Μικρός κοιτούσα τον ήλιο και φτερνιζόμουν. Μύριζα τα
ανθισμένα λουλούδια και ζωγράφιζα τοπία με τα δικά μου χρώματα. Αυτά τα
χιλιάδες χρώματα στης ζωής μου την παλέτα ανακατεμένα. Οι άλλοι μεγάλωναν. Εγώ
αρνιόμουν πεισματικά. Οι άλλοι κάνανε οικογένειες. Φτιάξανε σπίτια. Εγώ μόνος.
Όχι ακριβώς μόνος. Να μην λέω ψέματα. Έχω δυο υπέροχους γονείς και πέντε
αδέρφια. Έχω αληθινούς φίλους και κολλητούς. Όλοι αυτοί με βοηθούν να φτάσω πιο
κοντά στο όνειρό μου. Στο πιο ψηλό αστέρι. Να το αγγίξω και μαζί του να κάνω
μια ευχή. Πάντα την ίδια ευχή. Όλα αυτά τα χρόνια. Και είναι πολλά. Σχεδόν
σαράντα χρόνια. Δεν πειράζει. Θα περιμένω. Δεν μεγάλωσα ακόμα.
...είναι το προσωπικό μου blog και ονειρεύεται να κατακτήσει την καρδιά και του πιο απαιτητικού αναγνώστη. Κωνσταντίνος Ιωακειμίδης
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Για καφέ με τον συγγραφέα & ηθοποιό Φοίβο Μαρκαντώνη
Ποιες είναι οι Ξεθωριασμένες Αναμνήσεις; Πες μας λίγα λόγια για το βιβλίο. Το βιβλίο Ξεθωριασμένες Αναμνήσεις είναι το τέταρτο κατά σειρά ...
-
Δύο υπέροχες βραδιές χάρισε στο κοινό της Μυτιλήνης ο Μάκης Ψαραδέλλης στο κατάμεστο Αρχοντικό Γεωργιάδη 5 και 6 Αυγούστου. Στις πέντε Αυγ...
-
«ΘΛΙΜΜΕΝΑ ΗΛΙΟΤΡΟΠΙΑ» είναι ο τίτλος της πρώτης σας ποιητικής συλλογής. Μιλήστε μας γι’ αυτήν. Τα Θλιμμένα Ηλιοτρόπια είναι μία σύνθεση δι...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου