ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΗ | ΓΕΩΡΓΙΑ ΑΝΤΩΝΙΟΥ – ΓΙΑΝΝΙΩΤΗ «ΔΑΜΑΖΟΝΤΑΣ ΤΙΣ ΕΡΙΝΥΕΣ» ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΑΚΤΟΣ

 

Τα παραμύθια ξεκινούν με το «Μια φορά και έναν καιρό». Η συγγραφέας Γεωργία Αντωνίου-Γιαννιώτη ξεκινάει γράφοντας στην πρώτη σελίδα του βιβλίου της:

«Ο φλοιός της ψυχής μοιάζει με αυτόν της γης. Ακόμα κι αν τον

διαπεράσεις, ποτέ δε θα αντιληφθείς πλήρως τι κρύβει στον

πυρήνα του, γιατί θα σε κάψει η φλόγα του, θα σε τυφλώσει το

φως του».

Είναι αδύνατον να κρύψω τον ενθουσιασμό μου που γράφω

σήμερα για αυτό το συναρπαστικό βιβλίο.

Στο οπισθόφυλλο γράφει:

«Τι θα μπορούσε άραγε να κρύβει η Ιωάννα που βρέθηκε ένα

βήμα πριν τον θάνατο στα χωράφια από τον Άγγελο Δημητρίου;

Και γιατί απέφευγε να αποκαλύψει το όνομά της και την

ιστορία της;

Μια ιστορία που ξεκινάει το 1919 με τη φυγή της οικογένειάς

της από τη Ρωσία, παρακολουθεί την άνοδο του ναζισμού τη

δεκαετία του τριάντα, περνάει από τον αιματηρό Δεύτερο

Παγκόσμιο Πόλεμο, την Αντίσταση, τα στρατόπεδα

συγκέντρωσης και τα πολύπαθα χρόνια του διχασμένου

Βερολίνου.

Η Ιωάννα στις περισσότερες εκείνες δύσκολες περιόδους είναι αναγκαστικά παρούσα: να πολεμήσει, να πονέσει, να αγαπήσει, να χαθεί στον κυκεώνα των τραγικών γεγονότων που την κυνηγούν σαν ερινύες. Θα έχει τη δύναμη να τις δαμάσει;»

Αλήθεια; Μπορεί κανείς να δαμάσει τις Ερινύες του; Δαμάζονται οι Ερινύες; Οι φόβοι; Ο τρόμος; Και γιατί την Ιωάννα την κυνηγούν τόσο αδυσώπητα και με τόσο ζήλο; Γιατί το οδοιπορικό της πρέπει να είναι τόσο τραγικά δύσκολο. Φταίνε οι επιλογές της ή η μοιραία παρουσία της σε λάθος τόπο και χρόνο. Ποια καλά κρυμμένα μυστικά μπορούν να διαμορφώσουν ή ακόμα και να καθορίσουν μια ζωή; Κι αυτή η ζωή ποια λάθη μπορεί να έχει κάνει;  Ποια στάδια θα διανύσει ασθμαίνοντας, η Ιωάννα, ποια εμπόδια θα υπερπηδήσει και ποιους αγώνες οφείλει να δώσει  μέχρι να γευτεί τη νίκη; Με πόσους δαίμονες και με πόσους εαυτούς οφείλει να αναμετρηθεί;

Όταν το παρελθόν κυνηγάει το μέλλον σου εσύ σε ποιο παρόν θα μπορέσεις να ζήσεις; Και με τι κόστος; Κι όταν εσείς αναγνώστες διαβάσετε το βιβλίο θέλω να αναρωτηθείτε. Στα ίδια ερωτήματα, τί απαντήσεις  θα δίνατε στον εαυτό σας. Πιστεύω πως θα εκπλαγείτε όπως ακριβώς και εγώ διαβάζοντάς το!

Με λόγο άμεσο, σύγχρονο, χωρίς περιττές επαναλήψεις και φιοριτούρες μα πάνω απ’ όλα μ’ ένα λόγο που διαβάζεται εύκολα και απνευστί, η συγγραφέας μας ταξιδεύει σε διαφορετικές εποχές και τόπους μ’ ένα διαρκές φλας μπακ που στόχο έχει να ανεβάσει την αδρεναλίνη στα ύψη! Και το καταφέρνει!

Ειλικρινά αυτό το τόσο ξεχωριστό και πρωτότυπο βιβλίο με αυτή την απίθανη ιστορία θα απασχολήσει σίγουρα και θα κερδίσει το αναγνωστικό κοινό. Γιατί; Γιατί πολύ απλά δεν

συγκρίνεται με κανένα.

 

Βάσει της εμπειρίας μου στον λογοτεχνικό χώρο, αυτό που κάνει πετυχημένο ένα βιβλίο εκτός από την ίδια την ιστορία και το σύνολο των πωλήσεών του είναι και ο χρόνος που διατίθεσαι να αφιερώσεις στο διάβασμά του. Ο ουσιαστικός χρόνος που περνάς μαζί του. Όχι γιατί πρέπει αλλά γιατί το θέλεις.

Το παρόν μυθιστόρημα δεν είναι ούτε μέτριο ούτε προχειρογραμμένο όπως αυτά που λέμε ευκολοδιάβαστα η εύπεπτα που σε δυο μέρες τα τελειώνεις και μετά από λίγο έχεις κιόλας ξεχάσει την υπόθεση. Το «Δαμάζοντας τις Ερινύες» είναι διαφορετικό από όλα τα άλλα του είδους του.

Προσωπικά κατάλαβα, από τα πρώτα κεφάλαια ότι αυτή η ιστορία έχει ουσία. Ουσία κοινωνική, ιστορική, πολιτική, ανθρώπινη. Και ναι, είναι γεγονός,  δεν θα αφήσει κανέναν αναγνώστη ασυγκίνητο. Κανένας δεν θα μείνει παραπονεμένος.

Το έκανα αμέσως δικό μου. Σε πάρα πολλά σημεία μέσα μου κάτι σκίρτησε λες και ο πρωταγωνιστής ήμουν εγώ. Το απόλαυσα αργά- αργά όπως απολαμβάνει κανείς ένα μπουκάλι καλό κρασί, που εύχεσαι να μην τελειώσει ποτέ για να συνεχίσεις να ταξιδεύεις με τη γεύση του.

Άρα, για μένα το βιβλίο της συγγραφέως είναι ήδη πετυχημένο.

Η αλήθεια είναι ότι ξενύχτησα μαζί του και άλλες πάλι μέρες σηκώθηκα απ’ τα χαράματα για να συνεχίσω αυτό το όμορφο  αναγνωστικό ταξίδι, χωρίς να με κουράσει καθόλου. Αποδείχτηκε η καλύτερη συντροφιά τις όμορφες καλοκαιρινές μέρες.

Ειλικρινά, σε πάρα πολλά σημεία, δεν μπορούσα να το αφήσω από τα χέρια μου γιατί μου κρατούσε αμείωτο το ενδιαφέρον και ακόρεστη τη δίψα μου  να δω πως θα συνεχίσει, πως θα εξελιχθεί.

Με λίγα λόγια το νέο βιβλίο της Γεωργίας Γιαννιώτη, είναι  ξεχωριστό και θα έλεγε κανείς ότι γράφτηκε για αναγνώστες με απαιτήσεις. Για αναγνώστες που θέλουν και επιθυμούν κάτι πέρα από τα συνηθισμένα.

Στο μυθιστόρημά της  η συγγραφέας ξεδίπλωσε το συγγραφικό της ταλέντο και με μεγάλη μαεστρία κατάφερε να συνταιριάξει τα πάντα χωρίς να κουράζει: σασπένς,  γρήγορη πλοκή, έντονους διαλόγους, ολοκληρωμένους  χαρακτήρες. Όλοι τους πρωταγωνιστές . Κανείς δεν λείπει και κανείς δεν περισσεύει. Έχει την ένταση όπου χρειάζεται, το μυστήριο όπου απαιτείται και φυσικά μια ιδιαίτερη ατμόσφαιρα που σε κρατά καθηλωμένο. Επίσης έχει καταφέρει να συνδυάσει όλα αυτά μαζί με έναν δικό της μαγικό τρόπο δημιουργώντας ένα μοναδικό κομψοτέχνημα. Η έξυπνη πένα της συγγραφέως μαζί με την φαντασία της μας χαρίζουν ένα δυνατό μυθιστόρημα που όμοιό του δύσκολα συναντάς. Πρόκειται για ένα βιβλίο που δεν έχει καμία σχέση με ότι έχετε διαβάσει μέχρι σήμερα.

Έχω διαβάσει άπειρα βιβλία στη ζωή μου αλλά αυτό εδώ είναι τόσο καλογραμμένο και καλοδουλεμένο που κάνει τη διαφορά. Δεν χρησιμοποιεί δυσνόητες λέξεις ή φράσεις για εντυπωσιασμό. Πολλές οι σκηνές – σχεδόν κινηματογραφικές – πολλές επίσης και οι ανατροπές εκεί που δεν τις περιμένεις . Πολλά τα γεγονότα που στιγματίζουν τη ροή της ιστορίας. Ένας συμπαγής καμβάς χωρίς κενά και ασάφειες.

Γράφοντας αυτό το κείμενο πολλές φορές μπήκα στον πειρασμό να σας αποκαλύψω στοιχεία της ιστορίας αλλά δεν το έκανα ηθελημένα. Για να σας αφήσω να τα ανακαλύψετε μόνοι σας.

Αν βαρεθήκατε τα συνηθισμένα, να λοιπόν, ένα βιβλίο που θα σας κάνει να χάσετε ακόμα και τον ύπνο σας. Να εκπλαγείτε ευχάριστα σε κάθε παράγραφο σε κάθε σελίδα.

Οι χάρτινοι ήρωες – από τον πρώτο μέχρι και τον τελευταίο είναι τόσο καλοφτιαγμένοι που νομίζεις ότι θα ξεπηδήσουν ζωντανοί μέσα από τις σελίδες του. Τόσο ανθρώπινοι και τόσο εύθραυστοι λες και φτιάχτηκαν από γυαλί. Όλοι κάτι κρύβουν. Όλοι έχουν κι από ένα μυστικό και όλους κάτι τους συνδέει. Κομμάτια ενός παζλ που συμπληρώνεται από μόνο του.

Πρόκειται για ένα ιδιαίτερο μυθιστόρημα που σε κρατά σε αγωνία. Είναι σαν ένας άρτιος πίνακας ζωγραφικής. Σαν παρτιτούρα σε συμφωνική ορχήστρα. Ένα σπουδαίο έργο τέχνης. Ένα βιβλίο που κατά την ταπεινή μου γνώμη δεν πρέπει να απουσιάζει από καμιά βιβλιοθήκη. Είναι ολοκληρωμένο και αυτό μπορείς εύκολα να το καταλάβεις από τις πρώτες κιόλας σελίδες του .

Εύχομαι να κερδίσει αμέτρητους αναγνώστες όπως κέρδισε κι εμένα!