ΟΤΑΝ ΗΜΟΥΝ ΠΑΙΔΙ ΕΙΧΑ ΒΡΕΙ ΕΝΑΝ ΚΗΠΟ

 

ΟΤΑΝ ΗΜΟΥΝ ΠΑΙΔΙ ΕΙΧΑ ΒΡΕΙ ΕΝΑΝ ΚΗΠΟ

Αυτό το τραγούδι του Μάριου Φραγκούλη άκουγα συνέχεια στην εφηβεία μου και ταξίδευα στο παρελθόν. Τότε που ήμουν παιδί και είχα φτιάξει μέσα μου τον πιο όμορφο κήπο. Τον ζωγράφισα με τα πιο όμορφα χρώματα. Έβαλα όλη μου την τέχνη και όλη μου τη φαντασία. Καθόμουν εκεί με τις ώρες. Κρατούσα ένα μπλε τετράδιο και ένα μολύβι και έγραφα τις πιο κρυφές μου σκέψεις. Άλλες φορές έπιανα τα πινέλα και τις τέμπερες και ζωγράφιζα καταπράσινα τοπία, θάλασσες και ουρανούς με καταγάλανα σύννεφα. Αυτό το τραγούδι ακούω και τώρα που μεγάλωσα. Και ανατριχιάζω γιατί ξυπνάνε μνήμες. Και εικόνες. Σαν φωτογραφικό άλμπουμ που το ξεθώριασε ο χρόνος. Αυτόν τον κήπο δεν τον μοιράζομαι με κανέναν. Γιατί κάπου τον έχω καλά κρυμμένο μέσα μου. Να έχετε ένα όμορφο Σαββατοκύριακο.