Διάβασα και σας προτείνω | Ντέλια Όουνες | Εκεί που τραγουδάνε οι καραβίδες | Μυθιστόρημα | Εκδόσεις Δώμα

 

#1 NEW YORK TIMES BESTSELLER

 

Για χρόνια, οι φήμες για την Πιτσιρίκα του Βάλτου έδιναν κι έπαιρναν στο Μπάρκλι Κόουβ, ένα ήσυχο ψαροχώρι της Βόρειας Καρολίνας. Ο θάνατος του νεαρού Τσέις Άντριους τις έκανε να φουντώσουν ακόμη περισσότερο. Ποιος θα μπορούσε να τον είχε σκοτώσει, αν όχι εκείνο το αγριοκόριτσο που ζούσε μονάχο του στα βάθη του βάλτου;

 

Αλλά την Κάια δεν την είχαν καταλάβει. Ευαίσθητη και έξυπνη, είχε καταφέρει να επιβιώσει ολομόναχη, εγκαταλελειμμένη απ’ τους ανθρώπους, παρέα με τους γλάρους και μ’ όσα της δίδαξε η άμμος κι η αρμύρα. Όταν δύο νεαροί απ’ το χωριό γοητεύονται απ’ την άγρια ομορφιά της, η Κάια ανοίγεται σε μια καινούργια ζωή. Αλλά τότε συμβαίνει το αδιανόητο.

 

Μια ωδή στον φυσικό κόσμο και μια σπαρακτική ιστορία ενηλικίωσης, που μας υπενθυμίζει πώς τα παιδικά μας χρόνια μάς καθορίζουν για πάντα και ότι η ανθρώπινη φύση κουβαλά αρχέγονα, βίαια μυστικά, απ’ τα οποία κανένας δεν μπορεί να ξεφύγει.

 

 

 

«Η Κάια άφησε το περιοδικό στα πόδια της με το μυαλό της να ταξιδεύει σαν τα σύννεφα. Κάποια θηλυκά έντομα τρώνε το ταίρι τους, μητέρες από την οικογένεια των θηλαστικών εγκαταλείπουν τα μικρά τους λόγω του μεγάλου στρες, πολλά αρσενικά βρίσκουν ριψοκίνδυνους ή πανούργους τρόπους ώστε το σπέρμα τους να επικρατήσει των ανταγωνιστών τους. Τίποτα δεν είναι υπερβολικά απρεπές εφόσον βοηθάει να συνεχιστεί ο κύκλος της ζωής. Η Κάια ήξερε πως αυτό δεν αποτελούσε κάποια σκοτεινή πλευρά της Φύσης· ήταν απλώς επινοητικοί τρόποι να τα βγάζεις πέρα όταν όλα είναι εναντίον σου. Και με τους ανθώπους, το πράγμα σίγουρα πήγαινε ακόμα πιο μακριά.»

 

Δεν μπορώ να βρω τις λέξεις για αν περιγράψω αυτό το βιβλίο. Ωστόσο θα το προσπαθήσω. Την ημέρα που το αγόρασα την ίδια ακριβώς στιγμή ξεκίνησα να το διαβάζω. Διαβάζοντάς το συνειδητοποίησα ότι αδυνατώ να το αφήσω από τα χέρια μου. Κοίταξα κάποια στιγμή το ρολόι μου και η ώρα είχε πάει τέσσερις το ξημέρωμα.

Όλοι οι μου οι φίλοι μου είπαν ότι πολύ άργησα να το διαβάσω. Και όλοι τους είχαν δίκιο. Αυτό δεν είναι απλά ένα κλασικό λογοτεχνικό ταξίδι από αυτά που έχουμε συνηθίσει να κάνουμε. Αυτό είναι ένα εξαιρετικό κομψοτέχνημα σαν έργο τέχνης αμύθητης αξίας.

Όπως καταλάβατε αδυνατώ να κρύψω ακόμα και τον ενθουσιασμό μου. Το βιβλίο αυτό μου πήρε τα μυαλά. Δεν ξέρω αν θα μου αρέσει και η ταινία το ίδιο. Βέβαια, άλλο το ένα, άλλο το άλλο.

Μαγεύτηκα κυριολεκτικά από την πένα της συγγραφέως και από τον τρόπο που χειρίστηκε την ιστορία, την πλοκή, τους χαρακτήρες, όλα.

Με κέρδισε από τις πρώτες κιόλας σελίδες του. Καταλαβαίνω ότι οι περισσότεροι από εσάς το έχετε ήδη διαβάσει. Όμως θα ήταν άδικο να μη γράψω για αυτό το συναρπαστικό βιβλίο το οποίο με πήρε από το χέρι και με πήγε μια όμορφη βόλτα. Χάθηκα μέσα στις σελίδες του. Ζαλίστηκα, με την καλή έννοια.

Ήθελα κι άλλο, ήθελα να μάθω τη συνέχεια. Και ενώ είναι μεγάλο σε όγκο, ο χρόνος που χρειάστηκε για να το διαβάσω ήταν μικρότερος από μία εβδομάδα.

Επίσης θα πω την αλήθεια, μετά από αυτό το ανάγνωσμα δυσκολεύτηκα να πιάσω στα χέρια μου ένα άλλο βιβλίο.

Τόσο πολύ με είχε απορροφήσει. Τόσο πολύ με συγκίνησε. Τόσο πολύ ήθελα να το διαβάσω. Τώρα που το διάβασα μπορώ να σας το προτείνω και εγώ και να σας ευχαριστήσω που με παροτρύνατε να το διαβάσω και μάλιστα άμεσα.

Εκεί που τραγουδάνε οι καραβίδες. Ένα βιβλίο στην κορυφή των πωλήσεων και ένα βιβλίο που έρχεται πρώτο στις καρδιές των αναγνωστών.  

Και πολύ καλά κάνει.