«Για καφέ με τον συγγραφέα και γιατρό Θεόδωρο Χρ. Χήρα»

 

Ο «ΜΕΓΑΛΟΣ ΥΠΕΡΣΙΒΗΡΙΚΟΣ» είναι ο τίτλος του νέου σας βιβλίου. Μιλήστε μας γι’ αυτό:

“Τοπίο στην ομίχλη”

O Μεγάλος Υπερσιβηρικός είναι το τρίτο προσωπικό βιβλίο μου και είναι βγαλμένο με ωδίνες από τον θωρακικό μου κλωβό. Ασχολείται με ένα απαγορευμένο, ανεπίτρεπτο και νομικά κολάσιμο θέμα για το οποίο καλούμαι εγώ, ως χαρισματικός και επιδέξιος δικηγόρος, να χειραγωγήσω την κοινή γνώμη και να υπερασπιστώ το λεηλατημένο σαρκίο του ήρωά μου. Επαναπροσδιορίζω τις έννοιες και κρυφός πόθος μου είναι αυτοί που στέκονται με το τουφέκι εναντίον των εξαϋλωμένων ηρώων μου να στρέψουν το φονικό όπλο στον εαυτό τους, για να συναισθανθούν, έστω και υπό την απειλή όπλου, την τραγικότητα των ορίων της ανθρώπινης ύπαρξης και να αποδώσουν συγχώρεση.

 

Αυτό το βιβλίο είναι ένα στοίχημα για σας;

“Jackpot”

Όχι. Δεν βάζω στοιχήματα, δεν παίζω τυχερά παιγνίδια, δεν τζογάρω. Πατώ σε σταθερά βήματα, εκεί που γνωρίζω και αισθάνομαι ασφαλής. Βίωμα και τρόπος ζωής από το ιατρικό μου επάγγελμα.  Αλλά αν θέλετε κάποια απόκοσμη διάσταση στο εγχείρημα θα μπορούσα να σας πω με βεβαιότητα, ότι στο θέμα του βιβλίου παίζω με την φωτιά, θίγοντας ένα νευραλγικό θέμα που θεωρείται ανίερο. Οι άνθρωποι όμως θα δοκιμαζόμαστε πάντα, όχι στα αποδεκτά και καθωσπρέπει πλαίσια, αλλά στα οριακά και ασύνορα της ζωής.

 

 

Ποια είναι η ανάγκη σας να γράφετε;

“I am just a doctor”

Παράλληλα με τις σπουδές και αργότερα κατά την διάρκεια της άσκησης της  κλινικής νεφρολογίας, ένα μέρος της ύπαρξής μου φλέρταρε πάντα με την τέχνη, την ανθρώπινη δημιουργικότητα και φαντασία. Με όχημα το σινεμά, το θέατρο, τη μουσική και τη λογοτεχνία. Την τέχνη την είχα μέσα μου. Ένας άνθρωπος όμως με παρότρυνε καθοριστικά, αρκετά αργότερα, να συγγράψω και μου φώτισε το μονοπάτι. Και ήταν η αγαπημένη σε όλους συγγραφέας Ιωάννα Καρυστιάνη σε μια τυχαία συνομιλία μας. Η κ. Καρυστιάνη με αφοπλιστική αλήθεια και σεμνότητα μου μίλησε καίρια, δίνοντάς μου το εναρκτήριο λάκτισμα. Με έσπρωξε στη μάχη και με εισήγαγε σε έναν υπέροχο κόσμο όπου και βρήκα το λιμάνι μου. Γι’ αυτό και την ευγνωμονώ.

 

Ποια είναι τα καλύτερα λόγια που έχετε ακούσει για το βιβλίο σας;

“Κι αν ήταν ψέμα το φιλί, εγώ που το ΄θελα πολύ, σ΄ ευχαριστώ”

«Υπερσιβηρικούς διανύουμε όλοι» έγραψε μια αναγνώστρια εν τη ρύμη του λόγου, και με συντάραξε. Συνειδητοποίησα ότι κάποιοι από τους αναγνώστες ταυτίζονται απόλυτα με τη δική μου σκέψη και συντονίζονται επ΄ ακριβώς στη συχνότητα που εκπέμπω εγώ. Για λίγο ή περισσότερο δεν έχει σημασία, η επικοινωνία με τον αναγνώστη είναι ονειρική.

 

Ποιος είναι ο άσος στο μανίκι σας;

“21 γραμμάρια”

Αγαπώ την ελληνική γλώσσα και ήθελα από πάντα να αναμετρηθώ μαζί της. Θεωρώ πως σέβομαι τους κανόνες. Από την άλλη, η βαθιά μου αλήθεια υπήρξε και το μυστικό της όποιας επιτυχίας. Συναισθήματα και σκέψεις δεκαετιών σαν χείμαρρος ξεχύθηκαν στο χαρτί. Η τέχνη μέσα μου βοήθησε στην πραγματοποίηση των βιβλίων μου. Βήμα-βήμα. Αλλά ο άσος στη διπλωμένη μανσέτα μου είναι η αναπόφευκτη επαφή μου με το θαύμα της μεταμόσχευσης. Η ένταξή μου από πολλά χρόνια στον εθελοντισμό για την μετάδοση της ιδέας της δωρεάς οργάνων αποτέλεσε κινητήριο δύναμη με καθαρό στόχο και μηνύματα.

 

Πότε ήταν η πρώτη σας επαφή με τον μαγικό κόσμο της δημιουργικής γραφής;

«Δαμάζοντας τα κύματα»

Χρειάστηκε σπουδή και μακροχρόνιος παιδεμός με την ελληνική γλώσσα για να μπορώ να φλερτάρω και να διεκδικώ τίτλους όπως αυτόν του συγγραφέα. Για μένα, έναν μάχιμο Έλληνα γιατρό σε Δημόσιο Νοσοκομείο, το παράλληλο ταξίδι έκφρασης μέσα από την τέχνη ξεκίνησε πριν αρκετά χρόνια. Παλαιότερα υπήρξε άγουρο, αλλά είχε τη φλόγα του εραστή. Με επιμέλειες κειμένων και παραμυθιών. Τώρα πια η γραφή είναι λίκνισμα νηφάλιο, ένα  σουέλ, ένα βουβό κύμα στους ωκεανούς.

 

 

Λογοτεχνία & Ιατρική πάνε μαζί;

“Αναζητώντας το χαμένο χρόνο”

Νομίζω ότι η τάξη των εννοιών και η σειρά των πραγμάτων ξεκινάει διαφορετικά. Το προϊόν της συνάντησης των επιστημών με τη λογοτεχνία είναι η Ιατρική. H Ιατρική είναι "η λιγότερο επιστημονική μεταξύ των επιστημών γιατί είναι η εφαρμογή όλων των επιστημών. Είναι η πιο ανθρώπινη επιστήμη και ο λογοτεχνικός χαρακτήρας της είναι εμφανής στην κλινική της πράξη. Με το που ένας ασθενής συναντά τον γιατρό του υπεισέρχεται η ηθική διάσταση της Ιατρικής. Έννοιες όπως υγεία, αρρώστια, διάγνωση και θεραπεία ενσωματώνουν αξιακές κρίσεις και η προσέγγιση είναι μια διαδικασία σύνθετη και αποκρυφιστική. Ο γιατρός δημιουργεί την αναγκαία θεραπευτική σχέση, προχωρά στην κλινική εξέταση, σχεδιάζει μια θεραπεία και θα αναλαμβάνει την ευθύνη μιας απόφασης. Και είναι αυτή η στιγμή μοναδική. Είναι Τέχνη ακριβή και ανεκτίμητη.

 

Ποιο είναι το μότο της ζωής σας;

“Ο Ιούδας φιλούσε υπέροχα”

Να σταματήσει ο εκφοβισμός των ενηλίκων. Όσοι προτάσσουν το δάκτυλο στον πλησίον να αφήσουν το μπουρλέσκ μελόδραμα. Το πρόβλημα το έχει πάντα αυτός που υψώνει το χέρι και τείνει τον δείκτη. Και ο Ιούδας ο ίδιος προδίδει κάθε χρόνο το δικό του Credo. Απομυζεί αργύρια από τον κατ’ εξοχήν αδικημένο, με μια προδοσία που θα γυρίσει boomerang στον εαυτό του. Κι όλοι μας, από τα δικά μας σκοτάδια κινδυνεύουμε, όχι των άλλων. Να σταματήσει η ντροπιαστική συγκάλυψη των διπλανών συνενόχων. Σαν τους σολομούς να κινηθούμε αντίθετα στο ρεύμα του ποταμού. Και να φτάσουμε στην ελευθερία. Την κοινωνική δικαιοσύνη. Την αξιοπρέπεια.

 

Στείλτε το δικό σας μήνυμα στους αναγνώστες του blog:

“Σημασία έχει ν΄ αγαπάς”

Για να ορίσεις το συναίσθημα ίσως πρέπει να περάσεις από την φρίκη. Να αναδυθείς  από τα σκοτάδια της ύπαρξής σου και να επιβιώσεις. Η κενότητα του κόσμου με οδηγεί να βρίσκω νόημα στη συγγραφή. Με το βιβλίο μου, τείνω χείρα βοηθείας στους εν συγχύσει αναγνώστες που ζουν ένα υποκατάστατο ζωής, όπως κι εγώ άλλωστε, μήπως και μπορέσω να εμπνεύσω κάποιους, αλλά και τον εαυτό μου, ώστε να αρθρώσουμε πειστικά το «σ’ αγαπώ».