοντας του έργου του διευρύνεται και προσλαμβάνει οικουμενικές πλέον διαστάσεις. Διαγράφονται με αυτό τον τρόπο, ξεκάθαρα, τρεις αλληλένδετες και επικαλυπτόμενες ισοτοπίες (προσωπική, συλλογική, οικουμενική) οι οποίες αναλογούν σε ισάριθμες εννοιακές περιοχές ή θεματικούς κύκλους (εγώ, εμείς, όλοι). Αυτό είναι το σχήμα της ποιητικής του Μόντη το οποίο προτείνεται και αναπτύσσεται στα τρία μέρη αυτού του βιβλίου.
Συγχρόνως στον θεματικό πυρήνα των τριών ισοτοπιών συσπειρώνονται πολλές παιδικές. Έχουμε, κατά συνέπεια, να κάνουμε με έναν αυτοβιογραφούμενο ποιητή ο οποίος μετουσιώνει σε όλη την έκταση του έργου του, μνημονικές εικόνες της μητέρας του Καλομοίρας, του πατέρα του Θεόδουλου, του αδελφού του Γιώργου, του αδελφού του Νίκου, της αδελφής του Ελέγκως και της αδελφής του Χρυστάλλας (για την τραγική ιστορία της οικογένειας με τους αλλεπάλληλους θανάτους, γίνεται λόγος σε διάφορα σημεία του βιβλίου). Τούτες οι μνήμες μορφώνονται ποιητικά, κατασταλάζουν και συστήνουν σταθερούς θεματικούς τόπους της ποιητικής του οι οποίοι εξετάζονται διεξοδικά στα οικεία κεφάλαια: (α) το σύνδρομο της Πρέβεζας, (β) το οδυνηρό θέμα του μισθοφόρου πατέρα, (γ) η τραυματική μνήμη της ετοιμοθάνατης μητέρας, έγκλειστης σε ένα δωμάτιο μακριά από τον δωδεκάχρονο τότε Κώστα Μόντη, (δ) ο ποιητικός «ετερόκοσμος» της έρημης χώρας.

 

Βιογραφικό
Ο Παντελής Βουτουρής είναι Ομότιμος Kαθηγητής της Nεοελληνικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Kύπρου, Διευθυντής του Νεοελληνικού Σπουδαστηρίου Πετρώνδα του Πανεπιστημίου Κύπρου, και πρόεδρος του Δ.Σ. του Θεατρικού Οργανισμού Κύπρου. Σπούδασε Μεσαιωνική και Nεοελληνική Φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Δίδαξε Νεοελληνική Φιλολογία στις Φιλοσοφικές Σχολές των Πανεπιστημίων Kρήτης και Kύπρου. Δίδαξε επίσης, ως Επισκέπτης Καθηγητής, στο King΄s College του Πανεπιστημίου του Λονδίνου, στην Ακαδημία της Βαρκελώνης, στο Κέντρο Βυζαντινών Νεοελληνικών και Κυπριακών Σπουδών του Πανεπιστημίου της Γρανάδας και στο Τμήμα Ελληνικής και Λατινικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου της Pώμης La Sapienza.
Εξέδωσε 13 βιβλία και δημοσίευσε περισσότερες από εκατό μελέτες για τη λογοτεχνία, την κριτική και την ιστορία των ιδεών. Το βιβλίο του «Ιδέες της σκληρότητας και της καλοσύνης. Εθνικισμός, σοσιαλισμός, ρατσισμός (1897-1922)», εκδόσεις Καστανιώτη 2017, τιμήθηκε με το πρώτο βραβείο δοκιμίου του Αναγνώστη και το πρώτο Κρατικό Βραβείο της Κύπρου. Πιο πρόσφατο βιβλίο του: «Κάπου στην Κύπρο, στον νομό Πρεβέζης... Εισαγωγή στην ποιητική του Κώστα Μόντη», εκδόσεις Ερατώ, 2024.

 

 

 

Εκδόσεις Ερατώ
Βαλτετσίου 39, 10681 Αθήνα, Τηλ. 210 3830323
eratobooks@gmail.com


ΕΥΧΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΗΘΟΠΟΙΟ ΣΩΤΗΡΗ ΣΚΑΝΤΖΙΚΑ

 



Οι ημέρες που πλησιάζουν είναι πάντα πλημμυρισμένες από φως! Πολύχρωμα φωτάκια παντού, λαμπιόνια στα σπίτια, στους δρόμους, στα καταστήματα. Σαν "ψυχούλες" που μας έλλειψαν, που μας περιέβαλαν με αγάπη, με ζεστασιά, με πραγματικό χάδι. Εύχομαι λοιπόν φέτος, να αισθανθούμε περισσότερο αυτό το φως, που δείχνει τον δρόμο στο μέλλον, αλλά και σε αγαπημένα "παρελθόντα".

Και... να θυμηθούμε το παιδί μέσα μας, το παιδί που κρύψαμε και πού και πού ξεπροβάλλει με "αναίδεια", ταράζοντας την λίμνη σαν βότσαλο.

Απλά ας είναι το "καλό παιδί", όχι το "άλλο"...

Φως λοιπόν και αγάπη. Πολλή αγάπη. Ας μην ξεχνάμε ποτέ ότι δεν είμαστε μόνοι μας στον πλανήτη. Ας κοιτάξουμε και λίγο δίπλα...

Χρόνια πολλά!!!


ΖΕΣΤΟΣ ΚΑΦΕΣ ΜΕ ΤΗ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΑΝΝΗ ΠΑΠΑΘΕΟΔΩΡΟΥ

 



Καλημέρα φίλη μου και καλές γιορτές. Ένα ολοκαίνουργιο βιβλίο ξεκινάει το μεγάλο του ταξίδι! Αλήθεια, πώς αισθάνεσαι;

Καλημέρα Κωνσταντίνε μου. Όταν βλέπεις τις σκέψεις σου και τη φαντασία σου να παίρνουν χειροπιαστή μορφή και να γίνονται βιβλίο, που μπορείς να το δεις, να το αγγίξεις, να το μυρίσεις, να το φυλλομετρήσεις και να ακούσεις τον ήχο των σελίδων, μέχρι και να το γευτείς, τότε μόνο συγκίνηση και ενθουσιασμό μπορείς να νοιώσεις. Αυτό νοιώθω κι εγώ.

 

Ποια είναι η «Τέταρτη πλευρά»;

Ο Ζαν Ζακ Ρουσσώ είχε πει πως «υπάρχουν πάντα  τέσσερις πλευρές σε κάθε ιστορία: Η δική σου εκδοχή, η δική τους εκδοχή, η αλήθεια και αυτό που πραγματικά συνέβη». Η τέταρτη πλευρά που είναι ο τίτλος του τελευταίου μου βιβλίου είναι αυτό που πραγματικά συνέβη στην ιστορία που διηγούμαι και που περιλαμβάνει και τις υπόλοιπες εκδοχές και την αλήθεια.

 

Ποια ήταν η πηγή έμπνευσης;

Ήταν ακριβώς η παραπάνω ρήση.

 





Τι είναι αυτό που κάνει όλους τους ήρωες του βιβλίου σου τόσο ξεχωριστούς;

Το αν είναι ξεχωριστοί θα κριθεί στην πορεία και μόνο ο κάθε ένας ξεχωριστός αναγνώστης μπορεί να αποφανθεί γι’ αυτό. Για μένα είναι σίγουρα ξεχωριστοί, όπως άλλωστε κάθε ήρωας που κάποιος δημιουργεί. Οι συγκεκριμένοι ήρωες είναι ξεχωριστοί γιατί ο καθένας έχει τα δικά του τραύματα, τις δικές του πληγές, τα δικά του μυστικά και τις δικές του απώλειες. Όλοι είναι πονεμένοι και όλοι κρύβουν μυστικά που δεν θέλησαν, ωστόσο υποχρεώθηκαν σ΄ αυτά.

 

Υπήρξε κάτι που σε δυσκόλεψε κατά τη διάρκεια της συγγραφής του συγκεκριμένου βιβλίου;

Πάντα, σε κάθε μου βιβλίο, αυτό που με δυσκολεύει είναι όταν οι ήρωες λοξοδρομούν. Όταν δεν θέλουν να κάνουν αυτό για το οποίο εγώ τους έχω προορίσει. Προικίζω τους ήρωες με έναν χαρακτήρα και κάποιες φορές, αυτός δεν ταιριάζει με αυτό που έχω σκεφτεί ότι θα πράξουν. Τότε πρέπει να το δω διαφορετικά, να μπω στο πετσί του ήρωα και να βρω άλλους δρόμους για την ιστορία συμβατούς με τους χαρακτήρες που έχω δημιουργήσει.

 

Κάθε νέο βιβλίο είναι και ένα στοίχημα για σένα;

Ξεκινάει σαν ταξίδι, σαν περιπλάνηση, σαν αναζήτηση και διερεύνηση κάποιου θέματος και τελικά καταλήγει πραγματικά σε στοίχημα. Και το στοίχημα είναι αν θα μπορέσω να τερματίσω την διαδρομή, να βρω την λύση, να απαντήσω στις ερωτήσεις που έθεσα στην αρχή της πορείας.
















Τι ακούς πιο συχνά από τους αναγνώστες σου;

Όταν κυκλοφόρησε η τριλογία «Ευτοπία» αυτό που άκουγα συνέχεια ήταν πως ήταν προφητική. Τώρα συνήθως με ρωτούν πότε θα βγάλω το επόμενο.

 

Πως εισπράττεις την αγάπη του κόσμου;

Με τα λόγια που μου λένε όταν συναντιόμαστε, όταν με παίρνουν τηλέφωνο για να μου πουν τις εντυπώσεις τους, με τα μηνύματα που μου στέλνουν.

 

Σε ενδιαφέρουν οι κριτικές;

Θα έλεγα ψέματα αν έλεγα όχι. Δεν μ΄ ενδιαφέρουν όμως με την έννοια της προβολής αλλά με την έννοια της ανταπόκρισης. Μ΄ ενδιαφέρει πολύ αν το βιβλίο μου άρεσε, αν συγκίνησε, αν προβλημάτισε, αν ο αναγνώστης κατάλαβε αυτό που ήθελα να πω, αν είδε κάτι άλλο από αυτά που εγώ είχα σκεφτεί, αν κέρδισε κάτι διαβάζοντάς το. Όταν γράφεις μια ιστορία και την μοιράζεσαι με τους άλλους, στην πραγματικότητα εκθέτεις τον εαυτό σου στην κρίση τους και στην κριτική τους. Έτσι, πρέπει να είσαι έτοιμος να δεχτείς και τις καλές και τις κακές κριτικές.

 

Αν γύριζες το χρόνο πίσω τι θα άλλαζες;

Ίσως φανεί εγωιστικό, μα δεν θα άλλαζα τίποτα. Θα ήθελα πολλά να αλλάξω, κυρίως λάθη που έκανα και που τα πλήρωσα, όμως αν άλλαζα κάτι τότε δεν θα ήμουν σήμερα αυτή που είμαι και μάλλον δεν θέλω να αποχωριστώ κανένα κομμάτι του εαυτού μου καλό ή κακό.

 






Η νέα γενιά διαβάζει σήμερα;

Φοβάμαι πως ούτε η παλιά γενιά διαβάζει. Γι’ αυτό και δεν καταφέραμε να διδάξουμε την νέα γενιά. Επιπλέον, η τεχνολογία μας έχει απορροφήσει όλους, ο χρόνος τρέχει και μας κυνηγάει και το διάβασμα, για τους εργαζόμενους ιδιαίτερα, έχει γίνει μία πολυτέλεια. Η πραγματικότητα είναι σκληρή, ο αγώνας για επιβίωση σκληρότερος και το διάβασμα, παρότι θα ήταν ένα καταφύγιο, δυστυχώς δεν αξιοποιείται όσο θα έπρεπε.

 

Αν σου δινόταν η ευκαιρία να αλλάξεις κάποια πράγματα στην σημερινή κοινωνία ποια θα ήταν αυτά;

Όλα θα ήθελα να τα αλλάξω. Νοιώθω πως η κοινωνία έχει ξεφύγει από τον πραγματικό της προορισμό που δεν είναι άλλος από το να ενώνει τους ανθρώπους, να τους βοηθά να συμβιώνουν. Η κοινωνία έχει έμβλημα το «εμείς» και αυτό σήμερα πια δεν υπάρχει. Έχει μετατραπεί σε «εγώ» και μάλιστα υπέρμετρο. Αυτό λέγεται ατομισμός και δεν μπορεί να συνυπάρχει με τον άνθρωπο ως κοινωνικό ον.

Το πρώτο και κύριο όμως που θα άλλαζα, θα ήταν η παιδεία και αυτό δεν το λέω τυχαία. Από εκεί ξεκινάνε όλα αφού τα παιδιά και οι νέοι είναι το μέλλον.

 

Ποιο είναι το Α και το Ω της ζωής σου;

Ο γιος μου.

 

Τι σε κάνει πιο δυνατή;

Οι άνθρωποι που μ΄ αγαπάνε και τους αγαπώ. Αυτό είναι το παν στην ζωή. Οι αγαπημένοι μας, η οικογένεια και οι φίλοι μας είναι η περιουσία μας, ο θησαυρός μας. Όταν ξέρεις πως έχεις ανθρώπους να προστρέξεις σ΄ αυτούς να μοιραστείς την λύπη σου, μα κυρίως την χαρά σου, τότε τα έχεις όλα.

 

Στείλτε το δικό σου μήνυμα στους αναγνώστες του blog.

Η ζωή είναι μία και μικρή για να την γεμίζουμε με μαυρίλα. Ζούμε σε δύσκολους καιρούς, μα όλοι μαζί, χέρι-χέρι μπορούμε πάντα να αλλάξουμε το μέλλον. Όραμα χρειαζόμαστε, ελπίδα και αγάπη, για ό,τι ζούμε, για ό,τι κάνουμε, για ό,τι πιστεύουμε, για ό,τι ελπίζουμε, για ό,τι αγωνιζόμαστε. Είμαστε οι σκέψεις μας και κυρίως τα συναισθήματά μας. Ας φροντίσουμε αυτά να είναι καλά!

 

 

Σε ευχαριστώ πάρα πολύ για το χρόνο σου. Καλοτάξιδο να είναι και να φτάσει ψηλά!

 

Κι εγώ σ΄ ευχαριστώ για τον δικό σου χρόνο, για την φιλοξενία στο blog σου που είναι πάντα δίπλα μας και για την ευκαιρία για επικοινωνία που μου έδωσες και που πάντα προσφέρεις απλόχερα σε όλους.


Τετάρτη 27 Νοεμβρίου 2024

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΠΟΙΗΤΙΚΗΣ ΣΥΛΛΟΓΗΣ ΒΑΣΙΛΙΚΗΣ ΛΑΜΠΙΡΗ "ΕΡΧΟΜΑΙ ΑΠΟ ΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ" ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 29/11 ΩΡΑ 19:30 ΒΥΣΣΙΝΟΚΗΠΟΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΜΕΤΡΟΝΟΜΟΣ

 


ΕΥΧΕΣ ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΕΥΗ ΔΟΥΡΓΟΥΤΗ

 



Και να που φτάσαμε και πάλι στο τέλος του χρόνου, στην πιο αγαπημένη κι αστραφτερή περίοδό του, στα Χριστούγεννα! Με φόντο τα πολύχρωμα λαμπιόνια ας γίνουμε και πάλι παιδιά ανασύροντας εκείνη τη μαγεία που κρύβουμε μέσα μας! Ας πλημμυρίσουμε αγάπη κι ας τη μοιράσουμε απλόχερα γύρω μας, κόντρα στις δύσκολες μέρες που διανύουμε! Και καθώς άλλος ένας χρόνος κλείνει τον κύκλο του και ανοίγει ένας ολοκαίνουριος, ας κάνουμε έναν απολογισμό ώστε ο νέος χρόνος που έρχεται να μας βρει έτοιμους να ανακαλύψουμε νέα μονοπάτια ευτυχίας! Να φέρει την αλλαγή που επιθυμούμε, την επίτευξη των στόχων που προσπαθούμε να κατακτήσουμε και τη χαρά που αξίζουμε! 

Εύχομαι καλά και μαγικά Χριστούγεννα κι έναν νέο, συναρπαστικό χρόνο γεμάτο φως κι ευλογία!

 


ΕΥΧΕΣ ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΔΩΡΑ ΤΖΕΜΑ

 




Τελευταίος μήνας του χρόνου, ένας Δεκέμβρης κουρασμένος που αδημονεί για την γέννηση του Θεανθρώπου, για να χαμογελάσει.

Εν όψει του Θείου κοσμογονικού γεγονότος, εύχομαι σε όλο τον κόσμο αγάπη, υγεία και ευημερία.

Και κυρίως Ειρήνη... Να ενσκύψουν όλοι οι ιθύνοντες του κόσμου πάνω από το Θείο βρέφος και να σιγήσουν για πάντα  οι ιαχες του πολέμου...

Χρόνια πολλά σε όλους!!


ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΗ ΣΚΗΝΟΘΕΤΙΔΑ ΚΕΛΛΥ ΣΤΑΜΟΥΛΑΚΗ

 



1. Τι γίνεται στην παράσταση «Υψηλή μαγειρική των σχέσεων»;

Η παράσταση αφηγείται την ιστορία ενός μεσήλικου ζευγαριού, της Κικής και του Μιχάλη, που αποφασίζει να γιορτάσει τα 20 χρόνια γάμου τους σε ένα γκουρμέ  εστιατόριο. Εκεί, όμως, τα πράγματα παίρνουν μια απρόβλεπτη τροπή, καθώς κωμικά περιστατικά, μαγικά κόλπα και απρόσμενες αποκαλύψεις μετατρέπουν τη βραδιά σε μια συναισθηματική περιπέτεια.

Η σκηνοθεσία εστιάζει στη βιωματική εμπειρία του θεατή, με ζωντανή μουσική και ήχους που λειτουργούν σαν συναισθηματικοί καταλύτες, δημιουργώντας μια μοναδική ατμόσφαιρα. Παράλληλα, η προσέγγιση αναδεικνύει τις λεπτομέρειες της καθημερινότητας, κάνοντας το κοινό να ταυτίζεται και να βλέπει με νέα ματιά τις δικές του σχέσεις.

 

2. Πολλά χρόνια σκηνοθετείτε παραστάσεις για παιδιά. Πώς αισθάνεστε με αυτή την πρώτη σας δουλειά για ενήλικες;

Πιστεύω ότι στο θέατρο υπάρχει καλό και κακό θέατρο, ανεξαρτήτως του κοινού στο οποίο απευθύνεται. Αν δουλεύεις με καλά υλικά – δηλαδή δυνατό κείμενο, καλούς ηθοποιούς, έμπνευση και συνέπεια – οι διαφορές ανάμεσα σε παραστάσεις για παιδιά και ενήλικες είναι μικρές, κυρίως στο περιεχόμενο.

Η σκηνοθεσία για ενήλικες ήταν μια συναρπαστική πρόκληση. Στις παραστάσεις για παιδιά επικοινωνείς με τη φαντασία τους, ενώ στους ενήλικες χρειάζεται να "ξεκλειδώσεις" συναισθήματα και να αναδείξεις πτυχές των σχέσεων που τους αγγίζουν. Με ενθουσίασε η δυνατότητα να δουλέψω σε μεγαλύτερο βάθος τις αντιφάσεις, τις συγκρούσεις και τα πάθη των χαρακτήρων, συνδυάζοντας το χιούμορ με την αλήθεια της ζωής.

 

3. Αυτό το έργο ήταν ένα στοίχημα για σας;

 Κάθε νέα μου δουλειά είναι ένα στοίχημα, ανεξάρτητα από το κοινό στο οποίο απευθύνεται. Έτυχε να διαβάσω αυτό το έργο, μου άρεσε πολύ και αποφάσισα να ασχοληθώ μαζί του. Ήταν η πρώτη μου σκηνοθετική δουλειά για ενήλικες, κάτι που απαιτούσε διαφορετική προσέγγιση και εκφραστικά μέσα, χωρίς όμως να το βλέπω ως κάτι πιο σημαντικό, από τις σκηνοθεσίες που έχω κάνει στην παιδική σκηνή, αλλά ως κάτι διαφορετικό.

Το έργο συνδυάζει το κωμικό με το δραματικό στοιχείο, κάτι που απαιτεί προσεκτικούς χειρισμούς για να διατηρηθεί η ισορροπία. Το στοίχημα ήταν να δημιουργήσω μια παράσταση που όχι μόνο ψυχαγωγεί, αλλά και συγκινεί, κάνοντας το κοινό να γελά και ταυτόχρονα να αναγνωρίζει δικές του εμπειρίες.

Η ζωντανή μουσική και οι ήχοι ενσωματώνονται οργανικά στην αφήγηση, αναδεικνύοντας την ουσία του έργου. Από την ανταπόκριση του κοινού, φαίνεται πως αυτό το στοίχημα στέφθηκε με επιτυχία.

4. Υπήρχε κάτι που σας δυσκόλεψε στην όλη διαδικασία;

Μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις ήταν η ισορροπία ανάμεσα στο γέλιο και τη συγκίνηση, ώστε να μην χάνεται η αυθεντικότητα της ιστορίας. Επίσης, το γεγονός ότι το ζευγάρι βρίσκεται σε ένα εστιατόριο, όπου φυσιολογικά η κίνηση είναι περιορισμένη. Έπρεπε να βρω τρόπους να τους κινήσω φυσικά στον χώρο, ώστε να μη χαθεί η ενέργεια της σκηνής. Αυτή η πρόκληση με ώθησε να εντάξω δημιουργικά στοιχεία, όπως οι εναλλαγές στη δυναμική των χαρακτήρων, η ενσωμάτωση της ζωντανής μουσικής και των ήχων, ώστε να αποδώσω την ένταση και την εξέλιξη των συναισθημάτων τους. Χρειάστηκε να ανακαλύψουμε την κατάλληλη προσέγγιση, ώστε αυτά τα στοιχεία να μη λειτουργούν ως "εφέ", αλλά να υπηρετούν την αφήγηση και τα συναισθήματα των χαρακτήρων.  

Η μεγαλύτερη πρόκληση, όμως, ήταν να φέρω το κοινό κοντά στους χαρακτήρες, ώστε να ταυτιστεί με τις σχέσεις τους, διατηρώντας ταυτόχρονα τη διάθεση για χιούμορ.

 

5. Όλα αυτά τα χρόνια στο θέατρο, τι έχετε κερδίσει και τι έχετε χάσει;

Το μεγαλύτερο κέρδος είναι οι εμπειρίες και οι ανθρώπινες σχέσεις. Το θέατρο είναι ένας χώρος αλληλεπίδρασης, γεμάτος συνεργασίες και συναισθήματα. Έχω μάθει να αφουγκράζομαι τον άνθρωπο – είτε αυτός είναι ο συνάδελφος, ο ηθοποιός, το κοινό – και να προσαρμόζομαι σε όσα η κάθε στιγμή απαιτεί. Είναι ένας διαρκής κύκλος μάθησης και ανακάλυψης, που με έχει κάνει πιο δημιουργική, πιο ευέλικτη και πιο ανοιχτή στις προκλήσεις.

Από την άλλη, κάθε επάγγελμα που απαιτεί τόσο χρόνο και αφοσίωση φέρνει και απώλειες. Σίγουρα, πολλές φορές χρειάστηκε να θυσιάσω χρόνο με την οικογένεια ή τους φίλους μου. Το θέατρο σε ρουφάει, είναι απαιτητικό και δεν συγχωρεί εύκολα την απόσταση. Έχω χάσει στιγμές ξεγνοιασιάς και "κανονικότητας", αλλά θεωρώ ότι αυτό αντισταθμίζεται από τη χαρά της δημιουργίας.

Τελικά, το θέατρο είναι ένας δρόμος γεμάτος προσφορά και πάθος. Κάθε "απώλεια" λειτουργεί ως αντίβαρο για τα "κέρδη" που είναι η ψυχική πληρότητα, οι σχέσεις και η μαγεία του να αφηγείσαι ιστορίες που αγγίζουν ανθρώπους.

 





6. Το θέατρο περνάει κρίση;

Το θέατρο, όπως κάθε μορφή τέχνης, είναι ζωντανός οργανισμός που επηρεάζεται από τις κοινωνικές, οικονομικές και πολιτισμικές συνθήκες της εποχής. Είναι αλήθεια ότι οι τελευταίες δεκαετίες, με τις οικονομικές δυσκολίες και τις ραγδαίες αλλαγές στις προτιμήσεις του κοινού, έχουν φέρει προκλήσεις. Η πανδημία, για παράδειγμα, έθεσε το θέατρο σε δοκιμασία, αναγκάζοντας πολλούς καλλιτέχνες και χώρους να προσαρμοστούν ή ακόμα και να παλέψουν για την επιβίωσή τους.

Ωστόσο, το θέατρο πάντα βρίσκει τρόπους να εξελίσσεται, γιατί είναι βαθιά συνδεδεμένο με την ανθρώπινη ανάγκη για επικοινωνία, έκφραση και σύνδεση.            

Το κοινό υπάρχει και αγαπά το θέατρο. Αυτό που χρειάζεται είναι υποστήριξη – από την πολιτεία και τους καλλιτέχνες – για να παραμείνει προσιτό και ποιοτικό. Οι προκλήσεις, αν τις δούμε ως ευκαιρίες, μπορούν να φέρουν το θέατρο πιο κοντά στη σύγχρονη κοινωνία.

 

7. Τι σας λένε οι θεατές;

Οι θεατές εκφράζουν τον ενθουσιασμό τους για την ομαδική δουλειά που χαρακτηρίζει την παράσταση. Αναφέρονται στις λεπτοδουλεμένες ερμηνείες των ηθοποιών, που καταφέρνουν να δώσουν ζωή στους χαρακτήρες με αμεσότητα και ανθρωπιά και στο κείμενο της Βίλης Σωτηροπούλου, το οποίο, με τον γρήγορο ρυθμό του και τις κωμικές αλλά ουσιαστικές ανατροπές, κρατά ζωντανό το ενδιαφέρον τους από την αρχή μέχρι το τέλος.

Μας  λένε ότι ταυτίζονται με τους χαρακτήρες, γελούν με τις κωμικές καταστάσεις, συγκινούνται με τις αποκαλύψεις και φεύγουν σκεπτόμενοι. Τους αρέσουν τα  τραγούδια και τα χορευτικά, τα οποία δίνουν μια ξεχωριστή ζωντάνια, κάνοντάς τους να νιώθουν πιο κοντά στη δράση. Αυτή η σύνδεση του κοινού με την ιστορία, τους ηθοποιούς και τη συνολική ατμόσφαιρα της παράστασης είναι η μεγαλύτερη ανταμοιβή για όλους μας.

 

8. Ποια είναι τα επόμενα σχέδιά σας;

Συνεχίζω να εξερευνώ έργα, τόσο για ενήλικες όσο και για παιδιά, που συνδυάζουν διαφορετικά μέσα έκφρασης, όπως η ζωντανή μουσική και οι πειραματικές μορφές θεάτρου όπου το κοινό συμμετέχει ενεργά στην εξέλιξη της πλοκής.

Επίσης, επειδή έχω σπουδάσει σκηνοθεσία κινηματογράφου κι έχω σκηνοθετήσει δύο ταινίες μικρού μήκους – η μία βραβεύτηκε από το Ε.Κ.Κ. στο Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους της Δράμας και απέσπασε άλλα δύο βραβεία – ένα μεγάλο όνειρό μου, είναι να σκηνοθετήσω μία ταινία μεγάλου μήκους. Είναι ένα όνειρο που ωριμάζει μέσα μου εδώ και καιρό και πιστεύω πως σύντομα θα έρθει η κατάλληλη στιγμή να το κάνω πραγματικότητα.

Πάνω από όλα, όμως, θέλω να συνεχίσω να δημιουργώ παραστάσεις και έργα που αγγίζουν την καρδιά των ανθρώπων, που τους κάνουν να γελούν, να σκέφτονται και να συνδέονται συναισθηματικά με όσα βλέπουν στη σκηνή ή στην οθόνη.

 

 

 

9. Ποιος είναι ο άσσος στο μανίκι σας;


Ο "άσσος στο μανίκι" μου, πιστεύω, είναι η τόλμη να οραματιστώ και να υλοποιήσω πράγματα που τότε έμοιαζαν ακατόρθωτα, ειδικά στην παιδική σκηνή. Όταν το 2002 ίδρυσα τον θίασο «Αβάντι», είχα ως στόχο να προσεγγίσω το θέατρο για παιδιά εντάσσοντας σε αυτό καταξιωμένους καλλιτέχνες και νέους ταλαντούχους. Η ιδέα μου για μεγάλες παραγωγές με πολυπρόσωπους θιάσους, επώνυμους συντελεστές και ζωντανή μουσική αντιμετωπίστηκε τότε με ειρωνεία και σκεπτικισμό από κάποιους συναδέλφους, που θεωρούσαν ότι κάτι τέτοιο δεν ήταν εφικτό στο παιδικό θέατρο.

Ωστόσο, το όνειρό μου έγινε πραγματικότητα. Συνεργάστηκα με σπουδαίους καλλιτέχνες από διάφορα είδη τέχνης: ερμηνευτές, μουσικούς, ακροβάτες, ηθοποιούς. Ο σπουδαίος Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, μόνιμος συνεργάτης μου για 18 χρόνια έως το μεγάλο ταξίδι του, ήταν πυλώνας αυτής της προσπάθειας, εντάσσοντας ζωντανή μουσική με πληθώρα οργάνων σε όλες τις παραστάσεις μας. Συμμετείχαν επίσης σημαντικοί ερμηνευτές όπως η Μελίνα Κανά, η Ευρυδίκη, ο Βασίλης Λέκκας, η Κωνσταντίνα, ο Σταύρος Σιόλας, που όχι μόνο τραγούδησαν, αλλά συμμετείχαν και υποκριτικά. Παράλληλα, ηθοποιοί όπως ο Τάσος Χαλκιάς, η Ελένη Καστάνη, η Νέλλη Γκίνη, ο Πασχάλης Τσαρούχας, η Ευτυχία Φαναριώτη και πολλοί άλλοι που συνέβαλαν στην υψηλή ποιότητα των παραστάσεών μας.

Η ενασχόλησή μου με τον κινηματογράφο ήταν εξίσου καθοριστική. Με δίδαξε μια διαφορετική οπτική. Έμαθα να δουλεύω με εικόνες και να δίνω έμφαση στον ρυθμό, κάτι που μετέφερα και στις παραστάσεις μου, κάνοντάς τες πιο ζωντανές και κινηματογραφικές.

Αυτός ο συνδυασμός τόλμης, πίστης, καινοτομίας και ενσυναίσθησης είναι, νομίζω, το δυνατό μου σημείο. Φροντίζω να προσφέρω στο κοινό κάτι που να αγγίζει, να εμπνέει και να συνδέεται ουσιαστικά μαζί τους.

 

10. Ποιο είναι το Α και το Ω της ζωής σας;

Το Α και το Ω της ζωής μου είναι οι άνθρωποι. Οι άνθρωποι που αγαπώ και με αγαπούν, ο γιος μου, η οικογένειά μου, οι φίλοι μου. Είναι αυτοί που με στηρίζουν, με εμπνέουν και μου δίνουν λόγο να δημιουργώ. Θέλω όλοι γύρω μου να χαμογελούν, να νιώθουν χαρά και να γεμίζουν φως από τις στιγμές που μοιραζόμαστε.

Μέσα από τη σύνδεση με αυτούς αντλώ τη δύναμη για να δημιουργώ. Η τέχνη, για μένα, είναι η γέφυρα που φέρνει τους ανθρώπους πιο κοντά – ένα μέσο για να εκφράζω όσα νιώθω και να μοιράζομαι στιγμές που αγγίζουν τις καρδιές.

Η δημιουργία είναι ο τρόπος με τον οποίο ολοκληρώνομαι. Θέλω να φτιάχνω κόσμους που γεννούν συναισθήματα και χαμόγελα. Το Α, λοιπόν, είναι οι άνθρωποι, και το Ω είναι να βλέπω τη χαρά και τη σύνδεση που προκύπτει μέσα από όσα δημιουργώ.

11. Στείλτε το δικό σας μήνυμα στους αναγνώστες του blog.

Αγκαλιάστε τις σχέσεις σας, βρείτε χιούμορ στις δυσκολίες και μην σταματάτε να δημιουργείτε. Κρατήστε τους ανθρώπους που αγαπάτε κοντά, βρείτε χρόνο για ό,τι σας γεμίζει και θυμηθείτε: με ένα χαμόγελο, όλα γίνονται λίγο πιο εύκολα.

Σας περιμένουμε με ανυπομονησία στο θέατρο της Ημέρας κάθε Κυριακή στις 21:00,  στην «Υψηλή Μαγειρική των Σχέσεων» για μια βραδιά γέλιου και συγκίνησης που ίσως σας θυμίσει τις δικές σας στιγμές ζωής.

 






"Υψηλή Μαγειρική των Σχέσεων"

Η Κωμωδία της Βίλης Σωτηροπούλου Επιστρέφει

Η επιτυχημένη κωμωδία της Βίλης Σωτηροπούλου επιστρέφει φέτος στη σκηνή, αυτή τη φορά υπό τη σκηνοθεσία της Κέλλυς Σταμουλάκη, και θα παρουσιαστεί στο Θέατρο της Ημέρας. Μια κωμωδία γεμάτη ανατροπές και χιούμορ, που πραγματεύεται τις σχέσεις με έναν ξεχωριστό και διασκεδαστικό τρόπο.

Λίγα λόγια για το έργο
Η Κική και ο Μιχάλης, ένα μεσήλικο ζευγάρι, αποφασίζουν να γιορτάσουν τα 20 χρόνια γάμου τους σε ένα γκουρμέ εστιατόριο με υψηλή μαγειρική και ιδιαίτερο πρόγραμμα ψυχαγωγίας. Εκεί, ο κομπέρ-ταχυδακτυλουργός και η ατραξιόν του μαγαζιού προσπαθούν να
συναρπάσουν το κοινό με μαγικά κι επικίνδυνα ταχυδακτυλουργικά, αλλά εκείνη τη βραδιά τα πράγματα δεν πάνε όπως είχαν σχεδιαστεί – ούτε για τα μαγικά κόλπα, ούτε για το ζευγάρι.

Το μόνο κόλπο που εξελίσσεται επικίνδυνα είναι η σχέση του ζευγαριού.

Τυχαίες συναντήσεις φέρνουν  μυστικά και ψέματα στο φως, μεγάλα δώρα του έρωτα και τρυφερότητες εναλλάσσονται με συμφέροντα και μ’ απωθημένα χρόνων.. Τίποτα δεν μένει κρυφό και τίποτα όρθιο. Η Κική και ο Μιχάλης τραβάνε τα βλέμματα και οι αποκαλύψεις τους γίνονται… ατραξιόν του μαγαζιού.

Το αν η σχέση επιβιώσει, αν θα δώσουν αποδείξεις για την αγάπη τους συμμετέχοντας -παρά τις φοβίες- σε υψηλού ρίσκου ταχυδακτυλουργικά ή αν θα φύγουν από ξεχωριστές εξόδους, οδεύοντας προς ψυχαναλυτές και δικηγόρους, είναι αβέβαιο… Αυτή τη βραδιά την ονειρεμένη κι εφιαλτική οι ισορροπίες είναι εύθραυστες  και τον τελευταίο λόγο έχει το κοινό..

Πάντως παρ' όλα τα μυστικά, τα πάθη και τις εντάσεις, το έργο παραμένει κωμωδία – και φροντίζει να κρατά το κοινό χαμογελαστό και σε αγωνία μέχρι την τελευταία στιγμή.Αυτό για να αποφύγουμε παρεξηγήσεις και δράματα…

Το έργο είχε παιχτεί με μεγάλη επιτυχία το 2003- 2005 και το 2011-12κάνοντας κοινό και κριτικούς να το ξεχωρίσουν.

Παραστάσεις: Από 24 Νοεμβρίου έως 23 Φεβρουαρίου, κάθε Κυριακή στις 21:00, στο Θέατρο της Ημέρας (Μπλε Σκηνή).

Τιμή εισιτηρίου : 16 ευρώ κανονικό, 12ευρώ φοιτητικό / άνω των 65 ετών και     10 ευρώ ομαδικό (άνω των 20 ατόμων). Τηλέφωνο επικοινωνίας για ομαδικό εισιτήριο 6945853025.

Συντελεστές

  • Κείμενο: Βίλη Σωτηροπούλου
  • Σκηνοθεσία: Κέλλυ Σταμουλάκη
  • Σκηνικά – Κοστούμια: Μάγκυ Μοντζολή
  • Μουσική Επιμέλεια: Σπύρος Παζιώτης
  • Χορογραφίες: Άννα Μάγκου
  • Φωτισμοί: Γιώργος Σηφάκης
  • Ειδικές κατασκευές :Βαλεντίνος Βαλάσης
  • Βοηθός σκηνοθέτη :Άννα Μακρή
  • Φωτογραφίες : Nεκτάριος Κουρής
  • Επικοινωνία: Νταίζη Λεμπέση
  • Artwork : Funky Glam (Derek Liontis)
  • Οργάνωση Παραγωγής: Θεατρική Ομάδα Μπουφόνοι

Διανομή

  • Δημήτρης Παπανικολάου
  • Βίλη Σωτηροπούλου
  • Εστέλλα Κοπάνου
  • Νώντας Μουντζουρέας

Μην χάσετε αυτή τη συναρπαστική και γεμάτη χιούμορ θεατρική εμπειρία που εξερευνά με έξυπνο τρόπο τις προκλήσεις και τις τρυφερότητες μιας μακροχρόνιας σχέσης.

 

Δημοφιλείς αναρτήσεις