Βασικά να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Κανονικά
θα έπρεπε να είμαι εντάξει και με το χαμόγελο στα χείλη αφού όλα πάνε πάρα πολύ
καλά στη ζωή μου. Η καθημερινότητά μου έχει αλλάξει άρδην. Μπορεί να μην έχω τον
ελεύθερο χρόνο που είχα πριν αλλά δεν με νοιάζει. Στο σχολείο τα πάω πολύ καλά.
Με κέφι πηγαίνω και με κέφι φεύγω. Σαν την Πετροβασίλη ένα πράγμα. Την Πέμπτη
πήγαμε εκπαιδευτική εκδρομή στο Πλανητάριο και περάσαμε πολύ ωραία. Την
Παρασκευή έχουμε γιορτή για την επέτειο του ΟΧΙ και παίρνω και εγώ μέρος για να
θυμηθώ τα παλιά. Επίσης πλησιάζουν και τα γενέθλιά μου πράγμα που σημαίνει ότι
θα έπρεπε να ήμουν πολύ πολύ πολύ χαρούμενος! Δυστυχώς δεν είμαι. Κοιτιέμαι
στον καθρέφτη και καμαρώνω τα χάλια μου. Πρέπει να ξυριστώ αλλά βαριέμαι. Έχω
έναν τόνο αδιάβαστα βιβλία που πρέπει να τα διαβάσω αλλά επίσης βαριέμαι. Και
ξάφνου αναρωτιέμαι. Βρε μπας και περνάω δεύτερη εφηβεία; Μήπως είμαι
ερωτευμένος και δεν το ξέρω; Αυτό, δεν είμαι σίγουρα. Κάτι φταίει. Και τι είναι
αυτό που φταίει; Μα ο καιρός φυσικά! Θα βρέξει; Δεν θα βρέξει; Ας αποφασίσει τι
θέλει να κάνει για να ξέρουμε κι εμείς να κανονίσουμε το πρόγραμμά μας. Θα
βγούμε από το σπίτι; Ή θα κλειστούμε μέσα; Αυτά για σήμερα. Κεφάλαιο γκρίνιας
τέλος.
Φωτογραφία Μαρία Γεωργαντά
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου