ΠΗΡΑΜΕ ΤΑ ΒΟΥΝΑ!!!

 

Κυριακή πρωί. Μέρα ηλιόλουστη. Άλλοι χουχουλιάζουν στα κρεβάτια τους, άλλοι κατέβηκαν παραλία για καφέ και καπάκι ούζο και μεζέ κι εμείς πήραμε τα βουνά! Πήγαμε στην όμορφη Πάρνηθα. Ποιος ήλιος; Ποια ζέστη; Τοπίο στην ομίχλη το όλο σκηνικό. Το τέρας του Λοχ Νες περιμέναμε να εμφανιστεί αλλά το ξέχασα η Πάρνηθα δεν έχει λίμνες. Ούτε ρυάκια. Έχει όμως πολύ ωραία μονοπάτια κι εμείς, η φίλη μου η Δήμητρα κι εγώ, μαζί με όλη την παρέα ήμασταν έτοιμοι να τα εξερευνήσουμε. Γεννημένοι για περιπέτεια.

 

Καθίσαμε στο καταφύγιο για ζεστό καφέ για να ανοίξει λίγο το μάτι και μετά αρχίσαμε την εξερεύνηση. Για να μη σας τα πολυλογώ περπατήσαμε 15 ολόκληρα χιλιόμετρα μέσα σε καταπράσινες βουνοπλαγιές. Εισπνεύσαμε άφθονο οξυγόνο. Ζαλιστήκαμε από την τόση ομορφιά. Πράσινο παντού και από πάνω μας τα κατάλευκα σύννεφα σαν τόνους βαμβάκι.

 

Θέλω κι άλλη εκδρομή. Σαν κακομαθημένο παιδί. Που όταν του δίνεις κάτι και του αρέσει πολύ το θέλει ξανά και ξανά!