Τα έργα από την παγκόσμια λογοτεχνία που κυκλοφορούμε στη σειρά αυτή είναι κλασικά με κριτήριο τη διαχρονικότητά τους.
Οι
μεταφράσεις, που έχουν γίνει από δόκιμους λογοτέχνες-μεταφραστές, είναι πλήρεις
και χωρίς συντομεύσεις.
«Το
αστέρι του νότου»
Ο
νεαρός Γάλλος χημικός Κυπριανός Μερέ αγαπά την Αλίκη, την κόρη του φιλοχρήματου
ιδιοκτήτη αδαμαντωρυχείων στη Ν. Αφρική Τζον Γουότκινς. Ο πατέρας της κοπέλας
αρνείται να τη δώσει στο νεαρό επιστήμονα γιατί είναι φτωχός. Ο Κυπριανός, για
να γίνει πλούσιος και να μπορέσει να παντρευτεί την Αλίκη, προσπαθεί να φτιάξει
τεχνητά διαμάντια.
Ένας
εργάτης στην υπηρεσία του βάζει κρυφά στο δοκιμαστικό σωλήνα ένα πελώριο
διαμάντι που βρήκε. Ο Κυπριανός το νομίζει τεχνητό, το ονομάζει το "Αστέρι
του Νότου" και το χαρίζει στην Αλίκη. Αλλά το διαμάντι εξαφανίζεται...
Από
εδώ και πέρα το μυθιστόρημα αποκτά εντυπωσιακό ενδιαφέρον και καταλήγει σ' ένα
απροσδόκητο όσο και απρόσμενο τέλος.
«Ταξίδι
στο κέντρο της Γης»
Βασιζόμενος
στα επιστημονικά δεδομένα της εποχής του, ο Ιούλιος Βερν εξερευνά τη μάζα της
Γης σε μια προσπάθεια να φτάσει στο διάπυρο πυρήνα της.
Ο
καθηγητής Λίντεμπροκ, ο βοηθός του Άξελ και ο οδηγός τους Χανς είναι οι ήρωες
της γοητευτικής αυτής περιπέτειας, που ενσαρκώνουν, καθένας με τον τρόπο του,
τους τρεις αναβαθμούς της ανθρώπινης Γνώσης: ο καθηγητής Λίντεμπροκ το πάθος
για επιστημονική έρευνα, αυτόν τον ίδιο τον Ορθό Λόγο· ο Άξελ την επιφύλαξη και
την αμφιβολία, τον Αντίλογο· ο Χανς το σιωπηλό και στέρεο ένστικτο της
αρχέγονης ψυχής, που πορεύεται αλάθευτο μέσα στους αιώνες.
«Μιχαήλ
Στρογκόφ»
Στις
απέραντες εκτάσεις της Σιβηρίας έχουν εισβάλει τα επαναστατημένα ταταρικά
φουσάτα του Φεοφάρ Χαν, σκορπίζοντας το θάνατο και τον όλεθρο. Ψυχή της
επανάστασης είναι ο Ρώσος αξιωματικός Ιβάν Ογκάρεφ.
Ο
λοχαγός Μιχαήλ Στρογκόφ, ως απεσταλμένος του τσάρου, αναλαμβάνει μια επικίνδυνη
αποστολή: να φτάσει στην πρωτεύουσα της ανατολικής Σιβηρίας, το Ιρκούτσκ,
φέρνοντας ένα σπουδαίο μήνυμα στον αδερφό του τσάρου.
Περιπέτειες,
ηρωισμοί, θάρρος που ξεπερνά τα ανθρώπινα όρια, αλλά και καυτή ειρωνεία και
πικρό χιούμορ μαζί με ευγενικές και αξιοθαύμαστες ανθρώπινες μορφές
εναλλάσσονται στις σελίδες του ωραίου αυτού βιβλίου.
Ο
Ιούλιος Βερν, γράφοντας τον Μιχαήλ Στρογκόφ, ευτύχησε να βρεθεί στις καλύτερες
και πιο εμπνευσμένες του στιγμές.
Σύντομο
βιογραφικό
Ο
Ιούλιο Βερν, ο μεγάλος Γάλλος συγγραφέας, από τους πρωτοπόρους της μοντέρνα
επιστημονικής φαντασίας, γεννήθηκε στη Νάντη, στις 8 Φεβρουαρίου του 1828.
Σπούδασε δικηγόρος, αλλά τον περισσότερο χρόνο του τον αφιέρωνε στο γράψιμο.
Ξεκίνησε την καριέρα του ως θεατρικός συγγραφέας, χωρίς όμως ιδιαίτερη
επιτυχία. Το όνομά του έγινε γνωστό το 1863, όταν κυκλοφόρησε το έργο του
"Πέντε εβδομάδες στο αερόστατο". Αργότερα κυκλοφόρησαν το
"Ταξίδι στο κέντρο της γης" (1864), "Από τη Γη στη Σελήνη"
(1865), "20.000 λεύγες κάτω από τις θάλασσες" (1870), "Ο γύρος
του κόσμου σε 80 μέρες" (1873), "Ο Μιχαήλ Στρογκόφ" (1876) και
μια πλειάδα ακόμα έργων που ονομάστηκαν συγκεντρωτικά, "Τα παράξενα
ταξίδια" και έκαναν τον Βερν πασίγνωστο και κοσμαγάπητο. Με το έμφυτο δώρο
της αφήγησης, το χιούμορ του, τις επιστημονικές του μηχανές (είχε προβλέψει το
υποβρύχιο, το αεροπλάνο, την τηλεόραση, τα διαστημικά ταξίδια και άλλα θαυμαστά
επιτεύγματα της εποχής μας) και την αγάπη του για την πρόοδο της επιστήμης, ο
Βερν συνάρπασε μικρούς και μεγάλους. Στα 1872 αποσύρθηκε στην Αμιένη, όπου και
πέθανε στις 24 Μαρτίου του 1905. Τα έργα του μεταφράστηκαν σε όλες σχεδόν τις
γλώσσες του κόσμου, και, σήμερα, τόσα χρόνια μετά το θάνατό του, εξακολουθούν
να διαβάζονται με την ίδια αγάπη και τον ίδιο ενθουσιασμό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου