Στο οπισθόφυλλο γράφει…
Τον λένε Χρυσοβαλάντη
και σ’ αυτό το βιβλίο μάς αφηγείται, με πολύ χιούμορ και σουρεαλιστικές
πινελιές, την πονεμένη ιστορία του. Είναι πενήντα ετών, αγαθός και
θεοσεβούμενος, και ζει στην Αθήνα λίγο πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του
2004. Έχει ταλαιπωρηθεί πολύ από εργοδότες, κληρικούς, γυναίκες, ακόμα και από
την ίδια του την οικογένεια. Είναι άνεργος κι αυτό κάνει το δράμα του διπλό,
καθώς όλοι γύρω του έχουν δουλειές και μάλιστα καλοπληρωμένες – βρισκόμαστε
στην εποχή της επίπλαστης ευμάρειας. Λατρεύει τις γυναίκες κι ας μιλάει με
απόλυτο τρόπο γι’ αυτές, αγαπάει τους συνανθρώπους του κι ας καταφέρεται
διαρκώς εναντίον των ξένων…
Ο Μάκης Τσίτας γράφει σε πρώτο πρόσωπο για τη
ζωή ενός ανθρώπου που παραπαίει ανάμεσα στο μεγαλείο και την κατάντια, στην
αγάπη και το μίσος, με μεγάλη διορατικότητα για την κρίση που ενέσκηψε κατόπιν
στην Ελλάδα.
Λίγα λόγια από μένα…
Είχα την τιμή και τη χαρά να δω την παράσταση. Και μάλιστα
όχι μια φορά… και δυό και τρείς. Υπέροχος ο Ιωσήφ Ιωσηφίδης. Πιστεύω ότι δεν θα
βρίσκανε πιο κατάλληλο ηθοποιό για να πρωταγωνιστήσει σε αυτό το έργο. Λίγα χρόνια
αργότερα γνώρισα τον ταλαντούχο Μάκη Τσίτα. Έναν άνθρωπο γεμάτο φως που αγαπά
πολύ τις τέχνες και τα γράμματα και σέβεται τον αναγνώστη. Τον εκτιμώ βαθύτατα
και το ξέρει. Πρόσφατα διάβασα το «Μάρτυς μου ο Θεός» και κατάλαβα πόσο
διαχρονικό είναι αυτό το βιβλίο. Ο ήρωας προσπαθεί να επιβιώσει, να σταθεί στη
σύγχρονη κοινωνία. Εύχομαι ολόψυχα να ανέβει ξανά στο θέατρο. Είμαι εκατό τοις
εκατό σίγουρος ότι θα έχει την ίδια και μεγαλύτερη επιτυχία. Μάκη σου εύχομαι
ότι καλύτερο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου