Έχετε λίγο χρόνο για έναν καφέ;
Κάτοικος της πόλης της Λάρισας και να αρνηθεί καφέ
είναι απαγορευτικό.
Να μιλάμε καλύτερα στον ενικό;
Φυσικά.
«Τα χρυσά ελάφια» τι πραγματεύεται;
Πρόκειται για μια πειρατική περιπέτεια. Μια
αρχαιολόγος, η Θάλεια με καταγωγή από την Πελοπόννησο αναζητά έναν αρχαίο
θησαυρό, ο οποίος βρίσκεται θαμμένος σύμφωνα με φήμες στο Παυλοπέτρι
Ελαφονήσου, την αρχαιότερη βυθισμένη πολιτεία. Καθώς όμως η ανασκαφή που έχει
αναλάβει εκεί ματαιώνεται, η ίδια σταματά να ελπίζει. Σε αυτό το σημείο λοιπόν
εμφανίζονται κι οι μικροί πρωταγωνιστές μας. Ο Αχιλλέας ο ανιψιός της (ένας
μικρός ξιφομάχος) και η φίλη του Κυβέλη βάζουν τα δυνατά τους για την εύρεση
αυτού του θησαυρού αψηφώντας κάθε κίνδυνο, που μπορεί να προκύψει.
Οι πειρατικές ιστορίες πάντα κρύβουν ένα μυστήριο;
Τις περισσότερες φορές νομίζω πως ναι. Αινιγματικοί
χάρτες, απρόβλεπτοι κίνδυνοι όπως και απρόβλεπτες προσωπικότητες σαν αυτές των
πειρατών, δεν ξέρεις που θα σε οδηγήσει όλο αυτό.
Πρώτη φορά καταπιάνεσαι με παιδική λογοτεχνία;
Πρώτη φορά καταπιάνομαι γενικότερα με την συγγραφή. Ο
τόπος που διαδραματίζεται η ιστορία σχετίζεται άμεσα με μένα, καθώς έχω ρίζες
από την περιοχή. Ήταν προσωπική μου ανάγκη, να γράψω ένα βιβλίο για αυτό το
μέρος κι αυτό πήρε την συγκεκριμένη μορφή, όταν έμαθα, ότι θα γίνω πατέρας.
Διαβάζεις το βιβλίο στην κόρη σου κάθε βράδυ;
Όχι ακριβώς γιατί είναι πολύ μικρή, μόλις 2,5 ετών. Η
προτεινόμενη ηλικία είναι για παιδιά από 10 ετών και πάνω χωρίς όμως αυτό να
αποκλείει έναν μικρότερο ηλικιακά δυνατό αναγνώστη. Ωστόσο αναφερόμαστε συχνά
σε αυτό και κάποιες φορές μπορεί, να διαβάσουμε κάποια πολύ μικρά αποσπάσματα.
Παντως γνωρίζει για παράδειγμα τους πρωταγωνιστές της ιστορίας, την Κυβέλη και
τον Αχιλλέα.
Αυτό το βιβλίο σου ξυπνάει μνήμες;
Σίγουρα, ο πατέρας μου, όταν ήμουν μικρός, μου έλεγε
συχνά ιστορίες για πειρατές και θησαυρούς τις οποίες του είχε διηγηθεί η γιαγιά
του, αφού στην νότια Πελοπόννησο ήταν έντονο το φαινόμενο της πειρατείας. Ακόμα
θυμάμαι την προσήλωση που έδειχνα, όταν τον άκουγα.
Είναι το παιδικό κοινό το πιο απαιτητικό;
Νομίζω, πως τα παιδιά έχουν πολύ περισσότερη φαντασία
από τους ενήλικες. Συνεπώς για να καταφέρεις να κεντρίσεις το ενδιαφέρον τους
και για να τα κερδίσεις, πρέπει να προσπαθήσεις να σκεφτείς κι εσύ σαν παιδί,
πράγμα που φαντάζει και είναι αρκετά δύσκολο. Άρα ναι θεωρώ, πως είναι
ιδιαίτερα απαιτητικό κοινό.
Αυτό το βιβλίο είναι ένα στοίχημα για σένα;
Είναι ένα στοίχημα που προς το παρόν θεωρώ, πως έχω
κερδίσει κατά το ήμισυ, καθώς τα χρυσά ελάφια εκδόθηκαν και κυκλοφορούν. Ο
στόχος μου βέβαια θα έχει επιτευχθεί εξ ολόκληρου, αν το μυθιστόρημα αυτό
λειτουργήσει ως κίνητρο στην την κόρη μου (αλλά και στα άλλα παιδιά φυσικά),
για να αγαπήσουν περισσότερο τα βιβλία.
Τι σκεφτόσουν όταν το έγραφες;
Πόσο όμορφο είναι το ταξίδι της συγγραφής. Είναι
καταπληκτικά τα συναισθήματα που σου δημιουργούνται. Δεν το περίμενα έτσι η
αλήθεια είναι.
Ποιο είναι το Α και το Ω της ζωής σου;
Λοιπόν το Α και το Ω για μένα είναι η οικογένεια μου.
Για την ακρίβεια η ευδαιμονία της οικογένειας μου για να μιλήσω και με
"αριστοτελικούς όρους". Δεν αρκεί να είσαι μόνο εσύ καλά. Δεν
μπορεί τα αγαπημένα σου πρόσωπα να
δυστυχούν κι εσύ να είσαι πραγματικα χαρούμενος. Όποτε δρω και ενεργώ πάντοτε
με γνώμονα την οικογένεια. Εκεί ξεκινούν κι εκεί τελειώνουν όλα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου