Αν και θεωρητικός στόχος της Επανάστασης του 1821 ήταν
η σύσταση ενός φιλελεύθερου κράτους, στην πολιτική πράξη, με τον ερχομό του
Όθωνα, ήταν απλώς σαν να είχε αντικατασταθεί ο Οθωμανός σουλτάνος από έναν
Βαυαρό, και μάλιστα με τους Έλληνες συχνά αποκλεισμένους από τις σημαντικές
θέσεις της διοίκησης και του στρατού. Οι δε αγωνιστές του Εικοσιένα θεωρήθηκαν
απειλή για το νέο καθεστώς και, αντί να βρουν λύτρωση και δόξα, αντιμετώπισαν
αδυσώπητο κατατρεγμό και εξαθλίωση. Η μονίμως τεταμένη κατάσταση, που στον
πυρήνα της είχε ένα άπειρο, αστοιχείωτο και ψυχοσωματικά άρρωστο βασιλικό
ζεύγος, τον Όθωνα και την Αμαλία, ήταν θέμα χρόνου να οδηγήσει στην επανάσταση.
Πράγματι, στις 3 Σεπτεμβρίου 1843, λαός και στρατός απαίτησαν δυναμικά το τέλος
της απολυταρχίας και τη θέσπιση Συντάγματος. Τους πρωταγωνιστές και το δραματικό
ιστορικό πλαίσιο του πρώτου Συντάγματος του ελληνικού κράτους, λαμβανομένων
πάντα υπόψη και των διεθνών ισορροπιών, καθώς και τα σημαντικότερα άρθρα του
αναλύει και παρουσιάζει με απαράμιλλη δεξιοτεχνία ο Δημήτρης Φωτιάδης, ο
μεγάλος αυτός ιστορικός του Εικοσιένα, που με ακόμη ένα καλά τεκμηριωμένο και
πλούσια εικονογραφημένο βιβλίο του μας βοηθά να γνωρίσουμε τις βάσεις της
σύγχρονης Ελλάδας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου