O Κωνσταντίνος Ιωακειμίδης μιλάει για την πρώτη ποιητική συλλογή Καθρέφτης είμαι μάτια μου της Ελεωνόρας Χατζηαβράκογλου των Εκδόσεων Ανεμολόγιο

 

«Θα όριζα εν συντομία την ποίηση σαν τη ρυθμική δημιουργία της ομορφιάς» είπε κάποτε ο Έντγκαρ Άλλαν Πόε. Το «Καθρέφτης είμαι μάτια μου» είναι μια ξεχωριστή συλλογή ποιημάτων που μιλούν κατευθείαν στην καρδιά του αναγνώστη. Ποιήματα που περνούν τα δικά τους μηνύματα. Πιάνουν τον αναγνώστη από το χέρι και βήμα βήμα τον ταξιδεύουν στο παρόν στο μέλλον.

Όταν μου είπε η Ελεωνόρα ότι «Ξέρεις γράφω κι εγώ» της απάντησα ότι θα ήθελα πολύ να τα διαβάσω και όταν τα διάβασα ειλικρινά ενθουσιάστηκα! Της είπα ότι  δεν υπάρχει λόγος να τα έχει κρυμμένα στο συρτάρι. Αυτά τα ποιήματα έπρεπε να βγουν στο φως.

Διαλέξαμε τα 51 ποιήματα που υπάρχουν μέσα στο βιβλίο ανάμεσα από πολλά άλλα. Δυσκολευτήκαμε αρκετά είναι η αλήθεια αφού το ένα ήταν πιο όμορφο από το άλλο. Τα ποιήματα αυτά ξεχωρίζουν για πολλούς και διάφορους λόγους αλλά κυρίως επειδή υμνούν τον έρωτα και όχι μόνο. Γιατί αυτό είναι η ποίηση τελικά. Ο Έρωτας, η αγάπη, τα όνειρα αλλά και ίδια η ίδια η ζωή! Η ζωή, οι ανθρώπινες σχέσεις, οι εμπειρίες που ο καθένας μας βιώνει.

Η σύγχρονη ποίηση συνήθως μπερδεύει τον αναγνώστη. Οι περισσότεροι ποιητές χρησιμοποιούν δύσκολες λέξεις και εκφράσεις με σκοπό να εντυπωσιάσουν. Τις περισσότερες φορές φέρνουν το αντίθετο αποτέλεσμα.

Στην περίπτωση της Ελεωνόρας δεν ισχύει κάτι τέτοιο γιατί πολύ απλά όταν διαβάζεις ένα ποίημά της πιάνεις το νόημα και την ουσία από τις πρώτες κιόλας λέξεις.

Οι λέξεις μπαίνουν σε μια σειρά. Η μία δίπλα στην άλλη και δένονται αρμονικά. Γίνονται εικόνες. Γίνονται έργα τέχνης. Γίνονται μουσική.

Σε μια πρόσφατη συνέντευξή της στην ερώτηση: «Πιστεύεις ότι σε μια πεζή εποχή με τόσα προβλήματα έχει θέση η ποίηση;»

Η Ελεωνόρα απάντησε ότι η ποίηση είχε, έχει και θα έχει τους δικούς της φίλους.

Και αυτό είναι πράγματι μια μεγάλη αλήθεια. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι όσοι έχουν διαβάσει μέχρι τώρα το βιβλίο της έχουν ενθουσιαστεί.

Το βιβλίο αυτό θα κερδίσει ακόμα και τον πιο απαιτητικό αναγνώστη. Μέσα του υπάρχουν μεγάλες αλήθειες. Τα ποιήματα μιλάνε για τον έρωτα. Αυτό το φτερωτό αγγελάκι που σκορπίζει τα βέλη του εδώ κι εκεί.

Ποιήματα που μιλάνε για την αλήθεια. Για τη γυμνή αλήθεια όπως την ξέρουμε και όχι με περιτύλιγμα.

Ποιήματα για χωρισμό αλλά και το θάνατο. Γιατί πράγματι και ο θάνατος μέσα στη ζωή είναι.

Ποιήματα που δηλώνουν το μεγαλείο της ψυχής της Ελεωνόρας.

 

Προσωπικά με την ποίηση δεν τα είχα ποτέ καλά. Όχι επειδή τη βαριόμουν απλά επειδή αδυνατούσα να την καταλάβω. Έκανα αρκετές προσπάθειες αλλά πέσανε στο κενό.

Η Ελεωνόρα μου έδειξε έναν άλλο δρόμο. Μέσα από τα ποιήματά της με έμαθε ότι η δημιουργική γραφή δεν είναι μόνο το μυθιστόρημα και το διήγημα. Υπάρχει και η ποίηση. Αυτή που σου ανοίγει νέες πόρτες στο να ταξιδέψεις με τον νου και την καρδιά.

Τα ποιήματά της ξεχωρίζουν και είναι διαχρονικά σε αυτό δεν χωράει καμιά αμφιβολία. Το ταλέντο της στο να πλάθει με τις κατάλληλες λέξεις μικρές φόρμες είναι σπάνιο. Γιατί πράγματι. Η Ελεωνόρα έχει μεγάλο ταλέντο. Έχει άστρο. Όταν διαβάσετε το βιβλίο της θα καταλάβετε γιατί.